Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB3/423-594/14-3/EK
z 9 lutego 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z 4 listopada 2014 r. (data wpływu 10 listopada 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia, czy koszty poniesione w związku z zaniechaniem inwestycji powinny być alokowane do wyniku z działalności opodatkowanej podatkiem dochodowym od osób prawnych na zasadach ogólnych (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 listopada 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• określenia, czy koszty poniesione w związku z zaniechaniem inwestycji mogą zostać uwzględnione w wyniku podatkowym Spółki zgodnie z art. 15 ust. 4f ww. ustawy;
• określenia, czy koszty poniesione w związku z zaniechaniem inwestycji powinny być alokowane do wyniku z działalności opodatkowanej podatkiem dochodowym od osób prawnych na zasadach ogólnych.
  
  

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka należy do międzynarodowej grupy kapitałowej (dalej: Grupa) będącej jednym z największych światowych producentów opon i innych wyrobów przemysłu gumowego.

Podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest produkcja gąsienic gumowych do maszyn budowlanych oraz innych wyrobów z tworzyw sztucznych.

Zgodnie z przyjętą w Grupie strategią rozwoju, w 2010 r. Spółka podjęła decyzję o rozszerzeniu działalności o produkcję folii, która znajduje zastosowanie głównie w procesie wytwarzania paneli fotowoltaicznych. Podejmując decyzję o rozpoczęciu działalności w powyższym zakresie Spółka kierowała się m.in. rosnącym popytem na panele fotowoltaiczne. Ponadto, dzięki realizacji inwestycji Spółka zmierzała do uzyskania pozycji czołowego dostawcy folii na rynku europejskim.

W związku z realizacją nowej inwestycji, której celem było utworzenie nowoczesnej linii produkcyjnej w ramach zakładu funkcjonującego na terytorium Polski (dalej: Inwestycja), w dniu 18 stycznia 2011 r. Spółka uzyskała Zezwolenie (dalej: Zezwolenie) na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: Strefa).

Na podstawie Zezwolenia Spółka została zobligowana m.in. do poniesienia minimalnej wartości wydatków inwestycyjnych kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną oraz do zwiększenia poziomu zatrudnienia na terenie Strefy w terminie określonym w Zezwoleniu. Spółka spełniła warunek Zezwolenia dotyczący poniesienia wydatków inwestycyjnych, zaś warunek dotyczący utworzenia odpowiedniej liczby nowych miejsc nie został spełniony.

Na potrzeby inwestycji Spółka zleciła budowę nowej hali produkcyjnej oraz wytworzyła/nabyła maszyny i urządzenia składające się na linię do produkcji folii.

Wartość większości nabytych maszyn i urządzeń przekraczała kwotę 15.000 PLN. Niemniej jednak, z uwagi na fakt, że wskazane maszyny i urządzenia nie były kompletne i zdatne do użytku, Spółka nie traktowała ich jako środki trwałe w rozumieniu art. 16a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, z późn. zm.) i, w konsekwencji, nie dokonywała odpisów amortyzacyjnych (wydatki poniesione na nabycie/wytworzenie maszyn i urządzeń znajdowały się na koncie środków trwałych w budowie).

W procesie przygotowywania projektu nowej inwestycji Spółka bazowała na założeniu, że rynek paneli fotowoltaicznych, charakteryzujący się wysokim tempem wzrostu i ogromnym potencjałem (zwłaszcza w Polsce i Europie), stanowi bezpieczny i pewny obszar do rozwoju. Tymczasem, w trakcie realizacji inwestycji okazało się, że zmianie uległy uwarunkowania biznesowe i ekonomiczne (ceny surowca, produktów i popyt wśród odbiorców). Zgromadzone dane wskazują na ciągły spadek zapotrzebowania oraz cen paneli fotowoltaicznych. Ponadto rynek ten został zdominowany przez zewnętrznych dostawców (głównie z Chin) stosujących bardzo agresywną politykę cenową, a nie zostały wprowadzone zapowiadane zmiany do taryfy celnej, które mogłyby zmniejszyć opłacalność importu tego typu produktów z krajów trzecich.

W związku z powyższym, Spółka została zmuszona do podjęcia decyzji o rezygnacji z uruchomienia produkcji folii i tym samym zaniechała kontynuacji inwestycji.

Ze względu na ograniczenia wynikające z większości umów zawartych z dostawcami maszyn i urządzeń nabytych w ramach inwestycji (zgodnie z którymi: „Żadna ze stron nie może przenosić swoich praw i/lub obowiązków wynikających z niniejszej umowy na żadną osobę trzecią bez pisemnej zgody drugiej strony umowy”, przez co strony rozumieją zakaz przenoszenia prawa własności nabytych maszyn i urządzeń bez zgody kontrahenta) oraz przeznaczenie tych maszyn i urządzeń wyłącznie do produkcji określonego typu folii, Spółka nie miała możliwości ich odsprzedaży (w związku ze zdominowaniem rynku europejskiego przez producentów z krajów trzecich, producenci europejscy nie byli zainteresowani zakupem elementów linii produkcyjnej od Spółki). W konsekwencji, w okresie od kwietnia do lipca 2014 r. większość maszyn i urządzeń nabytych w ramach realizacji inwestycji została zlikwidowana (pocięta) przez firmę zewnętrzną, która jednocześnie w ramach świadczonych usług demontażu odebrała i zutylizowała złom powstały w wyniku ich likwidacji (Spółka posiada odpowiednie protokoły z likwidacji maszyn i urządzeń). Niewielka część elementów linii produkcyjnej została odsprzedana.

W związku z zaniechaniem inwestycji zezwolenie udzielone Spółce najprawdopodobniej zostanie cofnięte przez Ministra Gospodarki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy koszty poniesione w związku z zaniechaniem inwestycji mogą zostać uwzględnione w wyniku podatkowym Spółki odpowiednio z chwilą sprzedaży i likwidacji elementów linii produkcyjnej, zgodnie z art. 15 ust. 4f ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?
2. Czy koszty poniesione w związku z zaniechaniem inwestycji powinny być alokowane do wyniku z działalności opodatkowanej podatkiem dochodowym od osób prawnych na zasadach ogólnych?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 2. Jednocześnie informuje się, że w zakresie pytania nr 1 w dniu 9 lutego 2015 r. została wydana interpretacja indywidualna nr ILPB3/423-594/14-2/EK.

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty poniesione w związku z zaniechaniem inwestycji powinny być alokowane do działalności opodatkowanej podatkiem dochodowym od osób prawnych na zasadach ogólnych.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Zdaniem Spółki, wydatki poniesione na nabycie maszyn i urządzeń w ramach realizacji inwestycji powinny zostać uwzględnione w wyniku opodatkowanym na zasadach ogólnych. Należy podkreślić, że działalność produkcyjna, która miała zostać uruchomiona w wyniku realizacji inwestycji nigdy nie została przez Spółkę rozpoczęta, a nabyte maszyny i urządzenia nie zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, i tym samym nie podlegały amortyzacji (wydatki poniesione na ich nabycie nie zostały aktywowane dla celów podatkowych).

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że nie została uruchomiona działalność, na którą Spółka uzyskała zezwolenie. W konsekwencji, nie można – w ocenie Spółki – uznać, że aktywowane zostało źródło przychodów zwolnione z opodatkowania.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolne od podatku są dochody, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 ze zm.).

W świetle wskazanego przepisu zwolnienie z podatku dochodowego przysługuje podatnikowi pod warunkiem łącznego spełnienia następujących przesłanek:

1. podatnik posiada zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej oraz
2. prowadzi działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej wskazaną w zezwoleniu.

