2014.11.20 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/423-416/13/14-6/S/AS
z 20 listopada 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów – uwzględniając prawomocny wyrok WSA w Warszawie sygn. akt III SA/Wa 3109/13 z dnia 24 czerwca 2014 r. (data wpływu 6 października 2014 r.) – stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 31 maja 2013 r. (data wpływu 3 czerwca 2013 r.) o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na pokrycie kosztów dojazdu, zakwaterowania w hotelu, opłaty rejestracyjnej oraz wyżywienia, poniesionych w związku z udziałem w szkoleniach lekarzy zatrudnionych w lub współpracujących ze szpitalami, do których Spółka dostarcza wyroby medyczne – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 czerwca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na pokrycie kosztów dojazdu, zakwaterowania w hotelu, opłaty rejestracyjnej oraz wyżywienia, poniesionych w związku z udziałem w szkoleniach lekarzy zatrudnionych w lub współpracujących ze szpitalami, do których Spółka dostarcza wyroby medyczne.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca – Sp. z o.o. („Spółka”) jest dystrybutorem na terenie Polski innowacyjnych, specjalistycznych wyrobów medycznych używanych m.in. w leczeniu chorób serca, mózgu oraz kręgosłupa. W ofercie Spółki znajdują się przykładowo takie wyroby medyczne jak implanty, wszczepiane elektroniczne urządzenia służące do stymulacji mózgu, serca, kręgosłupa, wszczepialne kardiowertery-defibrylatory serca.

W ramach dystrybucji przedmiotowych wyrobów medycznych, Spółka zawiera umowy z publicznymi szpitalami w trybie zamówień publicznych zgodnie z ustawą z dnia 29 stycznia 2004 roku Prawo zamówień publicznych („PZP”), których przedmiotem jest dostawa wyrobów medycznych wraz z udostępnieniem niezbędnego zestawu instrumentów chirurgicznych używanych do ich wszczepiania w trakcie zabiegów chirurgicznych. Decyzję o wyborze Spółki jako dostawcy określonych wyrobów medycznych podejmuje komisja przetargowa powołana zgodnie z PZP w poszczególnych szpitalach. Spółka zawiera także umowy na dostawy wyrobów medycznych ze szpitalami niepublicznymi wówczas umowa nie jest zawierana w trybie PZP.

W związku z prowadzoną dystrybucją wyrobów medycznych, Spółka finansuje różnego rodzaju specjalistyczne szkolenia dla lekarzy zatrudnionych (lub wykonujących swoje obowiązki zawodowe na innej podstawie prawnej) w szpitalach, do których Spółka dostarcza wyroby medyczne.

Szkolenia finansowane przez Spółkę można podzielić na trzy rodzaje.

Pierwszy typ szkoleń finansowanych przez Spółkę polega na tym, że lekarze współpracujący z lub pracujący w szpitalu, który nabywa wyroby medyczne dystrybuowane przez Spółkę, są zapraszani przez Spółkę do centrali jej Grupy kapitałowej, znajdującej się za granicą, na pokazowe operacje chirurgiczne. Spółka organizuje takie pokazowe operacje także w Polsce. Zawsze są one ściśle powiązane z ofertą produktową Spółki i dedykowane lekarzom mającym wykonywać zabiegi przy użyciu wyrobów medycznych dostarczanych przez Spółkę. Celem operacji pokazowych jest przeszkolenie lekarzy ze sposobu przeprowadzania operacji z wykorzystaniem wyrobów medycznych dostarczanych przez Spółkę, tj. podczas pokazowej operacji jest przeprowadzany instruktaż z technik operacyjnych dotyczących m.in. wszczepiania specjalistycznych urządzeń dostarczanych przez Spółkę.

Drugi typ finansowanych przez Spółkę szkoleń ma zazwyczaj formę zewnętrznych seminariów, tj. organizowanych przez podmioty zewnętrzne specjalistycznych konferencji otwartych dla różnych uczestników (lekarzy) niezależnie od miejsca wykonywania przez nich pracy. Celem takich szkoleń jest zaznajomienie lekarzy ze sposobami zastosowania wyrobów medycznych, w tym wyrobów medycznych dystrybuowanych przez Spółkę oraz z techniką operacyjną stosowaną przy wszczepianiu tych wyrobów medycznych. Dzięki szkoleniu, lekarze mogą w pełniejszym zakresie wykorzystywać wyroby medyczne zakupione przez szpital. Ponadto, na szkoleniu lekarze nabywają nową wiedzę i praktyczne umiejętności, co przekłada się na skuteczność i bezpieczeństwo stosowanych przez nich technik leczenia. Szkolenia te są niezbędne z uwagi na wysoki poziom zaawansowania technologicznego i innowacyjność wyrobów medycznych oferowanych przez Spółkę.

Trzeci typ szkoleń finansowanych przez Spółkę jest przeprowadzany w formie seminariów lub kongresów dotyczących wybranej tematyki medycznej (np. z zakresu kardiologii, neurologii, itp.). Szkolenie dotyczy zawsze takiej dziedziny medycyny, w której zastosowanie znajdują wyroby medyczne dystrybuowane przez Spółkę.

Zdarza się, że przy okazji takiego szkolenia prezentowana jest oferta produktowa Spółki. Prezentacja wyrobów medycznych dystrybuowanych przez Spółkę nie stanowi jednak głównego celu szkolenia, którym jest omówienie najnowszych osiągnięć i odkryć naukowych oraz stosowanych praktyk w ramach danej tematyki medycznej. Dzięki poszerzaniu wiedzy lekarzy, zmniejsza się ryzyko wystąpienia działań niepożądanych leczenia, w tym także leczenia prowadzonego z zastosowaniem wyrobów medycznych.

Szkolenia drugiego i trzeciego typu są, co do zasady, organizowane przez podmioty zewnętrzne i zazwyczaj są otwarte dla szerokiego grona uczestników. W każdym przypadku jednak Spółka finansuje udział w takich szkoleniach tylko tym lekarzom, którzy pracują w lub współpracują ze szpitalami, do których Spółka dostarcza wyroby medyczne.

Zdarza się również, że Spółka jest sponsorem szkoleń drugiego i trzeciego typu. W takim przypadku, w ramach umowy sponsorskiej, Spółka finansuje lub współfinansuje organizację szkolenia otrzymując w zamian możliwość reklamowania swoich wyrobów podczas szkolenia i/lub zaproszenia określonej liczby lekarzy jako uczestników szkolenia.

Spółka pokrywa jedynie uzasadnione i udokumentowane koszty udziału lekarzy w opisanych powyżej szkoleniach. Koszty te obejmują następujące wydatki:

koszt dojazdu na szkolenie,

koszt zakwaterowania w hotelu (wyłącznie w czasie konferencji, bez możliwości przedłużenia pobytu),

opłatę rejestracyjną,

wyżywienie, jeśli nie jest zapewnione w ramach zakwaterowania w hotelu lub opłaty rejestracyjnej (przy czym wyżywienie nigdy nie jest wystawne czy okazałe, a przejawy gościnności nie wykraczają poza główny cel spotkania, jakim jest przekazanie profesjonalnej, specjalistycznej wiedzy lekarzom).

Spółka gromadzi stosowną dokumentację dotyczącą kosztów udziału lekarzy w finansowanych przez nią szkoleniach.

Spółka ma wątpliwości, jak powinna traktować dla celów podatku dochodowego od osób prawnych wydatki poniesione w celu pokrycia kosztów udziału lekarzy w szkoleniach, kongresach i seminariach opisanych w stanie faktycznym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wydatki na pokrycie kosztów dojazdu, zakwaterowania w hotelu, opłaty rejestracyjnej oraz wyżywienia poniesione w związku z udziałem w szkoleniach lekarzy zatrudnionych w lub współpracujących ze szpitalami, do których Spółka dostarcza wyroby medyczne, stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów?

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki na pokrycie kosztów dojazdu, zakwaterowania w hotelu, opłaty rejestracyjnej oraz wyżywienia lekarzy uczestniczących w szkoleniach o tematyce medycznej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm., dalej: „ustawa o PDOP”), do kosztów uzyskania przychodów zalicza się wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem wydatków enumeratywnie wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o PDOP.

Definicja kosztów uzyskania przychodów zawarta w ustawie o PDOP ma zatem charakter ogólny. Każdy wydatek poniesiony przez podatnika powinien być każdorazowo przeanalizowany pod kątem spełnienia warunków określonych w art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP, aby mógł zostać ujęty jako koszt uzyskania przychodów. Nie dotyczy to tych kosztów, które zostały wprost uznane w ustawie o PDOP za koszty uzyskania przychodów lub zostały wprost wyłączone z tej kategorii.

W świetle przytoczonej definicji kosztu uzyskania przychodów, istotne znaczenie ma cel, w jakim danym koszt został poniesiony. W szczególności, należy zbadać, czy pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

Ponadto, zgodnie z wypracowanymi w orzecznictwie sądów administracyjnych poglądami, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodów, muszą być spełnione następujące warunki:

wydatek musi zostać faktycznie poniesiony przez podatnika, tj. poniesienie kosztu musi się wiązać z uszczupleniem majątku podatnika,

wydatek musi być definitywny,

wydatek musi pozostawać w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

wydatek musi zostać poniesiony w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczania przychodów bądź ich źródła lub może mieć wpływ na wielkość osiąganych przychodów,

został właściwie udokumentowany.

Zdaniem Spółki, wszystkie wymienione wyżej przesłanki uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodów zostały spełnione w opisanym przez Spółkę zdarzeniu przyszłym.

Wydatki w zakresie pokrycia kosztów udziału lekarzy w szkoleniach o tematyce medycznej umożliwiają konkretnym lekarzom wzięcie udziału w szkoleniu dotyczącym tematyki medycznej lub w szkoleniu dotyczącym zastosowania wyrobów medycznych dostarczonych do szpitali przez Spółkę. Udział w szkoleniu jest niezbędny do bezpiecznego i profesjonalnego stosowania przez lekarzy oferowanych przez Spółkę wyrobów medycznych. Ponadto, na szkoleniach lekarze mogą zapoznać się z najnowszymi odkryciami i wynikami badań w dziedzinie medycyny, dzięki czemu mogą stosować nowe, bardziej innowacyjne kuracje i techniki leczenia przy wykorzystaniu wyrobów medycznych dostarczonych do szpitali przez Spółkę. Dodatkowo, dzięki stałemu podnoszeniu kwalifikacji i poziomu wiedzy przez lekarzy pracujących lub współpracujących ze szpitalami, które nabyły wyroby medyczne Spółki, zmniejsza się ryzyko powikłań związane ze stosowaniem wyrobów medycznych Spółki. Podejmując działania prowadzące do zmniejszenia ryzyka powikłań związanych ze stosowaniem wyrobów medycznych Spółki, Wnioskodawca zmniejsza ryzyko powstania w przyszłości roszczeń odszkodowawczych wobec Spółki, a tym samym, zabezpiecza swoje źródło przychodów.

Spółka podkreśliła, że bez specjalistycznej wiedzy na temat nowych techniki technologii leczenia poszczególnych schorzeń, lekarze nie tylko nie będą wiedzieć, jak te nowe sposoby leczenia zastosować, ale mogą w ogóle nie być świadomi ich istnienia, Ponadto, gdyby Spółka nie finansowała takich szkoleń, personel lekarski, ze względu na zasady etyki odpowiedzialności zawodowej, nie podjąłby się stosowania wyrobów medycznych oferowanych przez Spółkę w sytuacji, gdy nie posiadałby umiejętności w zakresie ich specyfiki i techniki operacyjnej. Stąd, finansowanie przez Spółkę udziału lekarzy w takich szkoleniach pozostaje w związku z osiąganiem i zabezpieczeniem osiągania w przyszłości przychodów z tytułu sprzedaży przez Spółkę na rzecz szpitali wyrobów medycznych. Tym samym, wydatki te powinny zostać zaliczone przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów.

