Interpretacja Ministra Finansów
DD9/033/51/BRT/10/PK-640
z 25 października 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012r., poz. 749 z późn. zm.) Minister Finansów, w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 09 stycznia 2009 r. nr ILPB1/415-826/08-5/AG wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 06 października 2008 r., uzupełnionym pismem z dnia 21 listopada 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zasad przeliczania kosztów poniesionych w walutach obcych, jest prawidłowe.

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działając na podstawie § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), wydał w dniu 09 stycznia 2009 r., w imieniu Ministra Finansów, interpretację indywidualną dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zasad przeliczania kosztów poniesionych w walutach obcych. Interpretacja wydana została na wniosek z dnia 06 października 2008 r., uzupełniony pismem z dnia 21 listopada 2008 r.

Z przedstawionego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego wynika, że

Wnioskodawca importuje towary. Zdarza się, że zakupione towary otrzymywane są nawet po upływie 3 miesięcy od daty wystawienia faktury handlowej przez kontrahenta. Wtedy najczęściej również Wnioskodawca otrzymuje fakturę wraz z dokumentami celnymi. Wydatki związane z nabyciem (importem) towarów są ponoszone w walucie obcej.

W tym samym czasie Wnioskodawca najczęściej otrzymuje również dokumenty księgowe dotyczące poniesienia kosztów ubocznych importowanych towarów. W odniesieniu do niektórych importowanych towarów handlowych Wnioskodawca odsprzedaje je podmiotowi trzeciemu, w ten sposób, że po dokonanej odprawie celnej towar zostaje fizycznie dostarczony bezpośrednio temu podmiotowi, w rezultacie nie trafia do magazynu Wnioskodawcy. Zapisy w podatkowej księdze przychodów i rozchodów prowadzone są w sposób zgodny z art. 22 ust. 5-5c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym zadano m.in. pytanie (nr 3):

Po jakim kursie należy przeliczyć poniesione wydatki w walucie obcej na zakup towarów (towary importowane), w sytuacji gdy Wnioskodawca otrzymuje fakturę handlową, dokumenty celne oraz towar po dniu, w którym kontrahent wystawił fakturę?

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki poniesione na zakup towarów handlowych (importowanych) poniesione w walutach obcych należy przeliczyć po średnim kursie NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu, tj. poprzedzającego dzień wystawienia faktury handlowej.

Wydając w imieniu Ministra Finansów, interpretację indywidualną z dnia 09 stycznia 2009 r. Nr ILPB1/415-826/08-5/AG, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Po zapoznaniu się z aktami sprawy Minister Finansów zważył co następuje.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że zdarzenia gospodarcze Wnioskodawca ewidencjonuje w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, a zatem w zakresie dokumentowania i ewidencjonowania zapisów w księdze mają zastosowanie regulacje prawne zawarte w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475, z późn. zm.). Dowodami księgowymi są wszelkie dokumenty, które zgodnie z obowiązującymi przepisami mogą stanowić podstawę dokonywania zapisów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

Podstawą zapisów w podatkowej księdze, zgodnie z § 12-14 rozporządzenia Ministra Finansów, są dowody księgowe np. faktury VAT, rachunki, noty księgowe, dowody wewnętrzne.

Odnosząc się do kwestii księgowania zakupionych towarów handlowych należy wskazać, iż zastosowanie ma przepis § 17 ust. 1 rozporządzenia zgodnie, z którym istnieje obowiązek wpisania towaru do księgi, z zastrzeżeniem § 30, niezwłocznie po jego otrzymaniu, najpóźniej przed przekazaniem do magazynu lub sprzedaży.

Stosownie do art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Definicję momentu poniesienia kosztu zawiera art. 22 ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów w przypadku podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów, uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.

W świetle powołanych przepisów należy stwierdzić, iż wydatki na zakup towarów handlowych (importowanych), o których mowa w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku, poniesione w walutach obcych należy przeliczyć po średnim kursie NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu, tj. poprzedzającego dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.

Mając na uwadze powyższe stwierdza się, że stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zaistniałego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W konsekwencji należało, z urzędu, dokonać zmiany pisemnej interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, działającego w imieniu Ministra Finansów, gdyż jest nieprawidłowa.

Zgodnie z art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej, Minister Finansów może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Przepis ten nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej, Minister Finansów może, z urzędu zmienić ją w dowolnym czasie.

Zmieniona interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania zmienianej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o wydaniu zmienionej interpretacji – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012r., poz. 270, z późn. zm.).

Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi Ministra Finansów na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli Minister Finansów nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi), na adres: ul. Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.