Interpretacja Ministra Finansów
DD9/033/409/BRT/2014/RWPD-56386
z 29 maja 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) Minister Finansów, w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 12 września 2013 r. Nr IBPBI/1/415-588/13/BK, wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 07 czerwca 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia źródła przychodów, do jakiego należy zaliczyć przychody z tytułu udzielania licencji na korzystanie z utworów muzycznych objętych prawami autorskimi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, jest prawidłowe.

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając na podstawie § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), wydał w dniu 12 września 2013 r., w imieniu Ministra Finansów, interpretację indywidualną dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia źródła przychodów, do jakiego należy zaliczyć przychody uzyskane z tytułu korzystania przez twórcę z przysługujących mu praw autorskich do utworu muzycznego. Interpretacja wydana została na wniosek Pana z dnia 07 czerwca 2013 r.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca będąc osobą fizyczną od kilkudziesięciu lat otrzymuje wynagrodzenie z tytułu praw autorskich stanowiące źródło przychodów jakim jest działalność wykonywana osobiście. Prawa autorskie dotyczą utworów muzycznych skomponowanych w przeszłości, a także tworzonych i wykonywanych w okresie bieżącym.

W związku z powyższym zadano pytanie:

Czy aktualnie zakładając jednoosobową firmę w zakresie działalności artystycznej Wnioskodawca może potraktować przedmiotowe wynagrodzenie, jako przychód z działalności gospodarczej (w zakresie udzielania licencji na korzystanie z utworów muzycznych bez względu na okres ich powstania)?

Zdaniem Wnioskodawcy, przychody osiągane z tytułu udzielenia licencji na korzystanie z utworów muzycznych mogą być kwalifikowane do przychodów z działalności gospodarczej na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm., dalej: „u.p.d.o.f.”).

Jak wskazuje Wnioskodawca, można bowiem w taki sposób ukształtować treść stosunku prawnego, aby przychody z tytułu korzystania z praw autorskich były zaliczane do źródła pozarolnicza działalność gospodarcza.

Należy wskazać, że według art. 5a pkt 6 ww. ustawy, za działalność gospodarczą uznaje się:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 u.p.d.o.f.

Jednocześnie Wnioskodawca zaznacza, że za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
   
   

Co ważne, wobec takiej definicji i wyłączeń, to strony kontraktu mogą w pewnym zakresie kreować implikacje podatkowe. Jeżeli bowiem świadczenie będzie wykonywane w sposób zorganizowany i ciągły oraz nie zostaną poczynione żadne szczególne obostrzenia co do odpowiedzialności, ryzyka i uprawnień kierowniczych zlecającego to z łatwością można doprowadzić do tego, iż przychód z tytułu korzystania z praw autorskich umiejscowiony będzie w źródle pozarolniczą działalność gospodarcza. O takiej „swobodzie" co do kształtowania skutków podatkowych (a dokładniej o tym, iż prawa autorskie mogą być wykorzystywane również w działalności gospodarczej), pośrednio, świadczy również treść przepisu art. 22 ust. 12 u.p.d.o.f., który wskazuje, iż do przychodów, o których mowa w art. 14 u.p.d.o.f. (działalność gospodarcza), nie mają zastosowania koszty uzyskania przychodów określone w art. 22 ust. 9 u.p.d.o.f. (czyli m.in. 50% koszty uzyskania przy korzystaniu z praw autorskich).

Ponadto Wnioskodawca wskazuje, iż rodzaj prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej jednoznacznie stanowiłby czynności polegające na wykorzystywaniu praw autorskich (wartości niematerialnych i prawnych) w sposób zorganizowany i ciągły.

Czynności miałyby zorganizowany charakter działania w obrocie gospodarczym co oznacza prowadzenie działalności w sposób metodyczny, systematyczny i uporządkowany, który wiąże się z planowanym charakterem działań i realizacją poszczególnych zamierzeń w sposób ciągły. Jednocześnie wykluczone jest ich wykonywanie pod jakimkolwiek kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zleceniodawcę. Nie wchodzi w rachubę ponadto jakakolwiek odpowiedzialność zlecającego za rezultat tych czynności, a także skutki udzielenia licencji w pełni obciążą mnie jako przedsiębiorcę.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ulega też wątpliwości, że prowadzenie działalności w zakresie udzielania licencji będzie miało zarobkowy charakter, czyli nastawienie na osiągnięcie zysku (dochodu) w postaci opłat licencyjnych (autorskich).

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny (winno być zdarzenie przyszłe) i powołane przepisy prawa podatkowego, należy stwierdzić, iż opisane we wniosku udzielenie licencji na korzystanie z praw do utworów muzycznych dla podmiotów trzecich może skutkować osiąganiem przychodów ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust 1 pkt 3 u.p.d.o.f. (tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej). Prowadzenia działalności w powyższym zakresie na podstawie długoterminowej umowy licencyjnej stanowi bowiem przejaw działalności prowadzonej w profesjonalny, zarobkowy, zorganizowany i ciągły sposób. Należy więc stwierdzić, iż udzielenie licencji do korzystania z utworów muzycznych w warunkach woli podmiotu kwalifikowania przedmiotowych przychodów do źródła jakim jest pozarolniczą działalność gospodarcza powoduje, iż przychód uzyskany z tego tytułu będzie mógł zostać rozpoznany jako przychód z działalności gospodarczej.

Wydając w imieniu Ministra Finansów, interpretację indywidualną z dnia 12 września 2013 r. Nr IBPBI/1/415-588/13/BK, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe, stwierdzając m.in., że (…)jeżeli ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych zalicza określony przychód do innego źródła niż pozarolnicza działalność gospodarcza, przychód ten stanowi przychód z tego źródła, a nie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, niezależnie od tego czy zdarzenie, które powoduje powstanie tego przychodu ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą (…).

Po zapoznaniu się z aktami sprawy Minister Finansów zważył, co następuje.

Przy prawnopodatkowej ocenie zagadnienia, będącego przedmiotem wniosku, należy mieć na uwadze, że zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) odrębnym źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Definicja działalności gospodarczej zawarta została w art. 5a pkt 6 ustawy, zgodnie z którą jest to działalność zarobkowa:

1. wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa,
2. polegająca na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Przychodem z działalności gospodarczej są kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług (art. 14 ustawy).

Jednocześnie zauważyć należy, iż przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują pojęć takich jak np. „twórca”, „korzystanie przez twórców z praw autorskich” lub pojęć z nimi związanych, jak np. „utwór”. Ustawodawca odsyła w tym względzie do odrębnych przepisów, przez które należy rozumieć ustawę z dnia 04 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.). Zgodnie z art. 1 ust. 1 i 2 tej ustawy, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażania (utwór). W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory m.in. wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe), muzyczne i słowno-muzyczne.

Przychody z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich lub artystów wykonawców z praw pokrewnych albo rozporządzania tymi prawami występują wówczas, gdy spełnione są dwie przesłanki. Po pierwsze, konieczne jest wystąpienie przedmiotu praw majątkowych w postaci utworu lub artystycznego wykonania. Po drugie zaś, osiągnięty przychód musi być bezpośrednio związany z korzystaniem z określonych praw autorskich lub pokrewnych albo rozporządzaniem nimi (np. poprzez udzielenie licencji) i stanowić skutek takiego korzystania lub rozporządzenia w postaci odpowiedniego wynagrodzenia autorskiego lub wykonawczego.

Przechodząc na grunt przepisów prawa podatkowego podkreślić należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie wyklucza możliwości osiągania przez twórców przychodów z majątkowych praw autorskich, w tym z tytułu odpłatnego zbycia tych praw, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Zatem prowadzenie działalności twórczej może następować również wówczas, gdy sam twórca jest przedsiębiorcą i w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonuje utwory, do których prawa przenosi na inne osoby. Przychody uzyskane w tym przypadku są przychodami z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Odnosząc się do opisanego zdarzenia przyszłego zauważyć należy, iż Wnioskodawca wskazał we wniosku, że jest autorem utworów muzycznych mającym zamiar rozpocząć jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie działalności artystycznej, w ramach której udzielane byłyby licencje na korzystanie z tych utworów. A zatem nie ma przeszkód, aby przychody z tytułu wykonywanych przez Wnioskodawcę usług i udzielenia licencji na korzystanie z utworów muzycznych, mogły być kwalifikowane do źródła pozarolnicza działalność gospodarcza. Nie ma przy tym znaczenia, iż świadczone usługi są „utworem” w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Stanowisko znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych np. wyrok WSA w Gdańsku z dnia 12 lutego 2014 r. sygn. akt I SA/Gd 1684/13, wyrok NSA z 07 lutego 2007 r. sygn. akt II FSK 211/06, wyrok WSA w Gdańsku z dnia 27 września 2005 r. sygn. akt I SA/Gd 1561/02.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdza się, że stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego, jest prawidłowe.

W konsekwencji należało, z urzędu, dokonać zmiany pisemnej interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, działającego w imieniu Ministra Finansów, gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość.

Zgodnie z art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej, Minister Finansów może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Przepis ten nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej, Minister Finansów może, z urzędu zmienić ją w dowolnym czasie.

Zmieniona interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania zmienianej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o wydaniu zmienionej interpretacji – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.).

Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi Ministra Finansów na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli Minister Finansów nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi), na adres: ul. Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.