INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 29.04.2011 r. (data wpływu 19.05.2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 26.07.2011 r. (data wpływu 29.07.2011 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 20.07.2011 r. (data doręczenia 25.07.2011 r.) oraz pismem z dnia 12.08.2011 r. (data wpływu 18.08.2011 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 09.08.2011 r. (doręczone 10.08.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• skutków podatkowych alokowania przychodów i kosztów pomiędzy Partnerów Konsorcjum - jest prawidłowe,

• skutków podatkowych podziału rozliczeń międzyokresowych pomiędzy Partnerów Konsorcjum - jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 19 maja 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych podziału przychodów, kosztów i rozliczeń międzyokresowych pomiędzy Partnerów Konsorcjum oraz realizacji transakcji FORWARD.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

1. Uwagi ogólne
   
   

W dniu 29 września 2009 roku S. S.p.A., spółka prawa włoskiego, posiadająca oddział w Polsce („Spółka”), wspólnie z S. S.A., spółką prawa francuskiego, C. Inc., spółką prawa kanadyjskiego, P. S.A., spółką prawa polskiego, E. Sp. z o.o., spółką prawa polskiego, oraz T. S.p.A. („T S.p.A.”), spółką prawa włoskiego posiadającą oddział w Polsce (z których każda zwana jest dalej indywidualnie „Partnerem Konsorcjum” a wszystkie razem łącznie „,Partnerami Konsorcjum”) zawarły wstępną umowę konsorcjum, której celem było wspólne uczestnictwo w przetargu ogłoszonym przez L. S.A. („Zamawiający” lub „Klient”) na zawarcie umowy o realizację zamówienia publicznego polegającego na zaprojektowaniu i wybudowaniu terminalu regazyfikacyjnego skroplonego gazu ziemnego w Świnoujściu wraz z przekazaniem do użytkowania („Projekt”).

W dniu 15 lipca 20W roku, Partnerzy Konsorcjum i Zamawiający zawarli umowę na realizację Projektu („Umowa”). Generalnie, zgodnie z postanowieniami Umowy:

• Spółka została mianowana Liderem Konsorcjum (Lider Konsorcjum”) i występuje w imieniu pozostałych Partnerów Konsorcjum na podstawie stosownego upoważnienia;

• Wszelkie rozliczenia finansowe wynikające z Umowy oraz czynności związane z tymi rozliczeniami (w szczególności, wystawianie faktur VAT Zamawiającemu) są dokonywane pomiędzy Liderem Konsorcjum i Zamawiającym. Jednocześnie wszyscy Partnerzy Konsorcjum ponoszą wobec Zamawiającego solidarną odpowiedzialność za zobowiązania wynikające z Umowy.
  
  

Szczegółowe warunki współpracy pomiędzy Partnerami Konsorcjum zostały określone w ostatecznej umowie konsorcjum, tzn. umowie o współpracy realizacyjnej z dnia 28 września 2010 roku („Umowa o Współpracy Realizacyjnej”). Umowa o Współpracy Realizacyjnej stanowi, że w celu wypełnienia zobowiązań zawartych w Umowie, Partnerzy Konsorcjum łączą się czasowo, na zasadzie wyłączności, w zintegrowany zespół dla potrzeb realizacji Projektu. Z opisanych powyżej okoliczności wynika, że Partnerzy Konsorcjum działają na zasadzie wspólnego przedsięwzięcia nieposiadającego odrębnej podmiotowości prawnej (Konsorcjum”) oraz zobowiązują się do uczestniczenia w przychodach i kosztach Konsorcjum w następujących proporcjach („Udział”):

1. Grupa S. : 33,33%, w tym:
   1. S. S.p.A. 33,00%,
   2. S. S.A. 0,22%,
   3. C. Inc. 0,11%;
2. T. S.p.A. 33,33%;
3. Grupa P. 33,33%, w tym:
   1. P. S.A. 33,00%,
   2. E. 0,33%.
   
   
   

Zgodnie z Umową o Współpracy Realizacyjnej, wszelkie faktury kosztowe Partnerów Konsorcjum i zewnętrznych dostawców wystawiane są na Spółkę, tzn. na Lidera Konsorcjum.

Dla potrzeb uzyskania jednolitej interpretacji, poza Spółką, również pozostali Partnerzy Konsorcjum planują złożyć analogiczne wnioski o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej.

Partnerzy Konsorcjum uzgodnili następujący sposób rozliczania kosztów i przychodów Konsorcjum.

2. Rozliczenia z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych
   
   

W celu zastosowania się do postanowień Umowy, jedynie Lider Konsorcjum wystawia Klientowi faktury („Faktury Zbiorcze”) wykazujące między innymi otrzymane zaliczki oraz realizację poszczególnych etapów Projektu (tzw. kamieni milowych) przez Konsorcjum. Do kosztów Projektu zaliczają się przede wszystkim: (i) koszty usług świadczonych przez Partnerów Konsorcjum innych niż Spółka, którzy wystawili uprzednio odpowiednie faktury Liderowi Konsorcjum, (ii) koszty towarów i usług dostarczanych przez centralę Lidera Konsorcjum (przenoszone na Konsorcjum na podstawie wewnętrznych not obciążeniowych) oraz (iii) koszty towarów i usług obcych nabywanych przez Spółkę jako Lidera Konsorcjum w imieniu Konsorcjum. Pozycje (i) i (ii) obciążają Konsorcjum na podstawie postanowień zawartych w Umowie o Współpracy Realizacyjnej oraz postanowień ewentualnych odrębnych Umów zawartych pomiędzy Liderem Konsorcjum a danym Partnerem Konsorcjum, odpowiednio. Warto wspomnieć, że pozycja (i) obejmuje również usługi projektowe wykonywane przez S. S.A. wyłącznie na terenie Francji, które to usługi stanowią jedyny wkład tego podmiotu w działalność Konsorcjum. Z kolei C. Inc. nie jest bezpośrednio zaangażowana w jakąkolwiek działalność operacyjną związaną z Projektem. Następnie przychody i koszty Projektu (tzn. przychody i koszty Konsorcjum) są dzielone pomiędzy Partnerów Konsorcjum, stosownie do ich Udziałów w Konsorcjum, na podstawie not uznaniowych lub, odpowiednio, obciążeniowych wystawianych przez Lidera Konsorcjum, działającego poprzez swój oddział w Polsce.

