Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP4/443-860/14-4/ALN
z 4 marca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 24 listopada 2014 r. (data wpływu 28 listopada 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 20 lutego 2015 r. (data wpływu 23 lutego 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czynności nieodpłatnego przekazania towarów za czynność niepodlegającą opodatkowaniu VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 listopada 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czynności nieodpłatnego przekazania towarów za czynność niepodlegającą opodatkowaniu VAT.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 20 lutego 2015 r. (data wpływu 23 lutego 2015 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy, postawienie pytania oraz stanowisko.

We wniosku przedstawiono następujący zdarzenie przyszłe.(ostatecznie przestawione w uzupełnieniu wniosku)

Wnioskodawca jest spółką kapitałową, zarejestrowaną na cele podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”) jako podatnik VAT czynny (dalej również jako: „Spółka”).

W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółka zapewnia nieodpłatnie swoim pracownikom określone produkty spożywcze.

Udostępnienie tych produktów pracownikom pozwala Spółce na wykorzystanie zasobów pracowniczych w optymalny sposób poprzez ograniczenie konieczności poszukiwania przez pracowników produktów spożywczych w trakcie przerw w pracy. Z uwagi na brak w pobliżu miejsca pracy punktów gastronomicznych, spożywanie przez pracowników posiłków poza siedzibą Spółki w czasie przeznaczonym na przerwę obiadową byłoby znacząco utrudnione. Tym samym, udostępnianie produktów spożywczych pracownikom Spółki przez Wnioskodawcę wpływa pozytywnie na działalność gospodarczą Wnioskodawcy, ograniczając czas, w którym pracownicy nie są obecni w miejscu pracy. Zgodnie z wewnętrznymi regulacjami w zakresie pracy, pracownicy mogą w czasie pracy skorzystać z przerwy na spożywanie posiłków, która może wynosić, w zależności od trybu pracy danego pracownika, 30 albo 45 minut w ciągu dnia.

Produkty spożywcze wydawane są pracownikom za pośrednictwem zewnętrznego dostawcy, który prowadzi działalność polegającą na sprzedaży produktów spożywczych z wykorzystaniem automatów samosprzedających (dalej: „Maszyny Vendingowe”). Spółka zdecydowała się oferować pracownikom produkty spożywcze w powyższy sposób z uwagi na konieczność likwidacji kantyny, w której pracownicy uprzednio otrzymywali wyżywienie.

W celu ułatwienia rozliczeń, Spółka zamierza podpisać z zewnętrznym dostawcą (dalej: „Kontrahent”) umowę, na podstawie której, Spółka będzie nabywać od Kontrahenta produkty spożywcze, które następnie pobierane będą przez pracowników Spółki w ramach następującego systemu:

1. Każdy pracownik będzie uprawniony do otrzymania w każdym miesiącu produktów spożywczych o określonej wartości (przykładowo 100 zł); powyższa kwota będzie doliczana do przychodu pracownika ze stosunku pracy (za pisemną, formalną, zgodą pracownika).
2. Każdy pracownik będzie posiadał kartę zbliżeniową, na której będzie zapisywany stan konta z przeznaczeniem na nabycie towarów spożywczych.
3. Produkty spożywcze, takie jak: woda butelkowana, napoje gorące, słodycze, gotowe kanapki, przekąski (dalej: „Towary”) będą udostępniane pracownikom Spółki za pośrednictwem Maszyn Vendingowych;
4. Wydanie Towarów będzie następowało poprzez wybór określonego produktu na pulpicie Maszyny Vendingowej i przyłożenie karty zbliżeniowej do czytnika Maszyny Vendingowej.
5. W momencie wydania Towarów, na karcie zbliżeniowej zostanie zapisana informacja na temat wartości brutto wydanego produktu, o którą zostanie pomniejszony stan konta danego pracownika; kwota niewykorzystana w danym miesiącu będzie „przechodziła” na kolejne miesiące.
6. Na podstawie zapisu z kart zbliżeniowych, Kontrahent będzie wystawiał co miesiąc na rzecz Wnioskodawcy faktury VAT dokumentujące nabyte przez Spółkę Towary, wydane pracownikom Wnioskodawcy za pośrednictwem Maszyn Vendingowych.
   
   

W analogiczny sposób Spółka może wydawać Towary pracownikom spółek z grupy kapitałowej, do której należy Wnioskodawca, oddelegowanych do pracy w Polsce, jak również przyjeżdżającym do siedziby Spółki w celach biznesowych (jak np. audytorzy wewnętrzni). Towary mogą więc być zużywane również podczas spotkań zewnętrznych i wewnętrznych, tj. w szczególności w trakcie spotkań z kontrahentami, spotkań zarządu, szkoleń pracowniczych i roboczych spotkań pracowników przeprowadzanych w zakładzie pracy.

W ramach prowadzonej działalności Spółka zapewnia bowiem również poczęstunek i napoje podczas spotkań wewnętrznych (spotkania pracowników Spółki związane z bieżącą działalnością Spółki) oraz spotkań zewnętrznych (spotkania pracowników Spółki z kontrahentami lub klientami związane z działalnością Spółki).

Na pytanie jakie towary są udostępniane pracownikom Wnioskodawcy oraz pracownikom spółek z grupy kapitałowej do której należy Wnioskodawca, podczas spotkań zewnętrznych oraz spotkań wewnętrznych, Wnioskodawca wskazał, że zarówno pracownikom Wnioskodawcy jaki pracownikom spółek z grupy kapitałowej do której należy Wnioskodawca a także podczas spotkań wewnętrznych i zewnętrznych wydawane będą produkty spożywcze (w szczególności słodycze, gotowe kanapki, przekąski, woda i inne napoje, w tym słodzone napoje gazowane). Towary te nie będą zróżnicowane w zależności od rodzaju spotkania (wewnętrzne, zewnętrzne) oraz od tego czy ich konsumentami będą pracownicy Wnioskodawcy czy pracownicy spółek z grupy kapitałowej do której należy Wnioskodawca. Innymi słowy, zarówno pracownikom Wnioskodawcy, jak również pracownikom spółek z grupy kapitałowej, podczas spotkań zewnętrznych lub wewnętrznych, mogą być udostępniane produkty pobierane z maszyn Vendingowych.

Na pytanie, czy kontrahenci będą posiadali karty do maszyn Vendingowych, Wnioskodawca wskazał, że kontrahenci nie będą posiadali imiennie przypisanych kart służących do skorzystania z maszyn Vendingowych. W przypadku spotkań z kontrahentami, pracownicy Spółki będą mieli możliwość skorzystania na czas spotkania z kontrahentem z kart zbliżeniowych nieprzypisanych imiennie do konkretnego pracownika przy pomocy których będą mogli pobrać produkty spożywcze za pośrednictwem maszyn Vendingowych. Takie karty, co do zasady, nie będą jednak udostępniane kontrahentom.

Na pytanie, czy przedmiotem wniosku jest wydanie towarów wyłącznie przez maszyny Vendingowe, Wnioskodawca wskazał, że produkty spożywcze dla pracowników Spółki, pracowników z grupy kapitałowej do której należy Spółka oraz podczas spotkań wewnętrznych i zewnętrznych mogą być również wydawane bez pośrednictwa maszyn Vendingowych. Produkty takie mogą być nabywane od innych podmiotów niż kontrahent. Przedmiotem niniejszego wniosku jest jednak wyłącznie wydanie towarów, których nabycie następuje za pośrednictwem maszyn vendingowych.

