Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP4/443-832/14-4/MK
z 24 lutego 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 13 listopada 2014 r. (data wpływu 17 listopada 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 stycznia 2015 r. (data wpływu 2 lutego 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ewidencjonowania na kasie fiskalnej sprzedaży towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy o VAT dla podatnika, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 listopada 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ewidencjonowania na kasie fiskalnej sprzedaży towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy o VAT dla podatnika, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 30 stycznia 2015 r. w zakresie doprecyzowania opisu zdarzenia przyszłego oraz przeformułowania pytania.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku).

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu materiałami budowlanymi w tym blachami. Wnioskodawca chciałby całą sprzedaż ewidencjonować na drukarce fiskalnej czyli zarówno dla osób fizycznych prowadzących jak i nie prowadzących działalność. Oczywiście do paragonów Wnioskodawca wystawia zawsze dla firm fakturę.

W piśmie z dnia 30 stycznia 2015 r. Wnioskodawca wskazał, że jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca dokonuje sprzedaży towarów wymienionych w załączniku 11 do ustawy VAT: poz.2; PKWiU 24.10.14.0, poz.3; PKWiU 24.10.31.0, poz.4; PKWiU 24.10.32.0, poz.5; PKWiU 24.10.35.0, poz.6; PKWiU 24.10.36.0, poz.7; PKWiU 24.10.41.0, poz.8; PKWiU 24.10.43.0, poz.9; PKWiU 24.10.51.0, poz.10; PKWiU 24.10.52.0, poz.20; PKWiU 24.32.20.0, poz.21; PKWiU 24.33.11.0, poz.26; PKWiU 24.44.22.0.

Podmiot, na którego rzecz Wnioskodawca dokonuje sprzedaży jest podatnikiem w rozumieniu art. 15 ustawy VAT. Sprzedaż Wnioskodawcy nie jest zwolniona z VAT na postawie art. 43 ust. 1 pkt 2, ani na podstawie art. 113 ust. 1 i 5.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku).

Wnioskodawca chciałby ewidencjonować całą sprzedaż towarów w swoim sklepie na kasę fiskalną, z jaką stawką zaewidencjonować prawidłowo na kasie fiskalnej sprzedaż towarów z załącznika 11 ustawy o VAT dla podatnika, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowa stawka to w pozycji E. stawka zwolniona (ZW).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z art. 5a ustawy o VAT, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Klasyfikacją statystyczną dotyczącą towarów i usług, która ma zastosowanie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, od dnia 1 stycznia 2011 r., jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r., w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2008 r. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.).

Należy zauważyć, że przepisy ustawy oraz wydane na jej podstawie rozporządzenia odwołują się do grupowań PKWiU przy ustalaniu preferencyjnych stawek podatkowych i zwolnień przedmiotowych. Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi więc warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania podatkiem VAT w stosunku do towarów i usług, dla których przepisy VAT powołują stosowną klasyfikację statystyczną.

Jednocześnie należy wskazać, że to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem i zaklasyfikowaniem wykonywanych czynności.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 tej ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. dokonującym ich dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. nabywcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15,
3. dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2.
   
   

Stosownie do art. 106e ust. 1 ustawy, faktura powinna m.in. zawierać: (…)

12. stawkę podatku;
13. sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
14. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
15. kwotę należności ogółem;
16. w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, w odniesieniu do których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 1 lub art. 21 ust. 1 - wyrazy „metoda kasowa”;
17. w przypadku faktur, o których mowa w art. 106d ust. 1 - wyraz „samofakturowanie”;
18. w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi – wyrazy „odwrotne obciążenie”. (…).
    
    

Na mocy o art. 106e ust. 4 pkt 1 ustawy, faktura nie zawiera w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 i 8, jest nabywca towaru lub usługobiorca – danych określonych w ust. 1 pkt 12-14.

Zatem, Wnioskodawca, z tytułu dokonania opisanej dostawy obowiązany jest wystawiać fakturę bez stawki podatku, sumy wartości sprzedaży netto i kwoty podatku od sumy wartości sprzedaży netto.

W myśl art. 109 ust. 3 ustawy, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, art. 130d, art. 134 oraz art. 138 – dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Z powyższych przepisów wynika więc, że podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowym obowiązani są prowadzić ewidencję tej sprzedaży za pomocą kas rejestrujących. Jednocześnie przepisy te nie zabraniają ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kas rejestrujących na rzecz osób prowadzących działalność gospodarczą. Jednakże w takim przypadku należy pamiętać, że ustawodawca dla takiej sprzedaży przewidział określone warunki ewidencyjne wymienione ww. art. 109 ust. 3 ustawy.

Zaznaczenia wymaga, iż kasa rejestrująca jest szczególnego rodzaju ewidencją podatkową, ma ona charakter ewidencji sprzedaży. Ewidencja prowadzona na kasie rejestrującej jest niezależna od ewidencji, której prowadzenia wymagają inne przepisy w szczególności cyt. wyżej art. 109 ust. 3 ustawy o VAT. Ewidencja prowadzona przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy bowiem tylko części sprzedaży podatnika ściśle wskazanej w art. 111 ust. 1 ustawy.

Należy jednak uznać, że nie jest błędem, jeśli podatnik ewidencjonuje w kasie rejestrującej np. całą sprzedaż jaka występuje w jego działalności gospodarczej. Jednakże podatnik musi zadbać o to, aby deklaracja podatkowa sporządzana na podstawie prowadzonych ewidencji, które dwukrotnie obejmują tę samą sprzedaż, (np. gdy w kasie zarejestrowana została również sprzedaż na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą), była rzetelna.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu materiałami budowlanymi w tym blachami. Wnioskodawca chciałby całą sprzedaż ewidencjonować na drukarce fiskalnej czyli zarówno dla osób fizycznych prowadzących jak i nie prowadzących działalności. Do paragonów Wnioskodawca wystawia zawsze dla firm fakturę. Wnioskodawca dokonuje sprzedaży towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy VAT: poz.2; PKWiU 24.10.14.0, poz.3; PKWiU 24.10.31.0, poz.4; PKWiU 24.10.32.0, poz.5; PKWiU 24.10.35.0, poz.6; PKWiU 24.10.36.0, poz.7; PKWiU 24.10.41.0, poz.8; PKWiU 24.10.43.0, poz.9; PKWiU 24.10.51.0, poz.10; PKWiU 24.10.52.0, poz.20; PKWiU 24.32.20.0, poz.21; PKWiU 24.33.11.0, poz.26; PKWiU 24.44.22.0. Podmiot na którego rzecz Wnioskodawca dokonuje sprzedaży jest podatnikiem w rozumieniu art. 15 ustawy VAT. Sprzedaż Wnioskodawcy nie jest zwolniona z VAT na postawie art. 43 ust. 1 pkt 2, ani na podstawie art. 113 ust. 1 i 5.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ewidencjonowania na kasie fiskalnej sprzedaży na rzecz podatników o których mowa w art. 15 ustawy o VAT towarów określonych w załączniku nr 11 do ustawy o VAT.

Rozpatrując powyższą kwestię należy zauważyć, że szczegółowe zasady dotyczące stosowania kas rejestrujących zostały określone w art. 111 ust. 3a pkt 1 i 8 ustawy, zgodnie z którymi podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani:

• dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać oryginał wydrukowanego dokumentu nabywcy,
  

• dokonywać wydruku emitowanych przez kasę rejestrującą dokumentów i ich kopii.
  
  

Sposób prowadzenia przez podatników ewidencji oraz warunki używania kas rejestrujących określono w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2013 r., poz. 363). Zgodnie z § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia, podatnicy, prowadzą ewidencję każdej sprzedaży, w tym sprzedaży zwolnionej, wyłącznie przy użyciu kas, które mają potwierdzenie, że kasa spełnia funkcje wymienione w art. 111 ust. 6a ustawy oraz kryteria i warunki techniczne określone w przepisach wydanych na podstawie art. 111 ust. 9 ustawy. Natomiast w myśl § 6 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia podatnicy, prowadząc ewidencję wydają nabywcy, bez jego żądania, paragon fiskalny.

Przez paragon fiskalny rozumie się wydrukowany przez kasę dla nabywcy w momencie sprzedaży dokument potwierdzający dokonaną sprzedaż (§ 2 pkt 12 ww. rozporządzenia).

Zgodnie § 6 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia podatnicy, prowadząc ewidencję stosują oznaczenia literowe od „A” do „G” do przyporządkowania stawki podatku do nazw towarów i usług, przy czym:

1. literze „A” jest przyporządkowana stawka podstawowa podatku,
2. literom od „B” do „G” odpowiadają pozostałe stawki podatku stosowane na poszczególne towary i usługi oraz zwolnienie od podatku;
   
   

Mając na uwadze przytoczone powyżej przepisy oraz opis sprawy, należy stwierdzić, że w przypadku dostawy towaru wymienionego w załączniku nr 11 do ustawy o VAT na rzecz podatnika podatku VAT, transakcje opodatkowuje nabywający towar. Wobec powyższego Wnioskodawca, sprzedaż towarów wymienionych ww. załączniku, na rzecz podatników, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, winien dokumentować fakturą niezawierającą stawki podatku, sumy wartości sprzedaży netto, kwoty podatku od sumy wartości sprzedaży netto lecz zawierającą wyrazy „odwrotne obciążenie”. Natomiast w przypadku, gdy sprzedaż ta zostanie również udokumentowana paragonem fiskalnym, to Wnioskodawca nie może zaewidencjonować tej dostawy przy użyciu kasy fiskalnej jako zwolnionej z opodatkowania, ponieważ sprzedaż towarów wymienionych w załączniku nr 11 jest sprzedażą opodatkowaną przez nabywcę towaru. Wnioskodawca w tym przypadku winien przyporządkować dowolnej literze od „B” do „G” sprzedaż towarów z załącznika nr 11 w taki sposób by jednoznacznie wynikało, iż wykazana na paragonie pozycja dotyczy sprzedaży z zastosowaniem mechanizmu „odwrotnego obciążenia”.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.