Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1/443-801/14-2/AS
z 4 grudnia 2014 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej przedstawione we wniosku z dnia 1 września 2014 r. (data wpływu 8 września 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy sprzedaż nieruchomości nie korzysta ze zwolnienia od VAT, a w konsekwencji Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT z faktury otrzymanej od sprzedawcy – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 września 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy sprzedaż nieruchomości nie korzysta ze zwolnienia od VAT, a w konsekwencji Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT z faktury otrzymanej od sprzedawcy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Spółka jest czynnym podatnikiem VAT, który dokonuje czynności opodatkowanych VAT, według stawek innych niż zwolniona. Dla potrzeb prowadzonej działalności - opodatkowanej VAT, Spółka nabywa odpłatnie nieruchomości od innych podatników VAT czynnych (dalej Sprzedający).

Przedmiotem nabycia są grunty lub prawo wieczystego użytkowania gruntów oraz posadowione na tych gruntach budynki i budowle. Status ww. nieruchomości jest następujący:

  • budynki i budowle, będące przedmiotem nabycia przez Spółkę były wykorzystywane przez Sprzedającego na jego własne potrzeby w działalności opodatkowanej VAT (innej niż zwolniona),
  • w odniesieniu do budynków i budowli nie doszło u Sprzedającego do pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy VAT,
  • budynki i budowle zostały wytworzone bądź nabyte przez Sprzedającego przed rokiem 1993, tj. przed wejściem w życie przepisów VAT, tak więc w odniesieniu do wytworzenia/nabycia tych towarów Sprzedający nie dokonywał odliczenia VAT,
  • Sprzedający w przypadku niektórych budynków/budowli poniósł w latach poprzedzających ich zbycie (po roku 1993) nakłady na ich ulepszenie w wysokości przewyższającej 30% wartości początkowej budynków/budowli, jednakże budynki/budowle w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez Sprzedającego przez okres dłuższy niż 5 lat do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Sprzedaż ww. nieruchomości na rzecz Spółki jest/ma być opodatkowana właściwą stawką VAT (inną niż zwolnienie od VAT) i udokumentowana fakturą VAT (wystawioną przez Sprzedającego nie wcześniej niż w dacie powstania obowiązku podatkowego w związku z dokonaną transakcją sprzedaży).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowym jest stanowisko, że przedmiotowa transakcja sprzedaży nie korzysta ze zwolnienia od VAT, a w konsekwencji Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT z faktury otrzymanej od Sprzedawcy?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 86 ust. 1 oraz ust. 2 pkt 1 ustawy VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, przy czym kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikająca z otrzymanych faktur, dokumentujących nabycie towarów i usług.

Jednocześnie art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy VAT stanowi, że nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W ocenie Spółki, w celu odpowiedzi na wątpliwość Spółki co do prawa do odliczenia VAT, wymagane jest w pierwszej kolejności ustalenie czy przedmiotowa transakcja sprzedaży będzie podlegać zwolnieniu od VAT.

Jak stanowi art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

  1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
  2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Do stanu przedstawionego w niniejszym wniosku nie ma zastosowania warunek określony w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b), a to w związku z regulacją art. 43 ust. 7a ustawy VAT.

W ocenie Spółki, w przedmiotowej sprawie nie jest również spełniony warunek określony w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a) ustawy VAT, gdyż budynki/budowle - będące przedmiotem sprzedaży, zostały wytworzone/nabyte przez sprzedawcę przed rokiem 1993. Tymczasem sformułowanie użyte przez ustawodawcę „nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego” należy, w ocenie Spółki, interpretować możliwie wąsko.

Oznacza to, że zwolnienie przedmiotowe nie będzie przysługiwało w sytuacji, kiedy VAT w ogóle nie wystąpił, np. nieruchomość została nabyta od osoby niebędącej podatnikiem VAT lub też została nabyta/wytworzona w okresie, gdy przepisy VAT nie obowiązywały. Stanowisko powyższe prezentują również sądy administracyjne.

M.in. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku sygn. akt. I SA/Wr 1772/11 z 15.03.2012 r. uznał, że zwolnienie od VAT określone w art. 43 ust. 1 pkt l0a ustawy VAT nie ma zastosowania, jeżeli dokonujący dostawy obiektów nie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, gdy podatek VAT przy nabyciu/wytworzeniu sprzedawanych towarów w ogóle nie wystąpił.

Stąd też Spółka stoi na stanowisku, że przedmiotowa dostawa nie będzie korzystać ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy VAT (ani też żadnych innych przepisów VAT). Wobec powyższego, w związku z art. 86 ust. 1 ustawy VAT, Spółka uprawnionym będzie do odliczenia podatku VAT, który wynikać będzie z faktury otrzymanej od Sprzedawcy.