Taki sposób prowadzenia rozliczeń przez Konsorcjum powinien zostać uwzględniony w księgach rachunkowych Konsorcjum oraz powinien być zgodny zarówno z przepisami prawa podatkowego, jak i przepisami o rachunkowości.

Księgi rachunkowe Projektu prowadzi Lider Konsorcjum. W tym celu stosowany jest system pod nazwą „D.”. System ten obejmuje dwie części istotne z punktu widzenia omawianych spraw:

(a) Pierwsza poświęcona jest Projektowi (Konsorcjum) („Część 01);

(b) Druga poświęcona jest polskiemu oddziałowi Lidera Konsorcjum („Część 29”).

Obydwie części systemu prowadzone są w złotych polskich, a dla każdej transakcji „D.” podaje również odpowiednią kwotę w euro na podstawie obowiązujących w Polsce dziennych kursów wymiany walut obcych.

Wszystkie koszty i przychody oraz aktywa i zobowiązania Konsorcjum rozliczane są w Części 01 w celu uzyskania pełnego obrazu Projektu oraz przestrzegania wymogu zachowania przejrzystości względem Partnerów Konsorcjum.

Aby umożliwić podział poszczególnych pozycji pomiędzy Partnerów Konsorcjum, wszystkie pozycje zapisane w Części 01 są codziennie automatycznie kopiowane do Części 29. W wyniku tego każda pozycja kosztowa, którą dowolny z Partnerów Konsorcjum lub zewnętrzny dostawca obciąża Lidera Konsorcjum, w obu przypadkach udokumentowana odpowiednimi fakturami, zostanie uznana za koszt Konsorcjum. Z kolei kosztami prac własnych Spółki, wykonywanych przez centralę Spółki na potrzeby Projektu, Konsorcjum jest obciążane na podstawie wewnętrznych not księgowych wystawianych przez centralę Spółki i odpowiednio ujmowanych w księgach Konsorcjum. Na koniec każdego miesiąca polski oddział Spółki dokonuje podziału wszystkich takich kosztów pomiędzy Partnerów Konsorcjum w formie not obciążeniowych stosownie do ich Udziałów w Konsorcjum.

Z kolei każda Faktura Zbiorcza wystawiana Klientowi przez Lidera Konsorcjum uznawana jest za przychód Konsorcjum. Przychód ten Lider Konsorcjum dzieli pomiędzy Partnerów Konsorcjum poprzez wystawianie not uznaniowych stosownie do Udziału w Konsorcjum.

W związku z powyższym, pomimo tego, że Spółka jest zarówno (i) wystawcą Faktur Zbiorczych, jak (ii) odbiorcą faktur kosztowych pozostałych Partnerów Konsorcjum i zewnętrznych dostawców, dla potrzeb opodatkowania zgodnie z ustawą z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych („Ustawa o CIT”), koszty i przychody Spółki w tym zakresie ograniczają się do kosztów i przychodów przypisanych jej stosownie do jej Udziału.

Zatem Konsorcjum nie jest ani odrębnym podatnikiem, ani spółką osobową, ponieważ każdy Partner Konsorcjum jest bezpośrednio właścicielem wyłącznie przypadającej na niego części przychodów i kosztów związanych z Projektem. Wskutek tego, w zakresie opisanym w niniejszym wniosku, Lider Konsorcjum uwzględni w swoim zeznaniu podatkowym wyłącznie przychody i koszty Projektu wynikające z jego Udziału. Z uwagi na tę okoliczność Lider Konsorcjum nie ponosi odpowiedzialności w zakresie pełnej kwoty przychodów i kosztów Projektu. Ani Spółka, ani żaden z Partnerów Konsorcjum nie nalicza podatku od towarów i usług („VAT”) od opisanego powyżej podziału kosztów i przychodów. Wynika to z faktu, że taki podział nie stanowi dostawy towarów ani świadczenia usług w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług – „Ustawa o VAT”).

3. Rozliczenia z tytułu podatku od towarów i usług
   
   

Zgodnie z Umową, Spółka będzie jedynym podmiotem wystawiającym faktury VAT na Zamawiającego. Jak opisano powyżej, Partnerzy Konsorcjum, w tym Spółka, posiadają swój zakres obowiązków (prac) w ramach Projektu. W szczególności, każdy Partner Konsorcjum zobowiązany jest do świadczenia określonych usług na rzecz Konsorcjum. Do usług tych należy między innymi: projektowanie, nadzór, zarządzanie, administracja i inne podobne usługi. Wynagrodzenie za powyższe usługi świadczone przez Partnerów Konsorcjum reguluje Umowa o Współpracy Realizacyjnej co do zasady jego wysokość ustalana jest jako iloczyn (i) liczby godzin przepracowanych przez personel danego Partnera Konsorcjum oraz (ii) stawek godzinowych poszczególnych członków personelu (uzgodnionych w Umowie o Współpracy Realizacyjnej), powiększony o koszty bezpośrednie poniesione przez danego Partnera Konsorcjum w związku ze świadczeniem przez niego usług (np. zakwaterowanie personelu, wyżywienie, taksówki itp). Szczegółowe uzgodnienia w tym zakresie mogą być umieszczone w odrębnych umowach zawieranych pomiędzy Liderem Konsorcjum a każdym z Partnerów Konsorcjum świadczącym usługi na rzecz Konsorcjum. W tym zakresie, stosunki pomiędzy Liderem Konsorcjum a pozostałymi Partnerami Konsorcjum są zbliżone do stosunków pomiędzy Liderem Konsorcjum a zewnętrznymi dostawcami.