Dodatkowo, należy wskazać, iż wydatki związane z pokryciem kosztów udziału lekarzy w szkoleniach zostały przez Wnioskodawcę faktycznie poniesione, są definitywne, pozostają w związku z prowadzoną działalnością oraz są właściwie dokumentowane.

Ponadto, w ocenie Spółki, wydatki ponoszone przez nią na sfinansowanie kosztów udziału lekarzy w szkoleniach opisanych w niniejszym wniosku nie noszą znamion kosztów reprezentacji, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o PDOP. Zgodnie z tym przepisem, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Ustawa o PDOP nie zawiera definicji pojęcia „reprezentacja”.

Zgodnie z ugruntowanym stanowiskiem doktryny i orzecznictwa sądowego, za reprezentację uznaje się „występowanie w imieniu podatnika (firmy), wiążące się z okazałością i wytwornością, w celu wywołania jak najlepszego wrażenia przy reprezentowaniu firmy. Reprezentacja to przede wszystkim działania polegające na kontaktach oficjalnych i handlowych z innymi podmiotami gospodarczymi, związane w szczególności z utrzymywaniem delegacji lub kontrahentów, uczestnictwem w przyjęciach związanych z pobytem tych podmiotów” (Brzeziński B., Kalinowski M., Podatek dochodowy od osób prawnych. Komentarz, Warszawa 1997, str. 159).

O reprezentacji można zatem mówić w odniesieniu do działań mających na celu stworzenie i utrwalenie jak najkorzystniejszego wizerunku firmy na zewnątrz, czyli w relacjach z kontrahentami i potencjalnymi klientami.

Jak wskazała Spółka w opisie zdarzenia przyszłego, finansowane przez nią szkolenia mają na celu podniesienie poziomu wiedzy i umiejętności lekarzy. Udział lekarzy w finansowanych przez Spółkę szkoleniach jest niezbędny do bezpiecznego, profesjonalnego stosowania oferowanego przez Spółkę sprzętu oraz pozwała lekarzom na podniesienie ich kwalifikacji.

Dzięki szkoleniom finansowanym przez Spółkę lekarze mogą się dowiedzieć o najnowszych odkryciach z dziedziny medycyny, w tym o nowych technologiach stosowanych w leczeniu chorych. Działania Spółki nie noszą zatem znamion okazałości i wytworności, ale są niezbędne z uwagi na bardzo dynamiczny rozwój nauk medycznych i badań naukowych oraz wysoki stopień skomplikowania instrumentariów oraz technik operacyjnych wszczepienia wyrobów medycznych dystrybuowanych przez Spółkę.

Dodatkowo zaznaczono, że Spółka finansuje udział w szkoleniach tylko tych lekarzy, który są zatrudnieni lub stale współpracują ze szpitalami nabywającymi wyroby medyczne Spółki. Tym samym, Spółka finansując udział lekarzy w szkoleniach, nie czyni tego dla celów marketingowych i nie kreuje również swojego wizerunku wobec potencjalnych klientów, a jedynie pokrywa koszty udziału pracowników lub współpracowników kontrahentów (tj. szpitali) w szkoleniach, które umożliwiają bezpieczniejsze dla pacjentów i bardziej efektywne wykorzystanie wyrobów medycznych dostarczanych przez Spółkę. Poza tym, lekarzy biorących udział w szkoleniu nie można uznać ani za potencjalnych klientów, ani za kontrahentów Spółki, ponieważ decyzję o wyborze Spółki na dostawcę wyrobów medycznych podejmuje komisja przetargowa powołana zgodnie z PZP bądź też dyrekcja szpitala (w przypadku szpitali niepublicznych), a nie poszczególni lekarze biorący udział w szkoleniu.

