Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB2/4511-164/15-4/AU
z 23 czerwca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 17 marca 2015 r. (data wpływu 18 marca 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 czerwca 2015 r. (data wpływu 9 czerwca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania 50% koszów uzyskania przychodu i obowiązków podatkowych związanych z opodatkowaniem dochodu uzyskanego z tytułu przeniesienia praw autorskich  jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 marca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania 50% koszów uzyskania przychodu i obowiązków podatkowych związanych z opodatkowaniem dochodu uzyskanego z tytułu przeniesienia praw autorskich.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613). Pismem z dnia 27 maja 2015 r., nr IPTPB2/4511-164/15-2/AU, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ww. ustawy, wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. Wezwanie wysłano w dniu 28 maja 2015 r. (data doręczenia 1 czerwca 2015 r.), natomiast w dniu 9 czerwca 2015 r. do tutejszego Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie (data nadania 8 czerwca 2015 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Dnia 28 stycznia 2015 r. Wnioskodawca podpisał umowę o dzieło z firmą I. L. Inc., zwaną dalej B., mającą swą siedzibę w Kanadzie. Przedmiotem umowy jest tłumaczenie treści dialogów gry komputerowej z języka angielskiego na język polski. Umowa została sporządzona w języku angielskim. W umowie zleceniodawca zastrzega sobie przeniesienie praw autorskich od tłumaczonego tekstu na siebie. Wynagrodzenie za ww. tłumaczenie wynosi 4 500 USD. Kwota ta została podzielona na trzy transze, które odpowiadają trzem etapom całego tłumaczenia. Dnia 27 lutego 2015 r. firma dokonała przelewu na konto Wnioskodawcy w wysokości 1 085 USD, co odpowiada wynagrodzeniu za pierwszy etap tłumaczenia. Bank dokonał przewalutowania i pozostawił do dyspozycji Wnioskodawcy kwotę 3 914 zł 14 gr. Wynagrodzenie za dwa kolejne etapy tłumaczenia zostanie przelane po ich zakończeniu, co nastąpi w terminie późniejszym.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że podpisał umowę ze zleceniodawcą jako osoba fizyczna, nieprowadząca pozarolniczej działalności gospodarczej. Tłumaczenie treści gry komputerowej polega nie tylko na samym przetłumaczeniu dialogów gry z języka angielskiego na język polski, ale również na dostosowaniu ich do obu płci kontrolowanej przez gracza postaci. Zatem praca wykonana przez Wnioskodawcę miała/ma niepowtarzalny i indywidualny charakter, i stanowiła/stanowi utwór w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca wpłacił do Urzędu Skarbowego w R. zaliczkę na podatek dochodowy bez pośrednictwa płatnika w wysokości 564 zł, przyjmując 20% koszt uzyskania przychodu. Postępowanie Wnioskodawcy odnośnie przyjęcia takich kosztów spowodowane było tym, że w Urzędzie Skarbowym nie potrafiono Mu udzielić jednoznacznej odpowiedzi, co do przyjęcia konkretnych kosztów uzyskania przychodu, tj. czy koszty mają wynosić 20% czy 50%. Za dwa następne etapy tłumaczenia wynagrodzenie ma zostać wypłacone po ich przetłumaczeniu i zaakceptowaniu przez zleceniodawcę.

Wnioskodawca nie posiada wystarczającej wiedzy na temat przepisów prawa podatkowego i nie jest w stanie określić, czy dla ww. umowy o dzieło może zastosować 50% koszty uzyskania przychodu ze względu na przeniesienie praw autorskich na zleceniodawcę i w związku z tym rozliczyć się w formie zaliczki od podatku dochodowego do dnia dwudziestego następnego miesiąca po otrzymaniu przelewu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w związku z zaistniałym stanem faktycznym Wnioskodawca może zastosować 50% koszty uzyskania przychodu?
2. Czy Wnioskodawca jest zobowiązany do odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy z tytułu umowy o dzieło do dwudziestego dnia następnego miesiąca po otrzymaniu wynagrodzenia za każdy etap tłumaczenia?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, może On zastosować 50% koszty uzyskania przychodu z tytułu przeniesienia praw autorskich na kanadyjską firmę B. i tym samym rozliczyć należny podatek dochodowy w zeznaniu rocznym za 2015 r.

Wnioskodawca zaznacza, że w treści umowy występuje zapis, którego tłumaczenie oznacza, że „firma B. odkupuje od cedenta wszelkie prawa z tytułu należności dotyczące zawartości gry”.

Wnioskodawca na poparcie swojego stanowiska powołuje się na przepisy ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a w szczególności na:

• art. 1 ust. 1 określający, że przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażania (utwór),
  

• art. 2 ust. 2 stanowiący, że opracowanie cudzego utworu, w szczególności tłumaczenie, przeróbka, adaptacja, jest przedmiotem prawa autorskiego bez uszczerbku dla prawa do utworu pierwotnego.
  
  

Zdaniem Wnioskodawcy, Jego praca (tłumaczenie) spełnia wymogi powyższych artykułów, gdyż ma charakter indywidualny i adaptuje przetłumaczony tekst na nowy rynek (w tym przypadku rynek polski) bez uszczerbku dla prawa, do utworu pierwotnego. Spełniając warunki przytoczonych artykułów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych Wnioskodawca uważa, że możliwe jest zastosowanie 50% kosztów uzyskania przychodu zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, według którego koszty te można zastosować w przypadku korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami.

Na podstawie wyżej przedstawionych argumentów Wnioskodawca uważa, że może przyjąć 50% koszty uzyskania przychodu, przy naliczaniu należnego podatku od przyszłego wynagrodzenia za wykonaną pracę (dokonane tłumaczenia) i rozliczyć przychód w zeznaniu rocznym za 2015 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z poźn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści art. 9 ust. 2 ww. ustawy wynika, że dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń (art. 11 ust. 1 ww. ustawy).

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do przepisu art. 10 ust. 1 ww. ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 2 i 7 tego przepisu:

• działalność wykonywana osobiście (pkt 2),
  

• kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c) (pkt 7).
  
  

Stosownie do art. 13 pkt 8 ww. ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

1. osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
2. właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora - jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością

- z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Z kolei w myśl postanowień art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Wyliczenie zawarte w ww. przepisie nie ma charakteru zamkniętego, na co wskazuje użycie wyrażenia „w szczególności”, jednakże wprost zalicza do przychodów z praw majątkowych przychody uzyskiwane z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, a także z odpłatnego zbycia tych praw.

Odrębnymi przepisami, o których mowa w ww. art. 18 są m.in. przepisy ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631, z późn. zm.).

Z treści art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynika, że przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W art. 1 ust. 2 ww. ustawy ustawodawca określił, że w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

1. wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);
2. plastyczne;
3. fotograficzne;
4. lutnicze;
5. wzornictwa przemysłowego;
6. architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;
7. muzyczne i słowno–muzyczne;
8. sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;
9. audiowizualne (w tym filmowe)
   
   

Przy czym, zgodnie z art. 2 ust. 1 tej ustawy, opracowanie cudzego utworu, w szczególności tłumaczenie, przeróbka, adaptacja, jest przedmiotem prawa autorskiego bez uszczerbku dla prawa do utworu pierwotnego.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Natomiast z przepisu art. 8 ust. 2 tej ustawy wynika, iż domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.

Stosownie do art. 41 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej autorskie prawa majątkowe mogą przejść na inne osoby w drodze dziedziczenia lub na podstawie umowy. Umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych lub umowa o korzystanie z utworu, zwana dalej „licencją”, obejmuje pola eksploatacji wyraźnie w niej wymienione (art. 41 ust. 2 ww. ustawy).

Przychody z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich albo rozporządzania tymi prawami, występują wówczas, gdy spełnione są dwie przesłanki łącznie:

• wystąpienie przedmiotu praw majątkowych (autorskich) w postaci utworu.
  

• osiągnięty przychód musi być bezpośrednio związany z korzystaniem z określonych praw autorskich albo rozporządzaniem nimi, stanowić skutek takiego korzystania lub rozporządzenia w postaci odpowiedniego wynagrodzenia autorskiego.
  
  

Należy zaznaczyć, że jeżeli z umowy cywilnoprawnej wynika, że nastąpi przeniesienie lub korzystanie z praw autorskich, to przychód z tego tytułu należy kwalifikować do przychodów z praw majątkowych, o których mowa w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ustalenia, czy określony przychód został osiągnięty z tytułu praw autorskich lub pokrewnych, a także czy podatnik jest twórcą, czy też artystą wykonawcą należy dokonać w świetle odrębnych przepisów, czyli przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631, z późn. zm.).

Przepis art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) stanowi, że ilekroć w ustawie jest mowa o przepisach prawa podatkowego rozumie się przez to przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych.

Natomiast poprzez ustawy podatkowe, zgodnie z art. 3 pkt 1 Ordynacji podatkowej, należy rozumieć ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich.

Stosownie do tej definicji, cytowana powyżej ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych nie stanowi przepisów prawa podatkowego, a więc działający w imieniu Ministra Finansów Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi nie jest upoważniony do interpretowania tej ustawy w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej, a tym samym do stwierdzenia, czy dana osoba jest twórcą w rozumieniu przepisów ww. ustawy lub czy konkretna praca stanowi prawo autorskie lub prawo pokrewne.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną, nieprowadzącą działalności gospodarczej. Podpisał On umowę o dzieło z firmą I. L. Inc. Przedmiotem umowy jest przetłumaczenie treści dialogów gry komputerowej z języka angielskiego na język polski. W umowie zleceniodawca zastrzega sobie przeniesienie praw autorskich od tłumaczonego tekstu na siebie. Praca wykonywana przez Wnioskodawcę miała/ma niepowtarzalny i indywidualny charakter i stanowiła/stanowi utwór w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Dnia 27 lutego 2015 r. firma dokonała pierwszego przelewu na konto Wnioskodawcy. Wynagrodzenie za dwa kolejne etapy tłumaczenia zostanie przekazane po ich zakończeniu, co nastąpi w terminie późniejszym. Wnioskodawca wpłacił do Urzędu Skarbowego od pierwszego otrzymanego przelewu zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych bez pośrednictwa płatnika.

Biorąc pod uwagę wyżej powołane przepisy, wynagrodzenie wypłacane Wnioskodawcy na podstawie umowy o dzieło i wynikające z tytułu przeniesienia praw autorskich stanowi przychód z praw majątkowych, o których mowa w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przypadku osoby, która uzyskuje przychody z tytułu wykonywania usług na podstawie umowy o dzieło, przysługują zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 4 cyt. ustawy – koszty uzyskania przychodów w wysokości 20% uzyskanego przychodu.

Inaczej jest traktowana sprawa kosztów uzyskania przychodów twórców i autorów w przypadku uzyskiwania przychodów z tytułu wykonywania usług na podstawie umów o dzieło. O zastosowaniu 50% kosztów uzyskania przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich decyduje wyłącznie fakt uzyskania przychodu z tytułu wykonania dla zamawiającego utworu, bądź innego przedmiotu praw własności intelektualnej będących przedmiotem prawa autorskiego.

W takim przypadku koszty uzyskania przychodów ustala się zgodnie z przepisem art. 22 ust. 9 pkt 3 ww. ustawy, który stanowi, iż koszty uzyskania przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami określa się w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a, tym, że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Zastosowanie powyższego przepisu jest możliwe gdy dana osoba uzyskuje przychód za wykonanie czynności będącej przedmiotem prawa autorskiego oraz dokonuje rozporządzenia prawami autorskimi do swojego utworu, czyli gdy przechodzą one na zamawiającego utwór lub gdy udzielona jest licencja na korzystanie z nich.

Zgodnie z art. 22 ust. 9a ww. ustawy, w roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 9 pkt 1-3, nie mogą przekroczyć ½ kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Na podstawie art. 22 ust. 10 ustawy, jeżeli podatnik udowodni, że koszty uzyskania przychodów były wyższe niż wynikające z zastosowania normy procentowej określonej
w ust. 9 pkt 1-4 i pkt 6, koszty uzyskania przyjmuje się w wysokości kosztów faktycznie poniesionych. Przepisy ust. 5 i ust. 5a pkt 2 stosuje się odpowiednio. Przepis ten stosuje się również, jeżeli podatnik udowodni, że w roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 9 pkt 1-3, były wyższe niż kwota określona
w ust. 9a (art. 22 ust. 10a ustawy).

Przy osiągnięciu przychodu z praw majątkowych o których mowa w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych bez pośrednictwa płatnika, podatnik w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest obowiązany do samodzielnego obliczania i wpłacania zaliczek na podatek dochodowy w ciągu roku podatkowego. Dochód z tego źródła podlega kumulacji z dochodami z innych źródeł, opodatkowanymi na tzw. zasadach ogólnych czyli według skali określonej w art. 27 ust. 1 ww. ustawy, uzyskanymi w ciągu roku podatkowego.

Zgodnie z art. 45 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8.

Należy wskazać, iż przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewidują obowiązku odprowadzania zaliczek przez podatnika w trakcie roku podatkowego z tytułu osiągnięcia dochodu określonego w art. 18 ww. ustawy. Dlatego też nie znajduje zastosowania przepis art. 44 ust. 1a ww. ustawy, który stanowi, że podatnicy osiągający dochody bez pośrednictwa płatników:

1. ze stosunku pracy z zagranicy;
2. z emerytur i rent z zagranicy;
3. z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, 4 i 6-9, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 1

- są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy, według zasad określonych w ust. 3a.

Biorąc pod uwagę zaistniały stan faktyczny, na podstawie art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawca może zastosować 50% koszty uzyskania przychodu do wynagrodzenia wypłacanego na podstawie umowy o dzieło, ale tylko i wyłącznie wtedy, gdy wykonywana przez Niego praca jest twórcza, tzn. niepowtarzalna, ma indywidualny charakter oraz spełnia przesłanki utworu określone w ww. ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych, z uwzględnieniem normy prawnej zawartej w art. 22 ust. 9a ww. ustawy, czyli do wysokości nie przekraczającej ½ kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej. Wnioskodawca będzie zobowiązany wykazać uzyskaną należność z tytułu przeniesienia praw autorskich w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, składanym zgodnie z art. 45 ustawy, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, w którym ta należność zostanie uzyskana.

Nadmienia się, że dokumenty dołączone do wniosku nie podlegają analizie i weryfikacji w ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego. Zgodnie bowiem z przepisem art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.