Ponadto, niektóre towary i usługi dostarczane są przez zewnętrznych dostawców. Jednakże wszystkie faktury, zarówno Partnerów Konsorcjum, jaki zewnętrznych dostawców, wystawiane są na Spółkę, tzn. Lidera Konsorcjum. Spółka nie wystawia żadnych tego rodzaju faktur na Lidera Konsorcjum (ponieważ nie może wystawiać faktur sama sobie) ani poszczególnym Partnerom Konsorcjum, ponieważ nie dostarcza im towarów ani nie świadczy na ich rzecz usług. Powyższe faktury dokumentują faktyczną sprzedaż podlegającą podatkowi VAT, dokonywaną przez każdego Partnera Konsorcjum i zewnętrznego dostawcę na rzecz Konsorcjum. Następnie, po osiągnięciu odpowiedniego kamienia milowego Projektu, Spółka wystawia Klientowi zgodnie z Umową Fakturę Zbiorczą. Faktura Zbiorcza dotyczy towarów dostarczonych i usług świadczonych przez Konsorcjum, tzn. zarówno przez (i) Spółkę, jaki (ii) pozostałych Partnerów Konsorcjum.

Opisany powyżej mechanizm dotyczy również Faktur Zbiorczych dotyczących zaliczek otrzymywanych przez Konsorcjum.

Wskutek powyższego Spółka odlicza naliczony podatek VAT wynikających z faktur otrzymywanych od pozostałych Partnerów Konsorcjum i zewnętrznych dostawców (w tym VAT naliczony na zasadzie samonaliczania przez nabywcę), od należnego podatku VAT wynikającego z Faktur Zbiorczych wystawionych przez Spółkę Zamawiającemu.

4. Podział rozliczeń międzyokresowych
   
   

W trakcie realizacji Projektu może się zdarzyć, że określone prace wykonane przez Partnerów Konsorcjum lub zewnętrznych dostawców na rzecz Konsorcjum wdanym miesiącu zostaną zafakturowane w kolejnym miesiącu. Wskutek tego Konsorcjum, reprezentowane przez Lidera Konsorcjum, otrzyma fakturę w miesiącu następującym po miesiącu, w którym nastąpiło faktyczne wykonanie prac. Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 września 1994 roku o rachunkowości („Ustawa o Rachunkowości”), księgi rachunkowe muszą zawierać zgodny z prawdą i rzetelny obraz wszystkich zdarzeń gospodarczych dotyczących danego podmiotu. W związku z powyższym podmiot ma obowiązek wykazać, że pomimo otrzymania faktury w kolejnym miesiącu, koszty powinny zostać przypisane do miesiąca, w którym prace zostały wykonane. W tym celu podmiot powinien wykazać dane pozycje w swoich księgach rachunkowych jako rozliczenia międzyokresowe przychodów w miesiącu, w którym nastąpiło wykonanie prac.

Tę samą logikę należy zastosować do usług świadczonych na rzecz Klienta. Jak wspomniano powyżej, Spółka będzie wystawiać faktury po osiągnięciu odpowiednich kamieni milowych. Może to powodować rozbieżność pomiędzy zafakturowaną kwotą a fizycznym zaawansowaniem Projektu będącym podstawą uznania przychodu zgodnie z zasadami rachunkowości. W związku z powyższym podmiot zobowiązany jest do skorygowania kwoty przychodu w swoich księgach rachunkowych w celu dostosowania uznania przychodu do fizycznego zaawansowania Projektu. Wszystkie faktury księgowane są w Części 01, tzn. w księgach Konsorcjum, jak również wszystkie rozliczenia międzyokresowe przychodów są początkowo wykazywane w Części 01. Jednak niezwłocznie potem rozliczenia międzyokresowe przychodów przenoszone są do Części 29, tzn. ksiąg rachunkowych Lidera Konsorcjum, który przypisuje je pozostałym Partnerom Konsorcjum stosownie do ich Udziału.

Opisany powyżej podział rozliczeń międzyokresowych pomiędzy Partnerów Konsorcjum nie może być dokonywany poprzez wystawienie faktur, ponieważ nie następuje sprzedaż podlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT (brak dostawy towarów lub świadczenia usług). Ponadto, podział nie może również zostać dokonany poprzez wystawienie not obciążeniowych/uznaniowych, ponieważ nie dotyczy on przychodów ani kosztów, które mogą być istotne dla celów podatkowych. Dlatego też Partnerzy Konsorcjum uzgodnili, że w celu zastosowania się do przepisów Ustawy o Rachunkowości, podział rozliczeń międzyokresowych będzie dokonywany poprzez przeniesienie z Części 29 do ksiąg rachunkowych Partnerów Konsorcjum stosownie do ich Udziału w Konsorcjum w formie informacyjnego dokumentu księgowego („Dokument Księgowy”).

Spółka nie nalicza podatku VAT od powyższego podziału rozliczeń międzyokresowych dokonywanych przy pomocy Dokumentów Księgowych. Analogicznie, kwoty przypisywane na podstawie Dokumentów Księgowych są nieistotne (neutralne) z punktu widzenia podatku dochodowego od osób prawnych.

5. Przykład obiegu faktur i podziału przychodów/kosztów
   
   

System obiegu faktur i podziału przychodów/kosztów oraz rozliczeń międzyokresowych, o którym mowa w punktach 2 - 4 powyżej, można zilustrować następującym przykładem. W danym miesiącu („Miesiąc A”), T. S.p.A. jako Partner Konsorcjum wykonuje określone prace związane z Projektem, za które wystawia Liderowi Konsorcjum fakturę na kwotę 300 w połowie Miesiąca A. Faktura ta zostanie uznana za koszt Konsorcjum. W związku z powyższym, po otrzymaniu faktury zostanie ona zaksięgowana w Części 01 systemu rachunkowego Konsorcjum.