Wskazano, że stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w wydanych w podobnym stanie faktycznym interpretacjach indywidualnych oraz w orzecznictwie sądów administracyjnych.

Przykładowo, w interpretacji Ministra Finansów z dnia 11 stycznia 2011 r., znak ILPB4/423-251/104/MC, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wskazał: „wszystkie poniesione przez Spółkę wydatki na organizację konferencji związanej z prezentacją informacji o produktach sprzedawanych przez Spółkę niewątpliwie przyczyniają się do osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, dzięki współpracy z lekarzami, będącymi ich uczestnikami”.

Również w interpretacji z dnia 21 lipca 2008 r., znak ILPB3/423-237/08-2/MM, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu stwierdził, że wydatki ponoszone na organizację m.in. szkoleń produktowych dla szpitali, prywatnych gabinetów lekarskich, lekarzy, w celu przekazania informacji na temat produktów podatnika stanowią dla niego koszty uzyskania przychodów. Wśród ponoszonych wydatków wskazano m.in. wydatki na transport lotniczy, kolejowy i samochodowy.

Możliwość zaliczenia do kosztów podatkowych wydatków związanych z organizacją szkoleń produktowych przez dystrybutora wyrobów medycznych potwierdził także Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 12 marca 2012 r., znak IBPBI/2/423-1455/11/MS. Organ wydający interpretację wskazał: „Udział lekarzy w takich szkoleniach jest niezbędny do bezpiecznego i profesjonalnego stosowania oferowanego przez Spółkę sprzętu. Z przedstawionych okoliczności wynika ponadto, iż przeprowadzenie szkolenia produktowego jest niezbędne dla lekarzy, którzy mają w przyszłości stosować implanty dystrybuowane przez Spółkę. Szkolenia są niezbędne ze względu na wysoki stopień skomplikowania instrumentariów oraz technik operacyjnych wszczepienia implantów kręgosłupowych i specyfiki tej techniki – różne dla implantów oferowanych przez różne podmioty. Wydatki związane z organizacją takich szkoleń zatem przyczyniają się do osiągnięcia przez Spółkę przychodów ze sprzedaży oferowanych implantów, zatem spełniają podstawową przesłankę wynikającą z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych”.

W przytoczonej interpretacji, podobnie jak wstanie faktycznym wskazanym w niniejszym wniosku, organ wydający interpretację uznał, iż wydatki na szkolenia lekarzy mające na celu zapoznanie Ich z technikami wszczepiania wyrobów medycznych, stanowią koszt uzyskania przychodów dla podatnika prowadzącego dystrybucję tych wyrobów i finansującego takie szkolenie.

Również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 27 lipca 2006 r., sygn. akt II FSK 1008/05, wskazał, że: „Nie jest reprezentacją ani też reklamą - działanie podatnika polegające na organizowaniu szkoleń dla kontrahentów /klientów/ firmy, których celem jest zapoznanie się z parametrami technicznymi produktów, czy też szkolenie w celu instruktażu obsługi zakupionego towaru. Koszty szkoleń obejmujące wydatki na wynajęcie sali, sprzętu, wynagrodzenie wykładowców oraz wydatki na wyżywienie i zakwaterowanie klientów biorących udział w szkoleniu stanowią koszty uzyskania przychodu dla organizatora szkolenia, jeżeli koszty takie zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów”.

Tym samym, Naczelny Sąd Administracyjny uznał, iż organizowanie szkoleń dla kontrahentów i ich pracowników, mających na celu zaznajomienie kontrahentów oraz ich pracowników z zastosowaniem i technicznymi aspektami dystrybuowanych produktów nie stanowi reprezentacji, a dodatkowo, że koszty takiego szkolenia stanowią koszty uzyskania przychodów jako koszty związane ze sprzedażą produktów.

