INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 stycznia 2012 r. (data wpływu 9 lutego 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 maja 2012 r. (data wpływu 14 maja 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na wypłatę wynagrodzeń pracowników oraz składek ZUS poniesionych po dniu wniesienia aportem całego przedsiębiorstwa prowadzonego przez Wnioskodawcę do Spółki jawnej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 lutego 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.), w związku z czym pismem z dnia 2 maja 2012 r., Nr IPTPB1/415-103/12-2/MD, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h ww. ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 7 maja 2012 r., natomiast w dniu 14 maja 2012 r. (data nadania w polskiej placówce operatora publicznego 11 maja 2012 r.) uzupełniono ww. wniosek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą jako osoba fizyczna, będąc czynnym podatnikiem podatku VAT. Jego działalność była w pełnym zakresie tym podatkiem opodatkowana. Zgodnie z ustawą o rachunkowości, ewidencję księgową prowadził w postaci ksiąg rachunkowych. Rokiem obrotowym był rok kalendarzowy i był on stosowany również do celów podatkowych. W dniu 30 grudnia 2011 r. Wnioskodawca całe swoje przedsiębiorstwo, w rozumieniu art. 55¹ ustawy Kodeks cywilny, wniósł aportem do powstałej w listopadzie 2011 r. Spółki jawnej. W zamian za wniesiony aport w postaci przedsiębiorstwa Wnioskodawca objął w tej Spółce udziały. Spółka jawna otrzymała całe Jego przedsiębiorstwo aktem notarialnym „Umowa o zmianę umowy Spółki jawnej i oświadczenie o podwyższeniu wkładów oraz umowa przeniesienia własności”, sporządzonym w dniu 30 grudnia 2011 r. (Rep. A Nr X/2011, Kancelaria Notarialna w C.). Koszty sporządzenia aktu notarialnego i związane z nim opłaty (wynagrodzenie notariusza, podatek PCC, wypisy aktu) poniosła Spółka jawna.

Przejście praw do przedsiębiorstwa nastąpiło z dniem 30 grudnia 2011 r. Z chwilą tą przeszły na Spółkę wszelkie ciężary i ryzyko związane z przejmowanymi składnikami majątkowymi.

W tym dniu Spółka jawna dokonała pierwszej sprzedaży w ramach prowadzonej do tej pory przez Wnioskodawcę działalności. Spółka ta także prowadzi działalność wyłącznie opodatkowaną podatkiem VAT i na potrzeby tej działalności wybrała dobrowolnie ewidencję w postaci ksiąg rachunkowych.

Wnioskodawca z dniem 31 grudnia 2011 r. dokonał likwidacji prowadzonej na własne nazwisko działalności gospodarczej i wyrejestrował się z tym dniem jako czynny podatnik VAT.

Od dnia 30 grudnia 2011 r. zaczęły wpływać do Spółki jawnej faktury dotyczące wydatków za usługi takie jak: woda, energia, gaz ziemny, wywóz odpadów komunalnych, telefony, korekty zakupu wartości materiałów produkcyjnych i towarów handlowych w postaci otrzymanych rabatów itp. Faktury te dotyczyły okresu prowadzenia działalności indywidualnie przez Wnioskodawcę przed 30 grudnia 2011 r. i nabywcą na tych fakturach była również prowadzona przez Niego wówczas Firma.

Faktury te wystawione zostały po dacie przekazania aportu, jak również przed datą przekazania aportu, a otrzymane w dniu przekazania aportu lub po tej dacie. Ponieważ faktury te wpłynęły w dniu dokonania aportu lub później, to zostały zaksięgowane w księgach rachunkowych Spółki jawnej, gdyż dotychczas prowadzone księgi rachunkowe i dokumenty związane działalnością gospodarczą Wnioskodawcy zostały aportowane do Spółki.

Zgodnie z regulaminem pracy, obowiązującym w firmie Wnioskodawcy, wynagrodzenie za pracę należne pracownikom winno być wypłacone do 10 dnia następnego miesiąca. Wynagrodzenie za cały grudzień 2011 r. zostało wypłacone w dniu 4 stycznia 2012 r. i 5 stycznia 2012 r. już przez Spółkę jawną. Za grudzień 2011 r., zgodnie z wymogami ZUS, zostały złożone dwie deklaracje DRA:

• na działalność prowadzoną na nazwisko Wnioskodawcy - za okres od 1 grudnia 2011 r. do 29 grudnia 2011 r., w której ujęte zostały składki naliczone od wynagrodzeń należnych za listopad 2011 r., a wypłacone 2 grudnia 2011 r.,

• na Spółkę jawną - za okres od 30 grudnia 2011 r. do 31 grudnia 2011 r. (deklaracja zerowa, nie było żadnej wypłaty wynagrodzeń).
  
  

Zobowiązania wobec ZUS za grudzień 2011 r. zdeklarowane na aportowaną Firmę zapłaciła w dniu 13 stycznia 2012 r. Spółka jawna (ze środków pieniężnych, które otrzymała w drodze aportu).

W księgach rachunkowych Firmy Wnioskodawcy za grudzień 2011 r. zostały zaksięgowane w dniu 29 grudnia 2011 r. koszty pracy związane z zatrudnieniem pracowników w wysokości wynagrodzeń brutto i składek ZUS finansowanych przez pracodawcę za okres od 1 grudnia 2011 r. do 29 grudnia 2011 r., wg naliczonej za ten okres listy płac, z której należne pracownikom wynagrodzenia zostały zapłacone terminowo w styczniu 2012 r. przez Spółkę jawną.

W uzupełnieniu złożonym w dniu 14 maja 2012 r. do wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

• od dnia przekazania w formie aportu całego prowadzonego przez Niego przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ ustawy Kodeks cywilny, dotychczas prowadzona działalność jest kontynuowana w pełnym zakresie przez Spółkę jawną,

• wydatki na opłacenie faktur wystawionych przed datą przekazania aportem przedsiębiorstwa, otrzymanych po dniu przekazania aportem tego przedsiębiorstwa oraz wystawionych po dacie przekazania aportu, a dotyczących okresu prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej poniosła Spółka jawna jako następca prawny aportowanego przedsiębiorstwa,

• faktury wystawione po dacie przekazania aportu dotyczą wydatków przedsiębiorstwa wniesionego przez Wnioskodawcę w formie aportu do Spółki jawnej za okres, gdy przedsiębiorstwo to prowadziło działalność gospodarczą.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy wydatki ujęte w fakturach wystawionych na prowadzoną przez Wnioskodawcę Firmę jako osobę fizyczną i dotyczące okresu prowadzenia działalności tej Firmy przed 30 grudnia 2011 r., a wystawionych przed datą przekazania aportu, lecz otrzymanych po dacie przekazania aportu oraz wystawionych po dacie przekazania aportu Wnioskodawca ma prawo zaliczyć w 100% do kosztów uzyskania przychodów i ująć w dniu 30 grudnia 2011 r. jako koszt w dotychczas prowadzonej ewidencji księgowej przedsiębiorstwa, które zostało aportowane do Spółki...Czy też wydatki te Wnioskodawca powinien uznać za koszty uzyskania przychodu Spółki jawnej (proporcjonalnie do Jego uczestnictwa w zyskach i stratach Spółki jawnej, zgodnie z umową - 34%) i zaksięgować w ewidencji księgowej Spółki jawnej zgodnie z zasadą memoriałową...W uzupełnieniu złożonym w dniu 14 maja 2012 r. do wniosku, Wnioskodawca wskazał, że w ww. pytaniu chodzi o wydatki na czynniki produkcji takie jak: woda, energia, gaz ziemny, wywóz odpadów komunalnych, telefony oraz korekty w postaci otrzymanych rabatów dotyczących wartości zakupu materiałów produkcyjnych i towarów handlowych, które stanowiły koszty prowadzonej przez Niego działalności.
2. Czy koszty wynagrodzeń brutto naliczone za okres od 1 grudnia 2011 r. do 29 grudnia 2011 r. i składki ZUS naliczone za listopad 2011 - (wykazane w deklaracji DRA za grudzień 2011 r. na aportowane przedsiębiorstwo) ujęte w księgach rachunkowych tego przedsiębiorstwa, a zapłacone już przez Spółkę jawną w styczniu 2012 r. w wymagalnym terminie, Wnioskodawca ma prawo zaliczyć w 100% do kosztów uzyskania przychodów przedsiębiorstwa, które zostało aportowane do Spółki... Czy też wydatki te Wnioskodawca powinien uznać za koszty uzyskania przychodu Spółki jawnej (proporcjonalnie do Jego uczestnictwa w zyskach i stratach Spółki jawnej, zgodnie z umową - 34%) i zaksięgować w ewidencji księgowej Spółki jawnej...
3. Czy jako podatnik podatku dochodowego będący wspólnikiem Spółki jawnej Wnioskodawca może ująć jako koszt w księgach rachunkowych Spółki jawnej wydatki na sporządzenie aktu notarialnego i związane z nim opłaty (wynagrodzenie notariusza, opłata sądowa, podatek PCC, wypisy aktu) oraz zaliczyć je do kosztów uzyskania przychodu zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych proporcjonalnie do Jego prawa do udziału w zysku Spółki jawnej...
   
