Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/2/423-579/14/PC
z 12 sierpnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z 9 maja 2014 r. (data wpływu do tut. BKIP 12 maja 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu wprowadzenia wartości niematerialnej i prawnej do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych oraz możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków dotyczących prac wdrożeniowych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 maja 2014 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu wprowadzenia wartości niematerialnej i prawnej do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych oraz możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków dotyczących prac wdrożeniowych.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca, jak i spółki P i Z (od dnia 1 stycznia 2014 r. połączone w jeden podmiot zwany dalej PZ), należą do Grupy Kapitałowej podmiotu dominującego W. Strategia informatyczna Grupy Kapitałowej W zakłada, że za kompleksową obsługę informatyczną grupy odpowiedzialny jest Wnioskodawca. Przejawia się to między innymi w tym, że wszelkiego rodzaju licencje, jak i systemy informatyczne widnieją w ewidencjach Wnioskodawcy natomiast podmiotom należącym do Grupy Kapitałowej W, konkretne rozwiązania informatyczne są udostępniane przez Wnioskodawcę. Między innymi z tego tytułu Wnioskodawca pobiera wynagrodzenie. W związku z powyższym stroną umów handlowych, jak i nabywcą systemów rozwiązań informatycznych jest Wnioskodawca.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zawarł umowę handlową ze spółką X, której przedmiotem jest sprzedaż licencji oraz wdrożenie systemu klasy ERP na rzecz Wnioskodawcy, jak i spółki PZ. Licencja wraz z prawem do udzielenia sublicencji na rzecz spółki PZ została udzielona Wnioskodawcy. Należność z tytułu udzielenia licencji została uiszczona przez Wnioskodawcę w 2011 r. na rzecz spółki X.

Wdrażany system klasy ERP stanowi jednorodny układ modułów współpracujących ze sobą i tworzących jako całość system wspomagający kompleksowo procesy gospodarcze spółki PZ. Z uwagi na specyfikę oraz integralność systemu, proces implementacji jest złożony i długotrwały.

Pierwotnie według zawartej umowy pomiędzy Wnioskodawcą, a spółką PZ system klasy ERP mimo, że gospodarczo wykorzystywany będzie przez spółkę PZ to z dniem zakończenia wdrożenia widnieć miał w ewidencji podatkowej wartości niematerialnych i prawnych Wnioskodawcy. Dnia 18 grudnia 2013 r. został podpisany między Wnioskodawcą, a spółką PZ aneks, w którym strony precyzują, że od dnia zapłaty całości wynagrodzenia za wdrożenie systemu klasy ERP Wnioskodawca udzieli spółce PZ licencji na polach eksploatacji obejmujących:

1. Używanie Oprogramowania Zmian w ramach Rozwiązania w obszarze Lokalizacji dla:

1. 200 użytkowników jednoczesnego dostępu w obszarach:
   
   • finanse,
     
   • środki trwałe,
     
   • controlling,
     
   • zakupy,
     
   • sprzedaż,
     
   • magazyny,
     
   • inwestycje,
     
   • remonty i utrzymanie Ruchu,
     
   • transport,
     
   • produkcja,
     
   • projekty,
2. 300 użytkowników równoczesnych w obszarze:
   
   • obieg dokumentów,
3. 2800 rekordów pracowniczych zdefiniowanych w bazie danych w obszarze:
   
   • kadry i płace,

2. Używanie Dokumentacji dotyczących oprogramowania Zmian zgodnie z jej przeznaczeniem.

Aneks wprowadza zmianę, że po zakończeniu wdrażania systemu klasy ERP spółka PZ otrzyma od Wnioskodawcy licencję na wszelkie prace wdrożeniowe wykonywane przez firmę X.

Licencje zakupione przez Wnioskodawcę, stanowiące podstawę do użytkowania aplikacji tworzących daną funkcjonalność, pozostaną na stanie Wnioskodawcy.

W związku z tym, że pierwotna umowa zakładała że system klasy ERP będzie widniał na stanie wartości niematerialnych i prawnych Wnioskodawcy:

• zakupione licencje,
• koszty prac wdrożeniowych wykonywane przez firmę X,
• BREP od tych licencji płacony za każdy rok obowiązywania z góry - subskrypcja na oprogramowanie, w szczególności umożliwiająca uzyskanie nowych wersji i rozszerzeń - poniesionych do momentu oddania systemu do użytkowania,
• koszty poniesione na wdrożenie: analizę wymagań funkcjonalnych, opracowania dokumentacji opisu funkcjonalnego, opracowanie prototypu systemu, dodatkowe prace programistyczne, konfigurację systemu, integrację nowych modułów, wpisanie lub przeniesienie istniejących danych, dostosowanie istniejących w jednostkach procedur działania, przeprowadzenie testów, wprowadzenie poprawek, koszty podróży służbowych związanych z wdrożeniem systemu

nie rozpoznaje on systemu w ewidencji podatkowej wartości niematerialnych i prawnych, nie dokonuje odpisów amortyzacyjnych i nie zalicza ich na bieżąco w ciężar kosztów uzyskania przychodów. Ponoszone koszty wdrażania systemu są natomiast doliczane do ceny nabycia licencji i miały wspólnie tworzyć wartość początkową WNiP w momencie oddania systemu do użytkowania.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. W którym momencie Wnioskodawca powinien wprowadzić wartość niematerialną i prawną w postaci licencji stanowiących podstawę do użytkowania aplikacji tworzących dane funkcjonalności?
2. Czy w związku z podpisanym aneksem z dnia 18 grudnia 2013 r. na mocy, którego spółka PZ otrzyma licencję na używanie Oprogramowania Zmian w ramach Rozwiązania wykonanego przez firmę X Wnioskodawca, odkładane do tej pory koszty prac wdrożeniowych wykonywane przez firmę X, czyli koszty poniesione na: analizę wymagań funkcjonalnych, opracowania dokumentacji opisu funkcjonalnego, opracowanie prototypu systemu, dodatkowe prace programistyczne, konfigurację systemu, integrację nowych modułów, wpisanie lub przeniesienie istniejących danych, dostosowanie istniejących w jednostkach procedur działania, przeprowadzenie testów, wprowadzenie poprawek, koszty podróży służbowych związanych z wdrożeniem systemu powinny zostać zaliczone w ciężar kosztów bieżących i w związku z tym Wnioskodawca powinien dokonać korekty deklaracji podatku dochodowego od osób prawnych za lata ubiegłe?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 16b ust. 1 pkt 4 i 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za podlegające amortyzacji wartości niematerialne i prawne uważa się między innymi nabyte, nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania autorskie lub pokrewne prawa majątkowe oraz licencje o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej lub sublicencyjnej, jak również umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingowej.

Z kolei na podstawie art. 16d ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, składniki majątku, o których mowa między innymi w art. 16b ustawy, wprowadza się do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy, najpóźniej w miesiącu przekazania do używania.

W związku z powyższym wskazanie odpowiedniego momentu, w którym będzie można uznać, że licencje są w pełni funkcjonalnymi i nadającymi się do gospodarczego wykorzystania produktami jest kluczowe z perspektywy decyzji o ich wprowadzeniu do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych. Jako, że w przypadku wartości niematerialnych i prawnych, moment ten często nie jest możliwy do ustalenia w sposób prosty i jednoznaczny, w związku z czym do przedmiotowej sprawy należy podejść indywidualnie biorąc pod uwagę specyfikę oraz złożoność danej wartości niematerialnej i prawnej.

Wnioskodawca wskazuje, że inwestycja związana z tworzeniem narzędzia w postaci kompleksowego systemu ERP została rozpoczęta wraz z chwilą nabycia licencji. Licencje bowiem stanowią podstawę w oparciu, o którą tworzone będą poszczególne funkcjonalności systemu pozwalające na jego pełne gospodarcze wykorzystanie. Z uwagi na to, że przepisy podatkowe nie definiują pojęcia zdatności danego składnika do jego gospodarczego wykorzystania, w celu określenia właściwego momentu wprowadzenia wartości niematerialnej i prawnej do ewidencji, Wnioskodawca podziela stanowisko prezentowane przez organy podatkowe jak i orzecznictwo sądów administracyjnych, które zakładają, że dla oceny od kiedy podatnik może dokonywać odpisów amortyzacyjnych, konieczne jest ustalenie czy w dacie oddania do użytkowania wartości niematerialnej i prawnej była ona kompletna i zdatna do użytku, zarówno faktycznie, jak i w świetle poszczególnych przepisów prawa.

Nadto fakt, że nabycia licencji dokonano odpłatnie (Wnioskodawca przypomina, że należność z tytułu nabycia licencji dla 200 użytkowników, została uiszczona z góry), jak również, że była to pierwsza czynność faktyczna i prawna, będąca podstawą inicjującą dalszy tryb postępowania, licencje te stanowią podstawę do użytkowania aplikacji tworzących daną funkcjonalność.

Mając powyższe na uwadze, zdaniem Wnioskodawcy, w pełni gospodarcze wykorzystywanie licencji nastąpiło w momencie rozpoczęcia prac wdrożeniowych systemu klasy ERP, czyli w marcu 2012 r.

Stosownie do art. 16d ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, składniki majątku wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania, a późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Ponadto, zgodnie z art. 16h ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, odpisów amortyzacyjnych od ujawnionych środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nieobjętych dotychczas ewidencją, dokonuje się począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym te środki lub wartości zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

W świetle powyższego, Wnioskodawca ma prawo wprowadzić ujawnioną wartość niematerialną (w postaci licencji) do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, tj. dokonać jej ujawnienia zgodnie z art. 16d ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przy czym wartością początkową dla celów amortyzacji powinna być wartość początkowa ustalona na zasadach wskazanych w art. 16g ustawy.

W konsekwencji, Wnioskodawca będzie również uprawniony zaliczać odpisy amortyzacyjne od tej wartości niematerialnej do kosztów uzyskania przychodów od miesiąca następującego po miesiącu, w którym wartość ta została wprowadzona do ewidencji.

W związku z bieżącym obciążaniem przez Wnioskodawcę spółki PZ miedzy innymi kosztami wykonanych przez firmę X prac i otrzymaniem od Wnioskodawcy licencji (od dnia zapłaty całości wynagrodzenia za wdrażanie sytemu), zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotowe koszty będą mogły zostać zaliczone bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów danego roku podatkowego, według zasad określonych w art. 15 ust. 1 oraz art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. przede wszystkim pod warunkiem wykazania przez podatnika związku tych wydatków z przychodami.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851, dalej „ustawa o pdop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy.

Z definicji kosztu podatkowego wynika więc, że aby wydatek mógł stanowić koszt uzyskania przychodu, muszą zostać spełnione równocześnie dwa warunki:

• poniesienie kosztu musi nastąpić w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
• wydatek ten nie może być wymieniony w art. 16 ust. 1 ustawy o pdop.
  
  

Stosownie natomiast do art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy o pdop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części - wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny należy stwierdzić, że generalnie wydatki na nabycie wartości niematerialnych i prawnych, jako że ponoszone są w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów i nie zostały wymienione w katalogu kosztów wyłączonych z kosztów podatkowych, stanowią koszty uzyskania przychodów. Jednakże nie mogą one być odnoszone w koszty bezpośrednio. Mogą jedynie zmniejszać podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym przez zaliczenie w koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu „zużycia” wartości niematerialnych i prawnych (tzw. odpisy amortyzacyjne). Zgodnie bowiem z art. 15 ust. 6 ustawy o pdop, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 16a–16m, z uwzględnieniem art. 16.

Stosownie do art. 16b ust. 1 pkt 5 ustawy o pdop, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania licencje o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że licencja dla licencjonobiorcy stanowi wartość niematerialną i prawną podlegającą amortyzacji jeżeli zostaną spełnione łącznie następujące warunki:

• została nabyta przez podatnika,
• umowa licencyjna została zawarta na okres przekraczający rok,
• nadaje się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania,
• jest wykorzystywana przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą albo oddana przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji).
  
  

W myśl art. 16d ust. 2 ustawy o pdop, składniki majątku, o których mowa w art. 16a-16c, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 9 ust. 1, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 4.

Podstawą naliczenia odpisów amortyzacyjnych jest wartość początkowa wartości niematerialnej i prawnej ustalana w sposób wskazany w art. 16g ustawy o pdop.

Zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 1 ustawy o pdop, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, w razie odpłatnego nabycia uważa się cenę ich nabycia. Za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku (art. 16g ust. 3 ustawy o pdop).

Ponadto stosownie do art. 16g ust. 14 ustawy o pdop, wartość początkową praw majątkowych, w tym licencji i autorskich praw majątkowych, stanowi cena nabycia tych praw; jeżeli wynagrodzenie (opłaty) wynikające z umowy licencyjnej albo z umowy o przeniesienie innych praw majątkowych jest uzależnione od wysokości przychodów z licencji lub praw uzyskanych przez licencjobiorcę albo nabywcę, przy ustalaniu wartości początkowej praw majątkowych, w tym licencji, nie uwzględnia się tej części wynagrodzenia.

Z opisu stanu faktycznego ujętego we wniosku wynika, że Wnioskodawca, jak i spółki P i Z (od dnia 1 stycznia 2014 r. połączone w jeden podmiot zwany dalej PZ), należą do Grupy Kapitałowej podmiotu dominującego W. Strategia informatyczna Grupy Kapitałowej W zakłada, że za kompleksową obsługę informatyczną grupy odpowiedzialny jest Wnioskodawca. Przejawia się to między innymi w tym, że wszelkiego rodzaju licencje, jak i systemy informatyczne widnieją w ewidencjach Wnioskodawcy natomiast podmiotom należącym do Grupy Kapitałowej W, konkretne rozwiązania informatyczne są udostępniane przez Wnioskodawcę. Między innymi z tego tytułu Wnioskodawca pobiera wynagrodzenie. W związku z powyższym stroną umów handlowych, jak i nabywcą systemów, rozwiązań informatycznych jest Wnioskodawca. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zawarł umowę handlową ze spółką X, której przedmiotem jest sprzedaż licencji oraz wdrożenie systemu klasy ERP na rzecz Wnioskodawcy, jak i spółki PZ. Licencja wraz z prawem do udzielenia sublicencji na rzecz spółki PZ została udzielona Wnioskodawcy. Należność z tytułu udzielenia licencji została uiszczona przez Wnioskodawcę w 2011 r. na rzecz spółki X. Wdrażany system klasy ERP stanowi jednorodny układ modułów współpracujących ze sobą i tworzących jako całość system wspomagający kompleksowo procesy gospodarcze spółki PZ. Z uwagi na specyfikę oraz integralność systemu, proces implementacji jest złożony i długotrwały. Pierwotnie według zawartej umowy pomiędzy Wnioskodawcą, a spółką PZ system klasy ERP mimo, że gospodarczo wykorzystywany będzie przez spółkę PZ, to z dniem zakończenia wdrożenia widnieć miał w ewidencji podatkowej wartości niematerialnych i prawnych Wnioskodawcy. Dnia 18 grudnia 2013 r. został podpisany między Wnioskodawcą, a spółką PZ aneks, w którym strony precyzują, że od dnia zapłaty całości wynagrodzenia za wdrożenie systemu klasy ERP Wnioskodawca udzieli spółce PZ licencji na określonych polach eksploatacji. Aneks wprowadza zmianę, że po zakończeniu wdrażania systemu klasy ERP spółka PZ otrzyma od Wnioskodawcy licencję na wszelkie prace wdrożeniowe wykonywane przez firmę X. Licencje zakupione przez Wnioskodawcę stanowiące podstawę do użytkowania aplikacji tworzących daną funkcjonalność pozostaną na stanie Wnioskodawcy. W związku z tym, że pierwotna umowa zakładała że system klasy ERP będzie widniał na stanie wartości niematerialnych i prawnych Wnioskodawcy:

• zakupione licencje,
• koszty prac wdrożeniowych wykonywane przez firmę X,
• BREP od tych licencji płacony za każdy rok obowiązywania z góry - subskrypcja na oprogramowanie, w szczególności umożliwiająca uzyskanie nowych wersji i rozszerzeń - poniesionych do momentu oddania systemu do użytkowania,
• koszty poniesione na wdrożenie: analizę wymagań funkcjonalnych, opracowania dokumentacji opisu funkcjonalnego, opracowanie prototypu systemu, dodatkowe prace programistyczne, konfigurację systemu, integrację nowych modułów, wpisanie lub przeniesienie istniejących danych, dostosowanie istniejących w jednostkach procedur działania, przeprowadzenie testów, wprowadzenie poprawek, koszty podróży służbowych związanych z wdrożeniem systemu
  
  

nie rozpoznaje on systemu w ewidencji podatkowej wartości niematerialnych i prawnych, nie dokonuje odpisów amortyzacyjnych i nie zalicza ich na bieżąco w ciężar kosztów uzyskania przychodów. Ponoszone koszty wdrażania systemu są natomiast doliczane do ceny nabycia licencji i miały wspólnie tworzyć wartość początkową WNiP w momencie oddania systemu do użytkowania.

Odnosząc powołane powyżej przepisy do opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, należy stwierdzić, że nie można zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, zgodnie z którym w momencie rozpoczęcia prac wdrożeniowych systemu klasy ERP licencja była zdatna do gospodarczego wykorzystania i tym samym w tym momencie mogła zostać wprowadzona do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Wnioskodawcy. W opinii tut. Organu licencja przed zakończeniem prac wdrożeniowych nie spełniała wszystkich przesłanek aby mogła być uznana za wartość niematerialną i prawną w rozumieniu art. 16b ust. 1 pkt 5 ustawy o pdop, nie była bowiem zdatna do gospodarczego wykorzystania przez Wnioskodawcę (który następnie udzielił sublicencji spółce PZ). Istotą prac wdrożeniowych dot. programów (systemów) komputerowych jest ich dostosowanie do potrzeb konkretnego użytkownika, a zatem dopiero po wdrożeniu systemu nabywa on cechę zdatności do gospodarczego wykorzystania i dopiero w tym momencie licencja na oprogramowanie może zostać ujęta w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

Odnosząc się natomiast do możliwości zaliczenia bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów wydatków na prace wdrożeniowe należy zauważyć, że koszty te powinny zwiększać wartość początkową licencji (wartości niematerialnej i prawnej) stanowiącą podstawę do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od tej licencji. Powyższe wynika z faktu, że wydatki na wdrożenie systemu były, co wykazano powyżej, niezbędne do tego aby licencja była zdatna do gospodarczego wykorzystania; potwierdzeniem takiego stanowiska jest również literalne brzmienie art. 16g ust. 3 ustawy o pdop, który wymienia koszty instalacji i uruchomienia programów komputerowych jako elementy składowe wartości początkowej wartości niematerialnych i prawnych. W opinii tut. Organu takiej klasyfikacji poniesionych wydatków nie zmienia również fakt, że były one wkalkulowane w cenę udzielonej przez Wnioskodawcę spółce PZ sublicencji.

W świetle powyższego stanowisko Spółki w zakresie momentu wprowadzenia wartości niematerialnej i prawnej do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych oraz możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków dotyczących prac wdrożeniowych systemu należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14f § 1 Ordynacji podatkowej wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej podlega opłacie w wysokości 40zł, którą należy wnieść w terminie 7 dni od złożenia wniosku. Wpłata dotycząca ww. wniosku w wysokości 80 zł została dokonana w dniu 9 maja 2014 r., zatem różnica w wysokości 40 zł zostanie zwrócona na konto Wnioskodawcy, zgodnie z art. 14f § 2a Ordynacji podatkowej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.