Na pytanie, w jaki sposób będą udostępniane towary podczas spotkań wewnętrznych, Wnioskodawca wskazał, że udostępnianie towarów podczas spotkań wewnętrznych może odbywać się zarówno przy wykorzystaniu maszyn Vendingowych jak i bez ich użycia, przy czym na chwilę obecną zasadą będzie udostępnianie towarów za pośrednictwem maszyn Vendingowych. Nie można jednak wykluczyć, że Wnioskodawca będzie również nabywał towary od innych dostawców.

W przypadku wykorzystania maszyn, towary będą mogły być pobrane w większej ilości przy użyciu karty zbliżeniowej a następnie wystawione w ogólnodostępnym dla uczestników spotkania miejscu. Ponadto, uczestnicy spotkania, będący pracownikami Wnioskodawcy, będą mogli pobrać towary indywidualnie za pośrednictwem imiennie przypisanych kart zbliżeniowych.

Sposób udostępnienia towarów podczas spotkań zewnętrznych:

1. Za pośrednictwem maszyn Vendingowych.Co do zasady, uczestnicy spotkań, będący pracownikami spółek z grupy, ale niebędący pracownikami Wnioskodawcy, mogą otrzymywać karty zbliżeniowe nieprzypisane imiennie do konkretnego pracownika, które umożliwią im pobranie Towarów z maszyn Vendingowych. W takim przypadku, karty te będą następnie zwracane Spółce najpóźniej w momencie opuszczenia siedziby Wnioskodawcy w celu powrotu do siedziby pracodawcy. Towary będą mogły również zostać udostępnione w taki sposób, że zostaną uprzednio pobrane za pośrednictwem maszyn Vendingowych przez pracownika Wnioskodawcy przy wykorzystaniu karty zbliżeniowej nieprzypisanej imiennie do żadnego z pracowników, a następnie zostaną one wystawione w ogólnodostępnym miejscu. Pracownikom spółek z grupy, którzy w ramach wykonywania obowiązków służbowych przebywają w siedzibie Wnioskodawcy przez dłuższy okres mogą być również wydawane imienne karty zbliżeniowe. W takim przypadku, zasady korzystania z karty będą analogiczne, jak w przypadku pracowników Wnioskodawcy.
   
2. Bez pośrednictwa maszyn Vendingowych.
   
   

Jak wskazano we wniosku, Spółka w ramach prowadzonej działalności może udostępniać również poczęstunek i napoje, które nie są nabywane za pośrednictwem maszyn Vendingowych jednakże wydanie takich towarów nie jest przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

W odniesieniu do przedstawianego we wniosku zdarzenia przyszłego należy przyjąć, że Wnioskodawca posiada prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od nabytych Towarów będących przedmiotem wniosku.

Wnioskodawca pragnie jednocześnie wskazać, że Spółka złożyła wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w sprawie możliwości odliczenia podatku naliczonego (sygn. IPTPP4/443-863/14-2/BM).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.(ostatecznie postawione w wyniku uzupełnienia wniosku)

Czy nieodpłatne przekazanie towarów w sposób przedstawiony w opisie zdarzenia przyszłego stanowi dla Spółki czynność opodatkowaną podatkiem VAT?

Przedmiotem niniejszego wniosku jest wyłącznie wydanie towarów, których nabycie następuje za pośrednictwem maszyn Vendingowych.

Zdaniem Wnioskodawcy:(ostatecznie przedstawionym w uzupełnieniu wniosku)

Zdaniem Wnioskodawcy nieodpłatne przekazanie przez Spółkę Towarów w sposób przedstawiony w opisie zdarzenia przyszłego nie podlega opodatkowaniu VAT, również przy założeniu, że Spółka ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od tych Towarów.

UZASADNIENIE

1. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
2. Z kolei w myśl art. 7 ust. 2 ustawy VAT, przez odpłatną dostawę towarów (podlegającą opodatkowaniu VAT) rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności
:
1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny
• jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.
3. Powyższy przepis stanowi implementację art. 16 Dyrektywy VAT do krajowego porządku prawnego, zgodnie z którym opodatkowaniu tym podatkiem podlega wykorzystanie przez podatnika towarów stanowiących część majątku jego przedsiębiorstwa do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników, które przekazuje nieodpłatnie lub, w ujęciu ogólnym, które przeznacza do celów innych niż prowadzona przez niego działalność gospodarcza, gdy VAT od powyższych towarów lub ich części podlegał w całości lub w części odliczeniu.
4. W myśl art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, za odpłatne świadczenie usług uznaje się:
   1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów;
   2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Przepis ten stanowi implementację do krajowego porządku prawnego art. 26 Dyrektywy VAT, zgodnie z którym, opodatkowaniu podlega m.in. użycie towarów stanowiących część majątku przedsiębiorstwa do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników, lub, bardziej ogólnie, do celów innych niż działalność jego przedsiębiorstwa w przypadkach kiedy VAT od takich towarów podlegał w całości lub w części odliczeniu

5. Zarówno art. 7 ust. 2, jak i art. 8 ust. 2 ustawy VAT posługuje się pojęciem „cele osobiste”. Jednakże ustawa VAT nie zawiera definicji powyższego terminu.
   W ocenie Wnioskodawcy, pojęcie „cele osobiste” powinno być interpretowane z uwzględnieniem przepisów Dyrektywy VAT, których implementację stanowią wprowadzone do krajowego porządku prawnego w art. 7 ust. 2 oraz art. 8 ust. 2 ustawy VAT. Zarówno art. 16 jak i art. 26 Dyrektywy VAT wskazują, że opodatkowane jest nieodpłatne świadczenie które dokonywane jest „do celów osobistych podatnika lub jego pracowników”, a jednocześnie „do celów innych niż działalność jego przedsiębiorstwa”.
   Z zestawienia ww. przepisów Dyrektywy VAT wynika więc, że opodatkowaniu podlegają nieodpłatne dostawy towarów/świadczenie usług, które dokonywane są
:

1. do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników, a jednocześnie
2. do celów innych niż działalność jego przedsiębiorstwa.
   

Powyższe oznacza, że nieodpłatne przekazanie towarów/świadczenie usług jest opodatkowane tylko w przypadku, gdy następuje wyłącznie do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników.
Jednocześnie, nieodpłatne przekazanie towarów/świadczenie usług nie stanowi czynności opodatkowanej VAT, jeśli następuje do celów działalności przedsiębiorstwa podatnika.
Innymi słowy, brzmienie ww. przepisów Dyrektywy VAT wskazuje na opodatkowanie takich świadczeń, w stosunku do których brak jest związku z prowadzonym przedsiębiorstwem. Z drugiej strony, Dyrektywa VAT wskazuje, że mogą istnieć takie nieodpłatne przekazania, które z uwagi na swój związek z prowadzonym przedsiębiorstwem podatnika, nie stanowią czynności opodatkowanych VAT, nawet jeśli podatnik dokonujący tych nieodpłatnych czynności miał prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od nabycia przedmiotowych towarów i usług.

