Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/443-1142/14-4/KBr
z 19 lutego 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki - przedstawione we wniosku z dnia 14 listopada 2014 r. (data wpływu 20 listopada 2014 r.) uzupełnionym w dniu 13 lutego 2015 r. (data wpływu 16 lutego 2015 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 3 lutego 2015 r. nr IPPP2/443-1142/14-2/KBr (skutecznie doręczone w dniu 6 lutego 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku w związku z nabyciem Nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 listopada 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku w związku z nabyciem Nieruchomości.

Złożony wniosek został uzupełniony w dniu 13 lutego 2015 r. (data wplywu 16 lutego 2015 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 3 lutego 2015 r. nr IPPP2/443-1142/14-2/KBr (skutecznie doręczone w dniu 6 lutego 2015 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką kapitałową prowadzącą działalność w zakresie produkcji materiałów ceramiki budowlanej, zarejestrowaną jako podatnik VAT czynny. Wnioskodawca jest członkiem międzynarodowej grupy, do której należy także inny podmiot w likwidacji (dalej: „Sprzedawca”).

Przedmiotem działalności Sprzedawcy była produkcja gotowych ścian budowlanych z surowców budowlanych. Obecnie Sprzedawca znajduje się w fazie likwidacyjnej. Personel Sprzedawcy został ograniczony z ponad 50 osób do 2 pracowników, do których obowiązków należy obecnie wykonywanie czynności organizacyjnych w postaci utrzymywania kontaktu z likwidatorem i przekazywania korespondencji, nadzorowania sprzedaży majątku Sprzedawcy oraz nadzorowania stanu technicznego nieruchomości. Sprzedawca obecnie nie prowadzi działalności gospodarczej w podstawowym zakresie.

Sprzedawca jest właścicielem nieruchomości stanowiącej działkę gruntu o powierzchni około 29.000 m^2> wraz z posadowionym na tej działce budynkiem hali produkcyjnej o powierzchni niespełna 4.000 m2 (dalej: „Nieruchomość”). W powołanym powyżej budynku zlokalizowanych jest kilka lokali biurowych, wyposażonych umeblowaniem biurowym. Dotychczas część wyposażenia hali produkcyjnej została usunięta. Zgodnie z informacjami posiadanymi przez Wnioskodawcę, Sprzedawca wybudował opisaną powyżej nieruchomość budynkową na nabytym gruncie. W odniesieniu do przedmiotowej nieruchomości budynkowej nie nastąpiło „pierwsze zasiedlenie” w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług z wyjątkiem dotyczącym części stanowiącej jeden lokal biurowy, który został przez Sprzedawcę udostępniony na podstawie umowy najmu w 2007 r., jednakże w tym zakresie Wnioskodawca oraz Sprzedawca zamierzają skorzystać z przewidzianej w art. 43 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług możliwości rezygnacji ze zwolnienia od podatku VAT.

Wnioskodawca planuje dokonanie zakupu od Sprzedawcy Nieruchomości wraz z ruchomościami stanowiącymi wyposażenie biurowe. Mające być przedmiotem nabycia Nieruchomość oraz ruchomości stanowią obecnie jedyny majątek Sprzedawcy.

Z tytułu sprzedaży Sprzedawca zamierza wystawić Wnioskodawcy fakturę VAT, w której naliczy podatek VAT.

Pismem z dnia 13 lutego 2015 r. Spółka wskazała, że Sprzedawca nie ponosił żadnych nakładów na ulepszenie lokalu, który był przedmiotem najmu.

Intencją Stron transakcji będącej przedmiotem wniosku o interpretację indywidualną jest rezygnacja ze zwolnienia w stosunku do części budynku, która to część była przedmiotem pierwszego zasiedlenia oraz które to pierwsze zasiedlenie nastąpiło przeszło dwa lata temu.

W konsekwencji Strony transakcji, będąc czynnymi podatnikami VAT, stosownie do dyspozycji art. 43 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług, złożą przed dniem dostawy towaru zgodne oświadczenie o wyborze opodatkowania transakcji w części, w jakiej dostawa korzystałaby ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług. Powyższe oświadczenie zostanie złożone z uwzględnieniem postanowień art. 43 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia podatku naliczonego na otrzymanej fakturze dokumentującej nabycie od Sprzedawcy Nieruchomości wraz z ruchomościami stanowiącymi wyposażenie biura?