Na marginesie Spółka zauważyła, że znane są jej również interpretacje indywidualne odmienne od stanowiska przedstawionego powyżej przez Wnioskodawcę, odnoszące się do zastosowania zwolnienia/opodatkowania VAT ww. transakcji (m.in. interpretacja z 24 lipca 2014 r. DIS w Bydgoszczy nr ITPP1/443-425a/14/AJ, z 16 lipca 2014 r. DIS w Poznaniu nr ILPP2/443-320/14-6/MR, z 6 czerwca 2014 r. DIS w Bydgoszczy ITPP2/443-306/14/AP czy z 15 maja 2014 r. DIS w Bydgoszczy ITPP2/443-229/14/PS). Niemniej jednak Spółka nie podziela stanowiska zawartego w tych interpretacjach.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

  1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
  2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
  3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
  4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
  5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
  6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
  7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji należy stwierdzić, że sprzedaż nieruchomości będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie zaznacza się, że w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r. na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%, z zastrzeżeniem art. 146f.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki obniżone, jak również zwolnienie od podatku VAT.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

I tak, w świetle art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

  1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
  2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest generalnie zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie – zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy – rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

  1. wybudowaniu lub
  2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z powyższego wynika, że przez pierwsze zasiedlenie należy rozumieć objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu.

Z powyższej definicji wynika, że oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegających opodatkowaniu, a za takie należy rozumieć nie tylko umowę sprzedaży, ale także umowy najmu i dzierżawy podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment oddania budynku do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

Wskazać należy, że w sytuacji, gdy nie ma zastosowania zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, należy sprawdzić zakres zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku również dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

  1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
  2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Warunku, o którym mowa w 43 ust. 1 pkt 10a lit. b – stosownie do art. 43 ust. 7a – nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie danego obiektu. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Należy podkreślić, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

  1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
  2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Zaznacza się, że ustawodawca przewidział również zwolnienie dla dostawy nieruchomości w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, który stanowi, że zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, od dnia 1 stycznia 2014 r. dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Jednocześnie należy zauważyć, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle, rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy w myśl którego, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Zatem ww. art. 29a ust. 8 ustawy, ma również zastosowanie w przypadku zbycia prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z zabudowaniami. Powyższe wynika z faktu, że zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu uznawane jest za dostawę towaru oraz z tego, że grunt dzieli stawkę zabudowań na nim posadowionych.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady grunt będący przedmiotem sprzedaży (w tym zbycie użytkowania wieczystego) podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki lub budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku, również sprzedaż gruntu lub zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu będą korzystały ze zwolnienia od podatku.

W opisie sprawy Wnioskodawca wskazał, że jest czynnym podatnikiem VAT, który dokonuje czynności opodatkowanych innych niż zwolnione. Dla potrzeb prowadzonej działalności opodatkowanej VAT, Spółka nabywa odpłatnie nieruchomości od innych podatników czynnych.

Przedmiotem nabycia są grunty lub prawo wieczystego użytkowania gruntów oraz posadowione na tych gruntach budynki i budowle. Status ww. nieruchomości jest następujący:

  • budynki i budowle, będące przedmiotem nabycia przez Spółkę były wykorzystywane przez Sprzedającego na jego własne potrzeby w działalności opodatkowanej VAT (innej niż zwolniona),
  • w odniesieniu do budynków i budowli nie doszło u Sprzedającego do pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy VAT,
  • budynki i budowle zostały wytworzone bądź nabyte przez Sprzedającego przed 1993r., tj. przed wejściem w życie przepisów VAT, tak więc w odniesieniu do wytworzenia/nabycia tych towarów Sprzedający nie dokonywał odliczenia VAT,
  • Sprzedający w przypadku niektórych budynków/budowli poniósł w latach poprzedzających ich zbycie (po roku 1993) nakłady na ich ulepszenie w wysokości przewyższającej 30% wartości początkowej budynków/budowli, jednakże budynki/budowle w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez Sprzedającego przez okres dłuższy niż 5 lat do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Sprzedaż ww. nieruchomości na rzecz Spółki jest/ma być opodatkowana właściwą stawką VAT (inną niż zwolnienie od VAT) i udokumentowana fakturą VAT (wystawioną przez Sprzedającego nie wcześniej niż w dacie powstania obowiązku podatkowego w związku z dokonaną transakcją sprzedaży).

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą zastosowania zwolnienia od podatku VAT dla dostawy budynków i budowli wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntu, na którym są one posadowione.

Uwzględniając definicję pierwszego zasiedlenia zawartą w art. 2 pkt 14 ustawy wskazać należy, że aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków, budowli lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu.

Pierwsze zasiedlenie nie musi być dostawą towarów. Istotą pierwszego zasiedlenia – jak wynika z powołanego przepisu – jest oddanie do użytkowania, które następuje w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwszym zasiedleniem (poza opodatkowaną sprzedażą danej nieruchomości) może być więc także oddanie nieruchomości do używania innemu podmiotowi np. na podstawie umowy najmu, dzierżawy itp.

W analizowanej sprawie, kluczowym elementem jest ustalenie, czy w odniesieniu do wskazanych budynków i budowli nastąpiło pierwsze zasiedlenie, a jeżeli tak, to w którym momencie.

Biorąc powyższe pod uwagę należy wskazać, że za spełniającą definicję pierwszego zasiedlenia, o której mowa w art. 2 pkt 14 ustawy, należy dopiero uznać planowaną sprzedaż nieruchomości, gdyż w tym momencie przedmiotowe budynki i budowle zostaną oddane do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi. W rozpatrywanej sprawie Wnioskodawca wskazał bowiem, że pierwsze zasiedlenie nie miało jeszcze miejsca, gdyż nabycie budynków, nie spełnia przesłanki pierwszego zasiedlenia, ponieważ w tym okresie, tj. przed 1993 rokiem nie obowiązywały przepisy ustawy dotyczącej podatku od towarów i usług. Ponadto budynki zostały wytworzone przez Sprzedającego przed rokiem 1993.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że dostawa budynków nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ponieważ z uwagi na treść przepisu art. 2 pkt 14 ustawy, planowane zbycie dokonywane będzie w ramach pierwszego zasiedlenia.

W związku z powyższym, należy zbadać warunki do zwolnienia od opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Zgodnie z powołanym przepisem art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwolnieniem objęta jest również dostawa budynku, budowli lub ich części, która nie jest objęta zwolnieniem z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, w stosunku do których nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W odniesieniu do ww. budynków i budowli, będących przedmiotem przyszłej sprzedaży, Sprzedającemu w związku z ich nabyciem lub wytworzeniem nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Ponadto, Sprzedający poniósł nakłady na ulepszenie budynków i budowli przekraczające 30% jego wartości początkowej (i w związku z tymi wydatkami korzystał z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego), jednakże w stanie ulepszonym budynki i budowle – jak wynika z treści wniosku – były przez Sprzedającego wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych przez okres dłuższy niż 5 lat.

Zatem z uwagi na powyższe, należy stwierdzić, że na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a w związku z ust. 7a tego przepisu ustawy, dostawa ww. budynków i budowli korzysta/będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT.

W konsekwencji powyższego zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu, na którym ww. budynki i budowle są posadowione, również korzysta/będzie korzystało ze zwolnienia od podatku, w oparciu o art. 29a ust. 8 ustawy.

Podsumowując, zbycie przez Sprzedającego przedmiotowych budynków i budowli korzysta/będzie korzystało ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a w związku z art. 43 ust. 7a ustawy. Tym samym sprzedaż prawa użytkowania wieczystego gruntu, na którym ww. budynki i budowle są posadowione, będzie korzystała ze zwolnienia od tego podatku w oparciu o art. 29a ust. 8 ustawy.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 i 2 pkt 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Kwotę podatku naliczonego stanowi m.in. suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

  1. nabycia towarów i usług,
  2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje tylko zarejestrowanym, czynnym podatnikom podatku od towarów i usług oraz jedynie w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tj. takimi, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona w art. 86 ust. 1 ustawy zasada wyłącza więc możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Terminy, w których powstaje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego ustawodawca określił w art. 86 ust. 10-13 cytowanej ustawy o podatku od towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy. Powyższe stosuje się odpowiednio do całości lub części zapłaty uiszczanej przed dokonaniem dostawy lub wykonaniem usługi (ust. 10 i 10c).

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w:

  1. ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny;
  2. ust. 2 pkt 4 lit. c - powstaje zgodnie z ust. 10, pod warunkiem, że podatnik:
    1. otrzyma fakturę dokumentującą dostawę towarów, stanowiącą u niego wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, w terminie trzech miesięcy od upływu miesiąca, w którym w odniesieniu do nabytych towarów powstał obowiązek podatkowy,
    2. uwzględni kwotę podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w deklaracji podatkowej, w której jest on obowiązany rozliczyć ten podatek;
  3. ust. 2 pkt 4 lit. a, b i d - powstaje zgodnie z ust. 10, pod warunkiem że podatnik uwzględni kwotę podatku należnego z tytułu tych transakcji w deklaracji podatkowej, w której jest on obowiązany rozliczyć ten podatek (ust. 10b).

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (ust. 11).

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a (ust. 13).

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Ponieważ w rozpatrywanej sprawie Sprzedawca nieprawidłowo wykazał podatek należny na fakturze sprzedaży ww. nieruchomości, która to sprzedaż, jak wyjaśniono powyżej, korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zatem Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia tego podatku.

W konsekwencji, Wnioskodawcy nie przysługuje/nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT z faktury otrzymanej od Sprzedawcy.

Interpretacja dotyczy:

  • zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,
  • zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj