Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/443-1035/14-5/JŻ
z 12 grudnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112 poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 10 października 2014 r. (data wpływu 13 października 2014 r.), uzupełnionym dnia 29 października 2014 r. oraz dnia 31 października 2014 r. (data wpływu 3 listopada 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 27 października 2014 r. (skutecznie doręczone 30 października 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego w sytuacji zaniechania realizacji inwestycji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 października 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego w sytuacji zaniechania realizacji inwestycji. W dniu 3 listopada 2014 r. wpłynęły pisma z dnia 29 października 2014 r. oraz z dnia 31 października 2014 r., będące odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 27 października 2014 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

B. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej „Spółka”, „Wnioskodawca”) jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka nie korzysta ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 Ustawy o VAT, a prowadzona przez nią działalność gospodarcza jest w całości opodatkowana podatkiem VAT.

Przedmiotem działalności Spółki jest działalność deweloperska. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka zawarła m.in. umowę o wykonanie robót budowlanych z inwestorem, na podstawie której Wnioskodawca zobowiązał się do wybudowania obiektu mieszkalnego i budynku gospodarczego (dalej: „Inwestycja”).

Zgodnie z zawartą umową, Inwestycja była realizowana „pod klucz”, tj. Spółka zobowiązała się do przeprowadzenia wszystkich prac związanych z realizacją Inwestycji sama, przy pomocy swoich pracowników i przy użyciu materiałów własnych lub dostarczonych przez inwestora. W zamian za realizację Inwestycji, inwestor był zobowiązany do zapłaty na rzecz Spółki kwoty wynikającej z faktury wystawionej po zakończeniu prac na podstawie zatwierdzonego przez inwestora kosztorysu powykonawczego i bezusterkowego protokołu końcowego.

Inwestycja rozpoczęła się w 2010 roku. W trakcie prac nad realizacją Inwestycji, Spółka poniosła szereg wydatków m.in. na zakup materiałów i usług, niezbędnych do realizacji przedsięwzięcia. Spółka odliczała na bieżąco podatek VAT naliczony od dokonanych zakupów związanych z Inwestycją, przewidując, że zgodnie z umową, w przyszłości dostawa Inwestycji na rzecz inwestora będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług. Inwestycja przedmiotowa nie była nigdy traktowana jako środek trwały Spółki, lecz jako produkcja/inwestycja w toku.

Jednakże w związku z pogarszającą się sytuacją na rynku budowlanym oraz obawą przed brakiem perspektywy na zwrot z Inwestycji, wspólnicy Spółki rozważają obecnie podjęcie decyzji o zakończeniu działalności Spółki i jej likwidacji. Byłoby to poprzedzone trwałym i definitywnym odstąpieniem od dalszego kontynuowania prac związanych z Inwestycją.

Rozważania wspólników Spółki podyktowane są koniecznością zminimalizowania strat i wyeliminowania nieopłacalnych przedsięwzięć.

W celu przyspieszenia procesu zakończenia działalności Spółki, a tym samym skrócenia okresu prowadzenia przez Spółkę nierentownej działalności, wspólnicy Spółki rozważają podjęcie decyzji o zmianie formy prawnej Spółki poprzez przekształcenie w spółkę Jawną lub spółkę komandytową (dalej jako „Spółka osobowa”), a następnie jej rozwiązaniu w późniejszym okresie. W wyniku przedmiotowych działań przedmiotowa Inwestycja nie zostanie ukończona, a Spółka jako wykonawca może być obowiązana do zapłacenia odszkodowania.

W związku z przedstawionym zdarzeniem przyszłym zadano następujące pytanie:

Czy w sytuacji zaniechania realizacji Inwestycji z przyczyn, o których mowa w zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca będzie zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego, związanego z wydatkami na Inwestycję?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji zaniechania realizacji Inwestycji z przyczyn, o których mowa w zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego, związanego z wydatkami na Inwestycję.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

Stosownie do przepisu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Powołany powyżej przepis przyjmuje zatem zasadę, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Przez czynności opodatkowane należy rozumieć w tym przypadku czynności, które faktycznie zostały (bądź zostaną) objęte opodatkowaniem.

Powyżej przedstawione prawo do odliczenia podatku naliczonego stanowi implementację prawa do odliczenia wyrażonego w przepisach wspólnotowych.

Podstawowym aktem określającym ramy prawne opodatkowania podatkiem od wartości dodanej od dnia 1 stycznia 2007 r. jest Dyrektywa Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1, ze zm.), a wcześniej Szósta Dyrektywa Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku - 77/388/EWG (Dz. Urz. WE L Nr 145, str. 1 ze zm.).

Do fundamentalnych cech podatku od wartości dodanej, wynikających z postanowień artykułu 1 Dyrektywy 2006/112/WE, należy zaliczyć zasadę neutralności podatku VAT. Cechą podatku od wartości dodanej, wskazaną w ustępie 2 artykułu 1 ww. Dyrektywy, jest faktyczne obciążenie ciężarem podatku od wartości dodanej jedynie konsumpcji towarów i usług. Z treści tego przepisu należy wnioskować, że podatek ten nie powinien obciążać podmiotów biorących udział w obrocie towarami i usługami, niebędących ich ostatecznymi odbiorcami. Należy jednak zwrócić uwagę, że zgodnie z postanowieniami artykułu 1, podatek powinien być naliczany na wszystkich stadiach obrotu, z etapem sprzedaży detalicznej włącznie. Mechanizmem zapewniającym obciążenie podatkiem wyłącznie ostatecznych odbiorców towarów i usług, przy jednoczesnym naliczaniu podatku na każdym etapie obrotu, jest wskazane w ustępie 2 prawo do odliczenia od podatku należnego podatku zapłaconego przy nabyciu towarów i usług. Ograniczenie prawa do odliczenia podatku przez podatnika, podobnie jak wszelkie odstępstwa od zasady powszechności opodatkowania, powinny mieć charakter wyjątkowy i mogą być wprowadzane jedynie na podstawie wyraźnych przepisów prawa.

W tym miejscu należy podkreślić również, że Trybunał Sprawiedliwości UE (TSUE) wielokrotnie stwierdzał, iż prawo do - odliczenia zostato wprowadzone, aby całkowicie uwolnić przedsiębiorcę od kosztów VAT zapłaconego lub podlegającego zapłacie w toku jego działalności gospodarczej. Wspólny system podatku od wartości dodanej konsekwentnie zapewnia, że każda działalność gospodarcza, niezależnie od jej celu i efektu, pod warunkiem, że sama podlega VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny.

Potwierdzeniem powyżej przedstawionej linii orzecznictwa jest m.in. wyrok TSUE w sprawie C-268/83 D. A. Rompelman i E. A. Rompelman-Van, z którego to wynika, że regulacja dotycząca odliczenia ma za cel całkowicie odciążyć podmiot podlegający opodatkowaniu VAT od podatku od wartości dodanej, który jest winien zapłacić w związku ze swoją działalnością gospodarczą. Wspólny system wartości dodanej zapewnia, że obciążenie podatkiem VAT jest całkowicie neutralne wobec każdego przedsiębiorstwa, niezależnie od celów i wyników przedsiębiorstwa, pod warunkiem, że takie przedsiębiorstwo samo w sobie podlega opodatkowaniu VAT.

Na zasadę neutralności podatku od wartości dodanej powoływano się również w sprawach dotyczących przypadków, gdy z powodów niezależnych od podatnika, podatnik nigdy nie wykorzystał nabytych towarów i usług do prowadzenia działalności opodatkowanej, ale nabycie zostało dokonane z zamiarem takiego wykorzystania.

Niewykorzystanie nabytych towarów i usług do prowadzania działalności opodatkowanej z powodów niezależnych od podatnika nie może pozbawiać go prawa do odliczeń.

Z uwagi na fakt, iż przedmiotowe nakłady nie stanowią u Wnioskodawcy środków trwałych, podlegających amortyzacji, zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do analizowanego stanu faktycznego, nie znajdują zastosowania regulacje wskazane w art. 91 ust. 2-7 ustawy o VAT w zakresie wieloletniej lub jednorazowej korekty podatku VAT naliczonego.

Co więcej, zdaniem Spółki, przedmiotowe zaniechanie Inwestycji nie wypełnia przesłanek wskazanych w art. 91 ust. 7c i 7d ustawy o VAT. W pierwszym przypadku - przedmiotowe zakupy towarów i usług, nie stanowią nakładów na środki trwałe o wartości poniżej 15.000 złotych, gdyż chociaż wykorzystywane do działalności gospodarczej podatnika, nie zostały kiedykolwiek przyjęte do użytkowania. Co więcej, nie prowadzą do zmiany prawa do obniżenia podatku należnego wynikającej ze zmiany przeznaczenia towarów i usług.

W odniesieniu do drugiego przypadku - poniesione nakłady na przedmiotową Inwestycję nie stanowią w swoim charakterze towarów handlowych, surowców lub materiałów, objętych dyspozycją art. 91 ust. 7d ustawy o VAT. Dopiero wykorzystanie tych towarów, materiałów oraz usług miało przyczynić się do wytworzenia zdatnych do użytkowania obiektów budowlanych.

Zatem, zaniechanie inwestycji, z przyczyn niezależnych od podatnika, na skutek decyzji podjętej przez wspólników Spółki, tak jak to ma miejsce w przypadku Spółki, nie powinno skutkować uznaniem, że mamy do czynienia ze zmianą przeznaczenia/wykorzystania przedmiotowych nabyć towarów i usług, a w konsekwencji, prowadzić do korekty podatku VAT naliczonego od przedmiotowych zakupów.

W kontekście zaniechanych inwestycji, które, co prawda, miały stanowić środek trwały, licznie wypowiadały się sądy administracyjne. Brak konieczności dokonania korekty w odniesieniu do nakładów na zaniechaną inwestycję podkreślił Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (sygn. III SA/Wa 173/08 oraz sygn. III SA/Wa 2450/08). W ostatnim z przywołanych orzeczeń, sąd wskazał: „uznać należy, że skoro spółka planowała realizację inwestycji i nie doszło do niej z przyczyn od skarżącej niezależnych, pozbawienie Spółki możliwości odliczenia naliczonego podatku VAT godziłoby w wynikającą z art. 17 ustęp 2 VI Dyrektywy zasadę neutralności podatku VAT.”

Analogiczny pogląd zaprezentował Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi w wyroku z dnia 19 lutego 2009 r., sygn. I SA/Łd 1372/08: „tylko w przypadku gdy inwestycji - w związku z którą przysługiwało prawo do odliczenia w momencie jej prowadzenia - zaniechano z uwagi na okoliczności pozostające poza kontrolą podatnika, wówczas nie ma on obowiązku dokonywania korekty odliczeń. Jeśli więc zaniechanie inwestycji było spowodowane czynnikami obiektywnymi, wówczas prawo do odliczenia zastaje zachowane”.

Z kolei w orzeczeniu w sprawie C-110/94 TSUE wyjaśnił, że prawo do odliczenia zostaje zachowane (nie ma obowiązku korekty) nawet wówczas, gdy inwestycji zaniechano z uwagi na to, że przeprowadzona analiza wykazała jej nieopłacalność. Zatem o tym, czy zaniechanie inwestycji skutkuje zachowaniem prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zakupach dotyczących tej inwestycji, czy też utratą tego prawa decydują okoliczności (przyczyny) zaniechania inwestycji.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego zostaje zachowane, jeśli inwestycji zaniechano ze względu na okoliczności pozostające poza kontrolą podatnika,, tj. z przyczyn od niego niezależnych.

Kwestia powyższa została potwierdzona w następujących interpretacjach indywidualnych:

• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 22 października 2013 r., sygn. IPTPP2/443-695/13-2/IR: „Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz opis zaistniałego stanu faktycznego, a także orzecznictwo TSUE, należy stwierdzić, iż skoro - jak wskazał Wnioskodawca - podjęcie decyzji o odstąpieniu od kontynuacji inwestycji spowodowane było upadłością firmy Wykonawcy, radykalnymi zmianami uwarunkowań gospodarczych, społecznych i prawnych w stosunku do tych, w których zapadła decyzja o realizacji przedmiotowej inwestycji w tym regulacjami prawnymi aktów prawa z lat 2011 - 2012 i zamieszczonymi w nich wymogami, a zarazem brakiem gwarancji zapewnienia strumienia odpadów, które umożliwiłyby efektywność ekonomiczną inwestycji, tj. okolicznościami niezależnymi od Gminy i pozostającymi poza kontrolą Wnioskodawcy, to Zainteresowany nie jest zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego uprzednio odliczonego, związanego z przedmiotowymi wydatkami dotyczącymi zaniechanej inwestycji.”
  
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 15 stycznia 2013 r., sygn. IPPP1/443-1140/12-2/MP: „Mając na uwadze powołane przepisy prawa, przedstawione okoliczności sprawy, a także orzecznictwo TSUE, należy stwierdzić, iż w przypadku gdy Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu poniesionych wydatków związanych z pracami nad projektem, a następnie z powodów pozostających poza kontrolą Wnioskodawcy ww. zakupy nie zostały wykorzystane do prowadzenia działalności opodatkowanej podatkiem VAT, Wnioskodawca nie traci prawa do odliczenia i nie będzie zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego związanego z ww. inwestycją.”
  
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 5 grudnia 2012 r., sygn. ILPP5/443-38/12-2/PG: „ponosząc wydatki na zakup towarów i usług związanych z inwestycją, służącą w zamiarze działalności opodatkowanej, miał prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT związanych z poniesieniem tych wydatków, w terminach przewidzianych w UVAT. W konsekwencji, gdy inwestycja została (z powodów niezależnych od podatnika) po pewnym czasie zaniechana, podatnik nie utracił prawa do odliczenia i nie jest zobowiązany do skorygowania odliczonego uprzednio podatku naliczonego związanego z tą inwestycją.”
  
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 23 listopada 2012 r., sygn. IPTPP2/443-766/12-4/KW: „w przypadku gdy Wnioskodawczyni przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu poniesionych wydatków dotyczących sporządzenia przez pierwszego architekta koncepcji projektowych oraz kosztorysów, a następnie z powodów pozostających poza kontrolą podatnika zakupy te nie zostały wykorzystane do prowadzenia działalności opodatkowanej podatkiem VAT, to Zainteresowana nie jest zobowiązana do dokonania korekty podatku naliczonego uprzednio odliczonego, związanego z przedmiotowymi wydatkami.”
  
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 2 października 2012 r., sygn. IPTPP2/443-578/12-2/IR: „TSUE wielokrotnie stwierdzał, że prawo do odliczenia VAT zostało wprowadzone, aby całkowicie uwolnić przedsiębiorcę od kosztów podatku VAT zapłaconego lub podlegającego zapłacie w toku jego działalności gospodarczej. Wspólny system podatku od wartości dodanej konsekwentnie zapewnia, że każda działalność gospodarcza, niezależnie od jej celu i efektu, pod warunkiem że sama podlega VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny.(...) Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca w 2004 r. rozpoczął Inwestycję - budowę środka trwałego mającego służyć czynnościom opodatkowanym. Przy nabywaniu materiałów służących do budowy środka trwałego podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zgodnie z art. 86 ust. 1 u.p.t.u. jednak inwestycja została zaniechana z przyczyn niezależnych od podatnika. Z powodu braku kontrahentów i znacznym zmniejszeniu przychodów inwestycja nie mogła być kontynuowana. W ostateczności podatnik musiał zamknąć działalność, która była wcześniej zawieszona. Inwestycja nie została oddana do użytku, nie została sprzedana. (...) o ile Wnioskodawcy rzeczywiście przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z zakupem towarów i usiug służących prowadzonej Inwestycji, natomiast zaniechanie tej inwestycji nastąpiło z powodów pozostających poza kontrolą podatnika, to podatnik nie jest zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego uprzednio odliczonego, związanego z zaniechaną inwestycją.”
  
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 1 kwietnia 2010 r., sygn. 1PPP1-443-1193/08-6/S/JB: „Uwzględniając powyżej cytowane przepisy oraz okoliczności przedstawione we wniosku należy stwierdzić, że Spóika ponosząc wydatki na zakup towarów i usług związanych z inwestycją, służącą w zamiarze działalności opodatkowanej, miała prawo do odliczenia podatku naliczonego w momencie poniesienia tych wydatków i w terminach przewidzianych w ustawie o VAT. W sytuacji, gdy prowadzone inwestycje zostaną (z różnych powodów, niezależnych od podatnika) po pewnym czasie zaniechane, Spółka nie utraci prawa do odliczenia i nie będzie zobowiązana do skorygowania odliczonego uprzednio podatku naliczonego związanego z tą inwestycją.”
  
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 25 lutego 2010 r., sygn. IBPP3/443-929/09/PH: „W świetle powyższych przepisów, a także mając na uwadze ww. wyrok ETS w sprawie C-37/95, należy stwierdzić, iż o ile Wnioskodawcy rzeczywiście przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z zakupem usług, mających na celu zbadanie stanu prawnego/technicznego nieruchomości przeznaczonej na salon sprzedaży, zaś zaniechanie przedmiotowej inwestycji nastąpiło z powodów pozostających poza kontrolą Wnioskodawcy, Wnioskodawca nie jest zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego uprzednio odliczonego, związanego z zaniechaną inwestycją.”
  
  

W opinii Wnioskodawcy, mając na uwadze orzeczenia TSUE do okoliczności nienakładających na podatnika obowiązku skorygowania deklaracji VAT w związku z zaniechaniem inwestycji zaliczyć należy m.in.:

1. zmianę sytuacji gospodarczej skutkującą nieopłacalnością inwestycji,
   
2. zmianę sytuacji podatnika uniemożliwiającą ukończenie inwestycji (np. ogłoszenie upadłości podatnika),
   
3. niezawinione przez podatnika zdarzenie losowe uniemożliwiające lub czyniące nieopłacalnym ukończenie Inwestycji (np. pożar, wichura czy akt wandalizmu),
   
4. błędy popełnione przez podmioty trzecie (np. zaniechanie inwestycji budowlanej ze względu na błędy popełnione przez realizującą budowę firmę budowlaną).
   
   

Podsumowując, zaniechanie inwestycji z przyczyn wskazanych przez Wnioskodawcę pozostaje poza świadomym Jego wyborem. Wnioskodawca chciał realizować inwestycję i planował Jej wykorzystanie w działalności opodatkowanej, ale z różnych powodów, niezależnych od niego, stało się to niemożliwe.

Dlatego mając na uwadze powołane przepisy prawa, przedstawione okoliczności sprawy, a także orzecznictwo TSUE, polskich sądów administracyjnych oraz interpretacje podatkowe, należy stwierdzić, iż w przypadku, gdy Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu poniesionych wydatków związanych z pracami nad Inwestycją, a następnie z powodów pozostających poza kontrolą Wnioskodawcy ww. nakłady nie zostały wykorzystane w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, to Wnioskodawca nie traci prawa do odliczenia i nie będzie zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego związanego z Inwestycją.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z poźn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.