INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 29.02.2012r. (data wpływu 22.03.2012r.) w sprawie o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów podatkowych– jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 22.03.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów podatkowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Sp. z o.o. (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) prowadzi działalność gospodarczą podlegającą opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka zawarła ramową umowę pożyczki (dalej”. „Umowa Pożyczki”) z zagranicznym pożyczkodawcą (dalej: „Pożyczkodawca”). Celem umowy pożyczki jest finansowanie bieżącej działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę, służącej generowaniu przychodów podatkowych. Spółka nie przeznaczyła, ani nie zamierza przeznaczać uzyskanych w ramach Umowy Pożyczki środków na inwestycje (nie finansuje i nie zamierza finansować zakupu środków trwałych i/lub wartości niematerialnych i prawnych).

W ramach Umowy Pożyczki, Pożyczkodawca zgodził się przekazać do dyspozycji Spółki środki pożyczkowe w łącznej wysokości nieprzekraczającej maksymalnego limitu ustalonego przez strony w Umowie Pożyczki. Środki pożyczkowe udostępniane są, na mocy Umowy Pożyczki, na wniosek Spółki. Po wystosowaniu przez Spółkę wniosku o wypłatę środków pożyczkowych (lub wniosku o przedłużenie terminu zwrotu przelanych już środków pożyczkowych), Pożyczkodawca wystawia potwierdzenie, które określa kwotę kapitału pożyczki, planowany termin spłaty oraz wysokość należnych odsetek, w tym także część kwoty odsetek podlegającej potrąceniu w dacie planowanej spłaty z tytułu podatku u źródła (zgodnie z obowiązującymi przepisami, w tym właściwą umową o unikaniu podwójnego opodatkowania).

W związku z zawartą Umową Pożyczki, strony prowadzą rozliczenia z tytułu udostępnienia środków pożyczkowych w określonych dostępach czasu (co kilka miesięcy), określonych przez Spółkę jako okres, w którym przewiduje ona potrzebę wykorzystania przekazanych środków pieniężnych. Odsetki od przekazanej do wykorzystania kwoty pożyczki stają się należne na koniec każdego z takich okresów, pomimo iż Spółka może - składając odpowiedni wniosek zgodnie z Umową Pożyczki - wnieść o przesunięcie terminu zwrotu udzielonej pożyczki.

W przypadku wystąpienia z wnioskiem o przesunięcie terminu spłaty pożyczki, Pożyczkodawca dokonuje kapitalizacji odsetek do kwoty głównej zobowiązania (kapitału pożyczki). W ten sposób, zgodnie z wolą stron Umowy Pożyczki, udzielona do dyspozycji kwota kapitału pożyczki zostaje powiększona o wartość należnych odsetek, pomniejszonych o kwotę potrąconego podatku u źródła, odprowadzonego przez Wnioskodawcę w imieniu Pożyczkodawcy do właściwego urzędu skarbowego. Dla celów ustalenia momentu powstania kosztów uzyskania przychodów oraz dla celów odprowadzenia podatku u źródła Spółka kwalifikuje moment kapitalizacji jako moment zapłaty odsetek.

W związku z wyżej opisanym stanem faktycznym Spółka zadała następujące pytanie:

Czy w opisanym stanie faktycznym, kwota odsetek, która w przypadku przesunięcia terminu zwrotu środków pożyczkowych podlega dopisaniu do kapitału pożyczki (kapitalizacji), stanowi dla Spółki koszty uzyskania przychodów w momencie kapitalizacji, czy też dopiero w momencie faktycznej zapłaty skapitalizowanych odsetek...

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Spółki, jeżeli w wyniku podejmowanych przez strony decyzji dochodzi do przedłużenia terminu zwrotu kwoty pożyczki, przy czym naliczone i należne w pierwotnie ustalonym terminie spłaty odsetki powiększają kapitał pożyczki, od którego naliczane są odsetki w kolejnym okresie pożyczkowym (kapitalizacja), to odsetki takie stanowią koszt uzyskania przychodów Spółki w dacie ich kapitalizacji (tj. dopisania odsetek do kwoty kapitału pożyczki). W ocenie Spółki, nie będzie ona zatem zobowiązana do zwlekania z momentem rozpoznania kosztu uzyskania przychodów do czasu rzeczywistej spłaty skapitalizowanych odsetek.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. art. 16 ust. 1 ustawy o CIT stanowi enumeratywną listę wyłączeń z kosztów uzyskania przychodów. Zatem koszt, który można zakwalifikować do którejkolwiek z pozycji wymienionej na tej liście nie będzie stanowił kosztu uzyskania przychodów, nawet jeśli był poniesiony w celu osiągnięcia/zachowania źródła przychodów.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, iż Spółka ma prawo zaliczenia ponoszonych kosztów do kosztów uzyskania przychodów, pod warunkiem, że koszty zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów oraz nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

W przedmiotowym stanie faktycznym dochodzi do transakcji (zaciągnięcia pożyczki), w ramach której Spółka ponosi koszty w postaci odsetek z tytułu wykorzystania środków pożyczkowych. Zdaniem Spółki, nie ulega wątpliwości, iż koszty te ponoszone są w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, gdyż pożyczka zaciągnięta przez Spółkę stanowi jedno ze źródeł finansowania bieżącej działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę.

Działalność ta jest opodatkowana podatkiem dochodowym od osób prawnych. Tak więc, poprzez zapewnienie Wnioskodawcy środków przeznaczonych na prowadzenie działalności opodatkowanej, Spółka podejmie działania służące pośrednio generowaniu przychodów podatkowych oraz zabezpieczeniu źródła przychodów. Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem Spółki, kwestią kluczową przy określeniu możliwości zaliczenia skapitalizowanych odsetek do kosztów uzyskania przychodów jest analiza ograniczeń wskazanych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz nie zapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów). Jednocześnie, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a ustawy o CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów). Z powyższego wynika, iż skapitalizowane odsetki stanowią koszty uzyskania przychodów w myśl powołanych przepisów.

Niemniej, w tym miejscu należy zwrócić uwagę na naturę kapitalizacji. Mianowicie, kapitalizacja odsetek polega na przekształceniu zobowiązania z tytułu odsetek w zobowiązanie z tytułu spłaty części kapitałowej pożyczki czy też kredytu. Innymi słowy, zobowiązanie z tytułu odsetek dopisane zostaje do zobowiązania głównego (efekt kapitalizacji jest identyczny jak splata odsetek oraz ponowne zaciągnięcie pożyczki w kwocie spłaconych odsetek). Po dokonaniu kapitalizacji oprocentowanie liczone jest od nowej, wyższej podstawy, na którą składa się pożyczony kapitał i doliczone do tego kapitału odsetki. W ten sposób, pomimo braku faktycznego przepływu naliczonych odsetek na rachunek pożyczkodawcy, w dniu kapitalizacji następuje postawienie tych odsetek do jego dyspozycji.

Konsekwentnie, kapitalizację w opinii Spółki należy uznać za formę zapłaty odsetek. To z kolei powoduje, że skapitalizowane odsetki od pożyczki (niezwiązanej z działalnością inwestycyjną Spółki), która została zaciągnięta od Pożyczkodawcy należy zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów Spółki w dacie kapitalizacji, a nie w dacie faktycznej zapłaty skapitalizowanych odsetek.

Spółka pragnie zauważyć, iż powyższy pogląd jest szeroko podzielany przez organy podatkowe w wydawanych interpretacjach oraz przez sądy administracyjne w wydawanych wyrokach. Przykładowo w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 29 marca 2010r. (sygn. ITPB3/423-829a/O9/DK) stwierdzono, iż „(...) skapitalizowane odsetki od pożyczek stanowią dla podatnika podatku dochodowego od osób prawnych koszt uzyskania przychodów. Ponadto do kosztów uzyskania przychodów będą zaliczone również zapłacone odsetki od pożyczek. (...) kapitalizację odsetek - tj. operację polegającą na dopisaniu/dodaniu kwoty odsetek do kwoty pożyczki (kwoty głównej pożyczki) - należy traktować na równi z ich zapłatą (dochodzi bowiem w ten sposób do uregulowania odsetek). W wyniku kapitalizacji odsetek, zobowiązanie pożyczkobiorcy z tytułu odsetek wygasa z zaspokojeniem pożyczkodawcy, a oprocentowanie liczone jest od kwoty głównej pożyczki powiększonej o kwotę skapitalizowanych (tj. dopisanych/dodanych) odsetek.” Analogiczny pogląd został wyrażony w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 6 czerwca 2011r. (sygn. ITPB3/423-125/11/MK), w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 14 września 2010r. (sygn. IBPBI/2/423-830/10/CzP), w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 25 sierpnia 2010r. (sygn. ILPB3/423-474/l0-3/EK), jak również w wyrokach: