Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1/443-772/14-4/AI
z 18 listopada 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pan,i przedstawione we wniosku z dnia 19 sierpnia 2014 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Poznaniu 25 sierpnia 2014 r., do Biura KIP w Lesznie 28 sierpnia 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 listopada 2014 r. (data wpływu 12 listopada 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla usług polegających na odbiorze od firm kamieniarskich odpadów powstających przy cięciu i obróbce skał – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 sierpnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla usług polegających na odbiorze od firm kamieniarskich odpadów powstających przy cięciu i obróbce skał. Wniosek uzupełniono w dniu 12 listopada 2014 r. poprzez: doprecyzowanie opisu sprawy oraz przedstawienie własnego stanowiska w sprawie.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca wykonuje usługi polegające na odbiorze od firm kamieniarskich odpadów powstających przy cięciu i obróbce skał 01,04,13 inne niż wymienione w 01,04,07. Służy do tego samochód cysterna „A”. Rejestracja działalności wg PKD 38.11.Z; 38.21.Z.

Ponadto z pisma z dnia 7 listopada 2014 r. – stanowiącego uzupełnienie do wniosku – wynika, że Zainteresowany świadczy usługi polegające na odbiorze płynnych odpadów od firm kamieniarskich, produkujących wyroby z kamienia naturalnego, powstałych przy cięciu i obróbce skał poprodukcyjnych (wywóz szlamu beczkowozem), które stanowią rodzaj odpadów innych niż niebezpieczne, wg Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług PKWiU 38.21.2.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

W oparciu o przedstawioną sytuację jaka powinna być zastosowana prawidłowa stawka podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług – dalej: „ustawa o VAT”). Przez świadczenie usług, o którym mowa, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów (art. 8 ust. 1 ustawy o VAT). Prowadząc działalność gospodarczą Wnioskodawca świadczy m.in. odpłatne usługi, polegające na odbiorze od firm kamieniarskich płynnych odpadów pozostających po cięciu i obróbce skał, które stanowią rodzaj odpadów innych niż niebezpieczne.

Zdaniem Zainteresowanego, świadczone usługi, które wskazano wyżej winny być obciążone stawką podatku od towarów i usług w wysokości 8%.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy o VAT, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7% (aktualnie 8% - w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2016 r.), z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. W załączniku nr 3 pod pozycją 149 ustawodawca wskazał, że obniżoną stawkę stosuje się do usług związanych z usuwaniem odpadów innych niż niebezpieczne (symbol PKWiU 38.21.2).

Według Wnioskodawcy, usługi polegające na odbiorze od firm kamieniarskich odpadów pozostających po cięciu i obróbce skał, które stanowią rodzaj odpadów innych niż niebezpieczne, a wykonywane w ramach działalności gospodarczej Zainteresowanego mieszczą się w grupowaniu PKWiU 38.21.2, a zatem można je opodatkować stawką VAT w wysokości 8%, niezależnie od tego dla jakiego podmiotu te usługi są wykonywane, co wynika bezpośrednio z art. 41 ust. 2 ustawy o VAT. Podkreślić należy, że usługi związane z usuwaniem odpadów innych niż niebezpieczne wskazane w wykazie towarów i usług opodatkowanych stawką preferencyjną 8% w załączniku 3 ustawy o VAT, stanowią powtórzenie klasyfikacji przyjętej w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) – Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm., a tym samym brak podstaw do zastosowania stawki podstawowej 23% (art. 41 ust. 13 ustawy o VAT).

Podsumowując Wnioskodawca stoi na stanowisku, że usługi polegające na odbiorze od firm kamieniarskich odpadów pozostających po cięciu i obróbce skał, które stanowią rodzaj odpadów innych niż niebezpieczne, winny być opodatkowane stawką VAT w wysokości 8%, ponieważ usługi te mieszczą się w grupowaniu PKWiU 38.21.2 – usługi związane z usuwaniem odpadów innych niż niebezpieczne przyjętej w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, a ponadto ustawodawca wprost w ustawie o VAT (art. 41 ust. 2) w załączniku 3 określił, że usługi o takim charakterze opodatkowane są obniżoną stawką VAT 8%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 5a ww. ustawy towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Od dnia 1 stycznia 2011 r. do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług, wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.).

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie natomiast do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Z treści art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

I tak, stosownie do treści art. 41 ust. 2 powołanej ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%.

Stosownie do art. 41 ust. 13 ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

Należy wskazać, że zgodnie z art. 146a ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
   
   

W załączniku nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług, zawierającym „Wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%”, w poz. 149 wymienione zostały usługi mieszczące się w grupowaniu PKWiU 38.21.2, tj. „Usługi związane z usuwaniem odpadów innych niż niebezpieczne”.

W tym miejscu należy podkreślić, że najistotniejszym elementem pozwalającym stwierdzić jaką należy zastosować stawkę podatku VAT, jest dokonanie prawidłowej klasyfikacji towaru lub usługi wg Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług. Jednocześnie należy wskazać, że to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem wykonywanych czynności.

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca świadczy usługi polegające na odbiorze płynnych odpadów od firm kamieniarskich, produkujących wyroby z kamienia naturalnego. Odpady te powstają przy cięciu i obróbce skał poprodukcyjnych (wywóz szlamu beczkowozem). Stanowią one rodzaj odpadów innych niż niebezpieczne i zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług są sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 38.21.2.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą stawki podatku na świadczone usługi skalsyfikowane wg PKWiU pod symbolem 38.21.2.

Jak wynika z powołanych przepisów stosowanie stawek preferencyjnych obwarowane jest spełnieniem wymogów narzuconych przez ustawodawcę. Istotnym jest to, że pojęcia używane do oznaczenia towaru lub usługi (grupy towarów lub usług) opodatkowanych stawką obniżoną, a określonych w załączniku nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług, należy interpretować ściśle, zważywszy, że możliwość zastosowania stawki preferencyjnej stanowi odstępstwo od ogólnej zasady, zgodnie z którą towary i usługi opodatkowane są stawką podstawową (art. 41 ust. 1 ustawy). Stosowanie stawki podstawowej ma zatem charakter reguły ogólnej. Wszelkie wyjątki od tej reguły nie powinny być interpretowane w sposób rozszerzający.

Mając na uwadze opis sprawy w kontekście powołanych przepisów należy stwierdzić, że o ile podana przez Wnioskodawcę klasyfikacja jest prawidłowa, tzn. świadczone przez Zainteresowanego usługi mieszczą się w grupowaniu PKWiU 38.21.2, to usługi te – na podstawie art. 41 ust. 2 i art. 146a pkt 2 ustawy w związku z poz. 149 załącznika nr 3 do ustawy – opodatkowane są 8% stawką podatku VAT.

Końcowo podkreślić należy, że analiza prawidłowości dokonanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji usług do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.). Minister Finansów nie jest bowiem uprawniony do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości przyporządkowania formalnego towarów i usług do grupowania klasyfikacyjnego.

Zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.