Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/4512-87/15/IK
z 21 kwietnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 23 stycznia 2015 r. (data wpływu 2 lutego 2015 r.), uzupełnionym pismem z 31 marca 2015 r. (data wpływu 7 kwietnia 2015 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania najmu nieruchomości, na którą składają się budynek mieszkalny i grunt – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 lutego 2015 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania najmu nieruchomości, na którą składają się budynek mieszkalny i grunt.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 31 marca 2015 r. (data wpływu 7 kwietnia 2015 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 27 marca 2015 r. znak: IBPP2/4512-87/15/IK.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Spółka podpisze umowę najmu nieruchomości (budynek mieszkalny z gruntem) ze Wspólnikiem/Członkiem Zarządu. Spółka jest właścicielem przedmiotowej nieruchomości. Najemca jest obywatelem Niemiec (nierezydentem w Polsce) i wynajmowaną nieruchomość będzie wykorzystywał tylko na cele mieszkalne podczas pobytu w Polsce, Umowa najmu zawarta będzie na czas nieokreślony.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że:

1. Symbol PKOB budynku: 1110 - budynki mieszkalne jednorodzinne.
2. Umowa najmu dotyczy wynajmu całej nieruchomości, tj. budynku łącznie z gruntem.
3. Zgodnie z umową, Najemca może wykorzystywać wynajmowaną nieruchomość tylko na cele mieszkalne Najemcy.
4. Grunt, powiązany z wynajmowanym budynkiem, jest głównie terenem zielonym, tj. trawa, drzewa i krzewy oraz podjazd pomiędzy ulicą a budynkiem;
5. Powierzchnia całej nieruchomości gruntowej, zabudowanej budynkiem mieszkalnym wynosi 2.626m². Zgodnie z otrzymaną informacją pisemną od Wójta Gminy, na której znajduje się przedmiotowa nieruchomość, dla celów podatku od nieruchomości, grunt wraz z budynkiem opodatkowane są stawką właściwą dla budynków mieszkalnych i gruntów z nimi związanymi.
6. Nieruchomość gruntowa została zabudowana budynkiem mieszkalnym (budynek jest posadowiony na tym gruncie).
   
   

Równocześnie Wnioskodawca informuje, iż aktualnie wniosek o wydanie interpretacji dotyczy już zaistniałego stanu faktycznego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy do sprzedaży usługi najmu należy zastosować zwolnienie od podatku od towarów i usług?

Stanowisko Wnioskodawcy.

Najem budynku mieszkalnego wraz z gruntem do niego przyporządkowanym, będzie objęty zwolnieniem z podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Katalog czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług zawarty jest w art. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą.

W myśl ust. 1 pkt 1 art. 5 ustawy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez pojęcie sprzedaży – według art. 2 pkt 22 ustawy o VAT – rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku wynosi 22% (...).

Natomiast zgodnie z art. 146a pkt 1 ww. ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 (…) wynosi 23%.

Wymienioną wyżej stawkę należy stosować jeżeli brak jest przepisu szczególnego określającego obniżoną stawkę podatku lub zwolnienie od podatku, przy czym przepisy takie zawiera zarówno ustawa o VAT, jak też przepisy wykonawcze do tej ustawy.

Jednocześnie należy zauważyć, że w myśl art. 5a ww. ustawy o VAT, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Konsekwencją powyższego zapisu jest fakt, że w sytuacji gdy prawodawca nie dokonał przywołania stosownego symbolu PKWiU dla danego towaru lub usługi w przepisach w zakresie podatku VAT, klasyfikacji należy dokonać na podstawie cech charakterystycznych dla danego świadczenia i takim właśnie świadczeniem są m.in. usługi w zakresie wynajmowania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe, dla których prawodawca nie dokonał odwołania do statystyk publicznych.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Stosownie do art. 43 ust. 20 ww. ustawy zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 36, nie ma zastosowania do usług wymienionych w poz. 163 załącznika nr 3 do ustawy (w pozycji nr 163 tego załącznika, stanowiącego wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 7%, znajdują się usługi związane z zakwaterowaniem, oznaczone symbolem PKWiU 55).

Dla celów podatku od towarów i usług stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz.U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Zgodnie z art. 659 § 1 i § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny (t.j. Dz. U. z 2014 r. poz. 121 ze zm.) przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz. Czynsz może być oznaczony w pieniądzach lub w świadczeniach innego rodzaju.

Zatem treścią najmu jest zobowiązanie wynajmującego do oddania najemcy do używania rzeczy (zasadniczo niezużywalnych: ruchomości i nieruchomości, także części składowych rzeczy - np. lokalu jako elementu nieruchomości) przez czas oznaczony lub nieoznaczony oraz zobowiązanie najemcy do uiszczania wynajmującemu umówionego czynszu.

W myśl art. 46 § 1 ustawy Kodeks Cywilny, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Ponadto zgodnie z art. 47 § 1 ustawy Kodeks cywilny część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. Jak stanowi § 2 cyt. przepisu, częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego.

Zgodnie z art. 48 ustawy Kodeks cywilny, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.

Z wniosku wynika, że Spółka (Wnioskodawca) podpisze umowę najmu nieruchomości (budynek mieszkalny z gruntem) ze Wspólnikiem. Spółka jest właścicielem przedmiotowej nieruchomości. Najemca jest obywatelem Niemiec (nierezydentem w Polsce) i wynajmowaną nieruchomość będzie wykorzystywał tylko na cele mieszkalne podczas pobytu w Polsce, Umowa najmu zawarta będzie na czas nieokreślony. Symbol PKOB budynku: 1110 - budynki mieszkalne jednorodzinne. Umowa najmu dotyczy wynajmu całej nieruchomości, tj. budynku łącznie z gruntem. Zgodnie z umową, Najemca może wykorzystywać wynajmowaną nieruchomość tylko na cele mieszkalne Najemcy. Grunt, powiązany z wynajmowanym budynkiem, jest głównie terenem zielonym, tj. trawa, drzewa i krzewy oraz podjazd pomiędzy ulicą a budynkiem. Powierzchnia całej nieruchomości gruntowej, zabudowanej budynkiem mieszkalnym wynosi 2.626m². Nieruchomość gruntowa została zabudowana budynkiem mieszkalnym (budynek jest posadowiony na tym gruncie).

W tym miejscu zauważyć należy, że na gruncie ustawy VAT, opodatkowanie podatkiem od towarów i usług, ustawodawca powiązał z wystąpieniem określonych zdarzeń tj. np. z dostawą towaru lub ze świadczeniem usługi. Dla opodatkowania podatkiem VAT istotne jest zatem tylko to, czy w danym przypadku mamy do czynienia z jedną z czynności enumeratywnie wymienionych w art. 5 ust. 1 ustawy VAT. Bez znaczenia dla opodatkowania pozostaje natomiast treść stosunku cywilnoprawnego łączącego strony. Niezależnie bowiem od tego, jak strony określiły przedmiot umowy, o stosowaniu określonej stawki podatku będzie decydować faktyczna czynność, z którą ustawa wiąże obowiązek podatkowy, a nie ustalenia co do tego, jaki zakres tych czynności został w umowie przez strony oznaczony.

W kontekście powyższego, w przypadku czynności o charakterze złożonym, o wysokości zastosowanej stawki podatku decydować będzie to, czy w danych okolicznościach mamy do czynienia z jednym świadczeniem kompleksowym, czy też z szeregiem jednostkowych czynności. Ocena tej okoliczności winna odbywać się przy tym w oderwaniu od treści umowy łączącej strony, a jedynie w oparciu o to, czy dokonywane przez podatnika czynności (świadczenia) wykazują ze sobą tak ścisłe powiązanie, że w sensie gospodarczym tworzą jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter. Sama wola stron umowy, tzn. określenie w jej treści, że celem transakcji jest nabycie świadczenia kompleksowego, a nie poszczególnych wyodrębnionych świadczeń, nie decyduje o zakresie opodatkowania podatkiem VAT.

Zasadniczo każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być uznawane za odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy kilka świadczeń obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia jedną czynność (usługę lub dostawę), to nie powinna ona być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Jeżeli zatem dwa lub więcej niż dwa świadczenia dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie dla celów stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Zauważa się, że stanowisko to potwierdza orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, m.in. wyrok w sprawie pomiędzy Card Protection Plan Ltd (CPP) a Commissioners of Customs and Excise (sygn. C-349/96), wyrok w sprawie pomiędzy Levob Verzekeringen BV, OV Bank NV przeciwko Statssecretaris van Financien (C-41/04).

W przypadku, gdy w skład świadczonej czynności wchodzą czynności pomocnicze, czyli takie, które nie stanowią dla klienta celu samego w sobie, a są jedynie uzupełnieniem czynności głównej, opodatkowanie całego świadczenia winno nastąpić wg stawki obowiązującej dla czynności głównej.

W omawianej sprawie mamy do czynienia z usługą najmu budynku mieszkalnego na cele mieszkaniowe wraz z gruntem, na którym posadowiony jest ten budynek. Powierzchnia całej nieruchomości zabudowanej budynkiem wynosi 2.626 m². Grunt powiązany z wynajmowanym budynkiem to głównie teren zielony oraz podjazd.

Jeżeli w ramach jednej umowy następuje najem wyłącznie na cele mieszkaniowe budynku mieszkalnego wraz z gruntem (składnikiem nieruchomości integralnie związanym z budynkiem mieszkalnym, który faktycznie będzie służył najemcy do zaspokajania potrzeb mieszkaniowych) to najem tej nieruchomości o charakterze mieszkalnym tj. budynku mieszkalnego z gruntem, będzie stanowił jednolite świadczenie.

Wymieniony we wniosku grunt nie może być wówczas odrębnym od budynku mieszkalnego przedmiotem obrotu. Tylko w takim przypadku najem ten ma charakter jednej transakcji najmu budynku mieszkalnego wraz z gruntem integralnie związanym z budynkiem mieszkalnym i w całości stanowi przedmiot jednej czynności cywilnoprawnej, tj. umowy najmu budynku mieszkalnego o charakterze mieszkalnym wyłącznie na cele mieszkaniowe zwolnionej od opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT.

Odnosząc powyższe do przedstawionych we wniosku okoliczności, stwierdzić należy, że usługa najmu przedmiotowej nieruchomości o charakterze mieszkalnym wyłącznie na cele mieszkaniowe będzie korzystała ze zwolnienia od podatku, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.