Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB3/423-610/14-4/JG
z 13 lutego 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z 19 listopada 2014 r. (data wpływu 21 listopada 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na organizację spotkań wigilijnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 listopada 2014 r. został złożony ww. wniosek – uzupełniony pismem z 4 lutego 2015 r. (data wpływu 5 lutego 2015 r.) – o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na organizację spotkań wigilijnych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca (dalej: Spółka) jest firmą świadczącą usługi inżynieryjno-konsultingowe w obszarze energetyki, dróg i autostrad, transportu szynowego, budownictwa oraz gospodarki wodnej.

Spółka zatrudnia pracowników na podstawie umowy o pracę. W celu zintegrowania i zmotywowania zespołu, Spółka w okolicach Świąt Bożego Narodzenia organizuje i będzie organizować spotkanie wigilijne dla tych osób. Spotkania wigilijne odbywają się i odbywać będą poza godzinami pracy. W trakcie spotkań wigilijnych poza tradycyjnymi elementami (takimi jak np. życzenia czy opłatek) organizowane są także elementy o charakterze integracyjnym (np. zabawa taneczna czy kręgle). Udział w spotkaniu nie jest obowiązkowy, jednakże osoby zaproszone w wyznaczonym terminie potwierdzają swoje przybycie. W związku z organizacją spotkania wigilijnego, Spółka ponosi i ponosić będzie koszty związane z jego organizacją, na które składają się głównie wydatki na gastronomię. Mogą to być również wydatki związane z wynajmem sali, obsługą imprezy (np. za oprawę muzyczną). Spółka posiada i będzie posiadała dokumenty związane z organizacją spotkania: faktury, harmonogram spotkania, korespondencje mailowe. W spotkaniu wigilijnym uczestniczą i będą uczestniczyć również wybrani podwykonawcy, z którymi Spółka współpracuje na podstawie umów cywilnoprawnych (są to m.in. byli pracownicy Spółki prowadzący obecnie działalność gospodarczą).

W piśmie uzupełniającym z 4 lutego 2015 r. (data wpływu 5 lutego 2015 r.) Wnioskodawca doprecyzował przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz opis zdarzenia przyszłego o następujące informacje.

Prowadzona przez Spółkę działalność gospodarcza zdecydowanie wymaga współpracy pracowników i podwykonawców. Podwykonawcy wykonują bowiem określone zadania na zlecenie Spółki. W związku z tym, bardzo ważne jest kształtowanie wzajemnych relacji pomiędzy pracownikami i podwykonawcami, które z pewnością umożliwią im nawiązanie więzi komunikacyjnej, która pozwoli im w sposób bardziej efektywny realizować cele wyznaczone przez Spółkę.

W opinii Spółki, osiągnięcie przez nią przychodów oraz zachowanie i zabezpieczenia ich źródła jest uwarunkowane dobrą współpracą pracowników i podwykonawców. Dobra komunikacja i relacje pomiędzy tymi osobami umożliwiają bowiem bardziej efektywną realizację celów wyznaczonych przez Spółkę. Jednocześnie z uwagi na to, że Spółka przekazuje podwykonawcom zlecenie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, z której Spółka uzyskuje przychody, to nie są możliwe sytuacje, w których podwykonawca mógłby je realizować bez pozostawania we współpracy i komunikowania się z pracownikami Spółki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wydatki poniesione na organizację opisanych w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym spotkań wigilijnych mogą być zaliczone przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów?

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki poniesione na organizację opisanych w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym spotkań wigilijnych mogą być zaliczone przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów.

Uzasadnienie.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Konstrukcja przepisu, dotyczącego kosztów uzyskania przychodów, daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Zatem kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 powołanej ustawy.

Koszty uzyskania przychodów na gruncie ww. ustawy, w oparciu o kryterium stopnia powiązania z przychodem lub jego źródłem, można podzielić na:

• bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód),
• inne niż bezpośrednio związane z przychodami, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia.
  
  

W świetle wyżej wskazanej regulacji nie ulega wątpliwości, że do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć nie tylko wydatki, które wprost przekładają lub mogą się przełożyć na konkretne przychody, lecz także takie, które są z nimi związane jedynie w sposób pośredni i nie da się ich przypisać do konkretnego przychodu.

W ocenie Spółki, kosztami uzyskania przychodów związanymi pośrednio z przychodami, są właśnie wydatki ponoszone przez Spółkę na rzecz pracowników i innych osób wskazanych przez Spółkę w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego. Związek ten polega na zwiększeniu poziomu integracji i motywacji pomiędzy poszczególnymi osobami oraz zwiększeniu efektywności pracy zespołów, co niewątpliwie przyczynia się do wzrostu przychodów osiąganych przez Spółkę i pozostaje w związku ze źródłem przychodów, jakim jest działalność Spółki.

O możliwości zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów podatkowych przesądza cel organizowanego przez Spółkę spotkania. Przy okazji Świąt Bożego Narodzenia Spółka organizuje spotkanie, które ma na celu poprawę komunikacji interpersonalnej i motywacji do pracy poprzez zintegrowanie poszczególnych osób z firmą, budowanie zespołu, poprawę atmosfery pracy oraz ułatwienie ułożenia wzajemnych relacji między pracownikami a pracodawcą (ich efektem ma być poprawa lub utrzymanie efektywności pracy, skutkująca zwiększeniem lub utrzymaniem poziomu zaangażowania pracowników i współpracowników, co ma istotny wpływ na możliwość zwiększenia przychodów osiąganych przez podatnika). Do realizacji tego celu, zdaniem Spółki, przyczyniają się właśnie wspólne spotkania, które mają wybitnie integracyjny charakter, gdzie do budowy i umacniania poczucia solidarności pracowników między sobą i ze Spółką wykorzystywana jest dodatkowo atmosfera Świąt i związanej z nimi tradycji. Zorganizowanie dla pracowników spotkań wigilijnych sprzyja wytworzeniu dobrej atmosfery w pracy oraz wpływa na zacieśnienie więzi pracowników z firmą. Uczestnicząc w tego rodzaju spotkaniach pracownicy utożsamiają się z firmą, a mając świadomość, że pracodawca o nich dba, sumienniej wywiązują się ze swojej pracy. Efektywność pracy wykonywanej przez silnie zmotywowany i zharmonizowany zespół przekłada się w konsekwencji pośrednio na przychody uzyskiwane przez firmę. Ponadto, według Spółki, przedmiotowe spotkania to także wyraz uszanowania tradycji i zasad wyznawanych przez pracowników Spółki. Dzięki temu nie tylko stwarzają one okazję do integracji pracowników, ale także wskazują na poszanowanie przez Spółkę tradycji oraz systemów wartości wyznawanych przez pracowników. Wszystko to przekłada się na zwiększenie motywacji pracowników, zacieśnienie więzi ze Spółką itd.

Ponadto spotkania wigilijne stanowią formę podziękowań składanych pracownikom za ich całoroczny wkład w pracę Spółki. Zatem także w tym przypadku poniesione przez Spółkę koszty mają na celu wpłynięcie na osiągane przez nią przychody poprzez lepszą integrację pracowników i umocnienie ich więzi ze Spółką.

W odniesieniu do powyższego, Spółka stoi na stanowisku, iż dla osiągania przychodów niezbędna jest efektywność działań zatrudnionych w niej pracowników. Ważna jest w tym kontekście nie tylko efektywność poszczególnych osób, ale także całych zespołów ludzkich, osiągana dzięki harmonijnej współpracy czy odpowiedniej komunikacji pomiędzy poszczególnymi członkami personelu. Jednakże, w opinii Spółki, do zbudowania takich relacji nie wystarczą jedynie formalne kontakty jej pracowników w miejscu pracy. W tym właśnie celu Spółka organizuje imprezy wigilijne, które są okazją do wspólnego spotkania członków personelu, służą zacieśnieniu więzi oraz nawiązywaniu relacji pomiędzy nimi, a także względem Spółki. Spotkania wigilijne pozwalają także na niwelowanie konfliktów powstających pomiędzy pracownikami, gdyż świąteczna atmosfera, nieobarczona elementem stresu związanego z codziennymi obowiązkami zawodowymi, umożliwia lepsze wzajemne zrozumienie oraz załagodzenie ewentualnych konfliktów i sporów.

Należy podkreślić przy tym, iż w opinii Spółki, o zasadności zaliczenia analizowanych wydatków do kosztów podatkowych decyduje jej dotychczasowe doświadczenie w tym względzie. Nie ulega wątpliwości, iż Spółka, dążąc do uzyskiwania jak najlepszych wyników finansowych, nie wydatkowałaby własnych środków pieniężnych, gdyby nie była przekonana o zasadności takich wydatków. Dlatego też, Spółka nie organizuje przedmiotowych spotkań wigilijnych dla pracowników jedynie w celu zapewnienia im darmowej konsumpcji, dodatkowych świadczeń czy atrakcji, gdyż byłoby to nieuzasadnione z ekonomicznego punktu widzenia. Cel taki można byłoby osiągnąć bowiem, zwiększając wynagrodzenia pracowników czy też zapewniając im bonusy świąteczne do indywidualnego wykorzystania. W ten sposób jednak, Spółka nie osiągnęłaby zamierzonego rezultatu, jakim jest polepszenie komunikacji pomiędzy członkami personelu, stworzenie przyjaznych relacji z zarządzającymi Spółką, a tym samym polepszenie atmosfery panującej w miejscu pracy.

