Interpretacja Ministra Finansów
DD9/033/53/BRT/2013/RWPD-9669
z 5 grudnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012r., poz. 749 z późn. zm.) Minister Finansów, w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 17 kwietnia 2012 r. Nr IBPBI/1/415-94/12/BK wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 stycznia 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości pomniejszania przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej o udzielone nabywcom leków bonifikaty, jest prawidłowe.

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając na podstawie § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), wydał w dniu 17 kwietnia 2012 r., w imieniu Ministra Finansów, interpretację indywidualną dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości pomniejszania przychodu z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, o udzielone nabywcom leków bonifikaty nie ujęte w dobowych raportach fiskalnych oraz skorygowania zeznania podatkowego złożonego za 2010 r. Interpretacja wydana została na wniosek Pana z dnia 23 stycznia 2012 r.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca, jest wspólnikiem spółki cywilnej, która prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu lekami, parafarmaceutykami, kosmetykami. Sprzedaż ewidencjonowana jest dwutorowo (równolegle), tj. za pomocą kas fiskalnych oraz zapisów aptecznego programu komputerowego.

Przy sprzedaży niektórych leków z cenami urzędowymi i umownymi w latach 2010-2011 Apteka udzielała kupującym preferencji cenowej, która przybierała postać bonifikaty. W praktyce bonifikata polegała na obniżeniu ostatecznej kwoty do zapłaty przez klienta oraz zmniejszeniu uzyskanych wpłat z tytułu dokonanej sprzedaży, jednak nie obniżała ona cen poszczególnych artykułów wyszczególnionych na paragonie fiskalnym. Dokonując zakupu leku, który był objęty taką bonifikatą, klient otrzymuje paragon z kasy fiskalnej, na którym jest wyspecyfikowana cena netto leków oraz podatek VAT, natomiast bonifikata jest ujęta w jednej kwocie (bez rozbicia na kwotę netto i VAT) oraz bez przyporządkowania do konkretnej pozycji leków sprzedanych klientowi. Bonifikatą były objęte tylko leki refundowane przez NFZ dla których VAT wynosił w 2010r. 7%, a w 2011r. 8%.

Kwota do zapłaty, którą faktycznie płacił klient została pomniejszona o wartość udzielonej bonifikaty wskazanej na paragonie w kwocie brutto. Wartość tak udzielonych bonifikat nie jest uwidoczniona w raportach dobowych i okresowych z kasy fiskalnej. W związku z tym powstaje niespójność pomiędzy wartością raportu fiskalnego, który pokazuje wartość obrotu bez uwzględnienia bonifikat, a wartością rzeczywistego obrotu, który jest niższy o udzielone bonifikaty. Z dziennego zestawienia sprzedaży, sporządzonego za pomocą programu komputerowego, wynika suma udzielonych dziennych bonifikat, które są ponadto dokumentowane paragonami fiskalnymi (Apteka posiada kopie w tzw. „rolkach”). Zdarzenia gospodarcze dokumentowane za pomocą wydruków z kas fiskalnych znajdują potwierdzenie w zapisach komputerowego programu aptecznego na podstawie którego można ustalić wysokość udzielonych bonifikat, sporządzając dzienne lub miesięczne zestawienie.

W latach 2010 i 2011 różnica, która powstała pomiędzy faktycznym obrotem Apteki a obrotem ustalonym na podstawie kas fiskalnych (udzielone bonifikaty) była pokrywana ze środków własnych wspólników. Jako przychód spółki przyjmowano przychód netto wg zestawień fiskalnych.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z dnia 26 marca 2012r. wskazano, iż Spółka cywilna ewidencjonuje zdarzenia gospodarcze w księgach rachunkowych, do prowadzenia których jest zobowiązana.

W związku z powyższym zadano pytanie:

Czy wspólnik spółki cywilnej na podstawie przedstawionej sytuacji faktycznej może zmniejszyć przychód do opodatkowania o udzielone bonifikaty (netto) za 2011r., a za 2010r. dokonać korekty zeznania podatkowego PIT-36L zmniejszając podstawę do opodatkowania?

Zdaniem Wnioskodawcy, ma On prawo do obniżenia obrotu o udzielone bonifikaty w myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 i art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 16 lipca 1991r.z późn. zm. (winno być 26 lipca 1991r.) o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie, wg Wnioskodawcy, na podstawie art. 81 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa może On dokonać korekty zeznania podatkowego PIT-36L.

Wydając w imieniu Ministra Finansów, interpretację indywidualną z dnia 17 kwietnia 2012 r. Nr IBPBI/1/415-94/12/BK, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe, stwierdzając m.in. że (…) Niefiskalne wydruki komputerowe, w których zostają ujęte udzielone klientom bonifikaty, niespełniające wymogów powołanych przepisów, czy też paragony fiskalne zawierające informację o udzielonej bonifikacie w części niefiskalnej, nie mogą stanowić podstawy do pomniejszenia przychodu dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych. (…), a ponadto (...) możliwości skorygowania zeznania podatkowego złożonego za 2010r. w związku z brakiem uprzedniego pomniejszenia przychodu podatkowego o udzielone nabywcom leków bonifikaty uznał za bezprzedmiotowe (...).

Po zapoznaniu się z aktami sprawy Minister Finansów zważył, co następuje.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), za przychód z działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie do art. 24 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, u podatników, którzy prowadzą księgi rachunkowe, za dochód z działalności gospodarczej uważa się dochód wykazany na podstawie prawidłowo prowadzonych ksiąg, zmniejszony o dochody wolne od podatku i zwiększony o wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów, zaliczone uprzednio w ciężar kosztów uzyskania przychodów.

Zasady prowadzenia ksiąg rachunkowych określa ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2013 r., poz. 330). Zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości, operacje gospodarcze ujmuje się w księgach rachunkowych i wykazuje w sprawozdaniu finansowym zgodnie z ich treścią ekonomiczną. Udzielone przez sprzedającego bonifikaty stanowią formę rabatu, a więc zmniejszają przychód (art. 42 ust. 2 ustawy o rachunkowości), a u kupującego – cenę zakupu/nabycia należną sprzedającemu (art. 28 ust. 2 ustawy o rachunkowości).

Dowody księgowe dokumentujące dokonanie operacji gospodarczej powinny być rzetelne tj. zgodne z rzeczywistym przebiegiem operacji, kompletne, zawierające co najmniej dane określone w art. 21 ust. 1 ustawy o rachunkowości, oraz wolne od błędów rachunkowych. Jeżeli jedną operację dokumentuje więcej niż jeden dowód lub więcej niż jeden egzemplarz dowodu, kierownik jednostki ustala sposób postępowania z każdym z nich i wskazuje, który dowód lub jego egzemplarz będzie podstawą do dokonania zapisu (art. 22 ust. 4 ustawy o rachunkowości).

Natomiast kwestie dotyczące obowiązku prowadzenia ewidencji obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących określają przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.). Regulacje prawne w tym zakresie stanowią, że kasa rejestrująca służąca do prowadzenia ewidencji musi zapewniać prawidłowe zaewidencjonowanie podstawowych danych dotyczących zawieranych transakcji, w tym wysokości uzyskiwanego przez podatnika obrotu i kwot podatku należnego oraz musi przechowywać te dane lub też zapewniać bezpieczny ich przekaz na zewnętrzne nośniki danych (art. 111 ust. 6a ustawy).

Paragony fiskalne oraz raporty fiskalne muszą odzwierciedlać wartość sprzedaży i potwierdzać faktyczny przebieg operacji gospodarczej o czym stanowią przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338, z późn. zm.) obowiązującego do dnia 31 marca 2013 r., a po tym dniu przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2013 r. poz. 363).

Wnioskodawca wskazał, że (…) Zdarzenia gospodarcze dokumentowane za pomocą wydruków z kas fiskalnych znajdują potwierdzenie w zapisach komputerowego programu aptecznego na podstawie którego można ustalić wysokość udzielonych bonifikat, sporządzając dzienne lub miesięczne zestawienie. (…).

W oparciu o wyżej powołane regulacje prawne dokumenty te stanowią podstawę dokonywania odpowiednich zapisów w księgach rachunkowych. Zatem skoro dokumenty te odzwierciedlają rzeczywistą sprzedaż to oznacza, że na gruncie przepisu art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych umożliwiają pomniejszenie przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej o udzielone bonifikaty nabywcom leków.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego, jest prawidłowe.

W konsekwencji należało, z urzędu, dokonać zmiany pisemnej interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach działającego w imieniu Ministra Finansów, gdyż uznanie m.in., że (…) Niefiskalne wydruki komputerowe, w których zostają ujęte udzielone klientom bonifikaty, niespełniające wymogów powołanych przepisów, czy też paragony fiskalne zawierające informację o udzielonej bonifikacie w części niefiskalnej, nie mogą stanowić podstawy do pomniejszenia przychodu dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych. (…), jest nieprawidłowe.

Odnosząc się do możliwości skorygowania zeznania podatkowego należy wskazać, że uprawnienie do skorygowania uprzednio złożonej deklaracji przysługuje podatnikowi na podstawie art. 81 § 1 wyżej powołanej ustawy - Ordynacja podatkowa.

Zgodnie z art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej, Minister Finansów może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Przepis ten nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej, Minister Finansów może, z urzędu zmienić ją w dowolnym czasie.

Zmieniona interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania zmienianej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o wydaniu zmienionej interpretacji – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012r., poz. 270, z późn. zm.).

Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi Ministra Finansów na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli Minister Finansów nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi), na adres: ul. Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.