Interpretacja Ministra Finansów
DD9/033/236/BRT/2012/PK-887
z 11 września 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012r., poz. 749 z późn. zm.) Minister Finansów, w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 21 października 2011 r. Nr IPTPB1/415-102/11-4/AG wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 lipca 2011 r., uzupełnionym pismem z dnia 16 września 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości pomniejszania przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej o udzielone nabywcom leków bonifikaty, jest prawidłowe.

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działając na podstawie § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), wydał w dniu 21 października 2011 r., w imieniu Ministra Finansów, interpretację indywidualną dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości pomniejszania przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej o udzielone nabywcom leków bonifikaty nie wykazane w raporcie dziennym z kasy fiskalnej. Interpretacja wydana została na wniosek Pana ….. z dnia 19 lipca 2011 r., uzupełniony pismem z dnia 16 września 2011 r.

Z przedstawionego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży detalicznej leków oraz innych towarów w aptece. Przy sprzedaży towarów apteka udziela niektórym kupującym bonifikaty (np. stali klienci, pierwsze zakupy, duże zakupy itd.). Bonifikata ta polega na obniżeniu ostatecznej kwoty do zapłaty. Nie ma to wpływu na obniżkę cen poszczególnych artykułów wyszczególnionych na dokumencie sprzedaży. Udzielone bonifikaty stanowią instrument ekonomiczny firmy, którego celem jest zwiększenie przychodów z obrotów jakie przynosi sprzedaż leków, zrekompensowanie klientom kosztów związanych z dojazdem do apteki, która położona jest poza obrębem mieszkalnym miasta oraz ma stanowić zachętę dla klientów do dokonywania zakupów w przyszłości. W raporcie dziennym z kasy fiskalnej przychód jest ewidencjonowany bez pomniejszenia o bonifikaty, przy czym do kasy apteki wpływa kwota pomniejszona o bonifikaty. Kwoty bonifikat widoczne są w zestawieniu komputerowym oraz na wydrukach paragonów fiskalnych wydawanych klientowi i ich wtórnikach przechowywanych w aptece.

W piśmie z dnia 16 września 2011 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca poinformował, iż prowadzi dokumentację podatkową w formie ksiąg rachunkowych.

W związku z powyższym zadano pytanie:

Czy w przedstawionej sytuacji, przychodem z działalności gospodarczej będzie kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o udzieloną bonifikatę oraz należny podatek od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, ze względu na fakt, iż ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. Z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), nie zawiera definicji pojęcia bonifikata, to pojęcie to należy definiować zgodnie z jego rozumieniem powszechnym. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego PWN, bonifikata to zmniejszenie ustalonej ceny towaru lub usługi. Nadto ww. ustawa, nie precyzuje jednoznacznie sposobu dokumentowania udzielonych bonifikat. W tej sytuacji udokumentowanie faktu udzielenia bonifikaty poprzez zamieszczenie informacji o niej na paragonie fiskalnym oraz na jego wtórniku przechowywanym w aptece jest w pełni wystarczające dla potwierdzenia wysokości kwoty uzyskanego przychodu ze sprzedaży. Inne założenie prowadziłoby do konieczności zakwestionowania wszelkich transakcji udokumentowanych paragonami fiskalnymi.

Wnioskodawca podniósł, iż przychody podatników podatku dochodowego od osób fizycznych prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą zostały określone w art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stosownie do którego za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne choćby nie zostały faktycznie otrzymane po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaż uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Z powyższego, w ocenie Wnioskodawcy należy wnioskować, że zmniejszenie ceny przed sprzedażą powoduje zmniejszenie przychodu u sprzedawcy.

Według Wnioskodawcy, przychodem z działalności gospodarczej - w przedstawionej sytuacji - będzie kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o udzieloną bonifikatę oraz należny podatek od towarów i usług.

Wydając w imieniu Ministra Finansów, interpretację indywidualną z dnia 21 października 2011 r. Nr IPTPB1/415-102/11-4/AG, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe, stwierdzając m.in. że (…)Niefiskalne wydruki komputerowe (dzienne), w których zostają ujęte udzielone klientom bonifikaty, niespełniające wymogów powołanych przepisów dotyczących rejestracji obrotu dla potrzeb podatku od towarów i usług, czy też paragony fiskalne zawierające informację o udzielonej bonifikacie w części niefiskalnej, nie mogą stanowić podstawy do pomniejszenia przychodu dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych (…).

Po zapoznaniu się z aktami sprawy Minister Finansów zważył, co następuje.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), za przychód z działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie do art. 24 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, u podatników, którzy prowadzą księgi rachunkowe, za dochód z działalności gospodarczej uważa się dochód wykazany na podstawie prawidłowo prowadzonych ksiąg, zmniejszony o dochody wolne od podatku i zwiększony o wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów, zaliczone uprzednio w ciężar kosztów uzyskania przychodów.

Zasady prowadzenia ksiąg rachunkowych określa ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2013 r., poz. 330). Zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości, operacje gospodarcze ujmuje się w księgach rachunkowych i wykazuje w sprawozdaniu finansowym zgodnie z ich treścią ekonomiczną. Udzielone przez sprzedającego bonifikaty stanowią formę rabatu, a więc zmniejszają przychód (art. 42 ust. 2 ustawy o rachunkowości), a u kupującego – cenę zakupu/nabycia należną sprzedającemu (art. 28 ust. 2 ustawy o rachunkowości).

Dowody księgowe dokumentujące dokonanie operacji gospodarczej powinny być rzetelne tj. zgodne z rzeczywistym przebiegiem operacji, kompletne, zawierające co najmniej dane określone w art. 21 ust. 1 ustawy o rachunkowości, oraz wolne od błędów rachunkowych. Jeżeli jedną operację dokumentuje więcej niż jeden dowód lub więcej niż jeden egzemplarz dowodu, kierownik jednostki ustala sposób postępowania z każdym z nich i wskazuje, który dowód lub jego egzemplarz będzie podstawą do dokonania zapisu (art. 22 ust. 4 ustawy o rachunkowości).

Natomiast kwestie dotyczące obowiązku prowadzenia ewidencji obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących określają przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.). Regulacje prawne w tym zakresie stanowią, że kasa rejestrująca służąca do prowadzenia ewidencji musi zapewniać prawidłowe zaewidencjonowanie podstawowych danych dotyczących zawieranych transakcji, w tym wysokości uzyskiwanego przez podatnika obrotu i kwot podatku należnego oraz musi przechowywać te dane lub też zapewniać bezpieczny ich przekaz na zewnętrzne nośniki danych (art. 111 ust. 6a ustawy).

Paragony fiskalne oraz raporty fiskalne muszą odzwierciedlać wartość sprzedaży i potwierdzać faktyczny przebieg operacji gospodarczej o czym stanowią przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338, z późn. zm.) obowiązującego do dnia 31 marca 2013 r., a po tym dniu w rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2013 r. poz. 363).

Wnioskodawca wskazał, że (…) kwoty bonifikat widoczne są w zestawieniu komputerowym oraz na wydrukach paragonów fiskalnych wydawanych klientowi i ich wtórnikach przechowywanych w aptece(…).

W oparciu o wyżej powołane regulacje prawne dokumenty te stanowią podstawę dokonywania odpowiednich zapisów w księgach rachunkowych. Zatem skoro dokumenty te odzwierciedlają rzeczywistą sprzedaż to oznacza, że na gruncie przepisu art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych umożliwiają pomniejszenie przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej o udzielone bonifikaty nabywcom leków.

Mając na uwadze powyższe stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zaistniałego stanu faktycznego, jest prawidłowe.

W konsekwencji należało, z urzędu, dokonać zmiany pisemnej interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi działającego w imieniu Ministra Finansów, gdyż uznanie m.in., że (…) paragony fiskalne zawierające informację o udzielonej bonifikacie w części niefiskalnej, nie mogą stanowić podstawy do pomniejszenia przychodu dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych (…), jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej, Minister Finansów może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Przepis ten nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej, Minister Finansów może, z urzędu zmienić ją w dowolnym czasie.

Zmieniona interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania zmienianej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o wydaniu zmienionej interpretacji – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012r., poz. 270, z późn. zm.).

Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi Ministra Finansów na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli Minister Finansów nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi), na adres: ul. Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.