W świetle powyższego nie ulega wątpliwości, że wydatki ponoszone przez Spółkę na organizację spotkań wigilijnych stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów. W ocenie Spółki, bez znaczenia pozostaje tu okoliczność, iż w spotkaniu wigilijnym oprócz pracowników uczestniczą osoby współpracujące ze Spółką na podstawie umowy cywilnoprawnej. Wszystkie te osobą tworzą bowiem zespół, którego integracja i pozytywne relacje pozostają w interesie Spółki.

Powyższe stanowisko znajduje również potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych Ministra Finansów. Przykładowo, w interpretacji Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi z 15 marca 2013 r. (sygn. IPTPB3/423-418/12-6/GG) czytamy: „Odnosząc uwarunkowania prawne do przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, że Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wydatki poniesione na zakup artykułów żywnościowych i usługi gastronomicznej w związku z organizacją spotkania wigilijnego dla pracowników, o ile przedmiotowe wydatki miały na celu zintegrowanie załogi i stworzenie właściwej atmosfery w pracy oraz zostaną właściwie udokumentowane”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

O możliwości obciążenia podatkowych kosztów uzyskania przychodów wydatkami ponoszonymi przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych decydują przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U z 2014 r., poz. 851, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…).

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (nie wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem a przychodem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu. Przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpływa bezpośrednio na uzyskanie przychodu z danego źródła. Są to więc wszelkie koszty, których poniesienie jest niezbędne, aby określone źródło przychodów przyniosło konkretne przychody. Aby uznać dany wydatek za koszt uzyskania przychodów nie jest konieczne w każdym przypadku wykazanie między nim a przychodem bezpośredniego związku. Należy zaznaczyć, że kosztami uzyskania przychodów są wszystkie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym również w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości. Wobec powyższego, kosztami będą również koszty pośrednie związane z uzyskiwanymi przychodami, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Kosztem uzyskania przychodów będzie zatem taki koszt, który spełnia łącznie następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Należy przy tym zauważyć, że definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach, należy zaś zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Podatnik oceniając związek wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą winien zakładać, że dany koszt może obiektywnie przyczynić się do osiągnięcia przychodu. Ponadto, należy mieć na względzie, że podatnik uznając wydatek za koszt uzyskania przychodu odnosi ewidentne korzyści albowiem o ten koszt zmniejsza podstawę opodatkowania. Na nim więc spoczywa ciężar udowodnienia, że określony wydatek jest kosztem uzyskania przychodu.

Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Podatnik zobowiązany jest więc wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność. Przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów, nie można uznać za koszt wydatków, których charakter budzi wątpliwości.

W tym miejscu należy zauważyć, że ustawodawca nie definiuje, co należy rozumieć pod pojęciami: „w celu” osiągnięcia przychodu, jak i „zachowanie” lub „zabezpieczenie” źródła przychodów.

Zgodnie z definicjami zawartymi w Słowniku języka polskiego PWN, pojęcie:

1. „celowość” oznacza: „przydatność do jakichś potrzeb”, „świadome zmierzanie do celu”, „taki przebieg zjawisk, zdarzeń, działań ludzkich, jakby w swym rozwoju zmierzały one do określonego celu”,
2. „zabezpieczyć” oznacza: „zapewnienie ochrony przed czymś niebezpiecznym lub szkodliwym”, „uczynienie bezpiecznym”, „zapewnienie utrzymania czegoś w dotychczasowym stanie”, „zapewnienie komuś środków do życia”, „zapewnienie zaspokojenia roszczenia lub wykonanie kary”, natomiast
3. „zachować” oznacza: „pozostać w posiadaniu czegoś”, „dochować coś w niezmienionym stanie mimo upływu czasu lub niesprzyjających okoliczności”, „uchronić przed zapomnieniem”.
   
   

Można więc przyjąć, że koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów to takie koszty, które są poniesione w trakcie dążenia do uzyskania przychodów. Określony cel musi być widoczny w momencie ponoszenia kosztu. Ponadto poniesione koszty winny omawiany cel realizować lub co najmniej zakładać jego realność. Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to takie koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu występowały w nienaruszonym stanie oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast jako zabezpieczenie źródła przychodów powinno się przyjmować koszty poniesione na ochronienie istniejącego źródła przychodów, w taki sposób, aby to źródło funkcjonowało w bezpieczny sposób.

Podsumowując, wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu zaistnieje związek przyczynowy i koszt nie będzie objęty dyspozycją art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Kosztami podatkowymi są m.in. tzw. „koszty pracownicze”. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenie zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników, ale mogą obejmować również inne wydatki ponoszone na rzecz pracowników, np. takie jak w opisanej sprawie – dotyczące organizacji spotkań pracowniczych o charakterze integracyjnym (spotkanie wigilijne), pod warunkiem, że są związane z prowadzoną przez podatnika działalnością i w konsekwencji wpływają na osiąganie przez niego przychodów.

Pracodawca może bowiem zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów tylko takie wydatki na rzecz pracowników, które pozostają w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą i z uzyskiwanymi przez niego przychodami, a jednocześnie wydatki te nie mogą znajdować się w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W każdej sytuacji trzeba więc sprawdzić jaki jest cel organizowanego spotkania. Jeśli zorganizowanie spotkań pracowniczych o charakterze integracyjnym ma na celu motywowanie pracowników do pracy, zintegrowanie ich z firmą, budowanie zespołu, poprawy atmosfery pracy oraz ułatwienie ułożenia wzajemnych relacji między pracownikami i w efekcie poprawę efektywności pracy, a przez to ma miejsce zwiększenie przychodów osiąganych przez podatnika, to wówczas spełnione są warunki, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i wydatki na organizację takich spotkań mogą zostać zakwalifikowane do kosztów podatkowych. Jeśli jednak spotkanie nie służy takim celom, a przebywanie pracowników ze sobą, czy konsumpcja są celem samym w sobie, to w takim przypadku nie można uznać, że wydatki poniesione na organizację takiej imprezy mają związek z przychodem, wobec czego nie stanowią one kosztu uzyskania przychodów.

W tym miejscu należy jeszcze raz podkreślić, że przedsiębiorca, organizując dla pracowników określoną imprezę (w analizowanej sprawie spotkanie wigilijne), musi jako cel tej imprezy przyjąć zintegrowanie pracowników z firmą oraz między sobą, poprawę atmosfery pracy, wzrost motywacji w zakresie wykonywania obowiązków pracowniczych. Jeżeli nie przyjmie takiego celu, to samo spotkanie polegające m.in. na konsumpcji, czy zabawie nie będzie kosztem uzyskania przychodów. Z takiego spotkania musi wynikać wprost cel motywacyjno-integracyjny dla pracowników, a nie konsumpcja lub przebywanie w swojej obecności jako cel sam w sobie. W takim przypadku można przyjąć, że pomiędzy prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą oraz wydatkami ponoszonymi, nawet w sposób pośredni, na lepszą, bardziej wydajną pracę pracowników, a przez to na zwiększenie przychodów osiąganych przez przedsiębiorcę, istnieją określone związki.

Odnosząc się natomiast do uczestnictwa w spotkaniu wigilijnym także osób współpracujących ze Spółką na podstawie umowy cywilnoprawnej (podwykonawcy), należy zauważyć, że Wnioskodawca wskazał, iż prowadzona przez niego działalność gospodarcza zdecydowanie wymaga współpracy pracowników i podwykonawców. Podwykonawcy wykonują bowiem określone zadania na zlecenie Spółki. W związku z tym, bardzo ważne jest kształtowanie wzajemnych relacji pomiędzy pracownikami i podwykonawcami, które z pewnością umożliwią im nawiązanie więzi komunikacyjnej, która pozwoli im w sposób bardziej efektywny realizować cele wyznaczone przez Spółkę. Ponadto Wnioskodawca wykazał, że osiągnięcie oraz zachowanie i zabezpieczenie źródła przychodów uwarunkowane jest dobrą współpracą wszystkich członków zespołu, tj. zarówno pracowników, jak i podwykonawców.

Jednocześnie należy podkreślić, że prawidłowe zaliczenie wydatków do kosztów uzyskania przychodów uwarunkowane jest oprócz wykazania jego celowości i związku z przychodem, także prawidłowym udokumentowaniem. Trzeba pamiętać, że to na podatniku ciąży obowiązek wykazania związku poniesionych wydatków z przychodami, bo to on wywodzi skutki prawne w postaci zmniejszenia zobowiązania podatkowego. Dlatego podatnik powinien posiadać dowody dokumentujące integrujący i motywacyjny charakter imprezy.

W konsekwencji, odnosząc powyższe uwarunkowania prawne do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wydatki poniesione na organizację spotkania wigilijnego dla pracowników i podwykonawców, o ile przedmiotowe wydatki miały/będą miały na celu zintegrowanie zespołu, stworzenie właściwej atmosfery w pracy i wzrost motywacji oraz zostaną właściwie udokumentowane.

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
  
  

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.