Reasumując, Spółka zajęła stanowisko, że ponoszone przez nią wydatki na sfinansowanie udziału lekarzy w szkoleniach o tematyce medycznej, szczegółowo przedstawionych w niniejszym wniosku, pozostają w związku z osiąganymi przez Spółkę przychodami, jednocześnie nie będąc wydatkami na cele reprezentacji i w konsekwencji mogą być zaliczane przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów.

Po rozpatrzeniu przedmiotowego wniosku Organ podatkowy wydał w dniu 2 września 2013 r. indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego Nr IPPB5/423-416/13-2/AS, dotyczącą podatku dochodowego od osób prawnych, uznającą stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na pokrycie kosztów dojazdu, zakwaterowania w hotelu, opłaty rejestracyjnej oraz wyżywienia, poniesionych w związku z udziałem w szkoleniach lekarzy zatrudnionych w lub współpracujących ze szpitalami, do których Spółka dostarcza wyroby medyczne – za nieprawidłowe.

Interpretację indywidualną z dnia 2 września 2013 r. Nr IPPB5/423-416/13-2/AS doręczono Wnioskodawcy w dniu 5 września 2013 r.

W związku z powyższym rozstrzygnięciem Spółka, na podstawie art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) wniosła o usunięcie naruszenia prawa w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izb)” Skarbowej w Warszawie, działającego z upoważnienia Ministra Finansów (dalej: „Dyrektor”) z dnia 2 września 2013 r. znak IPPB5/423-416/13-2/AS (dalej: „Interpretacja”), która została doręczona Pełnomocnikowi Spółki w dniu 5 września 2013 r.

Przedmiotowej Interpretacji Spółka zarzuciła naruszenie:

przepisów prawa materialnego, tj. art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r., poz. 397 ze zm., dalej „ustawa o PDOP”) poprzez błędną wykładnię i uznanie, że wydatki na pokrycie kosztów związanych z udziałem w szkoleniach lekarzy zatrudnionych w lub współpracujących ze szpitalami, do których Spółka dostarcza wyroby medyczne, nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów;
przepisów prawa procesowego, tj. art. 14b § 3 w związku z art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, ze zm., dalej: „Ordynacja podatkowa”) poprzez oparcie oceny stanowiska Wnioskodawcy na usta leniach wychodzących poza opisane we wniosku o interpretację zdarzenie przyszłe.

W związku z powyższym, Spółka wniosła o usunięcie naruszenia prawa w Interpretacji poprzez jej zmianę i wydanie nowej interpretacji, w której stanowisko Spółki zostanie w całości uznane za prawidłowe.

Po dokonaniu analizy uzasadnienia powyższych zarzutów przytoczonych w wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdził brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, co przedstawiono w odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa zawartej w piśmie z dnia 10 października 2013 r. Nr IPPB5/423-416/13-4/AS.

Odpowiedź na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa doręczono w dniu 14 października 2013 r.

Na powyższą interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 2 września 2013 r. Nr IPPB5/423-416/13-2/AS, spółka X. Sp. z o.o. z siedzibą w W. złożyła pismem z dnia 13 listopada 2013 r. (data stempla pocztowego 13 listopada 2013 r., data wpływu 15 listopada 2013 r.) skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

W dniu 24 czerwca 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w sprawie sygn. akt III SA/Wa 3109/13 po rozpoznaniu sprawy ze skargi X. Sp. z o.o. z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 2 września 2013 r. Nr IPPB5/423-416/13-2/AS w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną i stwierdził, że uchylona interpretacja indywidualna nie może być wykonana w całości.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Sądy administracyjne dokonują kontroli legalności działań administracji publicznej, zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 - dalej w skrócie: „P.p.s.a.”), poprzez orzekanie w sprawach skarg na akty lub czynności z zakresu administracji publicznej, w tym także pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa. Na podstawie art. 134 P.p.s.a. w postępowaniu sądowoadministracyjnym obowiązuje zasada oficjalności. Zgodnie z jej treścią sąd nie jest związany zarzutami i wnioskami oraz powołaną podstawą prawną. Zobowiązany jest natomiast do wzięcia z urzędu pod uwagę wszelkich naruszeń prawa, w tym także tych nie podnoszonych w skardze, które związane są z materią zaskarżonych aktów, a które mogą skutkować uchyleniem interpretacji, na podstawie art. 146 § 1 P.p.s.a.

Badając zaskarżoną interpretację według powyższych kryteriów Sąd stwierdził, że przedmiotowa skarga zasługuje na uwzględnienie, gdyż trafny jest zarzut naruszenia art. 15 ust.1 u.p.d.o.p.

Przedmiotem sporu w niniejszej sprawie jest rozstrzygnięcie podjęte w drodze interpretacji indywidualnej, a jego istota sprowadza się możliwości zakwalifikowania jako koszty uzyskania przychodów wydatków na pokrycie dojazdu, zakwaterowania w hotelu, opłaty rejestracyjnej oraz wyżywienia poniesionych w związku z udziałem w szkoleniach lekarzy zatrudnionych lub współpracujących ze szpitalami, do których Spółka dostarcza wyroby medyczne.

Punktem wyjścia dla uznania interpretacji indywidualnej organu podatkowego za sprzeczną z prawem było przyjęcie przez Sąd opisu stanu faktycznego, który został przedstawiony we wniosku strony i stanowił podstawę faktyczną tej interpretacji. Należy zaznaczyć, że postępowanie o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej wszczynane jest tylko na wniosek, o czym przesądza treść art. 14b § 1 O.p. Treść wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej wyznacza przedmiotowy zakres postępowania interpretacyjnego. Wnioskowy charakter postępowania o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej oraz systemowe odczytanie art. 14b-14h O.p. prowadzą do konkluzji, że organ wydający interpretację jest niejako „związany” merytorycznie zakresem problemu prawnego, jaki strona przedłoży we wniosku (por. wyrok NSA z dnia 7 lipca 2011 r., sygn. akt I FSK 1135/10, publ.: LEX nr 1082188).

Nie ulega wątpliwości, że konsekwencje rozbieżności między stanem faktycznym (zdarzeniem przyszłym) opisanym we wniosku i rzeczywistością obciążają wnioskodawcę. Z drugiej jednak strony wnioskodawca, który we wniosku przedstawił określone okoliczności faktyczne ma prawo oczekiwać, że udzielona mu interpretacja będzie okoliczności te uwzględniała i to na ich tle organ wyrazi swój pogląd, o ile nie zgodzi się ze stanowiskiem wnioskodawcy.

Także Sąd ocenia zgodność stanowiska Ministra Finansów z przepisami prawa w odniesieniu do stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) oraz stanowiska wnioskodawcy przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku pomiędzy poniesionym kosztem a powstaniem przychodu lub zabezpieczeniem źródła uzyskiwania przychodów. Kosztem uzyskania przychodów będą przy tym zarówno wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów, jak i te, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia.