A contrario, w przypadku braku spełnienia jednej ze wskazanych wyżej przesłanek, podatnik nie jest uprawniony do korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego. Tym samym, nie można mówić o źródle przychodów zwolnionych z opodatkowania.

Odnosząc powyższe uwagi do przedstawionego stanu faktycznego należy podkreślić, że w przypadku Spółki nie został spełniony drugi ze wskazanych warunków, tj. Spółka nigdy nie rozpoczęła prowadzenia działalności gospodarczej, na którą zostało jej wydane zezwolenie. Z uwagi na brak kompletności i zdatności do użytku maszyny i urządzenia nabyte w ramach realizacji inwestycji nigdy nie zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Spółki (były ujęte na koncie środków trwałych w budowie), co oznacza, że projekt Spółki cały czas znajdował się w fazie inwestycyjnej – nigdy nie doprowadził do działalności gospodarczej, i w konsekwencji, generowania określonego wyniku podatkowego na tej działalności (odpowiednio dochodu lub straty).

W konsekwencji, Spółka stoi na stanowisku, że koszty poniesione przez nią z tytułu zaniechania inwestycji powinny zostać alokowane do wyniku z działalności opodatkowanej na zasadach ogólnych.

Zdaniem Spółki, dodatkowym argumentem potwierdzającym zaprezentowane wyżej stanowisko jest fakt, że przychód uzyskany przez Spółkę ze sprzedaży części maszyn i urządzeń wchodzących w skład linii produkcyjnej podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

W konsekwencji, wydatki poniesione przez Spółkę na nabycie sprzedanych maszyn i urządzeń także powinny zostać uwzględnione w wyniku opodatkowanym jako koszt uzyskania przychodu ze sprzedaży.

Prawidłowość powyższej tezy potwierdzają organy podatkowe w wydawanych interpretacjach indywidualnych. Przykładowo, w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 12 lipca 2013 r., sygn. IPTPB3/423-146/13-2/IR, wskazano, że: „dochód uzyskany ze sprzedaży hali magazynowej, środków trwałych i surowców nie podlega zwolnieniu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdyż nie jest to dochód z działalności objętej zwolnieniem prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia. Wobec powyższego dochód uzyskany z ww. sprzedaży podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych na zasadach ogólnych”.

Analogiczne stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 8 grudnia 2010 r. sygn. IBPBI/2/423-1572/10/AK, który podkreślił, iż w zakresie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych: „nie mieści się wynik (odpowiednio dochód lub strata) z tytułu odpłatnego zbycia środków trwałych w pełni lub nie w pełni umorzonych, a zatem wynik ten nie będzie miał wpływu na ustalenie dochodu korzystającego ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych, na podstawie wskazanego art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jest to bowiem dochód co najwyżej „związany z działalnością” strefową, natomiast nie może być to „dochód z działalności” strefowej”.

W świetle powyższego, Spółka stoi na stanowisku, że skoro wynik uzyskany na transakcji odpłatnego zbycia poszczególnych maszyn i urządzeń powinien podlegać opodatkowaniu na zasadach ogólnych (co oznacza, że koszty inwestycji przypadające na sprzedane maszyny i urządzenia będą alokowane do wyniku z działalności opodatkowanej), to podobnie należy traktować tę część kosztów zaniechanej inwestycji, która dotyczy zezłomowanych elementów linii produkcyjnej. Zdaniem Spółki, odmienna kwalifikacja powodowałaby nieuzasadnione rozróżnienie klasyfikacji podatkowej wydatków tego samego rodzaju, co jest niedopuszczalne z perspektywy wykładni prawa podatkowego.

Reasumując powyższe, w ocenie Spółki, całkowita wartość kosztów poniesionych z tytułu zaniechanej inwestycji powinna zostać uwzględniona w wyniku opodatkowanym na zasadach ogólnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie odnosząc się do powołanych we wniosku pism urzędowych tut. Organ informuje, że rozstrzygnięcia te zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.