Zdaniem Wnioskodawcy, z tytułu nabycia Nieruchomości wraz z ruchomościami będzie mu przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego.

Na gruncie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.; dalej: „Ustawa o VAT”) transakcja sprzedaży Nieruchomości oraz ruchomości stanowiących wyposażenie lokali biurowych (dalej: „Transakcja”) będzie stanowiła odpłatną dostawę towarów, tj. transakcję podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jednocześnie Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż omawiana Transakcja nie będzie objęta dyspozycją art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym „przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Pomimo że Transakcja będzie obejmowała praktycznie cały obecny majątek rzeczowy Sprzedawcy, w ocenie Wnioskodawcy przedmiotu Transakcji nie można uznać za przedsiębiorstwo Sprzedającego. Sprzedający bowiem znajduje się obecnie w trakcie postępowania likwidacyjnego, tj. dokonuje likwidacji własnego majątku. Nieruchomość gruntowa wraz z budynkiem hali produkcyjnej oraz kilkoma lokalami biurowymi (wraz z wyposażeniem biurowym) nie umożliwiają prowadzenia działalności w postaci produkcji wyrobów budowlanych. Ponadto przedmiotem Transakcji nie będzie nabycie przez Wnioskodawcę istotnych elementów statuujących przedsiębiorstwo, wymienionych w art. 55(1) ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny w postaci nazwy przedsiębiorstwa oraz ksiąg i dokumentów tego przedsiębiorstwa. Wobec powyższego w ocenie Wnioskodawcy nie istnieje możliwość wyłączenia transakcji spod regulacji ustawy o VAT na podstawie art. 6 tej ustawy.

W świetle przepisów ustawy o VAT określenie daty pierwszego zasiedlenia ma wpływ na opodatkowanie zbycia nieruchomości budynkowych oraz gruntów, na których budynek został posadowiony. Zgodnie z posiadanymi przez Wnioskodawcę informacjami, Sprzedawca nie dokonał pierwszego zasiedlenia przedmiotowej Nieruchomości z wyjątkiem jednego lokalu biurowego, w odniesieniu do którego pierwsze zasiedlenie nastąpiło w 2007 r.

Stosownie do art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, o ile w przepisach ustawy jest mowa o pierwszym zasiedleniu - rozumie się przez to oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
   
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
   
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Mając zatem na uwadze okoliczność, iż nabycie przez Wnioskodawcę Nieruchomości określonych w opisie zdarzenia przyszłego nie nastąpi po upływie 2 lat od pierwszego zasiedlenia (z zastrzeżeniem jednego lokalu biurowego, w odniesieniu do którego Sprzedawca oraz Wnioskodawca zamierzają skorzystać z możliwości rezygnacji ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy o VAT), transakcja zbycia nie będzie korzystała w odniesieniu do tej części budynku ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

W świetle natomiast art. 43 ust. 1 pkt 10a) ustawy o VAT, zwalnia się od podatku VAT dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
   
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Z uwagi na okoliczność, że Sprzedawcy z tytułu zakupu działki gruntu oraz wybudowania budynku przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, zbycie przedmiotowej Nieruchomości nie będzie korzystało ze zwolnienia z podatku VAT także na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Podstawowa stawka podatku VAT stosownie do art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT wynosi 23%. Z uwagi na fakt, iż Ustawodawca nie przewidział do sprzedaży nieruchomości produkcyjno-biurowych ani ruchomości stanowiących wyposażenie biura stawki obniżonej ani też nie znajdzie zastosowania zwolnienie, Sprzedawca planuje wystawić Wnioskodawcy fakturę, naliczając podatek VAT wg stawki 23%.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Mając zatem na uwadze okoliczność, że Wnioskodawca planuje dokonanie Transakcji w celu wykorzystywania nabytych rzeczy w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, że w obecnym stanie prawnym grunty są towarami w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, natomiast sprzedaż gruntu stanowi dostawę towarów i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ponadto stosownie do art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Oznacza to, że do dostawy gruntu, stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku, natomiast w przypadku gdy jest opodatkowana, na takich samych zasadach opodatkowana jest dostawa gruntu, na którym posadowione są budynki.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”, zatem dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy stosować definicję zawartą w art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121, z późn. zm.).

