Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-3/4510-171/15/MO
z 5 sierpnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 29 marca 2015 r. (data wpływu do tut. BKIP 28 kwietnia 2015 r.), uzupełnionym 26 czerwca 2015 r. i 3 lipca 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, od kiedy Wnioskodawca może dokonywać odpisów amortyzacyjnych od znaku towarowego zakupionego od SKA (pytanie oznaczone we wniosku Nr 3) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 kwietnia 2015 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, od kiedy Wnioskodawca może dokonywać odpisów amortyzacyjnych od znaku towarowego zakupionego od SKA. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 17 czerwca 2015 r. Znak: IBPB-1-3/4510-40/15/MO, wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano 26 czerwca 2015 r. oraz 3 lipca 2015 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej: „Spółka”, „Podatnik” lub „Wnioskodawca”) jest obecnie komplementariuszem spółki komandytowo-akcyjnej (dalej jako: „SKA”), która została zawiązana i zarejestrowana w rejestrze przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 8 listopada 2013 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku tonażowym (Dz.U. z 2013 r. poz. 1387 ze zm., dalej jako: „ustawa nowelizująca”). SKA nie dokonała zmiany roku obrotowego po dniu wejścia w życie ustawy nowelizującej. Zgodnie z art. 4 ust. 1 i 2 ustawy nowelizującej, do zakończenia jej obecnego roku obrotowego SKA nie będzie podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, potwierdziły to również interpretacje wydane przez organy podatkowe dla SKA.

W przyszłości rozważana jest sprzedaż aktywów (stanowiących bądź niestanowiących przedsiębiorstwa bądź jego zorganizowanej części) przez SKA do majątku dotychczasowego komplementariusza (Wnioskodawcy). W ramach sprzedawanych aktywów będzie m.in. znak towarowy zarejestrowany w Urzędzie Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego w Alicante. W wyniku tej transakcji powstanie należność, która zostanie uregulowana. W następnym kroku niewykluczone, że Wnioskodawca przestanie pełnić funkcję komplementariusza, tym samym nie będzie wspólnikiem SKA. Nabyty znak towarowy będzie odpłatnie licencjonowany podmiotowi powiązanemu w rozumieniu art. 11 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”).

W wyniku tych działań SKA będzie miała środki pieniężne z tytułu sprzedaży swoich aktywów. Następnie SKA zamierza, podwyższyć kapitały (zakładowy oraz zapasowy) Wnioskodawcy w ten sposób, że znaczna część środków trafi na kapitał zapasowy Spółki. Niewykluczone, że po dokonaniu podwyższenia kapitału zakładowego przez SKA dojdzie do nieodpłatnego nabycia udziałów własnych od SKA. Nabyte udziały zostaną następnie umorzone w drodze uchwały zgromadzenia wspólników Spółki bez wynagrodzenia. Ewentualnie, nieodpłatne umorzenie udziałów miałoby nastąpić w trybie umorzenia przymusowego bądź automatycznego. Każde z trzech rodzajów umorzenia będzie mogło odbyć się za zgodą SKA bez wynagrodzenia (tzn. dojdzie do umorzenia w jednym z trzech trybów, jednakże niezależnie od tego, jaki tryb zostanie wybrany, umorzenie przeprowadzone będzie bez wynagrodzenia). Zgoda na umorzenie (dobrowolne, automatyczne albo przymusowe) bez wynagrodzenia zostanie wyrażona w trybie art. 199 § 3 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 1030 ze zm., dalej: „ksh”) przez wspólnika, którego udziały będą umarzane (SKA). Alternatywnie, SKA dopuszcza możliwość dobrowolnego umorzenia udziałów za wynagrodzeniem gotówkowym znacząco niższym od wartości rynkowej umarzanych udziałów. Umorzenie udziałów odbyłoby się w procedurze umorzenia dobrowolnego za wynagrodzeniem niższym niż wartość rynkowa umarzanych udziałów bądź bez wynagrodzenia w trybie art. 199 § 3 ksh. W wyniku umorzenia, SKA nie byłaby już udziałowcem Wnioskodawcy, wyłącznymi udziałowcami byłyby inne podmioty, tj. osoby prawne i osoby fizyczne. SKA, Spółka oraz osoby fizyczne i prawne pozostające w Spółce po umorzeniu udziałów należących do SKA są podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 ustawy o CIT.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Od kiedy Wnioskodawca może dokonywać odpisów amortyzacyjnych zakupionego od SKA znaku towarowego? (pytanie oznaczone we wniosku nr 3)

