Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/2/4511-170/15/HS
z 5 maja 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 3 lutego 2015 r. (data otrzymania 5 lutego 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży lokalu mieszkalnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 lutego 2015 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży lokalu mieszkalnego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Postanowieniem Sądu Rejonowego z 29 października 2012 r. dokonano działu spadku po W.Z. zmarłym 1 czerwca 2008 r. na rzecz Wnioskodawcy z częściową spłatą jednego ze spadkobierców. Wnioskodawca wskazuje, że w postanowieniu dokonano działu spadku dwóch różnych nieruchomości. Wniosek o interpretację dotyczy sprzedanego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego o pow. 46,11 m2 znajdującego się w miejscowości P. Lokal był współwłasnością małżonków: zmarłego W.Z. i N.Z. w udziałach po 1/2. Małżonkowie nie mieli własnych dzieci. N.Z. postanowieniem Sądu Rejonowego 20 grudnia 2010 r. nabyła prawa do spadku po małżonku w udziale 1/2. Po śmierci W.Z. prawa do spadku nabyły dzieci Z.Z. zmarłego 10 marca 1993 r. – M.Ś., J.S. i Z.Z. w udziale po 1/12 części spadku każde. Po Z.M. zmarłej 15 grudnia 2009 r. prawa do spadku nabyły jej dzieci – W.R., K.D., T.M., K.M. i Wnioskodawca z udziałem w spadku po 1/20 (postanowieniem Sądu Rejonowego z 20 grudnia 2010 r.). Wymienieni spadkobiercy po zmarłym Z.Z. nabyli prawa po jego śmierci postanowieniem Sądu Rejonowego z 21 marca 2011 r. Spadkobiercy po Z.M. nabyli prawa spadkowe 21 lipca 2010 r. postanowieniem Sądu Rejonowego.

Spadkobiercy – dzieci po zmarłych Z.Z. i Z.M. zgodzili się z żądaniem Wnioskodawcy i odstąpili swoje prawa do spadku bez jakichkolwiek spłat. Natomiast na rzecz N.Z. postanowieniem Sądu Wnioskodawca zobowiązany został do spłaty kwoty 110 023,00 zł, w tym – udział za mieszkanie stanowił 107 100,00 zł. Wnioskodawca nadmienia, że wyceny dokonał biegły sądowy. Wnioskodawca wykonał kapitalny remont lokalu. Banki odmówiły udzielenia Wnioskodawcy kredytu, motywując taką decyzję brakiem jego zdolności kredytowej.

Wnioskodawca sprzedał mieszkanie 27 stycznia 2014 r., zobowiązanie spłacił 27 stycznia 2014 r., zapłacił też podatek od czynności cywilnoprawnych od spłaty. Wnioskodawca wyjaśnia również, że druga nieruchomość będąca przedmiotem działu spadku to działka gruntowa o pow. 0,0880 ha. Działka stanowiła spadek po zmarłej 15 maja 1990 r. Z.W. Postanowieniem Sądu Rejonowego z 28 grudnia 1990 r. spadek nabyły dzieci: W.Z., Z.Z. i Z.M. Wymienieni spadkobiercy nie żyją. Zgodnie z prawem i przeprowadzonym postępowaniem prawa spadkowe po Z.Z. nabyli – małżonek H.Z., córki – M.Ś., J.S. i syn Z.Z. Po Z.M. – córki W.R., K.D., synowie – Wnioskodawca, T.M. i K.M, po W.Z. – małżonek N.Z. Za działkę gruntową zasądzono spłatę dla N.Z. w wysokości 2 923,00 zł. Wnioskodawca spłacił zobowiązanie. Pozostali spadkobiercy zgodzili się odstąpić swoje udziały w spadku bez jakichkolwiek spłat.

W związku z powyższym stanem faktycznym zadano następujące pytania:

1. Czy spłata kwoty 107 100,00 zł tytułem spłaty jednego ze spadkobierców w związku z dokonanym działem spadku jest kosztem uzyskania przychodu przy sprzedaży nieruchomości będącej przedmiotem działu spadku?
2. Czy spłata jednego ze spadkobierców dokonana po sprzedaży nieruchomości, ale w czasie roku podatkowego, w którym nastąpiła sprzedaż i przed terminem do złożenia rocznego zeznania podatkowego za ten rok jest kosztem uzyskania przychodu przy sprzedaży nieruchomości będącej przedmiotem spadku?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. 1) Zgodnie z art. 22 ust. 6c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych – koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust.1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania. W związku z powyższym przepisem – w opinii Wnioskodawcy – można uznać za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) kwotę spłaty, jaką Wnioskodawca był zobowiązany postanowieniem Sądu wykonać oraz dokonał na rzecz innego spadkobiercy. Spłata ta jest zatem kosztem nabycia nieruchomości wchodzącej w skład spadku. Zdaniem Wnioskodawcy, spłatę dokonaną na rzecz N.Z. w kwocie 107 100,00 zł można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu.

Ad. 2) Koszt jakim była spłata jednego ze spadkobierców jest ściśle powiązany z przychodem osiągniętym ze sprzedaży tej nieruchomości w rocznym zeznaniu podatkowym. Faktem jest, że spłata została dokonana w dniu sprzedaży nieruchomości, ale przed terminem złożenia rocznej deklaracji podatkowej. Spłata na rzecz innego spadkobiercy jest dla Wnioskodawcy kosztem nabycia nieruchomości wchodzącej w skład spadku i o nią winien być pomniejszony koszt uzyskania przychodu.

Na poparcie swego stanowiska Wnioskodawca przywołuje interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie 25 kwietnia 2014 r. Znak: IPPB4/415-60/14-2/MS.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) – podlegającym opodatkowaniu źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.

W dniu 27 stycznia 2014 r. Wnioskodawca sprzedał lokal mieszkalny, w którym udział nabył w spadku po matce (Z.M.) zmarłej 15 grudnia 2009 r. i w drodze postanowienia z 29 października 2012 r. o dział spadku po W.Z. (którego matka Wnioskodawcy była jednym ze spadkobierców) z obowiązkiem spłaty małżonka spadkodawcy, otrzymując równocześnie od pozostałych współwłaścicieli udziały w tym lokalu nieodpłatnie. Wnioskodawca na mocy tego samego postanowienia nabył również działkę, w której także posiadał udział nabyty w spadku po matce (Z.M.), z obowiązkiem spłaty małżonka spadkodawcy, otrzymując równocześnie od pozostałych współwłaścicieli udziały w niej nieodpłatnie.

W myśl art. 924 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2014 r. poz. 121 ze zm.) – spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia. Istotny zatem dla podatku dochodowego jest dzień otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawcy.

W omawianej sprawie Wnioskodawca był spadkobiercą matki Z.M., a wiec udział w spadku po niej nabył w dacie jej śmierci, czyli 15 grudnia 2009 r. Matka Wnioskodawcy była z kolei spadkobiercą zmarłego 1 czerwca 2008 r. W.Z. W ten oto sposób Wnioskodawca 15 grudnia 2009 r. został współwłaścicielem masy spadkowej po W.Z. oraz wchodzących w jej skład dwóch nieruchomości.

Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane poszczególnym spadkobiercom stosownie do wielkości ich udziałów, przechodzą na nich. Ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dziale spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadły poszczególnym spadkobiercom na wyłączną własność lub współwłasność. Tak więc na skutek działu spadku następuje „konkretyzacja” składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom. Dział spadku, w wyniku którego udział w nieruchomości nie zwiększył się, zmienia wyłącznie charakter własności. Jednakże nabycie nieruchomości w drodze działu spadku w części przekraczającej udział spadkowy (nawet wówczas, jeżeli nabycie to następuje nieodpłatnie) stanowi nabycie w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wszelkie przypadki, gdy udział danej osoby ulega powiększeniu, traktowany być musi w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób ulega powiększeniu zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad nieruchomością i zwiększa się stan jej majątku osobistego.

Zatem nabycie w wyniku działu spadku części majątku spadkowego, który należał do innych spadkobierców, tj. otrzymanie z tego majątku udziałów przekraczających pierwotny udział spadkowy, stanowi nabycie w drodze działu spadku.

Skoro w rozpatrywanej sprawie w wyniku działu spadku Wnioskodawca nabył od pozostałych spadkobierców należące do nich udziały w obu nieruchomościach, to dzień dokonania działu spadku utożsamiać należy z nabyciem przez Wnioskodawcę udziałów należących uprzednio do pozostałych spadkobierców.

Z powyższych rozważań wynika zatem, że udziały w sprzedanym lokalu mieszkalnym Wnioskodawca nabył w różnym czasie i w różny sposób:

• w 2009 r. nabył udział w spadku po matce Z.M.,
• w 2012 r. w wyniku działu spadku po W.Z. nabył udziały od pozostałych współwłaścicieli.
  
  

Biorąc pod uwagę powyższe ustalenia należy stwierdzić, że dokonane w 2014 r. odpłatne zbycie ww. lokalu mieszkalnego zarówno w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w 2009 r. w spadku jak i w 2012 r. w dziale spadku podlega opodatkowaniu, a oceniając skutki podatkowe tej sprzedaży należy zastosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r.

Ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 209, poz. 1316 ze zm.) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania – w myśl art. 14 ustawy zmieniającej – mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od 1 stycznia 2009 r.

I tak w myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ww. brzmieniu – od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy – podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością), np. koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego w związku ze sprzedażą, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości.

Ustalenie kosztów uzyskania przychodu odbywa się natomiast zgodnie z art. 22 ust. 6c lub 6d ww. ustawy w zależności od tego czy zbywaną nieruchomość lub prawo nabyto odpłatnie, czy nieodpłatnie.

W rozpatrywanym przypadku w odniesieniu do udziału w lokalu mieszkalnym nabytego w wyniku spadku i nieodpłatnego działu spadku zastosowanie znajdzie art. 22 ust. 6d ww. ustawy, natomiast do udziału nabytego w wyniku działu spadku, który miał charakter odpłatny zastosowanie znajdzie art. 22 ust. 6c ww. ustawy.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Stosownie do przepisu art. 22 ust. 6d ww. ustawy – za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość nakładów, o których mowa w art. 22 ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ustawy).

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia, czy kwota spłaty na rzecz jednego ze spadkobierców może zostać uznana za koszt uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego i czy może być ona dokonana po sprzedaży nieruchomości w trakcie roku podatkowego, tj. przed terminem złożenia zeznania.

Definicję kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości nabytych odpłatnie ustawodawca precyzuje poprzez bezpośrednie wskazanie, że koszty takie stanowią m.in. udokumentowane koszty nabycia tej nieruchomości.

Kwestią bezsporną jest, że w momencie przeprowadzenia działu spadku Wnioskodawca nabył własność udziału w lokalu mieszkalnym, który to udział należał do pozostałych współwłaścicieli. Bezspornym jest to, że pozostali współwłaściciele utracili prawo własności posiadanych udziałów, w tym jeden z nich za odpłatnością – jak wskazał bowiem Wnioskodawca na rzecz jednego ze spadkobierców W.Z. zasądzono od Wnioskodawcy spłatę i spłatę tę uprawniony otrzymał po sprzedaży lokalu. Spłata przypadająca na lokal mieszkalny na rzecz tego spadkobiercy jest zatem dla Wnioskodawcy niejako ceną nabycia udziału w lokalu mieszkalnym.

Wobec powyższej okoliczności stwierdzić należy, że w przypadku odpłatnego zbycia lokalu nabytego ponad udział w masie spadkowej po matce, kosztem uzyskania przychodu może być udokumentowana kwota faktycznej spłaty na rzecz innego współwłaściciela, ponieważ mieści się ona w kategorii kosztów nabycia, o których mowa w ww. art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przypomnieć bowiem należy, że kwota spłaty została zasądzona od Wnioskodawcy z tego powodu, że otrzymał on na wyłączną własność cały majątek spadkowy wszystkich współwłaścicieli. Innymi słowy, kwota spłaty będzie kosztem nabycia przyrostu udziału w majątku spadkowym.

Aby jednak spłatę móc odliczyć od przychodów ze sprzedaży spłata ta musi być udokumentowana, czyli wydatek ma być faktycznie poniesiony. Nie można uznać za koszt uzyskania przychodu wydatku nie poniesionego nawet wówczas, jeśli na sprzedającym ciąży zobowiązanie do poniesienia wydatku. Innymi słowy, jeżeli przed złożeniem zeznania Wnioskodawca nie dokonałby całej spłaty przypadającej na lokal, to w zeznaniu PIT-39 mógłby wykazać w pozycji kosztów uzyskania przychodu jedynie spłatę faktycznie wypłaconą.

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy – po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł – stosownie do art. 30e ust. 5 ww. ustawy.

Odnosząc zatem powyższe uregulowania prawne do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego należy stwierdzić, że dokonane w 2014 r. odpłatne zbycie ww. lokalu mieszkalnego podlega opodatkowaniu. Do kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia omawianego lokalu może zostać zaliczona spłata na rzecz innego współwłaściciela w części dotyczącej wyłącznie lokalu tj. 107 100,00 zł, gdyż jest ona niejako ceną nabycia udziału w nieruchomości.

Dochód należy ustalić jako różnicę pomiędzy przychodem uzyskanym ze sprzedaży całego lokalu a kosztami uzyskania przychodu, tj. wartością spłaty dokonanej na rzecz N.Z. Kwestią bezsporną jest bowiem, że w momencie przeprowadzenia działu spadku Wnioskodawca nabył własność udziału w lokalu, który to udział należał uprzednio do spadkobiercy po W.Z. i który utracił go za odpłatnością. Sąd przyznał spadkobiercy spłatę od Wnioskodawcy w zamian za utracony udział w spadku po W.Z. Spłata na rzecz tego spadkobiercy jest zatem dla Wnioskodawcy niejako ceną nabycia udziału w lokalu mieszkalnym.

A zatem wypłaconą faktycznie kwotę zasądzoną przez Sąd tytułem spłaty na rzecz N.Z. (spadkobiercy po W.Z.) Wnioskodawca może uznać za koszt uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia omawianego lokalu zgodnie z art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Nie jest przeszkodą uznanie za koszt uzyskania przychodu wydatku na tę spłatę, jeśli Wnioskodawca najpierw sprzedał lokal mieszkalny, a potem dokonał spłaty. Może się bowiem okazać, że aby dokonać spłaty i pozyskać na tę okoliczność środki pieniężne podatnik najpierw dokona sprzedaży, a dopiero potem z uzyskanych pieniędzy dokona spłaty. Jeśli zatem spłata zostanie dokonana – tak jak w przypadku Wnioskodawcy – przed terminem do złożenia zeznania PIT-39, w którym rozliczyć należy przychód z odpłatnego zbycia, to ów wydatek na spłatę będzie mógł zostać wykazany w tym zeznaniu, czyli w zeznaniu PIT-39 za 2014 r. złożonym do 30 kwietnia 2015 r. Podkreślić tylko należy, że spłata – aby mogła zostać odliczona w zeznaniu – musi być faktycznie poniesiona, czyli zapłacona i dotyczyć wyłącznie zbywanej nieruchomości.

Stanowisko Wnioskodawcy uznaje się za prawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) – w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie – w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.