Zgodnie z tym przepisem, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
   
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
   
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
   
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
   
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
   
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
   
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
   
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
   
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
   
   

Zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy, dla celów stosowania ustawy, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Zatem, zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

1. istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
   
2. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
   
3. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
   
4. zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.
   
   

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza nabyć od podmiotu w likwidacji działkę gruntu wraz z posadowionym na tej działce budynkiem hali produkcyjnej. W ww. budynku zlokalizowanych jest kilka lokali biurowych, wyposażonych umeblowaniem biurowym. Dotychczas część wyposażenia hali produkcyjnej została usunięta.

Z uwagi na powyższe okoliczności należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że do sprzedaży Nieruchomości nie będzie mieć zastosowania art. 6 pkt 1 ustawy. Przedmiot transakcji nie stanowi przedsiębiorstwa Zbywcy, a wynika to z tego, że transakcji nie będzie towarzyszył transfer kluczowych składników wchodzących w skład normatywnej definicji i determinujących funkcjonowanie przedsiębiorstwa Zbywcy. W rozpatrywanym przypadku, przedmiotem planowanego nabycia będzie wyłącznie prawo własności działki gruntu wraz z budynkiem hali produkcyjnej oraz wyposażeniem lokali biurowych zlokalizowanych w tym budynku. Nieruchomość opisana w złożonym wniosku nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa wyodrębnionej w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez Zbywcę. Słuszność powyższej tezy potwierdza to, że wybrane składniki majątkowe, będące przedmiotem analizowanej transakcji, nie są organizacyjnie wyodrębnione w istniejącym przedsiębiorstwie Zbywcy. Dodatkowo, przenoszone w ramach przedmiotowej transakcji składniki majątkowe nie stanowią zespołu składników, który mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo realizujące określone zadania gospodarcze. Tym samym, planowana transakcja nabycia Nieruchomości obejmującej prawo własności gruntu wraz z budynkiem oraz wyposażenia biurowego stanowić będzie przeniesienie własności konkretnych składników majątkowych, a więc dostawę towarów opodatkowaną podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy i nie będzie mieściła się w katalogu czynności niepodlegających przepisom ustawy, określonym w art. 6 ustawy.

Ze złożonego wniosku wynika, że Sprzedawca wybudował Nieruchomość na nabytym gruncie. W odniesieniu do tej nieruchomości nie nastąpiło „pierwsze zasiedlenie” w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług z wyjątkiem dotyczącym części stanowiącej jeden lokal biurowy, który został przez Sprzedawcę udostępniony na podstawie umowy najmu w 2007 r. Ponadto, Zbywającemu z tytułu zakupu działki gruntu oraz wybudowania budynku przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego. Sprzedający nie ponosił także nakładów na lokal, który był przedmiotem najmu.

Wnioskodawca wyraził wątpliwość w zakresie przysługującego mu prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu zakupu Nieruchomości, która służyć będzie w prowadzonej działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku wynosi 23%. Jednakże przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

W przypadku nieruchomości może znaleźć zastosowanie inne zwolnienie przewidziane w art. 43 ustawy, jeśli zostaną spełnione warunki wskazane w tych przepisach.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
   
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Definicja pierwszego zasiedlenia, o której mowa powyżej została zawarta w art. 2 pkt 14 ustawy. Przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
   
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   
   

Aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynku do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, a za takie można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość powinna być przyjęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy powinno nastąpić w ramach wykonania czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę, gdyż zarówno sprzedaż jak i dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu. Zatem należy uznać, że pierwsze zasiedlenie zachodzi w momencie sprzedaży lub oddania budynku (budowli) do użytkowania pierwszemu nabywcy lub najemcy (dzierżawcy).

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacji, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia nie minęły co najmniej 2 lata.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
   
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Ponadto, jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Tak więc, jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas należy poddać badaniu zaistnienie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z wymienionych powyżej podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów.

Należy zauważyć, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu kształtującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że jeden z lokali biurowych zlokalizowanych w budynku był przedmiotem najmu w 2007 r. i w odniesieniu do tego lokalu Wnioskodawca nie ponosił nakładów na ulepszenie, zatem do tej części Nieruchomości może mieć zastosowanie zwolnienie od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż transakcja w tej części nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia oraz pomiędzy pierwszym zasiedleniem a planowaną datą zbycia upłynie okres dłuższy niż dwa lata. Natomiast do części Nieruchomości, która nie była przez Sprzedającego oddana do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, ww. zwolnienie nie będzie mieć zastosowania.

Z tego względu, analizie należy poddać kwestię zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie ww. regulacji niezbędne jest łączne spełnienie dwóch warunków: braku prawa do odliczenia podatku VAT w stosunku do obiektów oraz nieponoszenie wydatków na ulepszenie nieruchomości przekraczających 30% wartości początkowej obiektów. Jak wynika ze złożonego wniosku, Sprzedającemu przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT zarówno w związku z nabyciem prawa własności gruntu, jak i budową budynku, stąd też w analizowanej sprawie nie może znaleźć zastosowania zwolnienie z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT. Zatem sprzedaż tej części Nieruchomości, będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT w wysokości 23% na podstawie art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT.

Należy wskazać, że w odniesieniu do sprzedaży gruntu zabudowanego, zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy, w sytuacji, gdy budynek korzysta ze zwolnienia od podatku, również zbycie gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie tej samej regulacji prawnej, co zbycie budynku. Natomiast w sytuacji, gdy dostawa budynku podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług również zbycie gruntu podlega opodatkowaniu z zastosowaniem stawki podatku właściwej dla dostawy tego budynku.

W świetle art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
   
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.
   
   

W myśl art. 43 ust. 11 ustawy, oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
   
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
   
3. adres budynku, budowli lub ich części.
   
   

Z przywołanych przepisów wynika, że zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy jest fakultatywne i przy spełnieniu warunków przewidzianych w art. 43 ust. 10 i 11 dostawca nieruchomości może z niego zrezygnować. Zatem, w sytuacji gdy dostawa części budynku, tj. lokalu użytkowego który był przedmiotem najmu w 2007 r. korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług strony umowy, po spełnieniu ww. warunków mogą zastosować opodatkowanie dostawy nieruchomości podstawową stawką podatku VAT, tj. 23%, na mocy art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT.

Jak Wnioskodawca zaznaczył w opisie zdarzenia przyszłego, zarówno dokonujący dostawy, tj. Zbywca, jak i Nabywca Nieruchomości (tj. Wnioskodawca) będą na moment transakcji sprzedaży zarejestrowani dla celów podatku VAT jako czynni podatnicy VAT, a zatem pierwszy z warunków dla wybrania opodatkowania VAT transakcji, wymieniony w powołanym przepisie art. 43 ust. 10 ustawy należy uznać za spełniony.

W związku z tym, jeżeli Zbywca i Wnioskodawca złożą do właściwego naczelnika urzędu skarbowego, przed dniem dokonania sprzedaży, oświadczenie, o którym mowa w art. 43 ust. 10 pkt 2 i ust. 11 ustawy, to transakcja sprzedaży części Nieruchomości objętej zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy będzie podlegać opodatkowaniu podstawową stawką podatku VAT, tj. 23%, na mocy art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy.

Zatem w sytuacji, gdy strony transakcji wybiorą opcję opodatkowania części Nieruchomości, jaka mogłaby korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, to w świetle okoliczności przedstawionych w złożonym wniosku, cała transakcja stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT w wysokości 23%.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego – na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy – stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Wyłączenia stosowania obniżenia podatku należnego zostały zawarte w art. 88 ustawy. I tak, w myśl art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT i nabędzie na własność Nieruchomość, którą następnie planuje wykorzystywać w prowadzonej działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT, polegającej na produkcji materiałów ceramiki budowlanej. W konsekwencji - jak wynika z wniosku - Nieruchomość będzie wykorzystywana przez Wnioskodawcę, będącego podatnikiem, wyłącznie do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu VAT.

Tym samym - po dokonaniu transakcji i otrzymaniu prawidłowo wystawionej faktury VAT, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony przy nabyciu Nieruchomości, na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.