   

Czy też wydatki te Wnioskodawca powinien uznać za koszty uzyskania przychodu Spółki jawnej (proporcjonalnie do Jego uczestnictwa w zyskach i stratach Spółki jawnej, zgodnie z umową - 34%) i zaksięgować w ewidencji księgowej Spółki jawnej zgodnie z zasadą memoriałową...

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie oznaczone we wniosku numerem 2, natomiast w zakresie pytań oznaczonych we wniosku numerami 1 i 3 zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty wynagrodzeń brutto za okres od 1 grudnia 2011 r. do 29 grudnia 2011 r. oraz składki ZUS naliczone za listopad 2011 r., zadeklarowane w deklaracji DRA za grudzień 2011 r. na aportowane przedsiębiorstwo, ponieważ zostały ujęte w księgach rachunkowych tego przedsiębiorstwa, a zapłacone już przez Spółkę jawną w styczniu 2012 r. w wymagalnym terminie, Wnioskodawca może zaliczyć w 100% do kosztów uzyskania przychodów dotychczas prowadzonego przedsiębiorstwa, które zostało aportowane do Spółki.

W uzupełnieniu wniosku złożonym w dniu 14 maja 2012 r. Wnioskodawca dodał również, iż zgodnie z art. 22 ust. 5d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5e, 6ba, 6bb i 7b tego artykułu, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu, w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji, gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów. W ust. 6ba tego artykułu określono natomiast, iż należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 i 6, oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakład pracy stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne, pod warunkiem że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony.

W przypadku uchybienia temu terminowi do należności tych stosuje się art. 23 ust. 1 pkt 55 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że koszty wynagrodzeń brutto naliczone za okres od 1 grudnia 2011 r. do 29 grudnia 2011 r., ponieważ zostały ujęte w księgach rachunkowych prowadzonego indywidualnie przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwa, a zapłacone już przez Spółkę jawną w styczniu 2012 r., w wymagalnym terminie, ma prawo zaliczyć w 100% do kosztów uzyskania przychodów dotychczas prowadzonego przedsiębiorstwa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Kwestię sukcesji praw i obowiązków następców prawnych oraz podmiotów przekształcanych reguluje ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.).

Stosownie do art. 93a § 1 ww. ustawy, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku:

1. przekształcenia innej osoby prawnej,
2. przekształcenia spółki niemającej osobowości prawnej

- wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształcanej osoby lub spółki.

Zgodnie z art. 93a § 2 stanowi, iż przepis § 1 stosuje się odpowiednio do:

1. osobowej spółki handlowej zawiązanej (powstałej) w wyniku przekształcenia:
   1. innej spółki niemającej osobowości prawnej,
   2. spółki kapitałowej;
2. spółki niemającej osobowości prawnej, do której osoba fizyczna wniosła na pokrycie udziału wkład w postaci swojego przedsiębiorstwa (art. 93a § 2 Ordynacji Podatkowej).
   
   

W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca podał, że do Spółki jawnej zostało wniesione aportem całe Jego przedsiębiorstwo.

Wniesienie przez osobę fizyczną, jako wkładu do spółki jawnej całego przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego, należy uznać za aport przedsiębiorstwa uprawniający do sukcesji określonej w art. 93a § 2 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.).

Przepisem powołanego art. 93a Ordynacji podatkowej objęte zostało bowiem m. in. wniesienie przedsiębiorstwa osoby fizycznej jako wkładu do spółki niemającej osobowości prawnej (osobowej lub cywilnej), czyli kontynuacja w formie spółki (przy zachowaniu pełnej ciągłości majątkowej i przedmiotowej) działalności gospodarczej osoby fizycznej.

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu, a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy. W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania ustawodawca wyróżnia koszty podatkowe bezpośrednio związane z przychodami i inne niż bezpośrednio z nimi związane, których nie można wprost przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).

Zatem, aby wydatek poniesiony przez podatnika mógł stanowić koszt uzyskania przychodów, muszą zaistnieć łącznie następujące przesłanki:

• został poniesiony przez podatnika, jest definitywny, a więc bezzwrotny,

• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

• poniesiony został w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

• nie jest kosztem wymienionym w art. 23 ust. 1 ustawy,

• został właściwie udokumentowany.
  
  

Dla ustalenia momentu zaliczenia wydatków w ciężar kosztów uzyskania przychodów, podatnik prowadzący księgi rachunkowe lub podatkową księgę przychodów i rozchodów metodą właściwą dla ksiąg rachunkowych powinien rozpoznać rodzaj powiązania kosztów z przychodami.

W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania, koszty podatkowe można podzielić na:

• bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód),

• inne niż bezpośrednio związane z przychodami, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).
  
  

Zgodnie z art. 22 ust. 5d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5e, 6ba, 6bb i 7b, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

W myśl art. 22 ust. 6ba ww. ustawy, należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 i 6 (a więc m.in. z tytułu stosunku pracy), oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakład pracy stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne, pod warunkiem, że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony. W przypadku uchybienia temu terminowi do należności tych stosuje się art. 23 ust. 1 pkt 55 cyt. ustawy.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 55 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji wypłat, świadczeń oraz innych należności z tytułów określonych w art. 12 ust. 1 i 6, art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz w art. 18, świadczeń pieniężnych z tytułu odbywania praktyk absolwenckich, o których mowa w ustawie z dnia 17 lipca 2009 r. o praktykach absolwenckich (Dz. U. Nr 127, poz. 1052), a także zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakład pracy, z zastrzeżeniem art. 22 ust. 6ba.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, iż w odniesieniu do tej kategorii kosztów (wynagrodzeń) ustawodawca określił szczególny moment ich zaliczenia do kosztów podatkowych. Wobec powyższego, jeżeli wynagrodzenia zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony, to stanowią one koszty uzyskania przychodów w miesiącach, za które są należne.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniu 30 grudnia 2011 r. Wnioskodawca całe swoje przedsiębiorstwo, w rozumieniu art. 551 ustawy Kodeks cywilny, wniósł aportem do powstałej w listopadzie 2011 r. Spółki jawnej. Z dniem 31 grudnia 2011 r. Wnioskodawca dokonał likwidacji prowadzonej na własne nazwisko działalności gospodarczej.

Zgodnie z regulaminem pracy obowiązującym w Firmie Wnioskodawcy, wynagrodzenie za pracę należne pracownikom winno być wypłacone do 10 dnia następnego miesiąca. Wynagrodzenie za cały grudzień 2011 r. zostało wypłacone w dniu 4 stycznia 2012 r. i 5 stycznia 2012 r. już przez Spółkę jawną. Zobowiązania wobec ZUS za grudzień 2011 r. zadeklarowane na aportowaną Firmę, zapłaciła w dniu 13 stycznia 2012 r. Spółka jawna (ze środków pieniężnych, które otrzymała w drodze aportu). W księgach rachunkowych Firmy Wnioskodawcy za grudzień 2011 r. zostały zaksięgowane w dniu 29 grudnia 2011 r. koszty pracy związane z zatrudnieniem pracowników w wysokości wynagrodzeń brutto i składek ZUS finansowanych przez pracodawcę za okres od 1 grudnia 2011 r. do 29 grudnia 2011 r., wg naliczonej za ten okres listy płac, z której należne pracownikom wynagrodzenia zostały zapłacone terminowo w styczniu 2012 r. przez Spółkę jawną.

Analiza opisanej sytuacji w kontekście przedstawionych powyżej przepisów prowadzi do wniosku, że możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków następuje w oparciu o datę ich poniesienia oraz podmiot, który je poniósł. Niewątpliwie wydatki na wypłatę wynagrodzeń pracowników Wnioskodawcy za świadczoną pracę w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy stanowią koszt uzyskania przychodu. Jednakże, w sytuacji gdy wypłata wynagrodzenia nastąpiła przez Spółkę jawną nie został spełniony jeden z warunków koniecznych, aby określony wydatek mógł zostać uznany za koszt uzyskania przychodu. Koszt związany z wypłatą należnych wynagrodzeń oraz zapłaconych składek ZUS nie został poniesiony przez Wnioskodawcę, lecz przez Spółkę jawną. Zatem, w świetle wyżej cytowanych przepisów, wydatki poniesione przez Spółkę jawną na wypłatę wynagrodzeń oraz kwoty zapłaconych składek ZUS stanowią w całości koszty Spółki jawnej, które należy zaksięgować w ewidencji księgowej tej Spółki, natomiast Wnioskodawca jako wspólnik tej Spółki, powinien rozliczyć ww. koszty proporcjonalnie do Jego uczestnictwa w zyskach i stratach Spółki.

Jednocześnie zauważyć należy, iż przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych w trybie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe (stan faktyczny) jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego.

Ponadto wskazać należy, że z uwagi na to, iż interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – niniejsza interpretacja dotyczy Wnioskodawcy. Nie wywołuje skutków prawnych dla pozostałych wspólników Spółki jawnej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.