6. Analogiczny pogląd przedstawia również Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE). Przykładowo, w orzeczeniu w sprawie C-371/07: Danfoss A/S i AstraZeneca A/S przeciwko Skatteministeriet, w sprawie związanej z nieodpłatnym udostępnianiem posiłków swoim pracownikom podczas spotkań służbowych, TSUE wskazał, że wydawanie posiłków nie jest czynnością objętą zakresie zastosowania art. 6 ust. 2 VI Dyrektywy VAT (aktualnie: art. 16 Dyrektywy VAT), jeżeli powyższe czynności dokonywane są do celów związanych z działalnością gospodarczą podatnika. Zdaniem TSUE, jeśli w określonych okolicznościach potrzeby przedsiębiorstwa wymagają od pracodawcy zapewnienia pracownikom nieodpłatnych posiłków, to takie nieodpłatne świadczenie na rzecz pracowników, z uwagi na jego związek z prowadzonym przedsiębiorstwem, nie podlega opodatkowaniu VAT, nawet jeśli podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od nabywanych świadczeń. Jednocześnie TSUE wskazał, że w szczególnych przypadkach, „zapewnianie posiłków przez pracodawcę swym pracownikom nie służy zaspokajaniu prywatnych potrzeb tych ostatnich i nie jest dokonywane w celach innych niż związane z działalnością przedsiębiorstwa. Osobista korzyść, jaka wynika z tego dla pracowników, wydaje się mieć jedynie charakter uboczny względem potrzeb przedsiębiorstwa.” Porównywalne stanowisko przestawił TSUE w sprawie C-258/95: Julius Fillibeck Sohne GmbH & Co. KG przeciwko Finanzamt Neustadt, w sprawie związanej z nieodpłatnym organizowaniem transportu dla pracowników, w której skład orzekający wskazał, że o ile nieodpłatne świadczenia na rzecz pracowników podlegają, co do zasady, opodatkowaniu, to jednak w przypadku, gdy nadrzędnym celem świadczenia jest cel biznesowy, a nie prywatne przysporzenie pracowników, nieodpłatne świadczenie nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT.
7. W odniesieniu do opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę, należy wskazać, że Towary są udostępniane pracownikom przez Spółkę w celu jak najsprawniejszego świadczenia przez pracowników pracy, bez nieuzasadnionego odrywania się od obowiązków służbowych w celu poszukiwania restauracji, kawiarni, czy też innego punktu gastronomicznego, gdzie pracownicy mieliby możliwość zakupienia podstawowych produktów spożywczych. Zdaniem Wnioskodawcy, w takiej sytuacji trudno uznać, że korzyść pracownika, któremu Spółka udostępnia towary przeważa nad celami przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Należy bowiem podkreślić, że udostępnienie Towarów pracownikom pozwala Wnioskodawcy na wykorzystanie zasobów pracowniczych w jak najbardziej optymalny sposób poprzez ograniczenie czasu spędzanego na przerwach spowodowanych koniecznością nabycia tych podstawowych produktów. Dodatkowo, pracownicy nie mają swobody wyboru w zakresie udostępnianych przez Wnioskodawcę Towarów, ponieważ mogą spożyć jedynie te produkty, które są udostępniane przez Spółkę oraz tylko w czasie i miejscu pracy. Z powyższych powodów, zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na fakt, iż nadrzędnym celem udostępnienia pracownikom Towarów jest cel biznesowy, nie można mówić o przekazaniu Towarów na cele osobiste pracowników. Jakakolwiek ewentualna osobista korzyść, jaka wynika dla pracowników z udostępniania im Towarów, posiada jedynie charakter uboczny względem potrzeb przedsiębiorstwa. Tym samym, przekazanie Towarów nie powinno stanowić czynności podlegającej VAT.
8. W ocenie Wnioskodawcy, opodatkowaniu nie będą podlegać również nieodpłatne czynności zużycia towarów na cel związane z prowadzoną działalnością, w przypadku gdy beneficjentem jest np. kontrahent przedsiębiorcy (potencjalny kontrahent) - osoba trzecia, niebędąca pracownikiem, udziałowcem ani inną osobą wymienioną w art. 7 ust. 2 pkt 1 oraz art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy VAT, a także zużycie towarów na cele własne prowadzonej działalności gospodarczej. Opodatkowaniu nie będzie podlegać także zużycie Towarów (nabywanych od Kontrahenta) w trakcie spotkań z kontrahentami, spotkań zarządu, szkoleń pracowniczych i roboczych spotkań pracowników przeprowadzanych w zakładzie pracy, bowiem w tym przypadku nie będzie miało miejsca zużycie towarów, ani świadczeń na cele osobiste pracowników, lecz zużycia te będą miały (pośredni) związek z prowadzonym przedsiębiorstwem.
9. Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe. Przykładowo, analogiczne stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, który w interpretacji indywidualnej z 30 marca 2012 r., nr ILPP1/443-1580/11-4/AI, wskazał, że: „Opodatkowaniu nie podlega także zużycie towarów oraz wyżywienia nabywanego od firmy zewnętrznej (catering, usługi gastronomiczne) przez pracowników (członków organów Spółki) w trakcie spotkań z kontrahentami, spotkań zarządu, szkoleń pracowniczych i roboczych spotkań pracowników przeprowadzanych w zakładzie pracy, bowiem w tym przypadku nie ma miejsca zużycie towarów, ani świadczeń na cele osobiste pracowników, lecz zużycia te mają (pośredni) związek z prowadzonym przedsiębiorstwem”. Podobne stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, który w interpretacji indywidualnej z 30 marca 2012 r., nr ILPP1/443-1580/11-5/Al.
10. Z uwagi na powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, nieodpłatne przekazanie Towarów w sposób przedstawiony w opisie zdarzenia przyszłego nie podlega opodatkowaniu VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy nieodpłatne przekazanie przez Spółkę Towarów w sposób przedstawiony w opisie zdarzenia przyszłego nie podlega opodatkowaniu VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Według art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

-jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

W przepisie art. 8 ust. 1 ustawy zdefiniowano, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Oceniając, czy dane świadczenie ma charakter usługi należy mieć na względzie fakt, że ustawodawca – jak wynika z treści art. 8 ust. 1 ustawy – uznaje za usługę każde świadczenie wykonane przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności, które nie jest dostawą towarów, podkreślając tym samym powszechność opodatkowania. Zatem na zachowanie to (świadczenie) składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź tolerowanie – znoszenie określonych stanów rzeczy). Ponadto, do uznania danej czynności za usługę, konieczne jest istnienie odbiorcy wykonywanego świadczenia (beneficjenta czynności) i występowanie związku między tą czynnością a otrzymywanym przez niego wynagrodzeniem, będącym świadczeniem wzajemnym. W konsekwencji, usługą jest tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument – odbiorca świadczenia, odnoszący z niego korzyść (choćby potencjalną).

Należy zauważyć, iż zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy dla uznania, iż świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług bezwzględnym warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność.

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie, nagroda. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Powyższa analiza prowadzi do wniosku, że istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług i otrzymaną zapłatą.

Należy stwierdzić, iż czynności podlegają opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy zostały wykonane odpłatnie. Czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub świadczącego usługę.

Kolejnym czynnikiem decydującym o tym czy mamy do czynienia z wynagrodzeniem jest określenie, czy wynagrodzenie takie było należne z tytułu danego świadczenia. Czynność opodatkowana powstaje bowiem wyłącznie w związku z zaistnieniem stosunku prawnego określonego umową między stronami. Zatem wystąpić musi bezpośredni i niezbędny związek pomiędzy wykonywanymi czynnościami i wysokością otrzymanego wynagrodzenia oparty o relacje cywilnoprawne pomiędzy podmiotami i jednocześnie wynagrodzenie to może być wyrażone w pieniądzu.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

A zatem, pod pojęciem odpłatności dostawy towarów lub odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego). W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie usługą podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z kolei, jak wynika z art. 8 ust. 2 ustawy za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych,
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Zatem interpretując powyższy przepis art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy stwierdzić należy, iż opodatkowaniu podlegać powinno, jako odpłatne świadczenie usług, użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza (w tym w szczególności m.in. do celów osobistych podatnika lub jego pracowników), jeżeli przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, w całości lub w części, przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Tylko łączne zaistnienie ww. przesłanek umożliwia zastosowanie fikcji prawnej i objęcie zakresem opodatkowania VAT usług świadczonych nieodpłatnie. Jeśli jeden z tych warunków nie jest spełniony Wnioskodawca nie powinien opodatkowywać takiego nieodpłatnego świadczenia usług.

Zwrócić przy tym należy uwagę, że przepisy ustawy nie definiują pojęcia „potrzeb osobistych”. Za Słownikiem Języka Polskiego uznać należy, że potrzebami „osobistymi” są takie potrzeby, które „dotyczą danej osoby” i które są jej potrzebami „prywatnymi”, tj. potrzebami niezwiązanymi z prowadzoną przez tą osobę działalnością gospodarczą, statusem pracownika czy pełnioną funkcją.

Zatem można przyjąć, że potrzebami osobistymi są te, których realizacja nie jest związana ze stosunkiem pracy, a zatem potrzeby osobiste to te, których zaspokojenie wynika z dobrej woli pracodawcy. Natomiast potrzeby pracownicze to te, których spełnienie nie wynika z autonomii woli stron, ale do zaspokajania których pracodawca jest zobowiązany na podstawie przepisów prawa, np.: przepisów Kodeksu pracy, przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy itp.

Analizując natomiast treść powołanego art. 8 ust. 2 pkt 2 zauważyć należy, że dla ustalenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej przepisu istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują.

Podkreślić należy, iż za usługi świadczone do celów innych niż działalność gospodarcza należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Niedopełnienie któregokolwiek z warunków określonych w art. 8 ust. 2 ustawy, jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest spółką kapitałową, zarejestrowaną na cele podatku od towarów i usług jako podatnik VAT czynny. W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółka zapewnia nieodpłatnie swoim pracownikom określone produkty spożywcze. Produkty spożywcze wydawane są pracownikom za pośrednictwem zewnętrznego dostawcy, który prowadzi działalność polegającą na sprzedaży produktów spożywczych z wykorzystaniem automatów samosprzedających - maszyny Vendingowej.

Każdy pracownik będzie uprawniony do otrzymania w każdym miesiącu produktów spożywczych o określonej wartości (przykładowo 100 zł); powyższa kwota będzie doliczana do przychodu pracownika ze stosunku pracy (za pisemną, formalną, zgodą pracownika). Każdy pracownik będzie posiadał kartę zbliżeniową, na której będzie zapisywany stan konta z przeznaczeniem na nabycie towarów spożywczych.

W analogiczny sposób Spółka może wydawać produkty spożywcze pracownikom spółek z grupy kapitałowej do której należy Wnioskodawca, oddelegowanych do pracy w Polsce, jak również przyjeżdżającym do siedziby Spółki w celach biznesowych (jak np. audytorzy wewnętrzni). Towary mogą więc być zużywane również podczas spotkań zewnętrznych i wewnętrznych, tj. w szczególności w trakcie spotkań z kontrahentami, spotkań zarządu, szkoleń pracowniczych i roboczych spotkań pracowników przeprowadzanych w zakładzie pracy.

Podczas spotkań zewnętrznych oraz spotkań wewnętrznych, zarówno pracownikom Wnioskodawcy jaki pracownikom spółek z grupy kapitałowej do której należy Wnioskodawca wydawane będą produkty spożywcze (w szczególności słodycze, gotowe kanapki, przekąski, woda i inne napoje, w tym słodzone napoje gazowane). Zarówno pracownikom Wnioskodawcy, jak również pracownikom spółek z grupy kapitałowej, podczas spotkań zewnętrznych lub wewnętrznych, mogą być udostępniane produkty pobierane z maszyn Vendingowych.

Kontrahenci nie będą posiadali imiennie przypisanych kart służących do skorzystania z maszyn Vendingowych.

Wnioskodawca wskazał, że odniesieniu do przedstawianego we wniosku zdarzenia przyszłego należy przyjąć, że Wnioskodawca posiada prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od nabytych towarów będących przedmiotem wniosku.

