Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/2/423-1543/14/KP
z 27 marca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 3 lipca 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z 23 grudnia 2014 r. (data wpływu do Biura 29 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie zwolnienia z opodatkowania dochodów Spółki z objętej zezwoleniem działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, oraz przyporządkowania kosztów z nimi związanych do kosztów działalności strefowej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 grudnia 2014 r. wpłynął do tut. Organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie zwolnienia z opodatkowania dochodów Spółki z objętej zezwolenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, oraz przyporządkowania kosztów z nimi związanych do kosztów działalności strefowej.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka 22 czerwca 2007 r. otrzymała zezwolenie na działalność gospodarczą w Specjalnej Strefie Ekonomicznej („SSE”). Zezwolenie to obejmuje swoim zasięgiem działalność produkcyjną handlową i usługową w ramach świadczenia usług doradztwa w zakresie oprogramowania oraz pozostałych usług związanych z informatyką. Daje ono prawo do skorzystania ze specjalnej ulgi podatkowej w podatku dochodowym od osób prawnych. Na podstawie powyższego zezwolenia Spółka ma prawo do odliczenia 40% wydatków inwestycyjnych bądź dwuletnich kosztów zatrudnienia 150 pracowników od należnego podatku dochodowego od osób prawnych. Zezwolenie ma charakter warunkowy. Obecnie Spółka, zgodnie z indywidualną interpretacją wydaną 12 sierpnia 2011 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, wylicza zwolnienie podatkowe w oparciu o koszty faktycznie utworzonych miejsc pracy. Dla potrzeb wykonywania działalności w SSE (czyli tej działalności strefowej) Spółka korzysta z serwerów zainstalowanych w „szafach rackowych”, należących do Wnioskodawcy, które jednak są posadowione poza zakresem terytorialnym SSE. Spółka zatem korzysta z usług kolokacji obejmujących wynajęcie w centralnej Polsce powierzchni lokalu użytkowego, w którym są zamontowane owe serwery oraz usługi telekomunikacyjne. Poprzez łącze elektroniczne, pracownicy Wnioskodawcy, wykonujący pracę na terenie SSE, łączą się z serwerami, aby wykonać czynności, objęte zezwoleniem na działanie w strefie SSE. Wszelkie przychody realizowane przez Spółkę, dzięki owym serwerom i usługom kolokacji, Wnioskodawca kwalifikował dotąd jako przychód pozastrefowy, czyli dochód zrealizowany w związku z tym przychodem Spółka wykazywała i wykazuje nadal jako podlegający opodatkowaniu na zasadach ogólnych (czyli bez uwzględnienia przepisu art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku o dochodowym od osób prawnych). Do tej pory Spółka bowiem z ostrożności, literalnie stosując się do przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, uznawała, że fakt fizycznego posadowienia serwerów poza SSE, uniemożliwia jej potraktowanie zrealizowanych dzięki tym serwerom przychodów jako strefowych, z których dochód korzysta ze zwolnienia z opodatkowania w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych. Wydaje się jednak, że dotychczasowe postępowanie Spółki było zbyt ostrożne i że przychód zrealizowany dzięki pracy pracowników Spółki (z miejscem świadczenia pracy na terenie SSE), łączących się z serwerami w X, powinien również być traktowany jako przychód strefowy, z którego dochód korzysta z preferencji wynikających z art. 17 ust. 1 pkt 34 w związku z art. 17 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dochody Spółki z działalności objętej zezwoleniem na działanie w SSE, zrealizowane przy udziale serwerów posadowionych w X, i towarzyszącym im usługom kolokacji, a więc poza zakresem terytorialnym SSE, z którymi łączą się w ramach realizowanych przez Wnioskodawcę zamówień jego pracownicy mający miejsce świadczenia pracy na terenie SSE i faktycznie wykonujący całość swojej pracy z tego miejsca, mogą zostać potraktowane jako dochody strefowe, korzystające ze zwolnienia z art. 17 ust. 1 pkt 34 w związku z ust. 4 art. 17 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a tym samym koszty kolokacji obejmujące wynajem powierzchni w X wraz z usługami telekomunikacyjnymi powinny być kwalifikowane jako koszty działalności strefowej, a nie jako koszty działalności pozastrefowej?

