Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP4/443-870/14-4/UNR
z 20 lutego 2015 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 27 listopada 2014 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Łodzi 28 listopada 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 lutego 2015 r. (data wpływu 3 lutego 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:
- braku prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od zakupionych towarów i usług w związku z realizacją projektu pn. „....”, wykorzystywanych do czynności niepodlegających opodatkowaniu,
- prawa do częściowego odliczenia podatku VAT naliczonego od zakupionych towarów i usług w związku z realizacją projektu pn. „....”, wykorzystywanych do czynności niepodlegających opodatkowaniu oraz opodatkowanych – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 28 listopada 2014 r. do Izby Skarbowej w Łodzi został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:
- braku prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od zakupionych towarów i usług w związku z realizacją projektu pn. „....”, wykorzystywanych do czynności niepodlegających opodatkowaniu,
- prawa do częściowego odliczenia podatku VAT naliczonego od zakupionych towarów i usług w związku z realizacją projektu pn. „.....”, wykorzystywanych do czynności niepodlegających opodatkowaniu oraz opodatkowanych.
Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 2 lutego 2015 r. w zakresie doprecyzowania opisu zdarzenia przyszłego.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.(ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)
Podatnik jest posiadającą osobowość prawną jednostką organizacyjną samorządu terytorialnego (Województwo - 81,43% kapitału zakładowego, Politechnika -18,57 % kapitału zakładowego). Celem statutowym Spółki jest:
- prowadzenie działań w zakresie:
- promocji zatrudnienia i aktywizacji zawodowej osób pozostających bez pracy i zagrożonych zwolnieniem z pracy,
- działalności wspomagającej rozwój gospodarczy, w tym rozwój przedsiębiorczości,
- działań w zakresie integracji europejskiej oraz rozwijania kontaktów i współpracy między społeczeństwami; zarówno w formie odpłatnej jak i nieodpłatnej, przy ich organizacyjnym i rachunkowym wyodrębnieniu,
- działalności wspomagającej rozwój wspólnot i społeczności lokalnych,
- ekologii i ochrony zwierząt oraz ochrony dziedzictwa przyrodniczego,
- oświaty i wychowania.
Działalność statutowa wskazana powyżej finansowana jest z dotacji unijnych, które pokrywają wyłącznie koszty związane z projektami realizowanymi przez Spółkę, a dofinansowanie nie ma bezpośredniego wpływu na cenę (kwotę należną), ponieważ nie ma kwoty należnej. Realizowane zadania nie były przedmiotem sprzedaży, odpłatnej dostawy czy odpłatnego świadczenia usług na gruncie ustawy o podatku VAT. Zgodnie z umowami o dofinansowanie, zawartymi z odpowiednimi Instytucjami Wdrażającymi (PARP, WUP, MF) wsparcie na realizację tych projektów Wnioskodawca otrzymuje w następujących formach:
- w formie płatności ze środków europejskich,
- w formie dotacji celowych z budżetu krajowego.
Spółka nie otrzymuje więc wynagrodzenia, a jedynie zwrot poniesionych kosztów realizowanego projektu w postaci dotacji. Działalność statutowa Spółki współfinansowana z projektów unijnych nie może przynosić zysku. Działalność statutowa opisana powyżej nie stanowi więc obrotu będącego podstawą opodatkowania w świetle art. 5 ust. 1 w zw. z art. 8 ust. 1 i art. 7 ust. 1 w zw. z art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011.177.1054 j.t. ze zm.). Obok działalności statutowej Spółka prowadzi równolegle działalność komercyjną stanowiącą obrót podlegający opodatkowaniu podatkiem VAT w świetle art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011.177.1054 j.t. ze zm.)
Planuje się nabycie towarów i usług tj. urządzeń pomiarowych, kompleksowego wyposażenia laboratorium, do prowadzenia badań związanych z realizacją przez spółkę projektu pn: „....” przeznaczonego do prowadzenia statutowej działalności niekomercyjnej jak również działalności komercyjnej stanowiącej obrót podlegający opodatkowaniu podatkiem VAT w świetle art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011.177.1054 j.t. ze zm.)