Na koniec tego samego dnia powyższe koszty zostaną przeniesione do Części 29 systemu rachunkowego Konsorcjum, tzn. do ksiąg rachunkowych Lidera Konsorcjum, w celu umożliwienia dokonania podziału kosztów Konsorcjum przy pomocy not obciążeniowych, stosownie do wielkości Udziałów, w następujący sposób:

1. 33% na S. S.p.A., co odpowiada kwocie 99;
2. 0,22% na S. S.A., co odpowiada kwocie 0,66;
3. 0,11% na C. Inc., co odpowiada kwocie 0,33;
4. 33,33% na T. S.p.A., co odpowiada kwocie 99,99;
5. 33% na P. S.A., co odpowiada kwocie 99;
6. 0,33% na E., co odpowiada kwocie 0,99.
   
   

Powyższy podział kosztów dokonywany będzie w ostatnim dniu Miesiąca A.

Następnie, w drugiej połowie Miesiąca A, P. S.A. wykonuje określone prace w związku z Projektem, za które wystawia fakturę na kwotę 600 w kolejnym miesiącu („Miesiąc B”).

W związku z powyższym koszt Konsorcjum dla celów podatkowych powstaje w Miesiącu B i, zgodnie z taką samą procedurą, jaka została opisana powyżej (zaksięgowanie w pierwszej kolejności w Części 01, a następnie przeksięgowanie do Części 29), Lider Konsorcjum dokonuje podziału kosztów Konsorcjum pomiędzy Partnerów Konsorcjum przy pomocy not obciążeniowych, stosownie do wielkości Udziałów, w następujący sposób:

1. 33% na S. S.p.A., co odpowiada kwocie 198;
2. 0,22% na S. S.A., co odpowiada kwocie 1,32;
3. 0,11% na C. Inc., co odpowiada kwocie 0,66;
4. 33,33% na T. S.p.A., co odpowiada kwocie 199,98;
5. 33% na P. S.A., co odpowiada kwocie 198;
6. 0,33% na E., co odpowiada kwocie 1,98.
   
   

Jednakże, z punktu widzenia przepisów o rachunkowości, koszty wynikające z faktury wystawionej przez P. S.A. powinny zostać uwzględnione w księgach rachunkowych Konsorcjum i Partnerów Konsorcjum za Miesiąc A. W związku z powyższym rozliczenie międzyokresowe takich kosztów powinno zostać dokonane w Miesiącu A w Części 01, w celu uwzględnienia rozliczenia międzyokresowego w księgach rachunkowych Konsorcjum. Następnie, rozliczenie międzyokresowe powinno zostać ujęte również w księgach rachunkowych wszystkich Partnerów Konsorcjum, w związku z czym zostanie ono przeniesione do Części 29, a następnie przypisane do Partnerów Konsorcjum przy pomocy Dokumentów Księgowych.

W Miesiącu B określone prace związane z Projektem wykonuje Lider Konsorcjum. Wartość tych prac wynosi 900. Lider Konsorcjum nie może sam sobie wystawić faktury, w związku z czym prace własne Lidera Konsorcjum na potrzeby Projektu zostaną zaksięgowane w Części 01 jako koszty Konsorcjum na podstawie stosownej noty księgowej wystawionej przez centralę Lidera Konsorcjum. Koszty zostaną następnie przeniesione do Części 29, a następnie podzielone pomiędzy Partnerów Konsorcjum na podstawie not obciążeniowych stosownie do wielkości Udziałów, w następujący sposób:

1. 33% na S. S.p.A., co odpowiada kwocie 297;
2. 0,22% na S. S.A., co odpowiada kwocie 198;
3. 0,11% na C. Inc., co odpowiada kwocie 0,99;
4. 33,33% na T. S.p.A., co odpowiada kwocie 299,97;
5. 33% na P86 SA, co odpowiada kwocie 297;
6. 0,33% na E., co odpowiada kwocie 2,97.
   
   

W Miesiącu B, niezwłocznie po ukończeniu określonego etapu prac związanych z Projektem, Lider Konsorcjum wystawia Klientowi Fakturę Zbiorczą na kwotę 2.000. Wskutek tego Konsorcjum osiąga przychód, który zostanie następnie podzielony pomiędzy Partnerów Konsorcjum w formie not uznaniowych wystawianych przez Lidera Konsorcjum stosownie do wielkości Udziałów, w następujący sposób:

1. 33% na S. S.p.A., co odpowiada kwocie 660;
2. 0,22% na S. S.A., co odpowiada kwocie 4,4;
3. 0,11% na C. Inc., co odpowiada kwocie 2,2;
4. 33,33% na T. S.p.A., co odpowiada kwocie 666,6;
5. 33% na P. S.A., co odpowiada kwocie 660;
6. 0,33% na E. , co odpowiada kwocie 6,6.
   
   

Co do zasady, powyższe kwoty przenoszone na Partnerów Konsorcjum na podstawie not Uznaniowych lub obciążeniowych mogą stanowić, odpowiednio, przychód lub koszt każdego Partnera Konsorcjum. Jednocześnie kwoty przenoszone na podstawie Dokumentów Księgowych będą nieistotne (neutralne) z punktu widzenia podatku dochodowego od osób prawnych. Ponadto, ani wystawione noty uznaniowe/obciążeniowe, ani Dokumenty Księgowe nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

6. Księgowanie instrumentów pochodnych
   
   

W celu zrealizowania Projektu, Konsorcjum będzie ponosić koszty w walutach innych niż złoty polski. Spółka ustala różnice kursowe na podstawie art. 9b ust. 1 pkt 1 Ustawy o CIT, to znaczy stosuje tzw. „metodę podatkową”.W celu ustalenia stałych kursów wymiany dla zakupów w innych walutach, Spółka wynegocjowała w imieniu Konsorcjum warunki instrumentów pochodnych na podstawie przewidywanych terminów płatności na rzecz zagranicznych dostawców. W szczególności, kontrakt zawierany na instrument pochodny ma charakter transakcji walutowej z dostawą na konkretną datę w przyszłości (outright contract). Kontrakt taki stanowi transakcję terminową typu forward, w ramach której określona kwota środków pieniężnych w określonej walucie (złoty polski) zostanie w ustalonym przyszłym terminie (termin zapadalności) zamieniona na kwotę w innej walucie (EUR, USD, GBP), której wysokość określać będzie kurs wymiany dla transakcji terminowej wynegocjowany z bankiem. Z punktu widzenia przepisów o rachunkowości transakcja ta rodzi skutki dopiero:

1. w terminie zapadalności;
2. w każdej dacie zamknięcia ksiąg (kwartalnej, półrocznej i rocznej), zgodnie z zasadami Międzynarodowego Standardu Rachunkowości (lAS) 39, które to skutki polegać będą na obliczeniu wartości godziwej kontraktów na instrumenty pochodne pozostałych do wykonania i niewygasłych w tej dacie.
   