W tym miejscu należy wskazać, że na podstawie § 112 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. z 2003r. Nr 169, poz. 1650, z późn. zm.) pracodawca jest obowiązany zapewnić wszystkim pracownikom wodę zdatną do picia lub inne napoje, a pracownikom zatrudnionym stale lub okresowo w warunkach szczególnie uciążliwych zapewnić oprócz wody, inne napoje. Ilość, rodzaj i temperatura tych napojów powinny być dostosowane do warunków wykonywania pracy i potrzeb fizjologicznych pracowników. Do zapewnienia pracownikom wody lub innych napojów Wnioskodawca jest zobligowany przepisami ustawy Kodeks pracy, Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów. Zatem czynności tych nie można uznać za czynności, które podlegają opodatkowaniu w rozumieniu art. 7 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy.

Zatem mając na uwadze powołane przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, iż:

1. Zużycie wody i innych napojów, w tym słodzonych napojów gazowanych przez pracowników Wnioskodawcy nie nosi znamion zużycia na cele osobiste tych osób. Nabywane przez Wnioskodawcę ww. napoje przeznaczone są do zużycia przez pracowników w związku z przepisami BHP i mimo, że osoby te zostały wymienione w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy to zużycie ww. napojów związane jest niewątpliwie ze statusem pracownika w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy. Tym samym, nieodpłatne przekazanie przez Spółkę wody i innych napojów, w tym słodzonych napojów gazowanych na rzecz pracowników Wnioskodawcy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
2. Zużycie słodyczy, gotowych kanapek, przekąsek, wody i innych napojów, w tym słodzonych napojów gazowanych przez pracowników, pracowników spółek kapitałowych oraz kontrahentów odpowiednio podczas spotkań wewnętrznych i zewnętrznych, nie nosi znamion zużycia na cele prywatne tych osób. Ww. napoje i inne produkty, które Wnioskodawca udostępnia im nieodpłatnie nie służą celom prywatnym tych osób, gdyż ich zużycie związane jest niewątpliwie z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy. Tym samym, zużycie słodyczy, gotowych kanapek, przekąsek, wody i innych napojów, w tym słodzonych napojów gazowanych przez pracowników, pracowników spółek kapitałowych oraz kontrahentów podczas spotkań wewnętrznych i zewnętrznych nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
3. Natomiast przekazanie słodyczy, gotowych kanapek i przekąsek, przeznaczonych do spożycia przez pracowników w trakcie bieżącej pracy oraz zużycie wody i innych napojów, w tym słodzonych napojów gazowanych, słodyczy, gotowych kanapek i przekąsek przeznaczonych do spożycia przez pracowników spółek kapitałowych należy uznać za czynność wyczerpującą znamiona zużycia na cele osobiste, prywatne tych osób. Przesłanką opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów jest, aby podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części. Nieodpłatne przekazanie towarów lub zużycie podlega opodatkowaniu tylko wówczas, gdy w związku z nabyciem bądź wytworzeniem towarów będących przedmiotem przekazania podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia. W tym miejscu należy wskazać, że w interpretacji indywidualnej znak: IPTPP4/443-863/14-4/BM tut. Organ uznał, że Wnioskodawca z tytułu nabycia od Kontrahenta słodyczy, gotowych kanapek, przekąsek na rzecz swoich pracowników do spożycia w czasie bieżącej pracy oraz z tytułu nabycia wody i innych napojów, w tym słodzonych napojów gazowanych oraz słodyczy, gotowych kanapek, i przekąsek na rzecz pracowników spółek z grupy kapitałowej, do której należy Wnioskodawca, do spożycia w czasie bieżącej pracy, które przeznaczone będą na ich cele osobiste, nie będzie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Mając na uwadze powyższe, ponieważ Spółce nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu ich nabycia, to czynność ta nie podlega opodatkowaniu w rozumieniu art. 7 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy, ponieważ Zainteresowany wywiódł prawidłowy skutek prawny, pomimo częściowo odmiennej argumentacji, należało uznać je za prawidłowe.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Odnośnie natomiast powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.