Laboratorium wyposażone w urządzenia pomiarowe do prowadzenia badań, będzie służyć prowadzeniu badań jakościowych biomasy i biogazu, upowszechnianiu obserwacji i testów, badaniu jakości energetycznej biomasy, biogazu i przydatności do celów rolniczych osadów z procesów fermentacji oraz testowania efektywność paliw płynnych z biomasy i recyclingu w silnikach spalinowych oraz efektywności wykorzystania sprężonego gazu ziemnego do celów transportowych w ramach prowadzonej przez spółkę działalności statutowej, która to nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w rozumieniu art. 5 ust.1 w zw. z art. 8 ust. 1 i art. 7 ust. 1 oraz art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z2011.177.1054 j.t. ze zm.). Finansowanie projektu Laboratorium w odróżnieniu od pozostałych projektów realizowanych przez spółkę nie będzie polegało jedynie na zwrocie kosztów poniesionych lecz przewiduje się równoległe udostępnienie utworzonej infrastruktury dla celów prowadzonej pomocniczo działalności gospodarczej. W związku z tym Spółka wykorzystując powstałą infrastrukturę do prowadzenia działalności gospodarczej, będzie świadczyć usługi i dostarczać towary spełniając tym samym definicje obrotu podlegającego opodatkowaniu podatkiem VAT w świetle art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011.177.1054 j.t. ze zm.). Działalność gospodarcza będzie miała charakter czysto pomocniczy, tj. odpowiadać będzie działalności, która jest bezpośrednio związana z funkcjonowaniem danej organizacji prowadzącej badania lub infrastruktury badawczej i konieczna do jej funkcjonowania lub nieodłącznie związana z jej główną działalnością niegospodarczą (statutową) oraz która ma ograniczony zakres. W celu prowadzenia działalności gospodarczej wykorzystywane będą te same nakłady (np. materiały, wyposażenie, siła robocza i aktywa trwałe), co w przypadku działalności niegospodarczej a zasoby przeznaczane rocznie na działalność gospodarczą nie będą przekraczać 20% całkowitych rocznych zasobów podmiotu spełniając tym samym warunki i zalecenia zawarte w punkcie 20 Komunikatu Komisji Europejskiej Zasady ramowe dotyczące pomocy państwa na działalność badawczą, rozwojową i innowacyjną (2014/C198/01.)
Realizacja przedsięwzięcia będzie współfinansowana przez Unię Europejską ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013, Działanie 2.1. Rozwój Innowacji, wspieranie działalności dydaktycznej i badawczej szkół wyższych oraz sektora „badania i rozwój” w ramach realizacji projektu pn.: „....”.
Istotnym elementem budżetu projektu wpływającym na kwotę przyznanego dofinansowania jest prawo odliczenia podatku VAT (23%) naliczonego przy realizacji przedsięwzięcia, wówczas kwota podatku VAT jest kosztem kwalifikowanym projektu i można ją objąć wnioskiem o współfinansowanie. W przypadku, gdyby spółka posiadała prawo do częściowego odliczenia podatku VAT naliczonego przy realizacji przedsięwzięcia, wówczas kwota podatku VAT nie byłaby w całości kosztem kwalifikowanym i nie można by jej w części związanej z działalnością gospodarczą objąć wnioskiem o współfinansowanie.
W piśmie z dnia 2 lutego 2015 r. Wnioskodawca wskazał, że Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Faktury dokumentujące poniesione w projekcie wydatki zostaną wystawione na Spółkę. Nabywane towary i usługi będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych jak i niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Ze względu na poważne ograniczenie możliwości prowadzenia działalności komercyjnej wynikające z brzmienia punktu 20 Rozdziału 2. „POMOC PAŃSTWA W ROZUMIENIU ART. 107 UST. 1 TRAKTATU” zaleceń Komisji Europejskiej zawartych w dokumencie „Zasady ramowe dotyczące pomocy państwa na działalność badawczą, rozwojową i innowacyjną” (Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej 2014/C 198/01) Spółka proponuje określić na potrzeby rozliczenia podatku od towarów i usług, że 20% kwot podatku naliczonego będzie związane z czynnościami opodatkowanymi a pozostałe 80% z nieopodatkowanymi.
Na dzień dzisiejszy Spółka nie jest w stanie wskazać procentowej proporcji ustalonej na podstawie obrotu osiągniętego w roku 2014, gdyż aktualnie Spółka w dotychczas prowadzonej działalności tak gospodarczej jaki niegospodarczej potrafiła precyzyjnie i obiektywnie wykazać kwoty podatku naliczonego związane z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy o VAT.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.
- Czy Spółka ma prawo w świetle art. 86 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011.177.1054 j.t. ze zm.) do obniżenia podatku VAT naliczanego w związku z nabyciem towarów i usług związanych z realizacją przedsięwzięcia w ramach projektu pn. „....”, współfinansowanego przez Unię Europejską ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013, które wykorzystywane będzie do niegospodarczej działalności statutowej (będącej niegospodarczą działalnością statutową non profit) nie stanowiącej obrotu podlegającego opodatkowaniu podatkiem VAT w świetle art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011.177.1054 j.t. ze zm.)?
- Czy spółka w związku z realizacją projektu „....” i wykonywania w jej ramach czynności niepodlegających opodatkowaniu (uznanych za niegospodarczą działalność statutową non profit) oraz jednocześnie prowadząc z wykorzystaniem stworzonej infrastruktury badawczej opodatkowaną działalność komercyjną, może w świetle art. 90 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011.177.1054 j.t. ze zm.) określić odrębnie kwotę podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego na poziomie 20%?
Zdaniem Wnioskodawcy:
Ad. 1
NIE, Spółce nie przysługuje prawo w świetle art. 86 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011.177.1054 j.t ze zm.) do obniżenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z realizacją przedsięwzięcia w części wykorzystywanej do działalności niegospodarczej i może być tym samym uznany za wydatek kwalifikowany w projekcie pn. „....” współfinansowanym przez Unię Europejską ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (EFRR) w ramach Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013, Priorytet 2, Wsparcie innowacyjności, budowa społeczeństwa informacyjnego oraz wzrost potencjału inwestycyjnego regionu, Działanie 2.1. Rozwój Innowacji, wspieranie działalności dydaktycznej i badawczej szkół wyższych oraz sektora „badania i rozwój”.
Ad. 2
TAK, Spółka może odliczyć 20% podatku VAT naliczonego od nabywanych dla celów stworzenia i eksploatacji infrastruktury badawczej projektu pn. „....” współfinansowanego przez Unię Europejską ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (EFRR) w ramach Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013, Priorytet 2. Wsparcie innowacyjności, budowa społeczeństwa informacyjnego oraz wzrost potencjału inwestycyjnego regionu, Działanie 2.1. Rozwój Innowacji, wspieranie działalności dydaktycznej i badawczej szkół wyższych oraz sektora „badania i rozwój”. Prowadzona przez Spółkę komercyjna działalność gospodarcza ma charakter czysto pomocniczy i wykorzystywać będzie te same nakłady (np. materiały, wyposażenie, siła robocza i aktywa trwałe) co w przypadku działalności niegospodarczej (statutowej), a zasoby przeznaczane rocznie na działalność gospodarczą nie będą przekraczać 20% całkowitych rocznych zasobów danego podmiotu zgodnie z założeniami opisanego projektu uwzględniającymi brzmienie punktu 20 Rozdziału 2. „POMOC PAŃSTWA W ROZUMIENIU ART. 107 UST. 1 TRAKTATU” zaleceń Komisji Europejskiej zawartych w dokumencie „Zasady ramowe dotyczące pomocy państwa na działalność badawczą, rozwojową i Innowacyjną” (Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej 2014/C198/01). Spółka dla celów projektu będzie prowadzić wyodrębnioną ewidencję podatkową oraz księgową a przyjęte zasady wykorzystywania posiadanych zasobów na poziomie 20% rocznie dla celów prowadzenia pomocniczej działalności gospodarczej gwarantują, że podatek naliczony będzie odliczony w wysokości nie większej niż wynikający z warunków projektu podział 20/80, gdyż zasoby w pozostałych 80% będą wykorzystywane przez Spółkę dla celów prowadzenia niegospodarczej działalności statutowej.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.
Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.
Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.
Zatem, w podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. „niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego”. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.
W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.
Ponadto, podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Jak wskazano wyżej, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.
Podatnikami – zgodnie z zapisem art. 15 ust. 1 ustawy – są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Działalność gospodarcza – na mocy art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest posiadającą osobowość prawną jednostką organizacyjną samorządu terytorialnego – jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Działalność statutowa finansowana jest z dotacji unijnych, które pokrywają wyłącznie koszty związane z projektami realizowanymi przez Spółkę, a dofinansowanie nie ma bezpośredniego wpływu na cenę (kwotę należną), ponieważ nie ma kwoty należnej. Działalność statutowa Spółki współfinansowana z projektów unijnych nie może przynosić zysku. Działalność statutowa opisana powyżej nie stanowi obrotu będącego podstawą opodatkowania w świetle art. 5 ust. 1 w zw. z art. 8 ust. 1 i art. 7 ust. 1 w zw. z art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Obok działalności statutowej Spółka prowadzi równolegle działalność komercyjną stanowiącą obrót podlegający opodatkowaniu podatkiem VAT w świetle art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca planuje nabycie towarów i usług tj. urządzeń pomiarowych, kompleksowego wyposażenia laboratorium, do prowadzenia badań związanych z realizacją przez spółkę projektu pn: „....” przeznaczonego do prowadzenia statutowej działalności niekomercyjnej jak również działalności komercyjnej stanowiącej obrót podlegający opodatkowaniu podatkiem VAT. Działalność gospodarcza będzie miała charakter czysto pomocniczy, tj. odpowiadać będzie działalności, która jest bezpośrednio związana z funkcjonowaniem danej organizacji prowadzącej badania lub infrastruktury badawczej i konieczna do jej funkcjonowania lub nieodłącznie związana z jej główną działalnością niegospodarczą (statutową) oraz która ma ograniczony zakres. W celu prowadzenia działalności gospodarczej wykorzystywane będą te same nakłady (np. materiały, wyposażenie, siła robocza i aktywa trwałe). Realizacja przedsięwzięcia będzie współfinansowana przez Unię Europejską ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013, Działanie 2.1. Rozwój Innowacji, wspieranie działalności dydaktycznej i badawczej szkół wyższych oraz sektora „badania i rozwój”. Faktury dokumentujące poniesione w projekcie wydatki zostaną wystawione na Spółkę. Nabywane towary i usługi będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych jak i niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Spółka określa, że 20% kwot podatku naliczonego będzie związane z czynnościami opodatkowanymi a pozostałe 80% z nieopodatkowanymi.
W związku z tak przedstawionym opisem sprawy Wnioskodawca ma wątpliwości dotyczące kwestii zakresu prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakupy towarów i usług związanych z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT oraz w sytuacji, gdy zakupy towarów i usług są związane z czynnościami opodatkowanymi oraz niepodlegającymi opodatkowaniu.
Jak wskazano powyżej, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT do wykonywania czynności opodatkowanych.
Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych.
Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponadto art. 88 ust. 4 ustawy wyklucza odliczenie w odniesieniu do podmiotów niebędących zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku VAT. W omawianej sprawie, w sytuacji wykorzystywania zakupionych towarów i usług do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, gdyż towary i usługi zakupione w ramach realizacji projektu pn. „.....”, nie będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych. Zatem, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizowanym projektem. Tym samym Zainteresowany nie będzie miał prawa do otrzymania z tego tytułu zwrotu różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.
Odnosząc się natomiast do wątpliwości Wnioskodawcy dotyczących prawa do odliczenia podatku VAT w sytuacji, gdy zakupy towarów i usług są związane z czynnościami opodatkowanymi oraz niepodlegającymi opodatkowaniu wskazać należy, że wyrażoną w powołanym wyżej art. 86 ust. 1 ustawy generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają w sposób technicznoprawny regulacje zawarte w art. 90 ustawy.
W myśl art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.
Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 – art. 90 ust. 2 ustawy.
Proporcję, o której mowa w ust. 2 – na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy – ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.
Według art. 90 ust. 4 ustawy, proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalona proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.