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 34 w związku z art. 17 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: ustawa) zwolnieniu od podatku dochodowego od osób prawnych podlega dochód osiągnięty z działalności gospodarczej wypracowany na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, w tej części, w jakiej działalność ta jest prowadzona w zakresie przedmiotowym określonym w zezwoleniu. Biorąc pod uwagę, że w świetle regulacji art. 7 ust. 1 i 2 ustawy dochodem jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich zyskania osiągnięta w roku podatkowym, to wynikające z przytoczonych wyżej regulacji warunki zwolnienia dochodu z opodatkowania należy odnosić tak do uzyskiwanych przez przedsiębiorcę przychodów, jak i kosztów ich uzyskania. W orzecznictwie sądów administracyjnych podkreśla się tym niemniej, że na dochód podlegający zwolnieniu nie składają się wszelkie przychody i koszty, które można powiązać z działalnością strefową ale wyłącznie przychody osiągane z prowadzenia działalności gospodarczej wskazanej w zezwoleniu i koszty ponoszone w celu ich uzyskania. Oznacza to, że dochody uzyskane z prowadzenia każdej innej, niż określona w zezwoleniu, działalności gospodarczej osoby prawnej, nie są objęte przedmiotowym zwolnieniem. Zwolnienie, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy, ma również charakter przedmiotowy, jako że odnosi się do dochodów uzyskanych z określonego źródła, tj. działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem, że działalność ta jest prowadzona w określonym miejscu i na podstawie stosownego zezwolenia, a więc w jego ramach i w granicach zakreślonych przedmiotem działalności gospodarczej ujętym w zezwoleniu. Chodzi zatem o dochód uzyskany w następstwie prowadzenia ściśle określonej działalności gospodarczej, której przedmiot opisany został w zezwoleniu, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych. Nie ma przy tym wątpliwości co do tego, że podatnicy prowadzący działalność w specjalnych strefach ekonomicznych (dalej: SSE) mogą jednocześnie prowadzić inną działalność poza strefą. W takim wypadku przepisy rozporządzeń kreujących poszczególne SSE wprowadzają wymóg organizacyjnego wyodrębnienia działalności strefowej. Wyodrębnienie takie pozwala na stosunkowo łatwe ustalenie przychodów i kosztów działalności prowadzonej w SSE. Przedsiębiorca jest w takim wypadku zobowiązany do ustalenia, jaka część dochodu przypada na działalność pozastrefową i podlega opodatkowaniu. Z praktycznego punku widzenia konieczne jest stworzenie możliwości przyporządkowania określonych przychodów i kosztów do działalności strefowej tak, aby z łatwością móc określić dochód podlegający zwolnieniu. W związku z tym mimo braku konieczności prowadzenia odrębnych ksiąg przedsiębiorca musi zapewnić możliwość wiarygodnego ustalenia wartości dochodu uzyskanego z działalności gospodarczej na terenie strefy i podlegającego zwolnieniu.

W świetle powyższego można zatem stwierdzić, że dochód czyniący zadość wymogom art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy, to dochód jaki jest bezpośrednio generowany przez aktywność przedsiębiorcy, którą można nazwać działalnością gospodarczą albo też stanowi nieodłączne (nie dające się uniknąć ze względu na naturę stosunku prawnego) następstwo działalności gospodarczej prowadzonej w SEE (wyrok WSA w Krakowie z 9 marca 2011 r., sygn. I SA/Kr 2079/10). Jak przykładowo wskazuje się w orzecznictwie (wyrok WSA w Rzeszowie z 15 października 2009 r., sygn. I SA/Rz 625/09, czy też WSA w Gliwicach z 3 lutego 2010 r. sygn. I SA/Gl 768/09), dochodem uzyskiwanym bezpośrednio z działalności są dochody w postaci należności uzyskiwanych od kontrahentów, jeżeli zakres świadczonych w ramach umów czynności objęty jest zakresem zezwolenia.

Konsekwentnie należy uznać, że dyspozycją przepisu art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy są objęte dochody, które niekiedy nie wynikają bezpośrednio z czynności wskazanych w zezwoleniu, ale także dochody będące następstwem czynności, które są konieczne dla prowadzenia aktywności objętej zezwoleniem, pozostają z tą aktywnością w funkcjonalnym związku i mają w stosunku do niej charakter służebny, pomocniczy. Stanowisko to znajduje potwierdzenie w orzecznictwie. Przykładowo Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 15 grudnia 2011 r., sygn. II FSK 1139/10 stwierdził, że Zwolnieniu podatkowemu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 podlegać będą nie tylko przychody i związane z nim koszty uzyskania przychodów będące bezpośrednio wynikiem działalności na terenie strefy ekonomicznej, ale także przychody i koszty ich uzyskania z każdej inne działalności pomocniczej niezbędnej do jej prowadzenia.

Odnosząc powyższe do stanu faktycznego, w którym Wnioskodawca, dla potrzeb realizacji działalności objętej zezwoleniem na działanie w SSE, korzysta z serwerów, które nie zostały zainstalowane na terenie SSE ale poza nią, wydaje się, że przychody i koszty związane z korzystaniem z tych serwerów (posadowionych poza zasięgiem terytorialnym SSE) powinny być uznane za przychody i koszty z działalności strefowej. Tym bardziej, że wszelkie prace na nich, będące przedmiotem odpłatnego świadczenia usług przez Spółkę dla jej kontrahentów, są wykonywane dzięki pracy pracowników zatrudnionych przez Wnioskodawcę na terenie SSE i co więcej fizycznie wykonujących swoje obowiązki pracownicze w biurze Spółki na terenie SSE. Dzięki tylko elektronicznym łączom łączą się z serwerami, aby wykonać określone świadczenia dla kontrahentów Wnioskodawcy. Tym samym w ocenie Spółki, Spółka do tej pory dokonywała nieprawidłowej kwalifikacji przychodów i kosztów, a tym samym dochodu zrealizowanego dzięki owym serwerom posadowionym poza terenem specjalnej strefy ekonomicznej. Do tej pory bowiem Spółka dochód osiągany z transakcji wykonanych przy użyciu serwerów w zainstalowanych w X, tj. serwerów zainstalowanych poza terenem specjalnej strefy ekonomicznej, zaliczała do działalności pozastrefowej, niekorzystającej ze zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 w związku z art. 17 ust. 4 ustawy. Spółka uznawała dotąd, że fakt fizycznego posadowienia serwerów poza SSE uniemożliwił jej w tym zakresie skorzystanie ze zwolnienia objętego powyżej wskazanym przepisem ustawy.

Tymczasem analiza aktualnych stanowisk organów podatkowych prowadzi do wniosku, że Spółka błędnie interpretowała przepis art. 17 ust. 1 pkt 34 w związku z ust. 4 ustawy. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w październiku 2010 r. w interpretacji Znak. ILPB3/423-617/10-3/MM, uznał bowiem że: W przypadku kosztów związanych z najmem magazynu w celu składowania surowców wykorzystywanych do produkcji w ramach działalności prowadzonej w specjalnej strefie ekonomicznej zgodnie z zezwoleniem, należy uznać, że dotyczą one przychodów osiąganych z działalności prowadzonej na terenie strefy, tym samym są kosztem uzyskania przychodów z działalności „strefowej”, z której dochody są wolne od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ww. ustawy. Reasumując powyższe, koszt wynajęcia magazynu wraz z usługą magazynowania wyłącznie na potrzeby magazynowania surowców do produkcji objętej zezwoleniem strefowym jest działalnością strefową i stanowi koszt działalności strefowej.