Zdaniem Wnioskodawcy, można amortyzować zarejestrowany znak towarowy od miesiąca następującego po miesiącu wprowadzenia do ewidencji. Zdaniem Wnioskodawcy, skoro prawo ochronne do znaku towarowego będzie już istnieć w momencie wprowadzenia go do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych, w związku z tym zmiana beneficjenta ochrony będzie jedynie czynnością formalną, która nie będzie warunkować momentu rozpoczęcia amortyzacji.

Natomiast, jak już wskazano w uzasadnieniu stanowiska Wnioskodawcy dot. poprzedniego pytania, znak towarowy, który posiada prawa ochronne potwierdzone wydaną decyzją przez Urząd Patentowy lub Urząd Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (OHIM) w Alicante, stanowi - w myśl art. 16b ust. 1 pkt 6 ustawy o CIT, wartość niematerialną i prawną, podlegającą amortyzacji (ściśle rzecz ujmując wartość niematerialną i prawną stanowi prawo do ochrony tego znaku).

Tym samym, Wnioskodawca będzie mógł co do zasady rozpocząć amortyzację wartości niematerialnych i prawnych od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym wprowadzi ww. wartości niematerialne i prawne do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, co powinno nastąpić najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Zgodnie bowiem z art. 16d ust. 2 ustawy o CIT, składniki majątku, o których mowa w art. 16a-16c, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 9 ust. 1, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT. Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których, zgodnie z art. 16 ust. 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów (art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT).

Zauważyć przy tym należy, że aby prawo ochronne na znak towarowy uznać za wartość niematerialną i prawną podlegającą amortyzacji, prawo takie musi zostać nabyte. Nabycie prawa własności składnika majątku może nastąpić w formie sprzedaży, zamiany, wkładu niepieniężnego. Powyższe oznacza, że dla możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych od prawa ochronnego na znak towarowy, nabyty w drodze sprzedaży, istotne jest skuteczne przeniesienie prawa własności znaku towarowego objętego prawem ochronnym. Natomiast, moment rozpoczęcia dokonywania odpisów amortyzacyjnych uzależniony jest od wprowadzenia wartości niematerialnej i prawnej (prawa ochronnego na znak towarowy) do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Rekapitulując, Wnioskodawca może dokonywać odpisów amortyzacyjnych od otrzymanego w drodze sprzedaży znaku towarowego objętego prawem ochronnym oraz zaliczyć je do kosztów uzyskania przychodów. Wnioskodawca (co do zasady) będzie mógł rozpocząć amortyzację ww. wartości niematerialnych i prawnych od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym wprowadzi ww. wartości niematerialne i prawne do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, co powinno nastąpić najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Uzyskanie przez Wnioskodawcę potwierdzenia o przejściu tego znaku towarowego (tych znaków towarowych) na Podatnika jest odrębnym zdarzeniem prawnym niemającym wpływu na wprowadzenie prawa do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, dokonywanie odpisów amortyzacyjnych. Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, skoro prawo ochronne do znaku towarowego będzie już istnieć w momencie wprowadzenia go do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych, w związku z tym zmiana beneficjenta ochrony będzie jedynie czynnością formalną, która nie będzie warunkować momentu rozpoczęcia amortyzacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że w zakresie pytań oznaczonych we wniosku Nr 1-2 i 4-5 zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.