Zatem, dokonując analizy cyt. wyżej przepisów stwierdzić należy, że na podstawie art. 90 ust. 1 ustawy, występuje obowiązek wyodrębnienia podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje.
Natomiast w sytuacji, gdy nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot podatku związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do proporcjonalnego rozliczenia podatku naliczonego, zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy.
Przy czym, co należy podkreślić wyliczenie podatku podlegającego odliczeniu przy użyciu metody wskazanej w tym przepisie odnosi się jedynie do tej części zakupów, które są wykorzystywane w działalności gospodarczej.
Z powołanych wyżej przepisów wynika, że proporcja, o której mowa wyżej wyliczana jest jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.
Należy zauważyć, że przepisy art. 90 ust. 1-3 ustawy stanowią implementację art. 173 i art. 174 Dyrektywy 2006/112/WE (poprzednio art. 17 ust. 5 i art. 19 Szóstej dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej ujednolicona podstawa wymiaru podatku (77/388/EWG) – (Dz. Urz. UE z dnia 13 czerwca 1977 r. Nr L 145 s. 1 nast. ze zm.).
W wyroku w sprawie Portugal Telecom SGPS SA. (C-496/11 z dnia 26 września 2012 r.) TSUE zauważył, że jeżeli towary i usługi są wykorzystywane przez podmiot w celu dokonywania jednocześnie transakcji gospodarczych dających prawo do odliczenia i transakcji gospodarczych niedających prawa do odliczenia odliczenie jest dopuszczalne jedynie w części VAT, który jest proporcjonalny do kwoty przypadającej na pierwsze transakcje i krajowy organ podatkowy może przewidzieć jedną z metod ustalania prawa do odliczenia wymienionych w rzeczonym art. 17 ust. 5 VI dyrektywy. Jeżeli towary i usługi są jednocześnie wykorzystywane do działalności gospodarczej i działalności niegospodarczej, art. 17 ust. 5 VI dyrektywy nie znajduje zastosowania, a metody odliczenia i podziału są określane przez państwa członkowskie, które przy wykonywaniu tego prawa powinny uwzględniać cel i systematykę VI dyrektywy i w tym celu przewidzieć metodę obliczania rzeczywiście odzwierciedlającą część wydatków faktycznie przypadających odpowiednio na każdy z tych dwóch rodzajów działalności.
W kontekście omawianej sprawy należy również zwrócić uwagę na orzeczenie TSUE z dnia 13 marca 2008 r. w sprawie C-437/06 Securenta Göttinger Immobilienanlagen und Vermögensmanagement AG przeciwko Finanzamt Göttingen gdzie wskazano, że „podatek naliczony od wydatków poniesionych przez podatnika nie może uprawniać do odliczenia w zakresie, w jakim dotyczy działalności, która ze względu na brak jej gospodarczego charakteru nie należy do zakresu stosowania szóstej dyrektywy. (…) w przypadku, gdy podatnik wykonuje równocześnie działalność gospodarczą, opodatkowaną lub zwolnioną z podatku, i działalność niemającą charakteru gospodarczego, nienależącą do zakresu stosowania szóstej dyrektywy, odliczenie podatku naliczonego od wydatków związanych z emisją akcji i nietypowych cichych udziałów jest dopuszczalne tylko w takim zakresie, w jakim wydatki te można przyporządkować działalności gospodarczej podatnika w rozumieniu art. 2 pkt 1 tej dyrektywy.” (pkt 30-31).
Skoro zatem przepis art. 90 ust. 1-3 ustawy stanowi implementacje art. 17 ust 5 VI dyrektywy (obecnie art. 173 dyrektywy 112) to faktycznie nie może mieć on zastosowania do czynności niepodlegających opodatkowaniu VAT. W konsekwencji należy stwierdzić, że podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT zarówno w części, która jest związana ze sprzedażą zwolnioną, jak również w odniesieniu do tej części, która związana jest z czynnościami będącymi poza systemem VAT.