W indywidualnej interpretacji przepisów z 8 lipca 2011 r. IBPBI/2/423-383/11/MO Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach odniósł się do kwestii ujęcia w wydatkach mających wpływ na limit zwolnienia podatkowego dochodów z działalności wykonywanej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej nakładów na zakup urządzeń wykorzystywanych tymczasowo poza terenem strefy. W będącym przedmiotem interpretacji stanie faktycznym organ podatkowy potwierdził, że wydatki poniesione na nabycie urządzeń wykorzystywanych tymczasowo poza terenem specjalnej strefy ekonomicznej należy uwzględnić przy kalkulacji wielkości zwolnienia podatkowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy. Organ podatkowy przyznał wówczas rację podatnikowi, wedle którego Gdyby wolą ustawodawcy było wyłączenie możliwości zaliczania do limitu pomocy wydatków na inwestycję w części, w jakiej nabyte środki trwałe czasowo były wykorzystywane w lokalizacji nieobjętej SSE, to niewątpliwie wprowadzony zostałby przepis, który wprost ograniczałby możliwość takiego zaliczenia. (...) Interpretacja gramatyczna przepisów art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT w związku z rozporządzeniem SSE nie pozwala w żadnym miejscu na stwierdzenie, iż tymczasowe używanie w lokalizacji nieobjętej SSE urządzeń nabytych w związku z rozpoczętą na terenie SSE inwestycją zmusza do ograniczenia zakresu uznawania wydatków Spółki poniesionych na inwestycje w SSE jako wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą uwzględnianych przy wyliczaniu dopuszczalnej wielkości zwolnienia z podatku CIT.

Mając na względzie powyższe, w ocenie Spółki, Spółka do tej pory mylnie wyłączała przychody i koszty z transakcji (wchodzących w zakres przedmiotowy zezwolenia na działalnie w SSE) zrealizowanych przy udziale serwerów posadowionych w Łodzi z działalności strefowej, a tym samym mylnie opodatkowywała na zasadach ogólnych dochód wypracowany na tych transakcjach. Zdaniem Wnioskodawcy Spółka jest uprawniona do zastosowania do dochodu wypracowanego z ww. transakcji (czyli transakcji zrealizowanych za pośrednictwem serwerów w X) zwolnienia wynikającego z art. 17 ust. 1 pkt 34 w związku z art. 17 ust. 4 ustawy, jako że dochód ten w całości uzyskany jest z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy (SSE). Pracownicy Wnioskodawcy realizujący zamówienia kontrahentów Spółki na terenie SSE łączą się tylko z serwerami zainstalowanymi poza SSE (w X), ale cała praca na nich, zdalnie, poprzez system łączności elektronicznej, wykonywana jest poprzez pracowników przebywających na terenie SSE (tam jest bowiem miejsce świadczenia ich pracy).

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Specjalne Strefy Ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym wyraźnie stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 ze zm.). Podstawą do korzystania z pomocy publicznej (zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym) jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy uprawniające do korzystania z tej pomocy (art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych).

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej „updop”), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie właściwego zezwolenia. Wielkość tego zwolnienia jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych. Równocześnie art. 17 ust. 4 updop stanowi, że powyższe zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy. Przystępując do analizy ww. przepisów zauważyć należy, że w orzecznictwie zarówno Sądu Najwyższego, jak i Naczelnego Sądu Administracyjnego, a także w piśmiennictwie ukształtowany jest pogląd, w myśl którego przepisy prawa podatkowego należy wykładać ściśle i zgodnie z ich literalnym brzmieniem, a jedynie w sytuacjach wątpliwych, gdy językowa wykładnia nie doprowadza do ustalenia jednoznacznej treści normy prawnej, należy skorzystać z innych metod wykładni w taki sposób, by wyinterpretowana norma spójna była z innymi normami skorelowanymi, jak również by jednocześnie w pełni odzwierciedlała intencje racjonalnego ustawodawcy. Stanowisko to ma swoje oparcie przede wszystkim w założeniu, że źródłem wiedzy, zarówno dla podatnika, jak i organów stosujących prawo, jest i zawsze będzie tylko językowe znaczenie norm prawnych, albowiem przekaz językowy rozumiany jako możliwy sens słów jest powszechną metodą komunikowania się ustawodawcy z podatnikiem i organami stosującymi prawo.

