2015.05.26 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/4512-254/15-2/AO
z 26 maja 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z 17 marca 2015 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Warszawie 18 marca 2015 r.) przekazanym do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku (data wpływu 23 marca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku VAT od ciągnika udokumentowanego fakturą wystawioną na żonę Wnioskodawcy - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 marca 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku VAT od ciągnika udokumentowanego fakturą wystawioną na żonę Wnioskodawcy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Od dnia 30 września 2005 r. Wnioskodawca wraz z żoną są właścicielami gospodarstwa rolnego specjalizującego się w hodowli bydła i sprzedaży mleka.

W dniu 23 czerwca 2010 r. zakupili oni ciągnik na fakturę nr 379/10, która została wystawiona na żonę – Barbarę M. Ciągnik rolniczy wykorzystywany jest w ich gospodarstwie.

W grudniu 2013 r. Wnioskodawca zarejestrował się jako podatnik VAT na zasadach ogólnych, a deklaracja za styczeń 2014 r. została złożona w ustawowym terminie do 25 lutego 2014 r. Wnioskodawca i jego żona nie posiadają rozdzielności majątkowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z tym, Wnioskodawca może złożyć korektę deklaracji VAT i proporcjonalnie odliczyć podatek VAT naliczony od ww. ciągnika rolniczego, mimo, że faktura wystawiona jest na żonę – Barbarę M., a jako podatnik VAT jest zgłoszony Wnioskodawca – Jerzy M.?

Stanowisko Wnioskodawcy,

W chwili nabycia, Wnioskodawca wraz z żoną nie mieli możliwości odliczenia podatku VAT od ww. ciągnika. Zdaniem Wnioskodawcy, wobec tego, że małżonkowie są współwłaścicielami gospodarstwa rolnego i nie mają rozdzielności majątkowej to Wnioskodawca może odliczyć proporcjonalnie VAT, pomimo, tego, że faktura jest wystawiona na żonę a jako podatnik VAT jest zgłoszony Wnioskodawca.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – mocą art. 15 ust. 2 ww. ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 2 pkt 15 ww. ustawy przez działalność rolniczą rozumie się produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin "in vitro", fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (PKWiU 02.20.13.0) oraz bambusa (PKWiU ex 01.29.30.0), a także świadczenie usług rolniczych.

W świetle art. 2 pkt 16 ww. ustawy ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o gospodarstwie rolnym rozumie się przez to gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym.

Wobec przywołanej wyżej definicji działalności gospodarczej zawartej w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług należy uznać, że prowadzenie działalności rolniczej (art. 2 pkt 15 ustawy o VAT) stanowi prowadzenie działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Zatem rolnik, w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, posiada status podatnika podatku VAT prowadzącego działalność gospodarczą (działalność rolniczą).

Z definicji określonej w art. 2 pkt 19 ustawy o VAT wynika, że rolnik ryczałtowy to rolnik dokonujący dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczący usługi rolnicze, korzystający ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3, z wyjątkiem rolnika obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Przez produkty rolne, zgodnie z art. 2 pkt 20 ww. ustawy rozumie się towary wymienione w załączniku nr 2 do ustawy oraz towary wytworzone z nich przez rolnika ryczałtowego z produktów pochodzących z jego własnej działalności rolniczej przy użyciu środków zwykle używanych w gospodarstwie rolnym, leśnym i rybackim.

Stosownie do art. 2 pkt 21 ww. ustawy przez usługi rolnicze rozumie się usługi wymienione w załączniku nr 2 do ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej, dokonywaną przez rolnika ryczałtowego oraz świadczenie usług rolniczych przez rolnika ryczałtowego.

Zgodnie z art. 43 ust. 3 ww. ustawy rolnik ryczałtowy dokonujący dostawy produktów rolnych lub świadczący usługi rolnicze, które są zwolnione od podatku na podstawie ust. 1 pkt 3, może zrezygnować z tego zwolnienia pod warunkiem dokonania zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w art. 96 ust. 1 i 2.

Zwolnienie rolnika od podatku ma charakter przedmiotowo-podmiotowy. Od podatku zwolnieni są tylko rolnicy ryczałtowi i tylko w zakresie wyraźnie wskazanym w przepisie. Świadczenie usług rolniczych oraz dostawa produktów rolnych przez podmioty inne niż rolnicy ryczałtowi podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Innego rodzaju działalność prowadzona przez rolnika ryczałtowego, nie uprawniająca go do zwolnienia przedmiotowego (np. działalność handlowa, dostawa produktów rolnych innych niż własnej produkcji, dzierżawa, świadczenie usług innych niż rolnicze), co do zasady, podlegać będzie opodatkowaniu wg stawek właściwych dla tych czynności.

Jak stanowi art. 15 ust. 4 ww. ustawy w przypadku osób fizycznych prowadzących wyłącznie gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie za podatnika uważa się osobę, która złoży zgłoszenie rejestracyjne, o którym mowa w art. 96 ust. 1.

Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do osób fizycznych prowadzących wyłącznie działalność rolniczą w innych niż wymienione w ust. 4 przypadkach (art. 15 ust. 5 ww. ustawy).

Stosownie do art. 96 ust. 1 ww. ustawy podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Wobec treści wskazanej w art. 96 ust. 3 ww. ustawy podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Przy czym, z treści art. 96 ust. 2 ww. ustawy wynika, że w przypadku osób fizycznych, o których mowa w art. 15 ust. 4 i 5, zgłoszenie rejestracyjne może być dokonane wyłącznie przez jedną z osób, na które będą wystawiane faktury przy zakupie towarów i usług i które będą wystawiały faktury przy sprzedaży produktów rolnych.

Na mocy art. 96 ust. 4 ww. ustawy naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika jako "podatnika VAT czynnego", a w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako "podatnika VAT zwolnionego", i na wniosek podatnika potwierdza to zarejestrowanie.

Z przedstawionej treści wniosku wynika, że Wnioskodawca z żoną od dnia 30 września 2005 r. są właścicielami gospodarstwa rolnego specjalizującego się w hodowli bydła i sprzedaży mleka. W dniu 23 czerwca 2010 r. zakupili oni ciągnik na fakturę nr 379/10, która została wystawiona na żonę – Barbarę M.. Ciągnik rolniczy wykorzystywany jest w ich gospodarstwie. W grudniu 2013 r. Wnioskodawca zarejestrował się jako podatnik VAT na zasadach ogólnych, a deklaracja za styczeń 2014 r. została złożona w ustawowym terminie do 25 lutego 2014 r. Wnioskodawca i jego żona nie posiadają rozdzielności majątkowej.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości złożenia korekty deklaracji VAT w związku proporcjonalnym odliczeniem podatku VAT naliczonego od ww. ciągnika rolniczego. Wnioskodawca jest zdania, że pomimo tego, że faktura wystawiona jest na żonę Wnioskodawcy to Wnioskodawca jako zgłoszony podatnik VAT wobec współwłasności gospodarstwa rolnego i braku rozdzielności majątkowej ma możliwość odliczenia podatku VAT od ww. ciągnika.

Należy zauważyć, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług zawierają pewne szczególne rozwiązania dotyczące podatników, którzy prowadzą wyłącznie gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie oraz podatników, którzy prowadzą wyłącznie działalność rolniczą w innych ramach niż gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie. Wówczas za podatnika jest uważana osoba, która złoży zgłoszenie rejestracyjne, o którym stanowi art. 96 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Przy czym, przepisy ustawy o podatku od towarów i usług w art. 96 ust. 2 tej ustawy wprowadzają jednocześnie zasadę, że do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego uprawniona jest tylko i wyłącznie jedna osoba spośród tych, które prowadzą wspólne gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie. Dokonanie zgłoszenia rejestracyjnego ma takie znaczenie, że faktury dotyczące tego gospodarstwa (przy nabyciu towarów i usług) będą wystawiane na tę właśnie osobę, która dokonała zgłoszenia rejestracyjnego. Jednocześnie ta sama osoba występować będzie w roli zbywcy (dostawcy) przy sprzedaży (dostawie) produktów rolnych i w związku ze świadczeniem usług rolniczych.

W analizowanej sprawie prowadzone gospodarstwo rolne jest własnością wspólną. Reprezentantem tego gospodarstwa jest Wnioskodawca, z uwagi na dokonaną przez Niego rejestrację jako podatnik VAT na zasadach ogólnych. Wnioskodawca zarejestrował się w imieniu całego gospodarstwa, gdyż zgodnie z art. 15 ust. 4 w zw. z art. 96 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku osób fizycznych prowadzących wyłącznie działalność rolniczą zgłoszenie rejestracyjne może być dokonane wyłącznie przez jedną z osób, na które będą wystawiane faktury przy zakupie towarów i usług i które będą wystawiały faktury przy sprzedaży produktów rolnych. Zatem gospodarstwo rolne stanowiące współwłasność Wnioskodawcy i Jego żony dla wszystkich czynności wykonywanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług występuje jako jeden podatnik podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a jego reprezentantem, jak wyżej wskazano, jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny - Wnioskodawca.

W odniesieniu do możliwości odliczenia podatku VAT wynikającego z faktury dokumentującej nabycie ciągnika rolniczego wykorzystywanego w prowadzonym gospodarstwie rolnym należy wskazać, że podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z tym przepisem w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 tej ustawy.

Stosownie do art. 88 ust. 4 ww. ustawy obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z ww. przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje podatnikom podatku od towarów i usług jedynie w takim zakresie w jakim dokonywane zakupy mają związek z transakcjami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika, tj. takimi, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Tak więc podatnik w momencie nabycia towarów i usług powinien dokonać ich prawidłowej klasyfikacji w celu skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego, w szczególności z uwzględnieniem związku tych zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Reguły dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego zostały określone w art. 91 ustawy o VAT.

Stosownie do art. 91 ust. 1 ww. ustawy po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Na podstawie art. 91 ust. 2 ww. ustawy w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy (art. 91 ust. 3 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 91 ust. 7 ww. ustawy przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Przepis ten znajduje zastosowanie w sytuacji gdy podatnik nabywając towar lub usługę z przeznaczeniem do działalności zwolnionej nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu, a następnie zmienione zostało przeznaczenie tych towarów poprzez rozpoczęcie wykorzystywania ich do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W myśl art. 106e ust. 1 pkt 3-5 ww. ustawy faktura powinna zawierać:

imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;

numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;

numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b.

Jak stanowi art. 106g ust. 1 ww. ustawy faktury wystawia się co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje nabywca, a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży.

Ww. przepisy określają niezbędne elementy, które powinna zawierać faktura VAT. Brak jest przy tym przeszkód, aby faktura dokumentująca określoną transakcję, zawierała inne, dodatkowe elementy, które nie zostały wskazane w ww. katalogu. Jednakże w świetle przywołanych przepisów konieczne jest, aby faktury, jako dokumenty potwierdzające rzeczywiste transakcje gospodarcze, zawierały nazwy określające strony transakcji, ich adresy, a także numery identyfikacji podatkowej.

W niniejszych okolicznościach wspólnie prowadzone gospodarstwo rolne zarejestrowane jest na Wnioskodawcę jako podatnika podatku VAT. Wnioskodawca jako czynny podatnik podatku od towarów i usług dla wszystkich czynności wykonywanych w ramach prowadzonej działalności rolniczej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług występuje jako jeden podatnik podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT. Dokonanie zgłoszenia rejestracyjnego skutkuje tym, że wszelkie prawa jak i obowiązki dotyczące działalności rolniczej wykonywanej przy wykorzystaniu wspólnego gospodarstwa rolnego spoczywają bezpośrednio na zarejestrowanym podatniku. W konsekwencji, Wnioskodawca jako zarejestrowany podatnik VAT zobowiązany jest do rozliczania podatku od towarów i usług w składanych deklaracjach podatkowych.

Ponadto w ramach wspólnego gospodarstwa rolnego w przypadku nabycia czy też sprzedaży towarów i usług jako podatnik VAT nie może występować inna osoba niż zarejestrowana dla potrzeb tego podatku (w niniejszej sprawie żona Wnioskodawcy). Faktury dotyczące zakupów i sprzedaży w związku z prowadzonym wspólnie gospodarstwem muszą zawierać dane Wnioskodawcy jako podatnika podatku VAT reprezentującego prowadzone wspólnie gospodarstwo rolne. Nie ma jednak przeszkód, aby obok danych Wnioskodawcy (zarejestrowanego podatnika VAT) i jego numeru NIP, jako nabywca lub wystawca faktury wpisane zostały również dane Jego żony. Powołane wyżej przepisy wskazują jedynie na katalog niezbędnych elementów, jakie powinny znajdować się na prawidłowo wystawionej fakturze VAT. Umieszczenie na fakturze dodatkowych informacji nie narusza przepisów dotyczących wystawiania faktur VAT, a jednocześnie nie przeczy rzeczywistemu przebiegowi transakcji gospodarczych. Jednakże zawsze Wnioskodawca jako podatnik VAT reprezentujący wspólnie prowadzone gospodarstwo rolne powinien być wskazany jako główny nabywca i sprzedawca na otrzymywanych i wystawianych fakturach VAT. Natomiast umieszczenie danych żony Wnioskodawcy na tych fakturach stanowić może dodatkowe rozszerzenie danych i informacji na nich zawartych dotyczących nabywcy.

W świetle przedstawionych okoliczności na tle przywołanych przepisów należy stwierdzić, że skoro w analizowanej sprawie Wnioskodawca dokonał rejestracji jako podatnik podatku VAT w ramach wspólnie prowadzonego gospodarstwa rolnego a nabywcą ciągnika rolniczego, wskazanym w wystawionej fakturze dokumentującej jego zakup, jest żona Wnioskodawcy to Wnioskodawca nie ma podstaw prawnych do dokonania odliczenia podatku naliczonego wynikającego z tak wystawionej faktury. Wnioskodawca nie jest wskazany jako nabywca przedmiotowego ciągnika rolniczego w wystawionej fakturze dokumentującej jego nabycie. Faktury zaś są dokumentami sformalizowanymi potwierdzającymi transakcje gospodarcze dokonywane pomiędzy podatnikami i otrzymane przez podatnika stanowią podstawę obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zatem faktury wystawione na inny niż Wnioskodawca podmiot nie mogą stanowić podstawy do rozliczenia podatku VAT w związku z prowadzoną działalnością rolniczą zarejestrowaną przez Wnioskodawcę. Brak prawa do odliczenia z faktury dokumentującej zakup ciągnika rolniczego wystawionej na żonę Wnioskodawcy, pozbawia Wnioskodawcę prawa do złożenia korekty deklaracji VAT uwzględniającej, również i proporcjonalnie, podatek naliczony z ww. faktury. Dla możliwości korekty podatku naliczonego w związku z ww. nabyciem w pierwszej kolejności Wnioskodawca musiałby być wskazany jako nabywca ciągnika rolniczego, wobec którego zmieniono przeznaczenie jego wykorzystywania.

Na marginesie Organ zauważa, że Wnioskodawca prawidłowo przyjął, że w momencie nabycia ciągnika rolniczego nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu jego nabycia. Towar ten nabyty został do działalności zwolnionej wobec braku złożenia zgłoszenia rejestracyjnego w związku z prowadzoną działalnością rolniczą. W momencie nabycia przeznaczenie ciągnika do wykorzystywania w prowadzonym gospodarstwie rolnym wobec braku związku z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT, nie uprawniało do odliczenia podatku z faktury dokumentującej nabycie ciągnika rolniczego. Otrzymanie faktury VAT dokumentującej nabycie ciągnika rolniczego nie skutkowało ponadto możliwością odliczenia podatku VAT wykazanego w fakturze dokumentującej jego nabycie, gdyż w momencie nabycia ciągnika nie składano deklaracji podatkowych, w których rozliczano podatek VAT.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy o możliwości odliczenia podatku VAT z faktury za zakup ciągnika rolniczego, w której jako nabywca wskazana jest żona Wnioskodawcy poprzez korektę deklaracji VAT i proporcjonalne jego odliczenie należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin