Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB3/423-946/14-2/GJ
z 25 listopada 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa ( Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 3 września 2014 r. (data wpływu 8 września 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania otrzymanego odszkodowania – jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 8 września 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania otrzymanego odszkodowania .

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny

Spółka S.A. (dalej: „Spółka” lub S) prowadzi działalność w zakresie usług informatycznych, których odbiorcami są głównie duże i małe przedsiębiorstwa oraz instytucje administracji publicznej. Do podstawowych obszarów działalności firmy należą: doradztwo informatyczne, produkcja i wdrażanie oprogramowania, integracja rozwiązań, audyt i testowanie oprogramowania, dostarczanie infrastruktury informatycznej, a także outsourcing informatyczny.

W lipcu 2014 r. Spółka zawarła ugodę z Polska Sp. z o.o. (dalej: P ), na podstawie której zobowiązała się do zapłaty kwoty 2.500.000 PLN tytułem naprawienia szkody P związanej z awarią systemu A z dnia 22 listopada 2006 r. (uprzednio wdrażanego przez Spółkę w P), które to roszczenie objęte było postępowaniem sądowym zawisłym przed Sądem Okręgowym IX Wydział Gospodarczy.

Spółka potraktuje powyższą płatność jako wydatek niestanowiący kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. 2014. 851 j.t; dalej: ustawa o pdop).

Ponieważ powyższe zdarzenie było objęte polisą ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej lub użytkowania mienia, Spółka otrzymała odszkodowanie od Towarzystwa Ubezpieczeń S.A. w wysokości 1.000.000 PLN. Powyższe odszkodowanie zostało wypłacone na rzecz Spółki na podstawie ugody zawartej pomiędzy S a Towarzystwem w lipcu 2014 r.

Zgodnie z § 2 ugody zawartej pomiędzy Towarzystwem a S „przedmiotem ugody są roszczenia wynikłe ze szkody poniesionej przez P. Sp. z o.o. , powstałej w związku z awarią systemu A , do której doszło w dniu 22 listopada 2006 r., a których dotyczy toczące się postępowanie sądowe przez Sądem Okręgowym z powództwa P Sp. z o.o. przeciwko S S.A. przy interwencji ubocznej Towarzystwa Ubezpieczeń Spółka Akcyjna o zapłatę kwoty (...)”.

Na podstawie z kolei § 2 ust. 1 ugody zawartej pomiędzy Towarzystwem a S „Strony zgodnie ustalają, iż Ubezpieczyciel wypłaci S S.A. łączną kwotę 1.000.000 PLN (...) tytułem wszystkich należności wynikających z umowy i zdarzenia, o których mowa w § 1 niniejszej ugody w dniu następnym po dacie zawarcia ugody przed mediatorem przez S. S.A. z P. Sp. z o.o. w sprawie toczącej się przed Sądem Okręgowym”.

§ 2 ust. 4 powyższej ugody wskazuje następnie, że „Ubezpieczyciel zastrzega sobie prawo do zażądania zwrotu świadczenia określonego w ust. 1 powyżej, w przypadku braku uprawomocnienia się postanowienia o umorzeniu postępowania przed Sądem Okręgowym , a S S.A. to prawo w pełni akceptuje”. Jednocześnie do ugody zawartej pomiędzy P a S zostało załączone oświadczenie, że P zrzeka się względem Towarzystwa wszelkich roszczeń obecnych i przyszłych, wynikających lub związanych z awarią systemu A realizowanego przez S na podstawie umowy z dnia 30 czerwca 2005 r., w tym w szczególności roszczeń opartych o stosunek ubezpieczenia łączący S oraz Towarzystwo.

P zobowiązała się nie dochodzić w przyszłości w jakimkolwiek postępowaniu przedmiotowych roszczeń, jak również nie dokonywać jakichkolwiek czynności prowadzących do ich zaspokojenia, w tym zobowiązała się nie składać jakichkolwiek oświadczeń w przedmiocie potrącenia ww. roszczeń.

Niniejsze oświadczenie P złożyła pod warunkiem zawieszającym dokonania przez S zapłaty kwoty 2.500.000 PLN w terminach wskazanych w ugodzie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy odszkodowanie od Towarzystwa otrzymane przez S i przekazane na rzecz P będzie stanowić z perspektywy Spółki przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy odszkodowanie otrzymane od Towarzystwa nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Powyższe wynika z faktu, że zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 6a) ustawy o pdop do przychodów nie zalicza się zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

Odszkodowanie otrzymane przez S od Towarzystwa jest zwróconym wydatkiem poniesionym przez Spółkę na rzecz P w postaci odszkodowania w wysokości 2.500.000 PLN. Jednocześnie S nie zaliczy odszkodowania zapłaconego na rzecz P do kosztów podatkowych, w związku z dyspozycją art. 16 ust. 1 pkt 22 ustawy o pdop, który stanowi, że do kosztów podatkowych nie zalicza się kar umownych i odszkodowań z tytułu wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług oraz zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad albo zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług.

W konsekwencji, odszkodowanie wypłacone przez Towarzystwo na rzecz S będzie stanowić przychód niepodlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Powyższe stanowisko potwierdza orzecznictwo sądów administracyjnych, w tym przykładowo Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w wyroku z 12 czerwca 2007 r. (sygn. I SA/Gd 358/07). W ramach powyższego wyroku Sąd stwierdził, że: „Tym samym, w ocenie składu orzekającego w rozpoznawanej sprawie, kwota odszkodowania wypłacona podatnikowi, który uprzednio poniósł wydatki związane ze zdarzeniem wywołującym szkodę, a które zgodnie z art. 16 u.p.d.o.p. nie mogły zostać zaliczone w ciężar kosztów uzyskania przychodów, w wysokości odpowiadającej poniesionym wydatkom, na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 6a powołanej ustawy nie stanowi przychodu podatnika".

Jednocześnie na brak opodatkowania odszkodowania w analogicznym stanie faktycznym, jak w przedstawionym wniosku wskazał Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 8 lutego 2008 r. (sygn. IPPB1/415-392/07-2/AJ) stwierdzając, że: „Zatem, pomimo że - co do zasady - otrzymane odszkodowania za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą stanowią przychód z działalności gospodarczej, to jednak przepis art. 14 ust. 3 pkt 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (odpowiednio art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o pdop) wyłącza z przychodów tę część odszkodowania, która stanowi zwrot poniesionych wydatków, nie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów. Dlatego też odszkodowanie, jako zwrot wydatku poniesionego na remont powypadkowy samochodu, którego to wydatku nie zaliczono w ciężar kosztów uzyskania przychodów z tytułu działalności gospodarczej, nie będzie stanowiło przychodu z tytułu tej działalności”.

Analogiczne stanowisko znajduje się także m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 4 stycznia 2011 r. sygn. IPPB1/415-952/10-2/AM.

W konsekwencji, S stoi na stanowisku, że odszkodowanie otrzymane od Towarzystwa w zaistniałym stanie faktycznym nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych jako zwrócony inny wydatek Spółki niezaliczony do kosztów uzyskania przychodów (tj. kary zapłaconej na rzecz P).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej przez Spółkę oceny swego stanowiska.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.