Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/415-913/14/MW
z 17 grudnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 26 sierpnia 2014 r. (data wpływu 8 września 2014 r.) uzupełnionym pismem w dniu 2 grudnia 2014 r. oraz 15 grudnia 2014 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu zaliczenia wstępnej opłaty leasingowej do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej oraz obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 września 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu zaliczenia wstępnej opłaty leasingowej do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej oraz obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdów.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Począwszy od 5 stycznia 2005 r. Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą na podstawie wpisu do Ewidencji Działalności Gospodarczej jako „Indywidualna Specjalistyczna Praktyka Lekarska. Przedmiotem działalności jest szeroki wachlarz szczegółowych procedur gabinetu stomatologicznego, przy czym ponad 90% są to usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przewracaniu, lub poprawie zdrowia.

W maju 2014 r. Wnioskodawczyni zawarła umowę leasingu na samochód osobowy z którego korzysta do prowadzenia swojej działalności. Wnioskodawczyni poddała umowę analizie by zweryfikować sposób uwzględnienia jej w kosztach uzyskania przychodu. Wg. Wnioskodawczyni umowa kwalifikuje się jako umowa leasingu operacyjnego do celów podatkowych, bowiem spełnia określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych warunki.

Wnioskodawczyni korzysta z pojazdu i nie ma prawa wprowadzać go do ewidencji środków trwałych. Umowa którą zawarła z Leasingodawcą wyraźnie określa, że odpisów amortyzacyjnych dokonuje finansujący nie korzystający, jest więc umową leasingu operacyjnego określoną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Leasing trwał będzie 54 miesiące, a więc także warunek czasowy wydaje się być spełniony.

Kolejny warunek by spełnić definicję: by suma ustalonych w umowie opłat, pomniejszona o należny VAT, nie była niższa od wartości początkowej przedmiotu leasingu. Wartością początkową przedmiotu leasingu będzie cena nabycia samochodu przez finansującego, czyli kwota należna zbywcy, powiększona o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszona o podatek od towarów i usług ( co nie dotyczy Wnioskodawczyni). Tenże warunek także został spełniony.

W odróżnieniu od umowy najmu (dzierżawy) samochodu osobowego gdzie wydatki poniesione w związku z użytkowaniem samochodu są u wynajmującego kosztem uzyskania przychodów, do wysokości limitu wynikającego z ewidencji przebiegu pojazdu, w umowie leasingu operacyjnego kosztem jest rata leasingowa wynikająca z comiesięcznej faktury (i tak Wnioskodawczyni to uwzględnia). Jednorazowo w kosztach uwzględniona została opłata wstępna określona w § 6 umowy.

W odpowiedzi na wezwanie organu do uzupełnienia wniosku, Wnioskodawczyni dodała, że prowadzi książkę przychodów i rozchodów. W związku z rodzajem działalności (gabinet stomatologiczny) Wnioskodawczyni nie ponosi wydatków które generowałyby koszty w innych okresach sprawozdawczych ponieważ zarówno materiał jak i usługi zużywane są na bieżąco, w dacie poniesienia a niezużyte materiały pod koniec roku koryguje różnica remanentowa. Jedynie wydatki z tytułu polis czy abonamentów na dokładnie określony czas są rozliczane proporcjonalnie co miesiąc i np. na przełomie roku wydatki z tytułu opłat za telefon rozliczane są proporcjonalnie do okresu którego dotyczą. Poza tym nie ma wydatków do których miałaby zastosowanie metoda memoriałowa stąd ponad 90 % kosztów ewidencjonowanych jest w dacie poniesienia. Zatem w zakresie sposobu ewidencji kosztów stosowana jest metoda memoriałowa.

Na str. 3 Umowy leasingu w części zatytułowanej „Opłaty z tytułu Leasingu” w pkt 1 mowa jest o opłacie wstępnej stanowiącej 37% ceny zakupu, stąd Wnioskodawczyni wnioskuje, że jest ona częścią należności z tytułu używania przedmiotu leasingu.

Ponadto Wnioskodawczyni dodała, że w umowie nie sprecyzowano jakiego okresu opłata wstępna dotyczy. Uiszczenie opłaty wstępnej jest jednym z warunków wydania przedmiotu leasingu. Wnioskodawczyni nie znalazła w umowie przypadku wskazującego że może być zwrócona. Korzystającemu nie przysługuje wg. tej umowy prawo do wypowiedzenia lub odstąpienia od umowy poza przypadkami regulowanymi w Kodeksie Cywilnym.

Ponadto wg. Wnioskodawczyni Opłata Wstępna, ma charakter należności z tytułu używania przedmiotu leasingu. Jest ona samoistna, bezzwrotna, niezależna od pozostałych rat leasingowych.

Wnioskodawczyni wskazała również, że wg. Jej wiedzy finansujący nie korzystał ze zwolnień w podatku dochodowym przysługujących na podstawie:

1. art. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, z późn. zm.),
2. przepisów o specjalnych strefach ekonomicznych,
3. art. 23 i 37 ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym (Dz. U. z 1997 r. Nr 26, poz. 143, z 1998 r. Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 484 i Nr 101, poz. 1178);

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

3. Czy Wnioskodawczyni miała prawo ująć w kosztach jednorazowo kwotę wstępnej opłaty leasingowej z tytułu umowy leasingu operacyjnego samochodu osobowego używanego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej?

4. Czy aby uwzględnić w kosztach co miesiąc koszty leasingu operacyjnego na podstawie faktury Wnioskodawczyni musi prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu i kontrolować wynikający z niej limit?

Zdaniem Wnioskodawczyni, ma Ona prawo zaliczyć wstępną opłatę leasingową jednorazowo w koszty. Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawczyni wskazuje na pismo Zastępcy Dyrektora Departamentu Podatków Dochodowych z 5 grudnia 2011 r., nr. DD6/033/87/ORK/11/PK-1299 (kierowane do departamentu Polityki Podatkowej). W piśmie tym potwierdza się zgodność stanowiska Ministerstwa Finansów ze stanowiskiem orzecznictwa NSA.

W ocenie Wnioskodawczyni, aby uwzględnić w kosztach uzyskania przychodów, wszelkie koszty związane z leasingiem operacyjnym, nie ma obowiązku prowadzić ewidencji przebiegu pojazdu i kontrolować limitu wydatków związanego z tą ewidencją, ponieważ, zdaniem Wnioskodawczyni, niezależnie od ilości przejechanych kilometrów ma prawo w całości uwzględnić te wydatki w kosztach uzyskania przychodu swojej działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Z powyższego przepisu wynika, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 powołanej ustawy. Jednakże, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że poniesienie tego wydatku miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, ewentualnie na zachowanie lub zabezpieczenie źródła tego przychodu.

Zasady opodatkowania stron umowy leasingu podatkiem dochodowym od osób fizycznych reguluje rozdział 4a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 23a pkt 1 ww. ustawy, przez umowę leasingu rozumie się umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej „finansującym”, oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej "korzystającym", podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty oraz prawo wieczystego użytkowania gruntów.

Z treści art. 23b ust. 1 powołanej ustawy wynika, że opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio w przypadku, o którym mowa w pkt 1, koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, jeżeli:

1. umowa leasingu, w przypadku gdy korzystającym nie jest osoba wymieniona w pkt 2, została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli przedmiotem umowy leasingu są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 5 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości;
2. umowa leasingu, w przypadku gdy korzystającym jest osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, została zawarta na czas oznaczony;
3. suma ustalonych opłat w umowie leasingu, o której mowa w pkt 1 lub 2, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, a w przypadku zawarcia przez finansującego następnej umowy leasingu środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej będących uprzednio przedmiotem takiej umowy odpowiada co najmniej jego wartości rynkowej z dnia zawarcia następnej umowy leasingu; przepis art. 19 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 23b ust. 2 ww. ustawy, jeżeli finansujący w dniu zawarcia umowy leasingu korzysta ze zwolnień w podatku dochodowym przysługujących na podstawie:

1. art. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2011r. Nr 74, poz. 357 ze zm.),
   
2. przepisów o specjalnych strefach ekonomicznych,
   
3. art. 23 i 37 ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym (Dz.U. z 1997 r. Nr 26, poz. 143 ze zm.)

- do umowy tej stosuje się zasady opodatkowania określone w art. 23f-23h.

W przypadku finansującego będącego spółką niebędącą osobą prawną ograniczenia, o których mowa w ust. 2, dotyczą także wspólników tych spółek ( art. 23b ust. 3).

W związku z powyższym, jeżeli zawarta umowa leasingu spełnia określone w art. 23b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych warunki oraz finansujący w dniu jej zawarcia nie korzysta ze zwolnień wymienionych w art. 23b ust. 2 ww. ustawy, to korzystający może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wszelkie poniesione koszty związane z przedmiotem umowy leasingu, w tym także wydatek związany z uiszczeniem pierwszej raty leasingowej oraz wszystkich pozostałych rat leasingowych.

Jednocześnie powołany przepis art. 23b ww. ustawy nie precyzuje, w którym momencie korzystający winien zaliczyć ww. opłaty związane z leasingiem do kosztów uzyskania przychodów. Zatem rozstrzygając tę kwestię należy brać pod uwagę ogólne zasady potrącania kosztów przez podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów, uregulowane w art. 22 ust. 4–6 i ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów poniesionych wydatków zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 36, z tytułu używania niewprowadzonego do ewidencji środków trwałych samochodu osobowego, w tym także stanowiącego własność osoby prowadzącej działalność gospodarczą, dla potrzeb działalności gospodarczej podatnika – w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu oraz stawki za 1 km przebiegu, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra; w celu ustalenia faktycznego przebiegu samochodu podatnik jest obowiązany do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.

Stosownie natomiast do art. 23 ust. 3b ustawy, przepis ust. 1 pkt 46 nie dotyczy samochodów osobowych używanych na podstawie umowy leasingu, o której mowa w art. 23a pkt 1.

Ustawodawca wyraźnie więc wskazał w art. 23 ust. 3b ww. ustawy, iż samochodów osobowych używanych na podstawie umowy leasingu, o której mowa w art. 23a pkt 1 nie dotyczy przepis art. 23 ust. 1 pkt 46 ww. ustawy nakładający obowiązek prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu i ograniczenia kwoty kosztów z tytułu eksploatacji samochodów do limitu tzw. „kilometrówki”.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz jego uzupełnienia wynika, iż Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą. Wnioskodawczyni prowadzi księgę przychodów i rozchodów, a w zakresie sposobu ewidencji kosztów stosowana jest metoda memoriałowa.

W maju 2014 r. Wnioskodawczyni zawarła umowę leasingu na samochód osobowy z którego korzysta do prowadzenia swojej działalności. Wnioskodawczyni nie ma prawa wprowadzać ww. samochodu do ewidencji środków trwałych. Umowa którą zawarła z Leasingodawcą wyraźnie określa, że odpisów amortyzacyjnych dokonuje finansujący nie korzystający, jest więc umową leasingu operacyjnego określoną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Leasing trwał będzie 54 miesiące.

Spełniony jest również warunek by suma ustalonych w umowie opłat, pomniejszona o należny VAT, nie była niższa od wartości początkowej przedmiotu leasingu. Wartością początkową przedmiotu leasingu będzie cena nabycia samochodu przez finansującego, czyli kwota należna zbywcy, powiększona o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszona o podatek od towarów i usług.

Wnioskodawczyni wskazała również, że wg. Jej wiedzy finansujący, w dniu zawarcia umowy leasingu, nie korzystał ze zwolnień w podatku dochodowym przysługujących na podstawie:

1. art. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, z późn. zm.),
2. przepisów o specjalnych strefach ekonomicznych,
3. art. 23 i 37 ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym (Dz. U. z 1997 r. Nr 26, poz. 143, z 1998 r. Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 484 i Nr 101, poz. 1178);

Wnioskodawczyni, jednorazowo w kosztach uwzględniła opłatę wstępną określoną w § 6 umowy. Uiszczenie opłaty wstępnej jest jednym z warunków wydania przedmiotu leasingu. Zatem, opłata wstępna, ma charakter należności z tytułu używania przedmiotu leasingu. Jest ona samoistna, bezzwrotna, niezależna od pozostałych rat leasingowych.

Skoro, jak wskazano we wniosku, przedmiotowa umowa leasingu spełnia warunki zawarte w art. 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to Wnioskodawczyni – korzystający może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów poniesione koszty związane z przedmiotem umowy leasingu, w tym także wydatek związany z uiszczeniem pierwszej raty leasingowej.

Ponadto, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny i ww. przepisy prawa, należy stwierdzić, że wstępna opłata leasingowa oraz poszczególne raty wynikające ze wskazanej we wniosku umowy są tzw. kosztami pośrednimi, nie można ich bowiem bezpośrednio powiązać z konkretnymi przychodami osiąganymi przez podatnika.

Na mocy art. 22 ust. 5c w związku z ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tego rodzaju koszty są potrącane w dacie poniesienia, a jeżeli dotyczą one okresu przekraczającego rok podatkowy i nie jest możliwe określenie jaka ich część dotyczy roku podatkowego, stanowią koszty uzyskania przychodu proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Opłata wstępna, o której mowa we wniosku, ma charakter opłaty samoistnej, bezzwrotnej, nieprzypisanej do poszczególnych rat leasingowych, a poniesienie jej jest warunkiem koniecznych do realizacji umowy leasingu. Opłata ta, jest wydatkiem jednorazowym związanym z zawarciem umowy leasingu, a w konsekwencji i wydaniem samego przedmiotu leasingu. W takim przypadku w płaszczyźnie podatkowej, wstępna opłata leasingowa powinna zostać zaliczona do kosztów jednorazowo, bez konieczności rozliczania jej w czasie.

Reasumując, wydatki związane z uiszczeniem wstępnej opłaty leasingowej, o której mowa we wniosku, wynikającej z wystawionej faktury, powinny zostać zaewidencjonowane w kosztach uzyskania przychodów jednorazowo – w dacie ich poniesienia. Podkreślić przy tym należy, iż zgodnie z art. 22 ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, w przypadku podatników, o których mowa w art. 22 ust. 6 ww. ustawy (tj. prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów), z zastrzeżeniem ust. 5e, 6ba, 6bb i 7b, uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.

Ponadto, w odniesieniu do pytania drugiego należy wskazać, że Wnioskodawczyni nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu w celu uwzględnienia w kosztach uzyskania przychodów wydatków związanych z leasingiem operacyjnym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.