   

Jeśli chodzi o punkt I, to zgodnie z procedurą rachunkowości Spółki, z opisanej powyżej transakcji na instrumencie pochodnym wynika, że w terminie zapadalności transakcja wygasa i księgowane są następujące pozycje:

1. wpływ kwoty bazowej w nabytej walucie według dziennego kursu wymiany i wypływ kwoty bazowej w walucie sprzedawanej;
2. zrealizowane zyski i straty kursowe (różnice kursowe) wynikające z różnicy pomiędzy kursem kasowym instrumentu pochodnego (kursem z dnia zawarcia transakcji) a kursem rynkowym obowiązującym w dniu rozliczenia instrumentu pochodnego (dwa dni robocze przed terminem zapadalności);
3. obciążenia/przychody finansowe wynikające z różnicy pomiędzy kursem kasowym instrumentu pochodnego a kursem ustalonym dla transakcji terminowej.
   
   

Pozycje b) i c) powyżej powinny mieć wpływ na rachunek zysków i strat Konsorcjum, i podlegać podziałowi pomiędzy Partnerów Konsorcjum, zgodnie z mechanizmem opisanym w części stanu faktycznego dotyczącej rozliczeń z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych, przy pomocy not obciążeniowych/uznaniowych. Jeśli chodzi o punkt II oraz odpowiednie zapisy księgowe dokonywane zgodnie z l 3, centrala Spółki będzie księgować wszystkie pozycje stosownie do Udziału w Konsorcjum. Zrealizowane straty/zyski kursowe oraz obciążenia/przychody finansowe, o których mowa w podpunkcie 1) powyżej (z wyjątkiem lit. a) będą podlegały odliczeniu od podstawy opodatkowania/opodatkowaniu dla celów podatku dochodowego od osób prawnych, natomiast wycena wartości godziwej, o której mowa w punkcie II, nie powinna mieć wpływu na podstawę opodatkowania w Polsce.

W celu ustalenia stałych kursów wymiany dla zakupów w innych walutach oraz zapewnienia wystarczających środków w obcych walutach, umożliwiających zapłatę dostawcom Konsorcjum (zgodnie z definicją we Wniosku), Spółka wynegocjowała w imieniu Konsorcjum warunki instrumentów pochodnych na podstawie przewidywanych terminów płatności na rzecz zagranicznych dostawców. W szczególności, kontrakt zawarty na instrument pochodny ma charakter transakcji walutowej z dostawą na konkretną datę w przyszłości (outright contract), w formie transakcji terminowej typu forward.

Charakter transakcji typu forward przewiduje faktyczny transfer przedmiotu tej transakcji (w rozważanym przypadku: określonej kwoty zdenominowanej w PLN) w zamian za wynagrodzenie (w rozważanym przypadku: kwoty pieniędzy w walucie obcej, takiej tak EUR, USD lub GBP), ustalone według kursu wymiany uzgodnionego z góry pomiędzy bankiem oraz Spółką. W świetle powyższego, omawiana transakcja ma charakter realny i obejmuje fizyczny transfer przedmiotu tej transakcji pomiędzy jej stronami, tj. wpływ kapitału w walucie nabywanej oraz wypływ kapitału w walucie zbywanej.

Spółka zawarła kontrakty typu forward, które przewidują, iż określona kwota środków pieniężnych w określonej walucie (PLN) wymieniana jest w ustalonej dacie przyszłej (data zapadalności) na inną walutę (EUR, USD, GBP), której kwota ustalana jest przy użyciu kursu ustalonego dla transakcji terminowej. Kurs ten ustalany jest w oparciu o:

• kurs kasowy instrumentu pochodnego, ustalany na dzień zawierania transakcji z bankiem;
• krzywą stóp procentowych dla wymienianej waluty; oraz
• datę zapadalności transakcji.
  
  

W dacie zapadalności, omawiana transakcja będzie skutkowała:

(a) realizacją zysków i strat kursowych (różnice kursowe) wynikających z różnicy pomiędzy (i) kursem kasowym instrumentu pochodnego (kursem z dnia zawarcia transakcji) a (ii) kursem rynkowym obowiązującym w dniu rozliczenia instrumentu pochodnego (dwa dni robocze przed terminem zapadalności);

Metoda obliczenia:

• wartość transakcji w walucie obcej przeliczona na PLN po kursie kasowym instrumentu pochodnego,
• wartość transakcji w walucie obcej przeliczona na PLN po kursie rynkowym obowiązującym w dniu rozliczenia instrumentu pochodnego (tj. średnim kursie Narodowego Banku Polskiego na dwa dni robocze przed terminem zapadalności) ,
  
  

różnice kursowe: = - ;

(b) obciążeniami/przychodami finansowymi wynikającymi z różnicy pomiędzy (i) kursem kasowym instrumentu pochodnego a (ii) kursem ustalonym dla transakcji terminowej.

Metoda obliczenia:

• wartość transakcji w walucie obcej przeliczona na PLN po kursie kasowym instrumentu pochodnego ,
• wartość transakcji w walucie obcej przeliczona na PLN po kursem ustalonym dla transakcji terminowej ,
• podatkowe przychody albo koszty: = - .
  
