Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB3/423-342/14-6/PM
z 26 stycznia 2015 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w X działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 2 października 2014 r. (data wpływu 6 października 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 1 grudnia 2014 r. (data wpływu 4 grudnia 2014 r.), oraz pismem z dnia 15 stycznia 2015 r. (data wpływu 16 stycznia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia kosztów uzyskania przychodów ze sprzedaży nieruchomości – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 6 października 2014 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia kosztów uzyskania przychodów ze sprzedaży nieruchomości.
Z uwagi na braki wniosku, Dyrektor Izby Skarbowej w X działający w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), pismem z dnia 24 listopada 2014 r., nr IPTPB3/423-342/14-2/PM oraz pismem z dnia 31 grudnia 2014 r., nr IPTPB3/423-342/14-4/PM (doręczonym w dniu 28 listopada 2014 r. i 8 stycznia 2015 r.), wezwał Wnioskodawcę do jego uzupełnienia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.
W odpowiedzi na ww. wezwania dnia 4 grudnia 2014 r. i dnia 16 stycznia 2015 r. wpłynęły uzupełnienia wniosku (nadane w dniu: 1 grudnia 2014 r. oraz 15 stycznia 2015 r.).
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. W 2001 r. została założona spółka X Sp. z o.o., której udziałowcem był XX „XXX” S.A. i jako udziałowiec przekazał Wnioskodawcy w formie aportu w zamian za udziały własność nieruchomości obejmującej budynki o wartości łącznej 3 103 900 zł (w tym budynek W1 o wartości 1 136 150 zł) oraz prawo wieczystego użytkowania gruntów o wartości łącznej 519 100 zł. Powyższe prawo wieczystego użytkowania gruntów obejmowało 4 działki o łącznej powierzchni 32 578 m2. Wartość wyżej wymienionego budynku W1 w latach 2008-2010 została podwyższona w następstwie dokonanego ulepszenia o 94 667 zł 50 gr do wartości 1 230 817 zł 50 gr (w roku 2008 – wykonanie nowego ciągu c.o. o wartości 89 000 zł; w roku 2010 – wykonanie sieci światłowodowej o wartości 5 667 50 zł). W roku 2012 Wnioskodawca zmienił nazwę (postanowienie sądu z dnia 7 listopada 2012 r.) na: X Sp. z o.o. W maju 2014 r. podjęto decyzję o sprzedaży budynku Wl oraz prawa wieczystego użytkowania gruntów dotyczącego dwóch działek o łącznej powierzchni 14 066 m2, która została zrealizowana. Część opisanych powyżej składników majątkowych została sprzedana przez X Sp. z o.o. w miesiącu maju 2014 r. Wnioskodawca zidentyfikował z odpłatnego zbycia opisanych nieruchomości przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w wysokości 7 100 000 zł w miesiącu maju 2014 r. (akt notarialny Rep. XXX z dnia 29 maja 2014 r.). Wartość sumy dotychczasowych odpisów amortyzacyjnych przedmiotowego budynku W1 wynosiła na dzień sprzedaży 367 851 zł 12 gr. Prawo wieczystego użytkowania gruntu nie było amortyzowane zgodnie z postanowieniami art. 16c pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wnioskodawca ujął jako pozostałe koszty operacyjne w rozumieniu ustawy o rachunkowości niezamortyzowaną część wartości budynku w kwocie 862 966 zł 38 gr oraz część wartości początkowej prawa wieczystego użytkowania gruntów dotyczącą działek ujętych w umowie sprzedaży w oparciu o algorytm: całkowitą wartość początkową prawa wieczystego użytkowania gruntu podzielono przez ilość metrów kwadratowych a następnie pomnożono przez ilość metrów kwadratowych dotyczącą sprzedawanego prawa wieczystego użytkowania gruntu (519 100 zł/32 578 m2 * 14 066 m2 = 224 128 zł 57 gr).