Z powyższego wynika, że dla skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, konieczne jest łączne spełnienie dwóch warunków, a mianowicie działalność gospodarcza musi być prowadzona:

• na podstawie uzyskanego zezwolenia,
• na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.
  
  

Oznacza to, że zwolnienie od podatku przysługuje wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z prowadzonej na terenie strefy działalności gospodarczej, określonej w zezwoleniu. Jeżeli dany rodzaj (przedmiot) działalności gospodarczej nie jest wymieniony w zezwoleniu, to dochód z takiej działalności nie podlega zwolnieniu. Podobnie w przypadku gdy dany rodzaj działalności jest prowadzony poza terenem strefy wówczas również działalność taka nie będzie podlegała zwolnieniu. Ponadto prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej oznacza wykorzystywanie zarówno zasobów rzeczowych, jak i zasobów ludzkich położonych na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

W myśl art. 7 ust. 2 updop, dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Natomiast z art. 7 ust. 3 pkt 1 i pkt 3 updop wynika, że przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku oraz kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w pkt 1 i 2.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 updop, podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a–16m. Odrębnymi przepisami, do których odsyła przytoczony wyżej przepis art. 9 ust. 1 updop są przepisy ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 330 ze zm.). Zatem konieczne jest prowadzenie ksiąg rachunkowych w taki sposób, aby możliwe było precyzyjne rozdzielenie przychodów i kosztów uzyskania przychodów związanych z działalnością prowadzoną w strefie oraz działalnością prowadzoną poza terenem strefy. Faktycznie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością, w pierwszej kolejności należy ocenić na podstawie kryteriów określonych w art. 15 i art. 16 updop. Następnie wydatki, które mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu, powinny zostać przyporządkowane do dochodów z działalności opodatkowanej i nieopodatkowanej (tj. niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych albo zwolnionej z tego podatku). To przyporządkowanie winno nastąpić na podstawie właściwie sporządzonych dokumentów i prowadzonych ksiąg podatkowych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca posiada zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej Zezwoleniem objęta jest działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w ramach świadczenia usług doradztwa w zakresie oprogramowania oraz pozostałych usług związanych z informatyką. Wnioskodawca posiada serwery zainstalowane w „szafach rackowych”, należących do Wnioskodawcy, które znajdują się poza terenem specjalnej strefy ekonomicznej. Wnioskodawca korzysta z usług najmu lokalu użytkowego, w którym są zamontowane owe serwery oraz usług telekomunikacyjnych. Usługi informatyczne wykonywane są przez pracowników Wnioskodawcy znajdujących się na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Mając na uwadze cytowane przepisy oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny należy stwierdzić, że przychody z usług informatycznych, świadczonych przy użyciu składników majątkowych firmy (serwerów) znajdujących się poza terenem specjalnej strefy ekonomicznej nie mogą korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, pomimo, że usługi wykonywane są przez pracowników pracujących na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Położenie poza terenem specjalnej strefy ekonomicznej składników majątku firmy wykorzystywanych w działalności gospodarczej, bez których świadczenie tych usług byłoby niemożliwe powoduje, że nie jest spełniona jedna z przesłanek dających prawo do zastosowania niniejszego zwolnienia, tj. przesłanka prowadzenia działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Tym samym koszty związane z świadczeniem ww. usług informatycznych, należy traktować, jako koszty niezwiązane z dochodem zwolnionym z opodatkowania, które powinny być uwzględnione przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania.