Opisując stan faktyczny wskazany we wniosku Spółka wskazała, że dostarcza szpitalom specjalistyczne wyroby medyczne oraz w związku z tym zapewnia lekarzom odpowiednie przeszkolenie w zakresie oferowanych wyrobów. Udział w szkoleniu jest niezbędny do bezpiecznego i profesjonalnego stosowania przez lekarzy oferowanych przez Spółkę wyrobów medycznych, z uwagi na ich wysoki stopień skomplikowania. Wprawdzie, co podkreślał organ, nabywcami oferowanych przez Spółkę wyrobów są szpitale, to jednak bezpośrednimi ich użytkownikami są lekarze zatrudnieni lub współpracujący w tych szpitalach. Odpowiednie zapoznanie i przeszkolenie lekarzy ze sposobem ich stosowania jest jednym z czynników decydującym o współpracy z konkretnym szpitalem. Wydatki związane w organizowaniem szkoleń są jednym z czynników decydujących o współpracy z konkretnym szpitalem. Należy zgodzić się ze Spółką, że wydatki te mają wpływ na zwiększenie sprzedaży wyrobów medycznych, a tym samym na zwiększenie generowanych przychodów. Zamiennym jest, że sam organ przyznał, iż wydatki te mają uzasadnienie biznesowe, a zatem są racjonalne z punktu widzenia prowadzonej przez Skarżącą działalności gospodarczej polegającej na dystrybucji wyrobów medycznych.

Dodatkowo, na co wskazywała Stroną we wniosku o udzielenie interpretacji, dzięki stałemu podnoszeniu kwalifikacji i poziomu wiedzy przez lekarzy pracujących lub współpracujących ze szpitalami, które nabyły wyroby medyczne Spółki zmniejsza się ryzyko powikłań związane ze stosowaniem wyrobów medycznych Spółki. Wnioskodawca zmniejsza tym samym ryzyko wystąpienia w przyszłości roszczeń odszkodowawczych wobec Spółki, a tym samym zabezpiecza swoje źródło przychodu.

W ocenie Sądu zakwestionowanie przez organ stanowiska Spółki co do zaliczenia wskazanych wyżej wydatków związanych ze szkoleniami lekarzy zatrudnionych do kosztów uzyskania przychodów było nieprawidłowe, bo niezgodne z art. 15 ust.1 u.p.d.o.p.

Końcowo należy zgodzić się ze Skarżącą iż Minister Finansów w sposób nieuprawniony, bo niewynikający ze stanu faktycznego przyjął, że Spółka ponosi rzeczone wydatki przed zawarciem umowy ze szpitalem. W oparciu o powyższe wywiódł, że: „brak jest związku ponoszenia przez Spółkę tych wydatków przed zawarciem umowy ze szpitalem, bo jest to inwestycja niepewna, nie gwarantująca uzyskania bądź zabezpieczenia źródła przychodu Spółki jako dystrybutora na terenie Polski innowacyjnych, specjalistycznych wyrobów medycznych”. Skarżąca we wniosku nie wskazywała, że finansowanie szkoleń dotyczy lekarzy pracujących lub współpracujących ze szpitalami, z którymi Spółka nie podpisała jeszcze umowy na dostawę wyrobów medycznych.

Jeśli organ miał wątpliwości co do opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego, winien wezwać Spółkę do sprecyzowania, ewentualnie uzupełniania wniosku, czego nie uczynił.

Sąd wskazał, że przy ponownym rozpatrzeniu wniosku o interpretację indywidualną organ podatkowy będzie zobowiązany uwzględnić przedstawioną wyżej ocenę prawną.

W wykonaniu zarządzenia z dnia 22 września 2014 r. sekretariat Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie przesłał do tut. Organu w dniu 30 września 2014 r. (data wpływu 6 października 2014 r.) odpis prawomocnego wyroku z dnia 24 czerwca 2014 r. wraz z uzasadnieniem w sprawie sygn. akt III SA/Wa 3109/13 ze skargi Sp. z o.o. oraz zwrócił akta administracyjne Nr IPPB5/423-416/13-2/AS.

W świetle obowiązującego stanu prawnego - biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 czerwca 2014 r., sygn. akt III SA/Wa 3109/13 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na pokrycie kosztów dojazdu, zakwaterowania w hotelu, opłaty rejestracyjnej oraz wyżywienia, poniesionych w związku z udziałem w szkoleniach lekarzy zatrudnionych w lub współpracujących ze szpitalami, do których Spółka dostarcza wyroby medyczne – za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin