2015.03.10 - Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP1/443-875/14-4/AK
z 10 marca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 09 grudnia 2014 r. (data wpływu 15 grudnia 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 17 lutego 2015r. (data wpływu 19 lutego 2015r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w oparciu o proporcję sprzedaży w związku z realizacją projektu pn. „…” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w oparciu o proporcję sprzedaży w związku z realizacją projektu pn. „….”.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono w dniu 19 lutego 2015r. w zakresie doprecyzowania opisanego stanu faktycznego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (doprecyzowany w uzupełnieniu wniosku).

Wnioskodawca - …(zwany dalej jako „Szpital”) jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Organem Tworzącym Wnioskodawcy jest Uniwersytet Medyczny w …. Wnioskodawca jest podmiotem leczniczym w rozumieniu ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej. Podstawowym zakresem działalności Wnioskodawcy jest świadczenie usług w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane w ramach działalności leczniczej. Wskazane w zdaniu poprzednim usługi podlegają zwolnieniu przedmiotowemu z podatku VAT na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług.

W Klinice Chorób Zakaźnych („Klinika”) Wnioskodawcy w 2009 r. został przeprowadzony remont pomieszczeń w ramach projektu Program Infrastruktura i Środowisko (POIS. …..) na podstawie umowy („Projekt”) o dofinansowanie zawartej dnia 15 września 2009r. pomiędzy Wnioskodawcą a Centrum Systemów Informacyjnych …., pacjenci oglądają programy telewizyjne za odpłatnością (automaty wrzutowe).

Wnioskodawca w dniu 9 sierpnia 2002r. na okres 15 lat, do 30 września 2017 r. zawarł umowę z … spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w L. (zwana dalej „Firma”). W ramach zawartej umowy Firma zamontowała w salach pacjentów w „Klinice” telewizory oraz automaty wrzutowe. Pacjenci „Kliniki” mają możliwość oglądania programów telewizyjnych za odpłatnością. Firma z tytułu uzyskiwania opłat za użytkowanie płatnej telewizji (PTV) odprowadza opłatę na rzecz Szpitala w wysokości 8% uzyskanego utargu netto powiększonego o należny podatek od towarów i usług.

Szpital z tytułu wykorzystywania infrastruktury wytworzonej (zmodernizowanej) w ramach przedmiotowego Projektu dla uzyskania opodatkowanego (VAT należny) przychodu w sposób opisany w akapicie powyżej nie korzystał przed 1 kwietnia 2011 r., a także po dniu 1 kwietnia 2011 r. (w związku ze zmianą dokonaną ustawą z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - prawo o miarach (Dz. U. Nr 64, poz. 332)) z prawa do odliczenia podatku od towarów i usług naliczonego (podatek VAT zawarty w wartości obciążających Szpital a wystawionych przez wykonawcę za wykonane roboty budowlane związane z remontem sal, w których funkcjonuje odpłatna telewizja).

Przede wszystkim Wnioskodawca nie miał możliwości odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Ponadto proporcja kwoty podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można by proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego nie przekraczała 2% (zgodnie z art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług).

W latach 2009 - 2013 (wartości za całe lata) proporcje sprzedaży opodatkowanej i zwolnionej u Wnioskodawcy wynosiły:

6.400,00 zł wobec 132.185.069,00 zł w roku 2009,

4.814,00 zł wobec 140.389.521,00 zł w roku 2010,

3.664,00 zł wobec 41.640.862,00 zł w roku 2011,

4.011,00 zł wobec 153.821.290,00 zł w roku 2012,

4.179,00 zł wobec 168.528.749,00 zł w roku 2013.

W każdym roku podatkowym wskazana proporcja obliczona zgodnie z zasadami określonymi w art. 90 ust. 2-8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług wynosiła poniżej 2 %.

Nazwa projektu w ramach którego wykonano infrastrukturę to „…”. Projekt został zakończony. Faktury wystawiane były na S. P. S.….. (tj. na Wnioskodawcę).

Remont sal w ramach projektu nie był w żaden sposób związany z infrastrukturą do użytkowania płatnej telewizji. W ramach umowy Nr … z dnia 9 sierpnia 2002 r. wraz z aneksami infrastrukturę kablową zapewniała firma …. Sp. z o. o., a więc w ramach samego projektu nie była przygotowywana ww. infrastruktura. Przedmiotem ww. umowy są zgodnie z jej § 1 usługi polegające na przekazaniu przez firmę … Sp. z o.o. pacjentom szpitala (Wnioskodawcy) do używania urządzeń audiowizualnych (przez które rozumie się odbiorniki telewizyjne wraz z instalacją odbiorczą), stanowiące własność firmy … Sp. z o.o. Odbiór programów TV będzie następował za opłatą dokonywaną przez używających i kontrolowaną przez aparaty wrzutowe - przyjmujące monety.

Wnioskodawca w ramach realizacji projektu wykorzystuje wytworzoną infrastrukturę do czynności opodatkowanych podatkiem VAT (np. badania kliniczne, w minimalnym stopniu w zakresie przychodów) oraz zwolnionych z tego podatku (usługi zdrowotne; działalność lecznicza - podstawowa i wiodąca działalność Wnioskodawcy).

Wnioskodawca w ramach realizacji projektu nie wykorzystuje wytworzonej infrastruktury do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. W związku z odpowiedzią powyżej Wnioskodawca informuje, iż nie istnieje możliwość przyporządkowania wydatków do poszczególnych części. Wobec tego Wnioskodawca z uwagi na okoliczność, iż wartość proporcji za poszczególne lata od 2011 r., wynosiła poniżej 2% uznał, że proporcja wynosi 0% i nie korzystał z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca miał prawo do odliczenia podatku VAT, tj. czy są spełnione przesłanki z art. 86 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług? W szczególności w przypadku opisanym w niniejszym wniosku, czy w związku z wykorzystywaniem infrastruktury wytworzonej w ramach projektu dla uzyskania opodatkowanego (VAT należny) przychodu Wnioskodawca uzyskał prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego (podatek VAT zawarty w wartościach faktur obciążających Wnioskodawcę a wystawionych przez Wykonawcę za wykonane roboty budowlane wiązane z remontem sal Kliniki, w których funkcjonuje odpłatna TV)?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (zwanej dalej jako VAT) zarówno przed nowelizacją na podstawie ustawy z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy prawo o miarach, jak i po niej, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. W przypadku gdy nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa wyżej, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Według treści ust. 10 w brzmieniu sprzed nowelizacji w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

przekroczyła 98% - podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2;
nie przekroczyła 2% - podatnik nie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2.

Po nowelizacji która weszła w życie 1 kwietnia 2011 r. zmieniającej art. 90 ust. 10 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług ("ustawy VAT") jeśli proporcja określona jak wyżej nie przekroczyła 2% podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%. Ustawodawca przyznał tym samym podatnikowi możliwość wyboru czy ma dokonać odliczenia na zasadach proporcjonalnych, czy zrezygnować z tego prawa i pominąć naliczony podatek co stanowi dogodną możliwość zrezygnowania z prawa do odliczenia podatku naliczonego w przypadku gdy koszt administracji związanej z wykonywaniem tego prawa przewyższa korzyści związane z odliczaniem relatywnie niskich kwot podatku naliczonego.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż w świetle cytowanego powyżej przepisu art. 90 ustawy VAT nie przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT (podatek VAT zawarty w wartościach faktur obciążających Wnioskodawcę, a wystawionych przez Wykonawcę za wykonane w ramach Projektu roboty budowlane związane z remontem sal Kliniki, w których funkcjonuje odpłatna TV).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 marca 2013r., działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2013r. działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Art. 86 ust. 1 ustawy, stanowi, iż w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013r. kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stosownie zaś do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014r., kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Zgodnie z art. 88 ust. 4 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7 (wyłączenie w przypadku Wnioskodawcy nie ma zastosowania).

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje czynny, zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Z opisu spawy wynika, iż Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Wnioskodawca jest podmiotem leczniczym w rozumieniu ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej. W Klinice Chorób Zakaźnych („Klinika”) Wnioskodawcy w 2009 r. został przeprowadzony remont pomieszczeń w ramach projektu Program Infrastruktura i Środowisko. Wnioskodawca w dniu 9 sierpnia 2002r. na okres 15 lat, do 30 września 2017 r. zawarł umowę z …. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w L. (zwana dalej „Firma”). W ramach zawartej umowy Firma zamontowała w salach pacjentów w „Klinice” telewizory oraz automaty wrzutowe. Pacjenci „Kliniki” mają możliwość oglądania programów telewizyjnych za odpłatnością. Firma z tytułu uzyskiwania opłat za użytkowanie płatnej telewizji (PTV) odprowadza opłatę na rzecz Szpitala w wysokości 8% uzyskanego utargu netto powiększonego o należny podatek od towarów i usług. Szpital z tytułu wykorzystywania infrastruktury wytworzonej (zmodernizowanej) w ramach przedmiotowego Projektu dla uzyskania opodatkowanego (VAT należny) przychodu w sposób opisany w akapicie powyżej nie korzystał przed 1 kwietnia 2011 r., a także po dniu 1 kwietnia 2011 r. prawa do odliczenia podatku od towarów i usług naliczonego (podatek VAT zawarty w wartości obciążających Szpital a wystawionych przez wykonawcę za wykonane roboty budowlane związane z remontem sal, w których funkcjonuje odpłatna telewizja). Wnioskodawca nie miał możliwości odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Ponadto proporcja kwoty podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można by proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego nie przekraczała 2% (zgodnie z art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług).

W latach 2009 - 2013 (wartości za całe lata) proporcje sprzedaży opodatkowanej i zwolnionej u Wnioskodawcy wynosiły:

6.400,00 zł wobec 132.185.069,00 zł w roku 2009,

4.814,00 zł wobec 140.389.521,00 zł w roku 2010,

3.664,00 zł wobec 41.640.862,00 zł w roku 2011,

4.011,00 zł wobec 153.821.290,00 zł w roku 2012,

4.179,00 zł wobec 168.528.749,00 zł w roku 2013.

W każdym roku podatkowym wskazana proporcja obliczona zgodnie z zasadami określonymi w art. 90 ust. 2-8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług wynosiła poniżej 2 %.

Nazwa projektu w ramach którego wykonano infrastrukturę to „…”. Projekt został zakończony. Faktury wystawiane były na S. P. S. …. (tj. na Wnioskodawcę). Remont sal w ramach projektu nie był w żaden sposób związany z infrastrukturą do użytkowania płatnej telewizji. W ramach umowy Nr … z dnia 9 sierpnia 2002 r. wraz z aneksami infrastrukturę kablową zapewniała firma … Sp. z o. o., a więc w ramach samego projektu nie była przygotowywana ww. infrastruktura. Przedmiotem ww. umowy są zgodnie z jej § 1 usługi polegające na przekazaniu przez firmę … Sp. z o.o. pacjentom szpitala (Wnioskodawcy) do używania urządzeń audiowizualnych (przez które rozumie się odbiorniki telewizyjne wraz z instalacją odbiorczą), stanowiące własność firmy … Sp. z o.o. Odbiór programów TV będzie następował za opłatą dokonywaną przez używających i kontrolowaną przez aparaty wrzutowe - przyjmujące monety. Wnioskodawca w ramach realizacji projektu wykorzystuje wytworzoną infrastrukturę do czynności opodatkowanych podatkiem VAT (np. badania kliniczne, w minimalnym stopniu w zakresie przychodów) oraz zwolnionych z tego podatku (usługi zdrowotne; działalność lecznicza - podstawowa i wiodąca działalność Wnioskodawcy). Wnioskodawca w ramach realizacji projektu nie wykorzystuje wytworzonej infrastruktury do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. W związku z odpowiedzią powyżej Wnioskodawca informuje, iż nie istnieje możliwość przyporządkowania wydatków do poszczególnych części. Wobec tego Wnioskodawca z uwagi na okoliczność, iż wartość proporcji za poszczególne lata od 2011 r., wynosiła poniżej 2% uznał, że proporcja wynosi 0% i nie korzystał z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jak wskazano powyżej, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje czynny, zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

W omawianej sprawie, Wnioskodawca w ramach realizacji projektu wykorzystuje wytworzoną infrastrukturę do czynności opodatkowanych podatkiem VAT (np. badania kliniczne,) oraz zwolnionych z tego podatku (usługi zdrowotne, działalność lecznicza). Wnioskodawca w ramach realizacji projektu nie wykorzystuje wytworzonej infrastruktury do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT

W sytuacji gdy podatnik wykonuje czynności uprawniające do odliczenia podatku VAT i nieuprawniające do tego odliczenia, zastosowanie znajduje przepis art. 90 ustawy, który ma na celu określenie wartości podatku naliczonego, służącego wyłącznie czynnościom opodatkowanym, z pominięciem tej części podatku naliczonego, w jakim nabyte towary i usługi nie będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo (art. 90 ust. 3 ustawy).

W myśl art. 90 ust. 4 ustawy proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalona proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

W świetle art. 90 ust. 5 ustawy, do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika – używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności.

Ponadto, w myśl art. 90 ust. 6 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013r., do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 37-41, w zakresie, w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie.

Zgodnie z art. 90 ust. 6 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014r., do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu z tytułu transakcji dotyczących:

pomocniczych transakcji w zakresie nieruchomości i pomocniczych transakcji finansowych;
usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38–41, w zakresie, w jakim transakcje te mają charakter pomocniczy.

Przy czym w myśl obowiązującego od 1 stycznia 2014 r. art. 90 ust. 9a ustawy, przy ustalaniu proporcji zgodnie z ust. 2-6 do obrotu nie wlicza się kwoty podatku.

W myśl art. 90 ust. 10 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 marca 2011r. w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

przekroczyła 98 % - podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2;
nie przekroczyła 2 % - podatnik nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2.

Stosownie zaś art. 90 ust. 10 ustawy, w brzemieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2011r. w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 500 zł - podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%;
nie przekroczyła 2% - podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.

Z uwagi na brzmienie cyt. przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy zauważyć, że obowiązkiem Wnioskodawcy w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Wnioskodawca ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedaż opodatkowaną, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności niepodlegających temu podatkowi oraz zwolnionych od podatku.

W odniesieniu do stosowanej metody wyodrębnienia podatku wskazać należy, że sposób wyodrębnienia kwot podatku naliczonego związanego ze sprzedażą opodatkowaną, winien mieć charakter obiektywny, determinowany okolicznościami sprawy. Wybór metody wyodrębnienia kwot podatku naliczonego należy wyłącznie do obowiązków Wnioskodawcy, gdyż metoda takiego wyodrębnienia nie została określona w ustawie, ani w przepisach wykonawczych do ustawy. Ważne jest jedynie by przyjęta metoda stanowiła właściwe odzwierciedlenie odliczenia podatku naliczonego związanego z czynnościami opodatkowanymi w stosunku do całości podatku naliczonego, który jest związany zarówno z czynnościami opodatkowanymi, jak i czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu. Jednakże należy podkreślić, iż wyłącznie Wnioskodawca znający specyfikę, organizację i podział pracy w swojej jednostce jest w stanie wyodrębnić część podatku naliczonego, związaną z czynnościami podlegającymi opodatkowaniu, a nie organ podatkowy w trybie interpretacji indywidualnej.

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających temu podatkowi.

Natomiast w sytuacji, gdy nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot podatku związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do proporcjonalnego rozliczenia podatku naliczonego, zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy.

Jak wynika z ww. przepisów proporcję sprzedaży określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja, jest to tzw. proporcja wstępna.

Kwota podatku naliczonego do odliczenia, ustalona na podstawie proporcji wyliczonej przy zastosowaniu zasad określonych w art. 90 ust. 2-10 ustawy, nie jest jednak ostateczna.

Stosownie do treści art. 91 ust. 1 ustawy - po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Z przedstawionych przez Wnioskodawcę okoliczności sprawy wynika, iż udział rocznego obrotu Wnioskodawcy z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego (sprzedaż opodatkowana), w całkowitym obrocie (sprzedaż opodatkowana i zwolniona) od 2009r. nie przekracza 2%. Nadto z opisu sprawy wynika, iż nie istnieje możliwość przyporządkowania wydatków do poszczególnych części. Wobec tego Wnioskodawca z uwagi na okoliczność, iż wartość proporcji za poszczególne lata od 2011 r., wynosiła poniżej 2% uznał, że proporcja wynosi 0% i nie korzystał z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego.

Biorąc pod uwagę okoliczności sprawy oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że skoro – jak wynika z treści wniosku – wyliczona proporcja sprzedaży za lata 2009-2013 r. nie przekracza 2%, a Wnioskodawca korzysta z uprawnienia wynikającego z art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, czyli uznaje, że proporcja ta wynosi 0%, to w konsekwencji Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakupy związane z realizacją projektu pn. „….”.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego podanego przez Wnioskodawcę. Jednocześnie podkreśla się, że prawidłowe określenie proporcji należy do podatnika, natomiast ocena prawidłowości jej wyliczenia może nastąpić jedynie w drodze przeprowadzonego postępowania podatkowego przez właściwy organ pierwszej instancji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin