Interpretacja Ministra Finansów
DD3/033/113/MCA/14/RD-42119/14
z 6 maja 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) Minister Finansów, w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 9 maja 2011 r. Nr IBPB II/1/415-109/11/MZ, wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację stwierdzając, że stanowisko Urzędu Marszałkowskiego Województwa … (Wnioskodawca) przedstawione we wniosku z dnia 27 stycznia 2011 r. (data wpływu 7 lutego 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych finansowania z budżetu województwa udziału radnych w szkoleniach tematycznych, konferencjach, warsztatach, seminariach, imprezach kulturalnych, sportowych, finansowania radnym kosztów rozmów telefonicznych i kosztów użytkowania samochodu służbowego, możliwości zwolnienia z opodatkowania diet i zwrotu kosztów podróży służbowej oraz sposobu wypełnienia PIT- R – jest:

• prawidłowe:
  • w zakresie zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do diet z tytułu pełnienia mandatu radnego,
    
  • w zakresie zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit.b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do diet i zwrotu kosztów podróży,
• nieprawidłowe – w pozostałym zakresie.

UZASADNIENIE

W dniu 7 lutego 2011 r. Wnioskodawca złożył wniosek z o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Wnioskodawca przedstawił następujące zdarzenie przyszłe

Radni województwa pełniąc funkcje publiczne oraz realizując zadania z tytułu pełnienia mandatu radnego, uczestniczą w szkoleniach związanych z działalnością samorządu województwa oraz w seminariach, konferencjach, warsztatach i różnych imprezach kulturalnych, sportowych itp. Koszt udziału radnego w szkoleniach, konferencjach, warsztatach pokrywany jest ze środków budżetu województwa.

Z budżetu województwa opłacane są również koszty rozmów telefonicznych z tytułu przyznania służbowego telefonu komórkowego, z którego korzystają w związku z pełnionymi funkcjami:

1. Przewodniczący Sejmiku Województwa,
2. Wiceprzewodniczący Sejmiku Województwa,
3. Przewodniczący Klubów Radnych Sejmiku Województwa,

do określonego limitu (do 10 radnych w kwocie 75,00 zł brutto, powyżej 10 radnych w kwocie 150,00 zł. brutto) zgodnie z Zarządzeniem Marszałka Województwa w sprawie przyznawania telefonów służbowych oraz urządzeń modemowych Urzędu Marszałkowskiego Województwa oraz limitów rozmów do celów służbowych.

Z tytułu pełnienia obowiązków społecznych i obywatelskich radnym przysługują diety, które w ciągu miesiąca nie mogą przekroczyć półtorakrotności kwoty bazowej określonej w ustawie budżetowej dla osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe na podstawie przepisów ustawy z dnia 23 grudnia 1999 r. o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw. Wydatki z tytułu udziału radnych w różnego rodzaju szkoleniach, seminariach, konferencjach, warsztatach a także wydatki ponoszone z tytułu używania telefonu komórkowego do celów służbowych - to koszty ponoszone przez województwo w celu zapewnienia radnym odpowiednich warunków wykonywania ich mandatu. Zdarzają się również sytuacje, że szkolenia są bezpłatne. Po odbyciu szkolenia lub innego wyjazdu służbowego radni przedkładają delegacje z tytułu odbycia podróży. W rozliczeniu delegacji radny otrzymuje zwrot kosztów podróży oraz inne przysługujące należności, tj. dietę, zwrot za noclegi oraz inne poniesione wydatki. Rozliczenie delegacji następuje według zasad określonych w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikom zatrudnionym w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju oraz na podstawie rozporządzenia z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikom zatrudnionym w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na terenie kraju.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy koszt udziału radnych w szkoleniach, konferencjach, warsztatach, imprezach kulturalnych, sportowych oraz wartość limitu na korzystanie z telefonu komórkowego, samochodu służbowego pokrywany z budżetu województwa w związku z pełnieniem funkcji publicznej z tytułu wykonywania mandatu radnego (pełnienie obowiązków społecznych) stanowi dla radnych przychód?
2. Jeśli tak, to czy przychód ten jest opodatkowany, czy też zwolniony z opodatkowania?
3. Czy płatnik zobowiązany jest do pobrania zaliczki i jaki należy wystawić PIT?
4. Czy świadczenia te korzystają ze zwolnienia zawartego w art. 21 ust 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
5. W jaki sposób ustalić przychód radnego w przypadku skierowania na szkolenie, konferencję przez województwo w związku z pełnieniem obowiązków społecznych?
6. Czy na Województwie ciąży obowiązek ustalenia ww. przychodu w sytuacji, gdy nie ma możliwości określenia wartości świadczenia otrzymanego przez radnego (gdzie nie jest wymagana lista obecności)?
7. Czy w tym przypadku nieodpłatnym świadczeniem na rzecz radnych będzie sam fakt zapewnienia im udziału w szkoleniach?
8. Jakie należności z tytułu zwróconych kosztów delegacji winny zostać wykazane w PIT- R? Czy wypłaconą kwotę na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) należy wykazać w PIT- R w poz. 33, natomiast w przypadku przekroczenia limitu określonego w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) – w poz. 32?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy radni województwa, realizując zadania przypisane reprezentowanej przez nich wspólnoty samorządowej, wykonują czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich. Uczestnictwo w szkoleniach tematycznie związanych z działalnością samorządu, pozwala na bieżące podnoszenie wiedzy i kompetencji radnych, przez co podnosi się poziom, jakość ich pracy, także jakość pracy organu stanowiącego i kontrolnego, którym jest Sejmik.

Wnioskodawca stwierdził, iż z art. 13 pkt 5 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że za przychody z działalności wykonywanej osobiście, uważa się przychody otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich, bez względu na sposób powoływania tych osób, nie wyłączając odszkodowania za utracony zarobek, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7. Wnioskodawca wskazał, iż w świetle art. 21 ust. 1 pkt 17 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są diety oraz kwoty stanowiące zwrot kosztów otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich - do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 2 280,00 zł.

Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, w Urzędzie Marszałkowskim Województwa wypłacone diety z tytułu pełnienia mandatu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych są zwolnione z podatku dochodowego do wysokości nie przekraczającej miesięcznie kwoty 2 280,00 zł. Natomiast diety i zwrot kosztów podróży służbowych są również zwolnione z podatku dochodowego do określonych limitów na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy i są wykazywane w PIT - R w poz. 33. W przypadku gdyby kwoty te wystąpiły wyższe, będą opodatkowane i wykazane w poz. 32.

Zdaniem Wnioskodawcy finansowane szkolenia, konferencje, warsztaty stanowią nieodpłatne świadczenia, które należy zakwalifikować do przychodów określonych w art. 13 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie podlegających zwolnieniu od podatku dochodowego.

Wnioskodawca wskazał, iż z przepisu art. 22 ust. 9 pkt 5 cyt. powyżej ustawy wynika, iż koszty uzyskania przychodów z tytułów określonych w art. 13 pkt 5, 7 i 9 określa się do wysokości określonej w ust. 2 pkt 1, a jeżeli podatnik od tego samego podmiotu, ale z tytułu kilku stosunków prawnych, w wysokości określonej w ust. 2 pkt 2.

W opinii Wnioskodawcy, w przypadku przyznania telefonu komórkowego i samochodu służbowego, świadczenia te należy opodatkować bez względu na przyznane limity i Zarządzenia Marszałka.

Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, województwo jako płatnik zobowiązane jest pobrać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych zgodnie z zasadami określonymi w art. 41 ww. ustawy, a następnie w informacji PIT - 11 przekazanej każdemu radnemu wykazać uzyskany przez niego przychód.

W świetle obowiązującego stanu prawnego Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach uznał, iż stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, stwierdzam, co następuje.

Zasady funkcjonowania samorządu województwa reguluje ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (Dz. U. z 2013 r. poz. 596, z późn. zm.), odpowiednio zasady opodatkowania podatkiem dochodowym dochodów osobistych ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), zwana dalej „ustawą PIT”.

Zgodnie z przepisami ustawy o samorządzie województwa, do zakresu działania samorządu województwa należy wykonywanie zadań publicznych o charakterze wojewódzkim, niezastrzeżonych ustawami na rzecz organów administracji rządowej. Organem stanowiącym i kontrolnym województwa jest sejmik województwa, w którego skład wchodzą radni wybrani w wyborach bezpośrednich. Za wykonywanie mandatu radnemu przysługują diety oraz zwrot kosztów podróży służbowych. Dieta nie przysługuje radnemu pełniącemu odpłatnie funkcję członka zarządu w województwie, w którym uzyskał mandat.

Stosownie do postanowień art. 13 pkt 5 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy PIT, źródłem przychodu w podatku dochodowym od osób fizycznych jest działalność wykonywana osobiście, do której kwalifikuje się m.in. przychody otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich, bez względu na sposób powoływania tych osób, nie wyłączając odszkodowania za utracony zarobek, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w art. 13 pkt 7 ustawy PIT.

Jednocześnie wskazać należy, że ustawa PIT nie definiuje pojęcia „wykonywania obowiązków społecznych lub obywatelskich”. Kwestia ta była jednak przedmiotem rozważań Trybunału Konstytucyjnego, który w wyroku z dnia 25 listopada 1997 r. (sygn. akt U. 6/97) stwierdził, iż „o pełnieniu obowiązku obywatelskiego możemy mówić wtedy, gdy dana osoba uczestniczy w zawiadywaniu sprawami państwowymi jako obywatel, zgodnie z zasadami demokratyzmu instytucji publicznych. Z pełnieniem obowiązków społecznych natomiast, mamy do czynienia wówczas, gdy dana osoba uczestniczy w pracy instytucji (w szczególności instytucji samorządu terytorialnego) jako reprezentant pewnej społeczności, biorąc udział w rozwiązywaniu problemów tej społeczności w jej interesie.” Z tych względów za wykonywanie obowiązków społecznych lub obywatelskich należy rozumieć przede wszystkim wykonywanie obowiązków związanych z uczestniczeniem obywateli w sprawowaniu władzy publicznej, zarówno wykonawczej, sądowniczej, jak i ustawodawczej.

W świetle powyższego, mimo że ustawa PIT nie definiuje pojęcia obowiązków społecznych lub obywatelskich, to niewątpliwie sprawowanie funkcji radnego, który jako reprezentant lokalnej społeczności ma działać na jej rzecz, mieści się w tym terminie.

Bezspornym jest również, że dla prawidłowego funkcjonowania organu województwa jakim jest sejmik województwa, radnym powinny być stworzone odpowiednie warunki, pozwalające na efektywne sprawowanie mandatu. Stąd też, sfinansowanie przez województwo uczestnictwa radnego w różnego rodzaju seminariach, konferencjach i imprezach tematycznie dotyczących zagadnień i problemów danej społeczności, jako jej reprezentanta, opłacanych przez Wnioskodawcę należy zaliczyć do zajęć związanych z realizacją codziennych obowiązków radnego, będącego członkiem organu jednostki samorządu terytorialnego. Podobny pogląd wyraził Naczelny Sąd Administracyjny, który w wyroku z dnia 21 września 2011 r. sygn. akt II FSK 535/11 dotyczącym świadczeń otrzymywanych od gminy przez radnych stwierdził, „że ocena czy świadczenie jednostki samorządu terytorialnego na rzecz radnego należy zakwalifikować jako podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym przychód wymaga oceny konkretnego stanu faktycznego w odniesieniu do konkretnego wydatku. Istotna jest tu okoliczność czy poniesione przez taką jednostkę wydatki są wydatkami związanymi z funkcjonowaniem jej organów. Ustawa z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 ze zm.) przewiduje w art. 226 ust.1 pkt 1 i ust. 2 pkt 2 prognozowanie obok dochodów bieżących także wydatki bieżące budżetu jednostki samorządu terytorialnego, w tym właśnie wydatki związane z funkcjonowaniem jej organów. Wydatki związane z funkcjonowaniem organów jednostki samorządu terytorialnego są kosztem tej jednostki finansowanym z jej budżetu.

Uprawnione byłoby zatem w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego w składzie rozpoznającym sprawę stwierdzenie, że wydatki związane z funkcjonowaniem organu gminy jakim jest rada gminy (art. 11 ust. 1 pkt 1 ustawy o samorządzie gminnym), w skład której wchodzą radni (art. 17 tej ustawy), nie mogą stanowić nieodpłatnego świadczenia dla podmiotów wchodzących w skład tego organu.”

Podzielając powyższy pogląd, uznać należy, iż fakt sfinansowania z budżetu województwa kosztów udziału radnego w szkoleniach na temat działalności samorządu województwa, seminariach, konferencjach i imprezach, w sytuacji, gdy udział w tych przedsięwzięciach związany jest z wykonywaniem przez radnego swojego mandatu i związanych z tym obowiązków i uprawień, nie generuje po stronie radnego przychodu w rozumieniu ustawy PIT. Do tego rodzaju świadczeń nie mają bowiem zastosowania przepisy ustawy PIT, zarówno w zakresie źródeł przychodów, ustalania wartości przychodu, jak i zwolnień przedmiotowych, w tym wymienionego w art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy PIT. Konsekwencją powyższego jest brak obowiązku Wnioskodawcy do obliczenia i pobrania zaliczki na podatek od udzielonych świadczeń.

Przychodu w rozumieniu przepisów ustawy PIT nie stanowi również wartość świadczenia w postaci korzystania przez radnego, w celach służbowych, z udostępnionego telefonu służbowego lub samochodu służbowego. W sytuacji zatem, gdy Wnioskodawca, uwzględniając potrzebę zapewnienia sprawnego funkcjonowania organu stanowiącego i kontrolnego samorządu województwa, określił limity na korzystanie przez radnych z telefonów i samochodów służbowych, i limity te nie zostaną przekroczone, należy uznać, iż wykorzystanie telefonów i samochodów odbywa się zgodnie z ich przeznaczeniem (tj. do celów służbowych), i tym samym po stronie radnego nie powstaje z tego tytułu przychód w rozumieniu przepisów ustawy PIT. O przychodzie można mówić wówczas, gdy radny wykorzystywałby telefon lub samochód w celach prywatnych.

W światle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie opłacenia radnemu, w związku z wykonywanym przez niego mandatem, udziału w szkoleniach, konferencjach, warsztatach, oraz różnego rodzaju imprezach kulturalnych i sportowych, odpowiednio w zakresie korzystania ze służbowego telefonu komórkowego lub samochodu, ocenić należy jako nieprawidłowe.

Negatywnie ocenić należy również stanowisko Wnioskodawcy odnośnie wypełnienia informacji PIT-R, mimo iż Wnioskodawca słusznie zauważa, iż zwrot kosztów z tytułu podróży służbowych radnych mieści się w zakresie zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit.b ustawy PIT, a zwolnienie z art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy PIT ma zastosowanie do diet oraz kwot stanowiących zwrot kosztów, otrzymywanych przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich, do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 2 280 zł.

Należy jednak mieć na uwadze, iż nadwyżka ponad kwoty zwolnione na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit.b ustawy PIT, odpowiednio na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy PIT, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Na Wnioskodawcy, jako płatniku podatku dochodowego od osób fizycznych, ciąży obowiązek poboru zaliczek na podatek od tej nadwyżki, na zasadach określonych w art. 41 ust. 1 ustawy, a następnie przekazania radnemu i właściwemu dla jego miejsca zamieszkania urzędowi skarbowemu informacji PIT-R oraz PIT-11.

W przypadku natomiast gdy wypłacone należności nie przekraczają kwot wolnych od podatku Wnioskodawca sporządza jedynie informację PIT-R. W informacji tej - w rozbiciu na poszczególne miesiące – wykazuje się:

• ogólną kwotę świadczeń z tytułu diet oraz zwrotu kosztów podróży, z uwzględnieniem kwot objętych zwolnieniem podatkowym na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit.b oraz art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy PIT (część D, kolumna b, np. poz. 32),
• kwotę wolną od podatku na postawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit.b ustawy PIT (część D, kolumna c, np. poz. 33),
• kwotę wolną od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy PIT (część D, kolumna d, w tym poz. 34),
• kwotę po odliczeniu kwot wolnych od podatku wykazanych w kol c i d (część D, kolumna e, np. poz. 35).
  
  

W świetle powyższego należało z urzędu zmienić interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 9 maja 2011 r. Nr IBPB II/1/415-109/11/MZ, gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość.

POUCZENIE

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi Ministra Finansów na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli Minister Finansów nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.