Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB3/423-423/14-6/GG
z 24 marca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 5 grudnia 2014 r. (data wpływu 10 grudnia 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 marca 2015 r. (data wpływu 12 marca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie amortyzacji znaku towarowego otrzymanego w wyniku rozwiązania spółki komandytowej (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych.

Z uwagi na braki wniosku, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), pismem z dnia 24 lutego 2015 r., nr IPTPB3/423-423/14-2/GG (doręczonym w dniu 4 marca 2015 r.), wezwał Wnioskodawcę do jego uzupełnienia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

W odpowiedzi na ww. wezwanie w dniu 12 marca 2015 r. wpłynęło do tutejszego Organu uzupełnienie wniosku nadane za pośrednictwem poczty z zachowaniem terminu oraz uiszczono brakującą opłatę.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

L Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Wnioskodawca) posiada status polskiego rezydenta podatkowego. Jest ona komplementariuszem w Spółce L spółce z ograniczoną odpowiedzialnością spółce komandytowej (dalej: Spółka).

Spółka osobowa z siedzibą w innym niż Polska kraju Unii Europejskiej (dalej: Spółka zagraniczna) wniosła wkład niepieniężny (dalej: Aport) w postaci prawa ochronnego na znak towarowy do L sp. z o.o. sp.k. Jest to znak towarowy zarejestrowany w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej. W zamian za wniesienie wkładu niepieniężnego Spółka zagraniczna uzyskała status wspólnika w L sp. z o.o. sp.k., który uprawniony jest do udziału w zysku i stracie Spółki na zasadach określonych w umowie.

Znak towarowy został wprowadzony przez Spółkę zagraniczną do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych i rozpoczęto jego amortyzację. Wartość początkowa tego znaku towarowego została ustalona w Spółce zagranicznej według wartości rynkowej, wynikającej z wyceny dokonanej przez biegłego rzeczoznawcę. Wniesiony znak towarowy cechuje kompletność i zdatność do używania, zaś przewidywalny okres jego używania będzie dłuższy od roku. Spółka komandytowa wykorzystuje znak towarowy na potrzeby związane z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą. W związku z tym prawo ochronne na znak towarowy zostało wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a następnie rozpoczęto jego amortyzację od wartości początkowej, wynikającej z wyceny, przeprowadzonej przez biegłego rzeczoznawcę, pomniejszonej o uprzednio dokonane przez Spółkę zagraniczną odpisy amortyzacyjne.

W przyszłości planowane jest rozwiązanie bez przeprowadzania postępowania likwidacyjnego Spółki komandytowej, skutkiem którego będzie przeniesienie na Wnioskodawcę majątku Spółki osobowej, pozostałego w Spółce po jej rozwiązaniu, z uwagi na fakt, że Wnioskodawca, na mocy postanowień umowy spółki osobowej, jest wyłącznie uprawnionym do majątku Spółki, pozostałego po jej rozwiązaniu. W efekcie w wyniku rozwiązania Spółki osobowej na Wnioskodawcę zostanie przeniesione, m.in. powyżej opisane prawo ochronne na znak towarowy, wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, które następnie Wnioskodawca zamierza wykorzystywać w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, wprowadzić do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, i w efekcie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od jego wartości.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca stwierdził, że:

1. Przedmiotem wniosku są trzy zaistniałe stany faktyczne.
2. Rok podatkowy Wnioskodawcy pokrywa się z rokiem kalendarzowym.
3. Wniesienie wkładu niepieniężnego w postaci prawa ochronnego na znak towarowy L do Spółki L Sp. z o.o. sp.k. nastąpiło w 2014 r.
4. Forma prawna zagranicznej spółki osobowej, to L (ετερόρρυθμη εταιρεία), która jest traktowana, jako spółka osobowa, będąca transparentną na cele podatku dochodowego.
5. Całość dochodów osiąganych przez L sp. z o.o. sp.k. opodatkowana jest w Polsce. Całość dochodów, osiąganych przez Spółkę zagraniczną opodatkowana jest w Republice Cypru.
6. Spółka zagraniczna nabyła prawo ochronne na znak towarowy L w drodze wniesienia wkładu niepieniężnego.
7. Ustalenie wartości początkowej według wartości rynkowej wprowadzonego do ewidencji prawa ochronnego na znak towarowy przez Spółkę zagraniczną nastąpiło na podstawie przepisów, obowiązujących w państwie jej siedziby.
8. L Sp. z o.o. sp.k. wprowadziła prawo ochronne na znak towarowy do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w dniu 29 września 2014 r. i rozpoczęła jego amortyzacje od 1 października 2014 r.
9. Termin „Spółka komandytowa”, którym Wnioskodawca posługuje się w formułowanych przez siebie pytaniach, oznacza spółkę L Sp. z o.o. sp.k., określaną we wniosku o interpretację również, jako Spółka osobowa, bądź Spółka.
10. Wartość początkowa prawa ochronnego na znak towarowy została ustalona przez L sp. z o.o. sp.k. w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w wartości początkowej, od której dokonywane były odpisy amortyzacyjne w Spółce zagranicznej, która to wartość została ustalona w wartości rynkowej, na podstawie wyceny przeprowadzonej przez biegłego rzeczoznawcę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostateczne sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

1. Czy prawidłowym było, że nabyte przez Spółkę komandytową (L Sp. z o.o. sp.k.) prawo ochronne na znak towarowy, z uwagi na fakt, iż w momencie wprowadzenia go do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ta wykorzystywała go na potrzeby, związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, w przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, podlegał amortyzacji w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a w konsekwencji, czy odpisy amortyzacyjne od prawa ochronnego na znak towarowy stanowią koszty uzyskania przychodu Wnioskodawcy od momentu rozpoczęcia amortyzacji, tj. począwszy od miesiąca, następującego po miesiącu, w którym nastąpiło wprowadzenie znaku towarowego do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych?
2. Czy prawidłowym było ustalenie wartości początkowej prawa ochronnego na znak towarowy, nabytego w formie wkładu niepieniężnego przez Spółkę komandytową, w wysokości wartości początkowej, od której dokonywane były odpisy amortyzacyjne w Spółce zagranicznej?
3. Czy w związku z rozwiązaniem Spółki komandytowej i przeniesieniem powyżej opisanego prawa ochronnego na znak towarowy na Wnioskodawcę prawidłowym było wprowadzenie go przez Wnioskodawcę do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w wysokości wartości początkowej, określonej w ewidencji podmiotu rozwiązywanego oraz kontynuowanie metody amortyzacji, przyjętej przez ten podmiot, z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów amortyzacyjnych?
   
   

Niniejsza interpretacja stanowi udzielenie odpowiedzi w zakresie pytania nr 3 wniosku, natomiast w pozostałym zakresie zostaną wydanę odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy, (przedstawionym w uzupełnieniu wniosku) w przypadku otrzymania przez Wnioskodawcę, w wyniku rozwiązania Spółki komandytowej, powyżej opisanego prawa ochronnego na znak towarowy, Wnioskodawca powinien był wprowadzić prawo ochronne na znak towarowy do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w wysokości wartości początkowej, określonej w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych rozwiązywanej Spółki komandytowej oraz kontynuować metodę amortyzacji, przyjętą przez Spółkę komandytową, z uwzględnieniem wysokości uprzednio dokonanych odpisów amortyzacyjnych.

Zgodnie z art. 16g ust. 9 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r., poz. 397; z późn. zm., dalej: u.p.d.o.p.), „w razie przekształcenia formy prawnej, podziału albo połączenia podmiotów, z zastrzeżeniem ust. 19, dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów – wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych prawnych ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o której mowa w art. 9 ust. 1, podmiotu przekształcanego, połączonego lub podzielonego. Zasadę tę stosuje się odpowiednio do spółek niebędących osobami prawnymi.

Natomiast, zgodnie z ust. 10c cytowanego powyżej przepisu, opisane w nim zasady znajdują odpowiednie zastosowanie w przypadku otrzymania, w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki, środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Ponadto, zgodnie z art. 16h ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych „podmioty o których mowa w art. 16g ust. 9, powstałe z przekształcenia, podziału, z zastrzeżeniem ust. 5, albo połączenia podmiotów oraz podmioty, które przejęły całość lub część innego podmiotu na skutek zdarzeń, dokonują odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuują metodę amortyzacji przyjętą przez podmiot przekształcony, podzielony, połączony, z uwzględnieniem art. 16i ust. 2 - 7.” Na mocy ust. 3c powoływanego przepisu „w przypadku otrzymania,w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki, środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio.”

Mając na uwadze powyżej powołane przepisy zdaniem Wnioskodawcy był obowiązany wprowadzić otrzymane w wyniku rozwiązania Spółki komandytowej prawo ochronne na znak towarowy do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w wysokości wartości początkowej, wynikającej z ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podmiotu rozwiązywanego, a także kontynuować przyjętą przez ten podmiot metodę amortyzacji, z uwzględnieniem dokonanych uprzednio odpisów amortyzacyjnych. Powyżej opisane skutki podatkowe przeniesienia prawa ochronnego na znak towarowy na Wnioskodawcę znajdą zastosowanie w przypadku rozwiązania Spółki komandytowej bez przeprowadzania postępowania likwidacyjnego.

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1030, dalej: ksh), spółka osobowa to – spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

Zgodnie z art. 103 ksh w zw. z art. 58 ksh rozwiązanie spółki komandytowej powodują:

1. przyczyny przewidziane w umowie spółki,
2. jednomyślna uchwała wszystkich wspólników,
3. ogłoszenie upadłości spółki,
4. śmierć wspólnika lub ogłoszenie jego upadłości,
5. wypowiedzenie umowy spółki przez wspólnika lub wierzyciela wspólnika,
6. prawomocne orzeczenie sądu.
   
   

Zgodnie z art. 103 ksh w zw. z art. 67 § 1 ksh w przypadkach, określonych w art. 58 należy przeprowadzić likwidację spółki, chyba że wspólnicy uzgodnili inny sposób zakończenia działalności spółki. Zatem, przepisy jednoznacznie wskazują, że skutek w postaci zakończenia działalności spółki może zostać osiągnięty również bez przeprowadzania postępowania likwidacyjnego. Co za tym idzie, uprawnionym jest twierdzenie, że rozwiązanie spółki komandytowej bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego rodzi te same skutki podatkowe na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych, co rozwiązanie spółki po uprzednim przeprowadzeniu likwidacji, bowiem w obu przypadkach osiągnięty zostaje cel zakończenia działalności gospodarczej, prowadzonej przez podmiot.

Podsumowując, pojęcie likwidacji na gruncie art. 16g ust. 10c oraz 16h ust. 3c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy rozumieć w kategoriach likwidacji gospodarczej podmiotu, tzn. faktycznego zakończenia działalności gospodarczej, będącego efektem rozwiązania spółki po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego, bądź rozwiązania spółki bez uprzedniego przeprowadzenia likwidacji. Dlatego też, przedmiotowe prawo ochronne na znak towarowy, które zostało w wyniku rozwiązania Spółki komandytowej przeniesione na Wnioskodawcę, a następnie jest przez Niego wykorzystywane na potrzeby prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej, w przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, na gruncie u.p.d.o.p. stanowi wartość niematerialną i prawną, a zatem mogło zostać wprowadzone do ewidencji środków niematerialnych i prawnych pomniejszając przychody Wnioskodawcy do opodatkowania poprzez dokonywanie od jego wartości odpisów amortyzacyjnych od wartości, ustalonej zgodnie z art. 16g ust. 10c oraz 16h ust. 3c u.p.d.o.p.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Spółki.

Nadmienia się ponadto, że obowiązuje tekst jednolity ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych opublikowany w Dzienniku Ustaw z 2014 r. poz. 851 z późn. zm.

Tutejszy Organ stwierdza, że na stronie 7 uzupełnienia wniosku wiersz 19 od dołu nastapiła oczywista omyłka pisarska, zamiast ust. 9 Wnioskodawca wskazał „ust. 3 stosuje się odpowiednio”, co jednak nie ma wpływu na rozstrzygnięcie wniosku.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w , po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.