Zatem Stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę, że zwolnienia z opodatkowania mają charakter ulg podatkowych, które naruszają zasadę równości oraz powszechności opodatkowania i tym samym powinna być interpretowana w sposób niezwykle precyzyjny i ścisły. Niedopuszczalne jest zatem stosowanie wykładni rozszerzającej. Takie stanowisko zaprezentował Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 23 listopada 1993 r. sygn. SA/Po 1811/93 w którym stwierdził, że Wszelkie zwolnienia i ulgi podatkowe w systemie prawa polskiego są wyjątkiem, istotnym odstępstwem od zasady sprawiedliwości podatkowej powszechności i równości opodatkowania, a ich stosowanie nie może abstrahować od wykładni gramatycznej i odbywać się według wykładni rozszerzającej.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych oraz wyroków sadów administracyjnych, stwierdzić należy, że jednolitość orzecznictwa chociaż jest cechą pożądaną nie stanowi wartości samej w sobie. Organ wydający interpretację indywidualną jest nią związany tylko w skonkretyzowanej, indywidualnej sprawie, co oznacza, że jego poglądy mogą ewoluować np. pod wpływem orzecznictwa sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Zmiana stanowiska w konkretnych sprawach została przewidziana przez ustawodawcę, co znalazło wyraz w treści art. 14e Ordynacji podatkowej, a skorzystanie z tej instytucji służy w istocie realizacji zasady jednolitości interpretacji. Przyjęcie odmiennej koncepcji powodowałoby, że jednostkowe zajęcie stanowiska przez Organ podatkowy skutkowałoby zawsze obowiązkiem powielenia tego stanowiska przez wszystkie inne organy bez względu na to czy stanowisko to byłoby słuszne, czy nie. Dodatkowo należy zauważyć, że zarówno powołane interpretacje jak i orzecznictwo sądów dotyczy odmiennych stanów faktycznych. Powołana we wniosku interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 8 lipca 2011 r., Znak IBPBI/2/423-383/11/MO dotyczy kwestii ujęcia w wydatkach mających wpływ na limit zwolnienia podatkowego dochodów z działalności wykonywanej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej nakładów na zakup urządzeń wykorzystywanych tymczasowo poza terenem strefy. Zatem jest to zupełnie inna sytuacja niż przedstawiona w niniejszym wniosku. Podobnie interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 15 października 2010 r., Znak ILPB3/423-617/10-3/MM, która dotyczy kosztów związanych z najmem magazynu w celu składowania surowców wykorzystywanych do produkcji w ramach działalności prowadzonej w specjalnej strefie ekonomicznej, a nie prowadzenia działalności gospodarczej poza terenem SSE.

Natomiast powołany przez Wnioskodawcę wyrok WSA w Gliwicach z 3 lutego 2010 r. sygn. I SA/Gl 768/09 dotyczy usługi montażu poza terenem Strefy Ekonomicznej konstrukcji stalowych wyprodukowanych na terenie SSE i ich transportu poza teren SSE. Zatem jest to zupełnie inna sytuacja niż będąca przedmiotem niniejszej interpretacji. Odmiennego stanu faktycznego dotyczy również wyrok WSA w Rzeszowie z 15 października 2009 r., sygn. I SA/Rz 625/09. W tym orzeczeniu oceniono bowiem możliwość zaliczenia odsetek z tytułu lokaty typu overnight do dochodów z działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Innego zagadnienia dotyczył także wydany wyrok WSA w Krakowie z 9 marca 2011 r., sygn. I SA/Kr 2079/10, dotyczy on bowiem udostępniania kontrahentom urządzeń technicznych do przechowywania produktów wytworzonych na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Z kolei wyrok NSA z 15 grudnia 2011 r., sygn. II FSK 1139/10, dotyczy działalności pomocniczej, nieobjętej zezwoleniem strefowym, niezbędnej do realizacji konkretnego zadania gospodarczego. Natomiast w niniejszej sprawie przedmiotem interpretacji jest kwestia możliwości skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania dochodu z podstawowej działalności operacyjnej Wnioskodawcy prowadzonej przy pomocy serwerów położonych poza terenem SSE.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.