W piśmie uzupełniającym z dnia 1 grudnia 2014 r. Wnioskodawca udzielił następujących informacji:
- Podstawowy przedmiot działalności Wnioskodawcy to:
- obróbka metali i nakładanie powłok na metale (25.61.Z
- obróbka mechaniczna elementów metalowych (25.62.Z)
- produkcja sprzętu i wyposażenia do napędu hydraulicznego i pneumatycznego (28.12.Z)
- produkcja pozostałych kurków i zaworów (28.14.2)
- naprawa i konserwacja maszyn (33.12.Z)
- instalowanie maszyn przemysłowych, sprzętu i wyposażenia (33.20.Z)
- produkcja łożysk, kół zębatych, przekładni zębatych i elementów napędowych (28.15.Z)
- naprawa i konserwacja metalowych wyrobów gotowych (33.11 .Z)
- kucie, prasowanie, wytłaczanie i walcowanie matali, metalurgia proszków (25.50.Z).
- pozostałe badania i analizy techniczne (71.20B).
- Zgodnie z aktem notarialnym Rep. XX z dnia 22 listopada 2001 r. w skład nieruchomości otrzymanej w formie aportu wchodziły następujące budynki:
- hala Wydziału Mechanicznego II o powierzchni użytkowej 12 032 m2,
- budynek Socjalny przy II Wydziale Mechanicznym o powierzchni użytkowej 2 034 m2,
- hala Wydziału Mechanicznego o powierzchni użytkowej 10 068 m2.
Budynki te wykorzystywane były do działalności gospodarczej Wnioskodawcy.
- Aport nie stanowił przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części a wyłącznie zabudowane nieruchomości, co zostało wyraźnie wskazane we wniosku z dnia 24 listopada 2014 r. (zdanie drugie opisu stanu faktycznego).
- Wartość nominalna obejmowanych udziałów przez XX „XXX” S.A. w zamian za aport odzwierciedlała wartość rynkową aportu i została w całości przekazana na kapitał zakładowy Wnioskodawcy.
- Budynek W1 otrzymany przez Wnioskodawcę w ramach aportu został zakwalifikowany do środków trwałych i był amortyzowany, a amortyzacja tego budynku w całości stanowiła koszty uzyskania przychodów.
W piśmie uzupełniającym z dnia 15 stycznia 2015 r. Wnioskodawca podał, że:
- Budynek W1 to Hala Wydziału Mechanicznego,
- Budynek W1 oraz prawo wieczystego użytkowania gruntu będące przedmiotem sprzedaży zostały przyjęte do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w listopadzie 2001 r. na podstawie aktu notarialnego przeniesienia prawa własności budynków i prawa wieczystego użytkowania gruntu z dnia 22 listopada 2001 r. Repertorium A XXX. Zarówno budynek jak i prawo użytkowania gruntu amortyzowane były począwszy od grudnia 2001 r.
- Wartość początkowa budynku W1 i prawa wieczystego użytkowania gruntu została ustalona zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jako wartość ustalona przez podatnika na dzień wniesienia wkładu, nie wyższa jednak od ich wartości rynkowej. Dokumentem stanowiącym podstawę tego ustalenia był akt założycielski spółki – Repertorium XXX. Wartości poszczególnych składników majątku przekazanych spółce aportem przez założyciela, w zamian za objęcie udziałów, zostały ustalone w oparciu o operat szacunkowy rzeczoznawcy majątkowego.
- Wartość wyżej wymienionego budynku W1 w latach 2008-2010 w związku z ulepszeniem została podwyższona o 94 667 zł 50 gr do wartości 1 230 817 zł 50 gr (w roku 2008 – wykonanie nowego ciągu c.o. o wartości 89 000 zł; w roku 2010 – wykonanie sieci światłowodowej o wartości 5 667 zł 50 gr. Wnioskodawca nadmienia, że precyzyjna informacja na ten temat zawarta była we wniosku z dnia 2 października 2014 r. w części G zdanie trzecie.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (po przeformułowaniu):
Czy kosztem uzyskania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z tytułu przedmiotowej sprzedaży opisanej w opisie stanu faktycznego będzie niezamortyzowana część wartości budynku (różnica pomiędzy wartością początkową powiększoną o poniesione wydatki na jego ulepszenie zwiększające wartość początkową w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych a sumą odpisów amortyzacyjnych w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), ustalona na dzień zbycia tej nieruchomości oraz część wartości prawa wieczystego użytkowania gruntu ustalona w sposób opisany w opisie stanu faktycznego w wysokości 224 128 zł 57 gr?
Zdaniem Wnioskodawcy (po uzupełnieniu), koszty uzyskania przychodów z tytułu przedmiotowej sprzedaży opisanej w opisie stanu faktycznego ustalić należy, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w powiązaniu z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, tj. jako niezamortyzowaną część wartości budynku (różnica pomiędzy wartością początkową powiększoną o poniesione wydatki na jego ulepszenie zwiększające wartość początkową w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych a sumą odpisów amortyzacyjnych w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) w kwocie 862 966 zł 38 gr. Analogicznie część wartości początkowej w wysokości 224 128 zł 57 gr (wyliczenie zawarte w opisie stanu faktycznego wraz z podaniem zastosowanego algorytmu) dotycząca prawa wieczystego użytkowania gruntów będzie stanowiła koszt uzyskania przychodu ustalony zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w powiązaniu z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w okresie, w którym Wnioskodawca zidentyfikował przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. w miesiącu maju 2014 r. z tytułu przedmiotowej sprzedaży (opisanej w opisie stanu faktycznego).
Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotowy koszt uzyskania przychodu opisany powyżej powinien być potrącalny w dacie uzyskania przychodu opisanego w opisie stanu faktycznego na podstawie art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w sposób ustalony zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym wydatki poniesione na nabycie między innymi prawa wieczystego użytkowania gruntów oraz nabycie środków trwałych pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych są kosztem uzyskania przychodów w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych bez względu na czas ich poniesienia.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851, z późn. zm. – zwanej dalej „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.
Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami lub służą zachowaniu bądź zabezpieczeniu źródła przychodów. Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w tym celu, nawet wówczas gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.
Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Podatnik, zaliczając dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów, winien wykazać jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz to, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub że wydatek ten jest związany z konkretnym przedsięwzięciem gospodarczym.
Kwestia związana z momentem potrącalności kosztów uzyskania przychodów została uregulowana w przepisach art. 15 ust. 4 oraz art. 15 ust. 4a-4h updop.
W myśl art. 15 ust. 4 ww. ustawy koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.
Zgodnie z art. 15 ust. 4d updop, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.
Natomiast za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów (art. 15 ust. 4e updop).
Katalog wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, pomimo ich związku z przychodami i prowadzoną działalnością gospodarczą, zawarty został w art. 16 ust. 1 updop. Należy jednak pamiętać, że samo wyliczenie kosztów, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, nie stwarza domniemania, że wszelkie pozostałe koszty, które nie są zamieszczone w art. 16 updop, zostaną ex lege uznane za koszty podlegające odliczeniu.
W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:
- został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
- jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
- poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
- został właściwie udokumentowany,
- nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 updop nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
Powyższe oznacza, że poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 updop, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów, względnie zostały poniesione w celu uniknięcia ryzyka wystąpienia strat, bądź znacznego zmniejszenia uzyskiwanych dotąd dochodów.
Wśród wyłączeń z kategorii kosztów podatkowych należy wskazać na treść art. 16 ust. 1 pkt 1 updop zgodnie z którym, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:
- nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
- nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,
- ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych,
wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 8a, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.
Natomiast stosownie do art. 16c pkt 1 ww. ustawy, amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów.
Jak stanowi art. 15 ust. 6 updop, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.
Na mocy natomiast art. 16h ust. 1 pkt 1 updop, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
W konsekwencji, zgodnie z literalnym brzmieniem powołanych wyżej przepisów updop, w przypadku sprzedaży przez Spółkę przedmiotowych nieruchomości ujmowanych w Spółce jako środki trwałe, należy ustalić koszt uzyskania przychodu z tytułu tej transakcji zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. a i b updop, z uwzględnieniem wydatków na ulepszenie, pomniejszonych o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1 updop.
