Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/443-1108/14-6/SJ
z 26 stycznia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z 1 października 2014 r. (data wpływu 6 października 2014 r.) uzupełnionym pismem z 22 grudnia 2014 r. (data wpływu 30 grudnia 2014 r.) oraz z 21 stycznia 2015 r. (data wpływu 23 stycznia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży składników majątku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 października 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży składników majątku. Wniosek uzupełniono 30 grudnia 2014 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz 23 stycznia 2015 r. o wskazanie osób, uprawnionych do reprezentowania Wnioskodawcy – podpisanych na uzupełnieniu wniosku.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka zamierza zbyć majątek przedsiębiorstwa. Na majątek przedsiębiorstwa składają się:

1. środki trwałe w postaci: budynku z przyłączeniami wraz z gruntem; wieczyste użytkowanie gruntów, z wybudowanym placem i parkingiem przed budynkiem; urządzenia i maszyny; materiały; wartości niematerialne i prawne.

Dodatkowo Spółka posiada:

2. długi i wierzytelności, zawiązane umowy o pracę, kredyt długoterminowy oraz kredyt krótkoterminowy.

Dodatkowo należy założyć, że nie będą przedmiotem sprzedaży w obu zdarzeniach przyszłe lub aktualne kontrakty biznesowe, oraz bazy klientów. Spółka z kolei po sprzedaniu całości majątku i spłaceniu zobowiązań oraz ściągnięciu należności, zostanie zlikwidowana, zaś wszystkie umowy trwające do tego czasu zostaną rozwiązane.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, że:

1. Jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.
2. Zespół składników majątku według Wnioskodawcy nie będzie spełniał wymogów definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa sformułowanej w art. 2 pkt 27e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.). Na płaszczyźnie funkcjonalnej sprzedaż zespołu składników czyli nieruchomości, maszyn i urządzeń oraz materiałów produkcyjnych, nie może stanowić niezależnego przedsiębiorstwa, ze względu na to, że system produkcji opierał się na wykwalifikowanych pracownikach, wiedzy osób zarządzających, a także kontrolowany przez osoby odpowiedzialne za produkcję, oraz znające rynek usług, które wykonuje Wnioskodawca. Tak więc nawet sprzedaż nieruchomości, maszyn i urządzeń, a także materiałów, obcej firmie nie spowoduje sytuacji, w której bez przeszkód nadal będzie można świadczyć wykonywane wcześniej usługi. Jednakże jeśli obca firma, posiada wykwalifikowanych pracowników, oraz wiedzę odpowiednich osób, na temat tej produkcji, a także posiada kontakty z dostawcami i odbiorcami dotyczącej tej produkcji, to zakup nieruchomości, maszyn i urządzeń, a także materiałów w połączeniu z posiadaną wiedzą, wykwalifikowaną siłą roboczą, oraz znajomością dostawców, odbiorców i rynku, firmy która kupi zespół składników, może tworzyć zorganizowane przedsiębiorstwo. Na płaszczyźnie finansowej nie można wprost określić przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do wyodrębnionej działalności, ponieważ bez sprzedaży wyspecjalizowanej siły roboczej, wiedzy osób zarządzających firmą, a także listy dostawców i odbiorców, nie jest możliwe prowadzenie, dalszej produkcji w takiej samej formie jak dotychczas.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy sprzedaż składników majątku wymienionych w punkcie „a” jednemu nabywcy, przy założeniu spłaty długów i ściągnięcia wierzytelności oraz rozwiązania umów o pracę przez Spółkę, traktowana jest jako zorganizowana część przedsiębiorstwa i tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT?
2. Czy sprzedaż składników majątku wymienionych w punkcie „a” różnym nabywcom, przy założeniu spłaty długów i ściągnięcia wierzytelności oraz rozwiązania umów o pracę przez Spółkę, traktowane są jako zorganizowane części przedsiębiorstwa i tym samym nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku pytania „1” oraz „2” nie mamy do czynienia ze sprzedażą zorganizowanych części przedsiębiorstwa zgodną z UPTU.

Zgodnie z art. 5 pkt 1 UPTu opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Z kolei art. 6 pkt 1 stanowi, że przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W przypadku sprzedaży towarów, zgodnie z art. 2 pkt 6 mówimy o rzeczach oraz ich częściach, a także wszelkich postaciach energii. Z kolei art. 2 pkt 27e stanowi, że zorganizowana część przedsiębiorstwa to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

W przypadku pytania „2” sprzedając każdą część majątku, lub nawet grupy tych majątków różnym nabywcom mamy do czynienia ze sprzedażą towarów, ponieważ żadna z tych części, ani nawet grupy tych części nie mogą osobno stanowić niezależnego przedsiębiorstwa. Potrzebować one będą pozostałych składników majątku aby sprawnie funkcjonować na rynku.

Z kolei analizując pytanie „1” założyć należy, że sprzedaż jednemu nabywcy składników majątku z punktu „a” stanowić może dla nowego właściciela samodzielne i niezależne przedsiębiorstwo. Jednakże, w tym przypadku nie zostają sprzedane składniki niematerialne (poza ewentualną sprzedażą wartości niematerialnych i prawnych) takie jak zobowiązania, należności, kontrakty, bazy klientów i dostawców, zawarte umowy. Spółka nadal będzie istniała przez pewien okres czasu i sama rozwiąże swoje umowy oraz rozrachunki. Tak więc zakładając że składniki majątku mogą stanowić oddzielną cześć przedsiębiorstwa, nie można ich jednocześnie nazwać sprzedażą zorganizowanej części przedsiębiorstwa zgodnie z UPTU, ponieważ składniki niematerialne (poza wartościami niematerialnymi i prawnymi) w tym zobowiązania, nie zostaną odsprzedane potencjalnemu nabywcy. Tym samym w obu zdarzeniach przyszłych będziemy mieli do czynienia z opodatkowaniem sprzedaży składników z punktu „a”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei jak wynika z art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te – chociaż można je zakwalifikować jako odpłatną dostawę towarów, czy też odpłatne świadczenie usług – nie podlegają opodatkowaniu.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy – przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie „transakcji zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej, w tym także w formie umowy sprzedaży.

Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”. Dlatego też, dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją sformułowaną w art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121).

Zgodnie z powołanym wyżej przepisem, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
   
   

W myśl art. 552 Kodeksu cywilnego – czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Zatem, składniki materialne i niematerialne, wchodzące w skład przedsiębiorstwa, powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Natomiast stosownie do art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług – przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

1. istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
2. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
3. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
4. zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.
   
   

W świetle powyższych rozważań należy uznać, że na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług okolicznością determinującą możliwość wyłączenia na mocy art. 6 ustawy o VAT stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług do określonego zespołu składników niematerialnych i materialnych jest takie ich zorganizowanie, żeby wspomniany zespół mógł służyć do prowadzenia działalności gospodarczej. Zespół składników materialnych i niematerialnych obejmować powinien elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie miały zastosowania do zbywanego mienia musi ono – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w jego skład muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca (czynny, zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług) zamierza zbyć majątek przedsiębiorstwa. Na majątek przedsiębiorstwa składają się:

1. środki trwałe w postaci: budynku z przyłączeniami wraz z gruntem; wieczyste użytkowanie gruntów, z wybudowanym placem i parkingiem przed budynkiem; urządzenia i maszyny; materiały; wartości niematerialne i prawne oraz
2. długi i wierzytelności, zawiązane umowy o pracę, kredyt długoterminowy oraz kredyt krótkoterminowy.
   
   

Nie będą natomiast przedmiotem sprzedaży przyszłe lub aktualne kontrakty biznesowe, oraz bazy klientów. Spółka z kolei po sprzedaniu całości majątku i spłaceniu zobowiązań oraz ściągnięciu należności, zostanie zlikwidowana, zaś wszystkie umowy trwające do tego czasu zostaną rozwiązane.

Jak wskazał Zainteresowany, zespół składników majątku nie będzie spełniał wymogów definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa sformułowanej w art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług. Na płaszczyźnie funkcjonalnej sprzedaż zespołu składników czyli nieruchomości, maszyn i urządzeń oraz materiałów produkcyjnych, nie może stanowić niezależnego przedsiębiorstwa, ze względu na to, że system produkcji opierał się na wykwalifikowanych pracownikach, wiedzy osób zarządzających, a także kontrolowany był przez osoby odpowiedzialne za produkcję, oraz znające rynek usług, które wykonuje Wnioskodawca. Tak więc nawet sprzedaż nieruchomości, maszyn i urządzeń, a także materiałów, obcej firmie nie spowoduje sytuacji, w której bez przeszkód nadal będzie można świadczyć wykonywane wcześniej usługi. Na płaszczyźnie finansowej nie można wprost określić przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do wyodrębnionej działalności, ponieważ bez sprzedaży wyspecjalizowanej siły roboczej, wiedzy osób zarządzających firmą, a także listy dostawców i odbiorców, nie jest możliwe prowadzenie, dalszej produkcji w takiej samej formie jak dotychczas.

W świetle przywołanych uregulowań i przedstawionych okoliczności zgodzić się należy z Wnioskodawcą, że planowana sprzedaż składników majątku, czyli nieruchomości, maszyn i urządzeń oraz materiałów produkcyjnych – nie będzie sprzedażą zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Nie dojdzie więc do zastosowania wyłączenia spod przedmiotowego zakresu opodatkowania VAT przewidzianego w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Przedmiotowa transakcja nie będzie stanowić zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa ze względu na niespełnienie przesłanek zawartych w art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług. Sprzedażą nie zostaną objęte jakiekolwiek zobowiązania i należności, jak również przyszłe lub aktualne kontakty biznesowe, bazy klientów i dostawców, zawarte umowy. Po sprzedaży wskazanych składników majątku Spółka będzie istniała jeszcze przez pewien czas i sama dokona spłaty zobowiązań i ściągnięcia należności, jak również rozwiąże wszystkie umowy trwające do tego czasu. Na płaszczyźnie finansowej Wnioskodawca nie może wprost określić przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do wyodrębnionej działalności, a ponadto bez sprzedaży wyspecjalizowanej siły roboczej, wiedzy osób zarządzających firmą, a także listy dostawców i odbiorców, nie jest możliwe prowadzenie, dalszej produkcji w takiej samej formie jak dotychczas.

W konsekwencji, zbywane składniki majątku nie będą stanowić zorganizowanej części przedsiębiorstwa, gdyż przedmiot transakcji nie spełnia ustawowych przesłanek zawartych w definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa, tj. nie stanowi masy majątkowej (zespołu składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań) wydzielonej finansowo, organizacyjnie i funkcjonalnie.

Ad. 1 i Ad. 2

Reasumując, sprzedaż składników majątku wymienionych w punkcie „a” opisu zdarzenia przyszłego jednemu nabywcy, przy założeniu spłaty długów i ściągnięcia wierzytelności oraz rozwiązania umów o pracę przez Spółkę, nie będzie stanowić zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa wyłączonej z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

W konsekwencji, tym bardziej sprzedaż składników majątku wymienionych w punkcie „a” różnym nabywcom, przy założeniu spłaty długów i ściągnięcia wierzytelności oraz rozwiązania umów o pracę przez Spółkę, nie będzie stanowić zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa wyłączonej z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

Zauważa się, że organ podatkowy jest ściśle związany z opisanym we wniosku zdarzeniem przyszłym oraz jego uzupełnieniem. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego oraz jego uzupełnienia. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisanego zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.