  

Spółka wskazała, iż:

1. kurs kasowy instrumentu pochodnego - jest to kurs wymiany waluty z dnia transakcji, tj. średni kursy wymiany waluty Narodowego Banku Polskiego z dnia, w którym Spółka i odpowiedni bank zawarły kontrakt forward;
2. kurs rynkowy obowiązujący w dniu rozliczenia instrumentu pochodnego - jest to średni kurs wymiany waluty Narodowego Banku Polskiego z dnia rozliczenia transakcji forward, tj. dnia, w którym bank ustała kwotę EUR, USD albo GBP należną Spółce zgodnie z kontraktem forward (dwa dnia robocze poprzedzające datę zapadalności);
3. kurs ustalony dla transakcji terminowej - jest to kurs wymiany waluty ustalony przez Spółkę oraz bank w chwili zawarcia kontraktu forward, który będzie użyty dla celów przeliczenia kwot w PLN na kwoty w EUR, USD albo GBP w dniu rozliczenia transakcji forward.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy podział przychodów i kosztów Konsorcjum pomiędzy Partnerów Konsorcjum stosownie do ich Udziałów, dokonywany przez Lidera Konsorcjum w formie not uznaniowych w odniesieniu do przychodów i not obciążeniowych w odniesieniu do kosztów, jest zgodny z przepisami Ustawy o CIT w świetle opisanego powyżej stanu faktycznego... W szczególności, czy prawidłowe jest stanowisko, że koszty i przychody Spółki w tym zakresie ograniczają się do kosztów i przychodów przypadających na Spółkę stosownie do jej Udziału ...
2. Czy podział przychodów i kosztów Konsorcjum pomiędzy Partnerów Konsorcjum stosownie do ich Udziałów, dokonywany przez Lidera Konsorcjum w formie not uznaniowych i obciążeniowych, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT) zgodnie z Ustawą o VAT ...
3. Czy obieg faktur w ramach Konsorcjum jest prawidłowy w świetle przedstawionego powyżej stanu faktycznego ... W szczególności, czy wystawianie przez Partnerów Konsorcjum faktur na opisane wstanie faktycznym usługi, które świadczą na rzecz Konsorcjum, jest zgodne z Ustawą o VAT ...
4. Czy Spółka ma prawo do odliczenia naliczonego podatku VAT wynikającego z faktur otrzymywanych przez Spółkę od pozostałych Partnerów Konsorcjum i zewnętrznych dostawców (w tym podatku VAT naliczonego na zasadzie samonaliczania przez nabywcę) od należnego podatku VAT wynikającego z Faktur Zbiorczych wystawianych przez Spółkę Zamawiającemu ...
5. Czy podział rozliczeń międzyokresowych Konsorcjum pomiędzy Partnerów Konsorcjum stosownie do ich Udziałów, dokonywany przez Lidera Konsorcjum w formie Dokumentów Księgowych, jest prawidłowy z punktu widzenia Ustawy o CIT oraz Ustawy o VAT w świetle przedstawionego powyżej stanu faktycznego ...
   W szczególności, czy podział rozliczeń międzyokresowych dokonywany przy pomocy Dokumentów Księgowych powinien podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT zgodnie z Ustawą o VAT lub podatkiem dochodowym od osób prawnych zgodnie z Ustawą o CIT ...
6. Czy proponowane rozliczenie podatkowe negocjowanych instrumentów pochodnych jest zgodne z przepisami Ustawy o CIT w świetle opisanego powyżej stanu faktycznego ...
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest wykładnia przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm., dalej „updop”) – pytania oznaczone nr 1 i nr 5.

Wniosek w zakresie pytania oznaczonego nr 6 oraz w zakresie podatku od towarów i usług zostanie rozpatrzony odrębną interpretacją – pytania oznaczone nr 2 - 5.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Konsorcjum - uwagi ogólne

Instytucja umowy konsorcjum nie jest zdefiniowana ani w przepisach polskiego prawa podatkowego, ani polskiego prawa cywilnego. Instytucja „konsorcjum” jest jedynie wzmiankowana w polskim prawie bankowym, które zawiera wzmiankę o „konsorcjum banków” (art. 73 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Prawo bankowe). Niemniej jednak, umowa konsorcjum jest dozwolona na zasadzie swobody umów wywodzącej się z art. 353(1) Kodeksu cywilnego. Cytowany przepis stanowi, że „Strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego”. Umowa konsorcjum (zwana również umową o wspólnym przedsięwzięciu) jest powszechnie rozumiana jako umowa pomiędzy co najmniej dwoma podmiotami, w której podmioty te zobowiązują się do współpracy celem osiągnięcia określonego celu gospodarczego (na przykład, realizacji inwestycji budowlanej). Taka umowa zawierana jest często na czas oznaczony. Uczestnicy konsorcjum (partnerzy) dzielą się ryzykiem w celu osiągnięcia wspólnego zysku. Częstym powodem tworzenia konsorcjum jest możliwość połączenia środków finansowych, know-how i innych środków zgromadzonych przez uczestników, co umożliwia im realizację złożonego przedsięwzięcia przekraczającego możliwości pojedynczego podmiotu działającego samodzielnie. Konsorcjum nie jest odrębnym podmiotem. Uczestnicy zachowują niezależność we wszystkich działaniach niewchodzących w zakres umowy konsorcjum, jednak jako konsorcjum realizują wspólną politykę finansową. Nie będąc samodzielnym podmiotem, konsorcjum nie posiada odrębnej osobowości prawnej i nie wymaga wpisu do jakiegokolwiek rejestru. W umowie konsorcjum uzgadnia się szczegółowe warunki współpracy pomiędzy uczestnikami. Partnerzy konsorcjum mogą wyłonić ze swojego grona lidera konsorcjum, który reprezentuje konsorcjum wobec zamawiającego i zewnętrznych dostawców, jak również koordynuje rozliczenia w ramach konsorcjum.

Ad. 1

Zdaniem Spółki, podział kosztów i przychodów dokonywany przez Spółkę pomiędzy Partnerów Konsorcjum stosownie do ich odpowiednich Udziałów jest zgodny z przepisami Ustawy o CIT W związku z powyższym pomimo iż tylko Spółka jest podmiotem, który zarówno (i) wystawia Faktury Zbiorcze, jaki (ii) otrzymuje faktury kosztowe od pozostałych Partnerów Konsorcjum i zewnętrznych dostawców dla celów opodatkowania zgodnie z Ustawą o CIT koszty i przychody Spółki w tym zakresie ograniczają się do kosztowi przychodów przypadających na Spółkę stosownie do jej Udziału. Ponadto prawidłowe jest stanowisko że koszty własnych prac Spółki związanych z Projektem obciążają Konsorcjum na podstawie not księgowych wystawianych przez centralę Spółki i odpowiednio uwzględnianych w księgach Konsorcjum. Rowniez prawidłowe jest stanowisko ze ani Spółka ani żaden inny Partner Konsorcjum nie nalicza podatku VAT od powyższego podziału kosztów i przychodów. Wynika to z faktu, że podział ten nie stanowi ani dostawy towarów, ani świadczenia usług w rozumieniu przepisów o VAT. Powyższe wnioski wynikają z następujących przesłanek. Generalnie, przepisy Ustawy o CIT nie regulują wprost kwestii opodatkowania konsorcjum. Istnieje jednak zasada dotycząca opodatkowania dochodów ze wspólnego źródła. Zgodnie z art. 5 ust. 1 i 2 Ustawy o CIT co do zasady przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału). W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje s<ę, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zasady te stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów zwolnieni ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu podstawy opodatkowania lub podatku Jak już wspomniano, wielkość udziałów partnerów konsorcjum jest zazwyczaj uzgadniana w umowie konsorcjum. Jedynie w braku takich uzgodnień można przyjąć założenie równego udziału. Ze wspomnianych wyżej zapisów Ustawy o CIT wynika ze przychody i koszty każdego Partnera Konsorcjum łączone są z pozostałymi przychodami i kosztami takiego partnera. Zapisy te oznaczają również, że dla każdego Partnera Konsorcjum jedynie część łącznych przychodów Konsorcjum (tzn. łącznego wynagrodzenia od Klienta), obliczone stosownie do jego Udziału w Konsorcjum może stanowić przychód podlegający opodatkowaniu w rozumieniu Ustawy o CIT. Tę samą zasadę stosuje się odpowiednio do kosztów.Inną kwestią jest to, w jaki sposób Lider Konsorcjum powinien dokonywać podziału przychodowi kosztów Konsorcjum pomiędzy Partnerów Konsorcjum. W opinii Spółki, takiego podziału nie powinno się dokonywać poprzez wystawianie faktur VAT, ponieważ podział nie stanowi dostawy towarów ani świadczenia usług. Dlatego też należy go dokonywać w inny sposób, zgodnie z zasadami rachunkowości, w szczególności zaś podział powinien zostać udokumentowany notami księgowymi (uznaniowymi dla przychodów oraz obciążeniowymi dla kosztów). Jedyny wyjątek w tym zakresie dotyczy kosztów własnych prac Lidera Konsorcjum, które powinny być udokumentowane innymi notami księgowymi wystawianymi przez Lidera Konsorcjum i odpowiednio uwzględnionymi w księgach Konsorcjum.

Przedstawione powyżej stanowisko Spółki potwierdzają indywidualne interpretacje podatkowe wydane przez organy podatkowe w odniesieniu do podobnych stanów faktycznych, w tym na przykład:

1. Indywidualna interpretacja podatkowa wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie dnia 22 czerwca 2010 roku, IPPP3/443-292/10-2/MPe: „Również za prawidłowe uznaje się stanowisko Wnioskodawcy, że kwota należności, jaką Wnioskodawca otrzymuje od Zamawiającego nie stanowi w całości przychodu Spółki a Spółka powinna wykazać jako swój przychód, przychód który odpowiada jej Udziałowi w Konsorcjum, gdyż pozostała kwota stanowi przychód Partnerów stosownie do ich Udziałów.”;
2. Indywidualna interpretacja podatkowa wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie dnia 20 maja 2008 roku, IPPB3-423-326/08-2/PS: „Tym samym, w świetle art. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty uzyskania przychodów, podobnie jak przychody, powinny być rozliczane przez wspólników konsorcjum proporcjonalnie do ich udziału w zyskach konsorcjum”;
3. Indywidualna interpretacja podatkowa wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu dnia 29 maja 2009 roku, ILPB1/415-485/09-4/IM: „Zatem poprawne będzie dokonywanie podziału zysku w ramach konsorcjum przy pomocy noty księgowej.”;
4. Indywidualna interpretacja podatkowa wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach dnia 20 kwietnia 2009 roku, IBPBI/1/415-68/09/KB: „Pomimo bowiem, iż na konto Lidera konsorcjum - Spółki Jawnej - wpływa cała kwota należności z tytułu realizacji wszystkich prac objętych kontraktem, pozostali partnerzy powinni otrzymać przypadającą na nich kwotę w ramach wewnętrznych rozliczeń. Oznacza to, że przychód osiągają wszystkie strony umowy konsorcjum w takiej części, w jakiej zostało to ustalone w umowie konsorcjum.”;
5. Indywidualna interpretacja podatkowa wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach dnia 14 kwietnia 2009 roku, IBPBI/2/423-95/09/MO: „Podział kosztów czy przychodów powinien nastąpić zgodnie z ustaleniami wynikającymi z porozumienia między uczestnikami konsorcjum, np. według zawartej umowy. Rozliczenia pomiędzy podmiotami (fakturowanie, refakturowanie, wystawianie not księgowych) powinno być dokonywane w sposób umożliwiający właściwe i niebudzące wątpliwości określenie kosztów i przychodów podatkowych dla poszczególnych firm realizujących projekt - udokumentowane zgodnie z zasadami wystawiania dowodów księgowych na podstawie ustawy o rachunkowości.”
   
   

Ad. 5

W opinii Spółki, podział rozliczeń międzyokresowych Konsorcjum pomiędzy Partnerów Konsorcjum stosownie do ich Udziału dokonywany przez Lidera Konsorcjum przy pomocy Dokumentów Księgowych jest prawidłowy w świetle opisanego powyżej stanu faktycznego, tj. jest zgodny z przepisami Ustawy o VAT oraz Ustawy o CIT. W szczególności, podział rozliczeń międzyokresowych przy pomocy Dokumentów Księgowych nie powinien podlegać ani podatkowi VAT, ani podatkowi dochodowemu od osób prawnych. Powyższe wnioski wynikają z następujących przesłanek. W niektórych przypadkach może powstać rozbieżność pomiędzy sposobem ujmowania kosztów i przychodów zgodnie z przepisami polskiego prawa podatkowego a sposobem ich ujmowania na podstawie przepisów o rachunkowości. Na przykład, jeżeli Partner Konsorcjum wykona w danym miesiącu („Miesiąc 1”) określone prace na potrzeby Projektu, a następnie wystawi fakturę VAT na takie prace w kolejnym miesiącu („Miesiąc 2”), faktura taka zostanie ujęta w wyliczeniu łącznego kosztu Konsorcjum, a następnie jej kwota zostanie podzielona przy pomocy not obciążeniowych pomiędzy Partnerów Konsorcjum stosownie do ich Udziału za Miesiąc 2.

Jednakże, w celu zachowania zgodności z zasadami rachunkowości, koszty te powinny zostać przypisane do Miesiąca 1. Dlatego też należy poczynić odpowiednie rozliczenia międzyokresowe. Rozliczenia międzyokresowe powinny być udokumentowane dokumentami innymi niż faktury (ponieważ nie dochodzi do sprzedaży podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT zgodnie z przepisami Ustawy o VAT) oraz innymi niż noty uznaniowe/obciążeniowe (ponieważ rozliczenia międzyokresowe nie powinny mieć wpływu na uznanie kosztów lub przychodów dla celów podatkowych z punktu widzenia przepisów Ustawy o CIT). W związku z powyższym, rozliczenia międzyokresowe mogą być udokumentowane innymi dokumentami księgowymi.

Ustawa o Rachunkowości zezwala na wystawianie „dowodów księgowych” w celu udokumentowania zdarzeń gospodarczych, o ile spełnione są kryteria określone w art. 21 Ustawy o Rachunkowości. W szczególności, „dowód księgowy” powinien zawierać co najmniej:

• określenie rodzaju dowodu i jego numeru identyfikacyjnego;

• określenie stron dokonujących operacji gospodarczej;

• opis operacji oraz jej wartość;

• datę dokonania operacji, a gdy dowód został sporządzony pod inną datą - także datę sporządzenia dowodu;

• podpis wystawcy dowodu oraz osoby, której wydano lub od której przyjęto składniki aktywów;
• stwierdzenie sprawdzenia i zakwalifikowania dowodu do ujęcia w księgach rachunkowych przez wskazanie miesiąca oraz sposobu ujęcia dowodu w księgach rachunkowych (dekretacja), podpis osoby odpowiedzialnej za te wskazania.
  
  

Ponadto, zgodnie z art. 22 Ustawy o Rachunkowości, dowody rachunkowe powinny być rzetelne, kompletne i wolne od błędów rachunkowych.

W świetle powyższego, Partnerzy Konsorcjum uzgodnili, że w celu zastosowania się do przepisów Ustawy o Rachunkowości, rozliczenia międzyokresowe będą przenoszone z Części 29 do ksiąg rachunkowych Partnerów Konsorcjum stosownie do ich Udziału w Konsorcjum, przy pomocy Dokumentów Księgowych. Z przyczyn opisanych powyżej, w opinii Spółki, Spółka nie powinna naliczać podatku VAT od opisanych powyżej podziałów rozliczeń międzyokresowych dokonywanych przy pomocy Dokumentów Księgowych. Podobnie, kwoty przypisywane przy pomocy Dokumentów Księgowych są nieistotne (neutralne) z punktu widzenia podatku dochodowego od osób prawnych.

Przedstawione powyżej stanowisko Spółki potwierdza praktyka organów podatkowych. Zgodnie z indywidualną interpretacją podatkową wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach dnia 14 kwietnia 2009 roku, IPPP3/l/423-96/09/MO: „Rozliczenia pomiędzy podmiotami (fakturowanie, refakturowanie, wystawianie not księgowych) powinny być dokonywane w sposób umożliwiający właściwe i niebudzące wątpliwości określenie kosztów i przychodów podatkowych dla poszczególnych firm realizujących projekt - udokumentowane zgodnie z zasadami wystawiania dowodów księgowych na podstawie ustawy o rachunkowości.”

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie pytań oznaczonych nr 1 i nr 5 uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy w odniesieniu do pytań oznaczonych nr 1 i nr 5.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy jednocześnie wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, przedmiotem interpretacji indywidualnej są przepisy prawa podatkowego. Wobec tego, tutejszy Organ nie dokonał oceny prawnej stanowiska Wnioskodawcy w części dotyczącej ujęcia w księgach rachunkowych dowodów księgowych, kwestia ta jest bowiem regulowana przepisami prawa bilansowego. Interpretacja indywidualna określona powyżej jest pisemną interpretacją przepisów prawa podatkowego, przez które rozumie się przepisy ustaw podatkowych, a nie prawa bilansowego (art. 3 pkt 2 i art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej). W związku z tym tut. Organ podatkowy nie jest upoważniony do interpretowania przepisów prawa bilansowego, a w szczególności nie jest upoważniony do oceny prawidłowości stosowanych przez Spółkę księgowań.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.