Rozpatrując prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, należy mieć na uwadze, że system odliczenia ma na celu całkowite uwolnienie przedsiębiorcy od ciężaru VAT zapłaconego lub podlegającego zapłacie w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Natomiast nie daje uprawnienia do odliczenia w przypadku czynności będących poza zakresem działalności gospodarczej. Oznacza to, że podatnik nie może domagać się prawa do odliczenia podatku naliczonego, nie płacąc podatku należnego.
Z uwagi na brzmienie cytowanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy zauważyć, że obowiązkiem Wnioskodawcy jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Wnioskodawca ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. alokacji podatku do czynności podlegających opodatkowaniu i czynności niepodlegających opodatkowaniu.
W odniesieniu do stosowanej metody wyodrębnienia podatku należy wskazać, że sposób wyodrębnienia kwot podatku naliczonego związanego ze sprzedażą opodatkowaną, winien mieć charakter obiektywny, determinowany okolicznościami sprawy. Wybór metody wyodrębnienia kwot podatku naliczonego należy wyłącznie do obowiązków Wnioskodawcy, gdyż metoda takiego wyodrębnienia nie została określona w ustawie, ani w przepisach wykonawczych do ustawy. Ważne jest jedynie by przyjęta metoda stanowiła właściwe odzwierciedlenie odliczenia podatku naliczonego związanego z czynnościami opodatkowanymi. Jednakże należy podkreślić, że wyłącznie Wnioskodawca znający specyfikę, organizację i podział pracy w swojej jednostce jest w stanie wyodrębnić część podatku naliczonego, związaną z czynnościami podlegającymi opodatkowaniu, a nie organ podatkowy w trybie interpretacji indywidualnej.
Powyższe stanowisko Organu znajduje potwierdzenie w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 29 lipca 2014 r. sygn. I SA/Wr 754/14 , w którym Sąd stwierdził, że: „(…) racje ma organ podatkowy, powołując się na treść art. 86 ust. 1 ustawy o VAT i wskazując, że prawo do odliczenia VAT z tytułu zakupu usług prawnych przysługuje skarżącemu w części związanej z jego działalnością gospodarczą, zaś w części nie związanej z działalnością gospodarczą podatnika – prawo takie nie przysługuje. Tym samym nie podzielono zarzutów skargi wskazujących na naruszenie ww. przepisu.”.
Wnioskodawca jest zobowiązany do przyjęcia przy odliczeniu podatku VAT naliczonego obiektywnego kryterium zapewniającego, że obliczenie proporcji pomiędzy działalnością gospodarczą a działalnością niemającą charakteru gospodarczego będzie obiektywnie odzwierciedlało część wydatków faktycznie przypadającą odpowiednio na każdy z tych rodzajów działalności. Zatem możliwe jest zastosowanie jakiegokolwiek sposobu rozdziału dokonanych zakupów towarów i usług pod warunkiem jednak, że gwarantuje on najdokładniejsze ustalenie kwoty podatku naliczonego do odliczenia (vide: wyrok TSUE w sprawie C-511/10 – pkt 23 i 24 ).
Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających temu podatkowi.
Należy podkreślić, że przepisy dotyczące zasad odliczania częściowego, zawarte w art. 90 ustawy, znajdują zastosowanie wyłącznie w odniesieniu do czynności wykonywanych w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy. Dotyczą zatem czynności podlegających opodatkowaniu (opodatkowanych i zwolnionych). Natomiast nie dotyczą czynności, których wykonanie nie powoduje konsekwencji podatkowych, gdyż nie podlegają one przepisom ustawy. W świetle powyższego należy stwierdzić, że czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie powinny być uwzględniane w proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2 i 3 ustawy. Tym samym, w związku z tym, że Wnioskodawca wykonuje czynności opodatkowane i niepodlegające opodatkowaniu, przepisy art. 90 ustawy o VAT nie mają zastosowania, gdyż jak wyżej wskazano wyliczona na jego podstawie proporcja uwzględnia tylko działalność opodatkowaną i zwolnioną. Nie oznacza to jednak, że Wnioskodawcy przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku VAT od części wydatków związanych z działalnością niepodlegającą opodatkowaniu.
Nieuwzględnianie w kalkulacji proporcji czynności pozostających poza zakresem VAT, nie stanowi przesłanki do przyznania prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z wykonywaniem czynności niepodlegających opodatkowaniu. Oznacza to jedynie, że czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT znajdują się poza zakresem ustawy o podatku od towarów i usług oraz ich wykonywanie, nie może stanowić podstawy do realizowania przewidzianych w niej praw. W odniesieniu bowiem do zakupów towarów i usług związanych z czynnościami opodatkowanymi, zwolnionymi z podatku i niepodlegającymi opodatkowaniu, proporcję tę należy stosować wyłącznie do tej części podatku naliczonego, która będzie związana z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, tj. z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT oraz w przyszłości jeśli wystąpią zwolnionymi od podatku. Należy bowiem mieć na uwadze, że prawo do odliczenia podatku naliczonego występuje wyłącznie – zgodnie z ogólną zasadą wynikającą z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług – w części związanej z czynnościami opodatkowanymi.
Zatem, w odniesieniu do zakupów wykorzystywanych zarówno do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług i niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, jednakże tylko w takim zakresie, w jakim zakupy te można przyporządkować działalności podlegającej VAT w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług oraz Dyrektywy 2006/112/WE i związanej z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT.
W tym miejscu wskazać należy, że w wyroku C- 515/07 z dnia 12 lutego 2009 r., dotyczącym Stowarzyszenia, które prowadziło działalność opodatkowaną i niepodlegającą opodatkowaniu, w pkt 34-35, Trybunał zauważył, że „Bezsporny jest fakt, że taka działalność, jak działalność polegająca na tym, że dane stowarzyszenie broni ogólnych interesów swoich członków, nie stanowi działalności „opodatkowanej podatkiem [VAT]” w rozumieniu art. 2 pkt 1 dyrektywy, jeżeli nie polega ona na odpłatnym dostarczaniu towarów lub świadczeniu usług (zob. podobnie wyrok z dnia 12 stycznia 2006 r. w sprawach połączonych C 354/03, C 355/03 i C 484/03 Optigen i in., Zb.Orz. s. I 483, pkt 42 i przytoczone tam orzecznictwo). Jeśli chodzi o to, czy taką działalność można uznać za wykonywaną „w innych celach” w rozumieniu art. 6 ust. 2 lit. a) dyrektywy, należy stwierdzić, że w sprawie C 437/06 Securenta, w której wyrok, zapadły w dniu 13 marca 2008 r., Zb.Orz. s. I 1597, został ogłoszony po złożeniu wniosku o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym w niniejszej sprawie, Trybunał rozpoznawał między innymi pytanie, w jaki sposób, w przypadku podatnika wykonującego jednocześnie działalność gospodarczą i niemającą charakteru gospodarczego, należy ustalać prawo do odliczenia naliczonego podatku VAT.
W tym względzie Trybunał zwrócił uwagę, w pkt 26 tego wyroku, że działalność niemająca charakteru gospodarczego nie należy do zakresu przedmiotowego dyrektywy, wskazując jednocześnie w pkt 28 tego wyroku, że system odliczeń ustanowiony przez dyrektywę dotyczy całej działalności gospodarczej podatnika, niezależnie od jej celów i wyników, pod warunkiem że te ostatnie co do zasady same podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT (pkt 36).
W pkt 38 TSUE wskazał, że „Z rozważań tych wynika, że, jak wskazał rzecznik generalny w pkt 38 opinii, art. 6 ust. 2 lit. a) dyrektywy nie może być traktowany jako ustanawiający zasadę, zgodnie z którą czynności, które nie są objęte zakresem zastosowania podatku VAT można uznać za czynności wykonywane „w celach innych” niż związane z działalnością gospodarczą w rozumieniu tego przepisu. Taka wykładnia pozbawiłaby bowiem sensu art. 2 ust. 1 tejże dyrektywy”.
Ponadto w pkt 40 uzasadnienia wyroku stwierdzono, że „W związku z tym na pierwsze pytanie należy odpowiedzieć w ten sposób, że art. 6 ust. 2 lit. a) i art. 17 ust. 2 dyrektywy należy interpretować w ten sposób, że nie mają one zastosowania do wykorzystywania towarów i usług zaliczonych do aktywów przedsiębiorstwa do celów realizacji czynności innych niż podlegające opodatkowaniu czynności podatnika, a VAT podlegający zapłaceniu z tytułu nabycia towarów i usług dotyczących takich czynności nie podlega odliczeniu”.
W związku z tym uznać należy, że Wnioskodawcy będzie przysługiwać prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług wykorzystywanych przez Wnioskodawcę zarówno do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług i niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem, jedynie w takim zakresie, w jakim nabyte towary i usługi będą związane ze sprzedażą opodatkowaną.
Zaznaczyć należy, że kwestia wyboru klucza podziału leży w gestii Wnioskodawcy – to on w celu prawidłowej realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego winien przyporządkować w odpowiednich częściach podatek naliczony wynikający z faktur związanych z prowadzoną przez niego działalnością, poszczególnym kategoriom czynności, tj. czynnościom niepodlegającym opodatkowaniu i działalności gospodarczej w oparciu o miarodajny i uzasadniony klucz podziału.
Zatem tut. Organ nie jest uprawniony do wskazania właściwego klucza podziału. Oceny prawidłowości ewentualnego wyboru klucza podziału może dokonać Organ kontrolujący, po przeprowadzeniu kontroli u Wnioskodawcy, uwzględniając specyfikę jego działalności.
Należy zatem przyjąć za właściwą każdą metodę czy kryterium przedstawione przez podatnika, o ile pozwalają one w sposób dokładny na ustalenie proporcjonalnej części odliczenia naliczonego VAT podlegającego odliczeniu.
W odniesieniu do stosowanej metody wyodrębnienia podatku wskazać należy, że sposób wyodrębnienia kwot podatku naliczonego związanego ze sprzedażą opodatkowaną, winien mieć charakter obiektywny, determinowany okolicznościami sprawy. Wybór metody wyodrębnienia kwot podatku naliczonego należy wyłącznie do obowiązków Wnioskodawcy. Ważne jest jedynie by przyjęta metoda stanowiła właściwe odzwierciedlenie odliczenia podatku naliczonego związanego z czynnościami opodatkowanymi. Jednakże należy podkreślić, że wyłącznie Wnioskodawca znający specyfikę, organizację i podział pracy w swojej jednostce jest w stanie wyodrębnić część podatku naliczonego, związaną z czynnościami opodatkowanymi.
Zatem, Wnioskodawca powinien przyjąć taką metodę podziału wydatków dokonywanych w związku z realizacją przedmiotowego projektu, uwzględniając specyfikę swojej działalności oraz rodzaj ponoszonych wydatków, która pozwoli na obiektywne odzwierciedlenie części wydatków faktycznie przypadających na każdy z tych rodzajów działalności.
Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca przyjął, że 20% kwot podatku naliczonego będzie związane z czynnościami opodatkowanymi a pozostałe 80% z nieopodatkowanymi. Zatem, jeżeli przyjęty przez Wnioskodawcę sposób przyporządkowania kwot podatku naliczonego do poszczególnych kategorii czynności, tj. czynności niepodlegających opodatkowaniu oraz opodatkowanych, będzie stanowił miarodajny i uzasadniony klucz podziału, to Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT w wysokości 20% kwoty podatku naliczonego z tytułu zakupu towarów i usług w ramach realizacji projektu pn. „....”.
Natomiast, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od zakupionych towarów i usług w związku z realizacją projektu pn. „....”, wykorzystywanych do czynności niepodlegających opodatkowaniu.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.
Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Należy zatem zaznaczyć, iż w niniejszej interpretacji Organ nie oceniał możliwości przyporządkowania kwot podatku naliczonego do czynności opodatkowanych podatkiem VAT oraz do czynności niepodlegających, gdyż nie było to przedmiotem wniosku. Wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na opisie sprawy, w którym Wnioskodawca przyjął, iż 20% kwot podatku naliczonego będzie związane z czynnościami opodatkowanymi a pozostałe 80% z nieopodatkowanymi. Powyższe zostało przyjęte jako element przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu zdarzenia przyszłego i nie było przedmiotem oceny. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Należy zauważyć, iż pojęcie „kosztu kwalifikowalnego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.
Tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.