Dokonując wykładni art. 15 ust. 1 updop zauważyć należy, że ustawodawca nie zdefiniował użytego w nim pojęcia „koszty poniesione”. W przepisie tym postanowiono jedynie, że warunkiem uznania kosztu za koszt podatkowy jest jego poniesienie przez podatnika. Przez „poniesienie” kosztu należy w takim wypadku rozumieć zarówno poniesienie wydatku jak i zakwalifikowanie faktycznie zrealizowanego odpisu lub innego zmniejszenia aktywów lub zwiększenia strat. Będzie to więc faktycznie dokonany odpis, niebędący wydatkiem w znaczeniu kasowym czyli rozchodem pieniężnym, powodujący zmianę w strukturze aktywów lub pasywów danego podmiotu.
W związku z powyższym uznać należy, że wydanie udziałów w zamian za aport stanowi szczególną formę wydatku Spółki na nabycie składnika majątku (w przedmiotowej sprawie nieruchomości będącej składnikiem aportu). Uznać bowiem należy, że wniesiona do Spółki aportem nieruchomość w zamian za udziały wydane zbywcy jest transakcją ekwiwalentną. Po stronie wnoszącego aport (tj. zbywcy) dochodzi bowiem do zbycia przedmiotu aportu, a po stronie otrzymującego aport (tj. Spółki) dochodzi do nabycia przedmiotu aportu. W przypadku wniesienia wkładu niepieniężnego mamy więc do czynienia z transakcją odpłatną – w przedmiotowej sprawie po stronie zbywcy dochodzi bowiem do otrzymania zapłaty w postaci udziałów w zamian za wydany wkład niepieniężny, zaś po stronie Spółki dochodzi do powiększenia kapitału o wartość otrzymanych aportem składników majątkowych.
Wskazać należy, że w świetle powyższego Spółka w zamian za uzyskanie możliwości dysponowania przedmiotem aportu poniesie efektywny wydatek (koszt), w postaci wydania własnych udziałów. Wydatek ten jest określony w sposób jednoznaczny ponieważ wartość nominalna udziałów jest zawsze wielkością stałą i wynika ona wprost z umowy lub statutu danej spółki w związku z czym nie ulega zmianie i nie podlega mechanizmom rynkowym.
Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Spółka otrzymała w formie aportu w zamian za udziały własność nieruchomości obejmującej budynki (w tym budynek W1) oraz prawo wieczystego użytkowania gruntów. Aport nie stanowił przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części a wyłącznie zabudowane nieruchomości. Wartość nominalna obejmowanych udziałów przez XX „XXX” S.A. w zamian za aport odzwierciedlała wartość rynkową aportu i została w całości przekazana na kapitał zakładowy Wnioskodawcy. Wartość początkowa budynku W1 i prawa wieczystego użytkowania gruntu została ustalona zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jako wartość ustalona przez podatnika na dzień wniesienia wkładu, nie wyższa jednak od ich wartości rynkowej. Wartość wyżej wymienionego budynku W1 w latach 2008-2010 została podwyższona w następstwie dokonanego ulepszenia. Część opisanych powyżej składników majątkowych została sprzedana przez Wnioskodawcę w miesiącu maju 2014 r. Wnioskodawca zidentyfikował z odpłatnego zbycia opisanych nieruchomości przychód. Zarówno budynek jak i prawo wieczystego użytkowania gruntu były amortyzowane począwszy od grudnia 2001 r.
Podsumowując stwierdzić należy, że kosztem uzyskania przychodów z tytułu sprzedaży składników majątkowych nabytych uprzednio tytułem wkładu niepieniężnego będzie:
- w przypadku sprzedaży budynku W1 wartość początkowa środka trwałego powiększona o wydatki na jego ulepszenie oraz pomniejszona o dokonane odpisy amortyzacyjne,
- w przypadku sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntów wartość początkowa określona we właściwej ewidencji prowadzonej przez Spółkę.
W świetle powyższego wydatki na nabycie ww. zbywanych składników majątkowych stanowić będą bezpośrednie koszty uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia zabudowanej nieruchomości. Zatem na podstawie art. 15 ust. 4 updop będą one potrącone w tym roku podatkowym, w którym zostały osiągnięte odpowiadające im przychody z tytułu odpłatnego zbycia zabudowanej nieruchomości, tj. w miesiącu maju 2014 r.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa X.
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.