2015.05.22 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP3/4512-127/15/ASz
z 22 maja 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 10 lutego 2015 r., (data wpływu 12 lutego 2015 r.), uzupełnionym pismem z 5 maja 2015 r. (data wpływu 7 maja 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do korekty obrotu i podatku należnego w deklaracji VAT o udzielony rabat udokumentowany fakturą sprzedaży – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 lutego 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie m.in. prawa do korekty obrotu i podatku należnego w deklaracji VAT o udzielony rabat udokumentowany fakturą sprzedaży.

Wniosek został uzupełniony pismem z 5 maja 2015 r. (data wpływu 7 maja 2015 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 27 kwietnia 2015 r. znak IBPP3/4512-127/15/ASz.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Podatnik prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży detalicznej paliw do pojazdów silnikowych na stacjach paliw (kod PKD 47.30.Z).

Część asortymentu sprzedawana jest posiadaczom kart bezgotówkowych. Karty bezgotówkowe uprawniają do odbioru asortymentu przez posiadacza karty i rozliczane są bezgotówkowo w oparciu o faktury zbiorcze wystawiane klientom przez Partnera podatnika z przypisanym rabatem flotowym.

Sprzedaż przy zastosowaniu kart flotowych bezgotówkowych ewidencjonowana jest przy zastosowaniu kas rejestrujących według ceny obowiązującej w danym dniu na stacji paliw. Rabat udzielany jest klientom przed dniem wystawienia faktury zbiorczej.

Rozliczenie kwoty podatku należnego odbywa się według danych zawartych w modułach fiskalnych kas rejestrujących. Partner podatnika odkupuje od podatnika paliwo wydane klientom flotowym po cenie rozliczeniowej uwzględniającej rabat rozliczeniowy.

W piśmie z 5 maja 2015 r. Wnioskodawca wskazał, że jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym od 16 września 1996 r.

Wnioskodawca ewidencjonuje za pomocą kasy rejestrującej wydanie paliwa posiadaczom kart bezgotówkowych. Ze względów technicznych umożliwiających rozliczenie z Partnerem Wnioskodawca traktuje ewidencję prowadzoną za pomocą kasy rejestrującej jako ewidencję pomocniczą.

Na zadane w wezwaniu pytanie „Czy Wnioskodawca traktuje wydanie paliwa posiadaczom kart bezgotówkowych jako sprzedaż na rzecz podmiotów, o których mowa w art. 111 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług?” Wnioskodawca wskazał „Nie”.

Na zadane w wezwaniu pytanie „Skoro Wnioskodawca ewidencjonuje wydanie paliwa za pomocą kasy rejestrującej, to czy wydaje paragon posiadaczowi karty bezgotówkowej w momencie wydania paliwa?” Wnioskodawca wskazał „Nie, paragony sprzedaży na karty bezgotówkowe są załączane do faktury VAT wystawianej przez Partnera (samofakturowanie) Wnioskodawcy.”

Wnioskodawca dokonuje sprzedaży paliw na rzecz partnera na podstawie zawartej umowy.

Partner udziela klientom rabatu w różnej wysokości. Przy wystawianiu faktur (samofakturowanie), uwzględnia rabaty i kształtuje cenę nabycia od Wnioskodawcy i jest to cena rozliczeniowa między Partnerem a Wnioskodawcą.

Na zadane w wezwaniu pytanie „Czy Partner jest obciążany ponoszeniem obowiązków reklamacyjnych w stosunku do np. wadliwego towaru, czy wykonanej usługi pomiędzy Wnioskodawcą, a klientami?” Wnioskodawca wskazał „Nie”.

Na zadane w wezwaniu pytanie „Czy Partner jest ekonomicznym nabywcą i sprzedawcą paliwa i czy dokonuje jego sprzedaży na rzecz klientów?” Wnioskodawca wskazał „Tak”.

Na zadane w wezwaniu pytanie „Czy Partner jest emitentem kart flotowych bezgotówkowych?” Wnioskodawca wskazał „Tak”.

Na zadane w wezwaniu pytanie „Czy Partner pobiera od nabywców kart flotowych bezgotówkowych opłaty za wydawanie oraz obsługę karty?” Wnioskodawca wskazał „Nie”.

Cena rozliczeniowa to cena po jakiej Wnioskodawca sprzedał paliwo klientom minus rabat jaki Partner udzielił klientowi. Według cen rozliczeniowych Partner nabywa paliwo od Wnioskodawcy.

Partner w imieniu Wnioskodawcy wystawia fakturę VAT z uwzględnieniem rabatu.

Wnioskodawca wydaje paliwo posiadaczom kart bezgotówkowych według cen nieuwzględniających rabat (cena sprzedaży dnia).

W pierwszej kolejności posiadacze kart bezgotówkowych dokonują, używając karty na stacji paliw Wnioskodawcy według cen bez rabatu, a następnie Partner w imieniu Wnioskodawcy wystawia fakturę VAT uwzględniając rabat, w ustalonych okresach rozliczeniowych wraz ze specyfikacją wydanego już paliwa na podstawie kart. Na podstawie tych faktur Partner dokonuje płatności na rzecz Wnioskodawcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy podatnikowi wykazującemu sprzedaż w module fiskalnym kasy rejestrującej przysługuje prawo do korekty obrotu i podatku należnego w deklaracji VAT o udzielony rabat udokumentowany fakturą sprzedaży?

Stanowisko Wnioskodawcy (przedstawione ostatecznie w piśmie z 5 maja 2015 r.):

Według Wnioskodawcy wykazującemu sprzedaż w module fiskalnym kasy rejestrującej przysługuje prawo do korekty obrotu i podatku należnego w deklaracji VAT o udzielony rabat udokumentowany fakturą sprzedaży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 2 pkt 22 ww. ustawy stanowi natomiast, że przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z regulacjami art. 111 ust. 1 ww. ustawy o VAT podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Kasa rejestrująca jest szczególnego rodzaju ewidencją podatkową. Ma ona charakter ewidencji sprzedaży, gdyż zarejestrowaniu w niej podlegają transakcje opodatkowane wykonane przez podatnika. Ewidencja prowadzona na kasie rejestrującej jest niezależna od ewidencji, której prowadzenia wymagają inne przepisy w szczególności art. 109 ust. 3 ustawy o VAT. Ewidencja prowadzona przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy bowiem tylko części sprzedaży podatnika ściśle wskazanej w art. 111 ust. 1 ustawy.

Z cytowanego wyżej art. 111 ust. 1 ustawy o VAT jednoznacznie wynika, że obowiązek ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej ciąży na podatnikach dokonujących sprzedaży na rzecz dwóch rodzajów podmiotów, mianowicie osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Należy podkreślić, że obowiązek ten dotyczy wyłącznie sprzedaży, która została dokonana na rzecz tych wyżej wymienionych podmiotów. Tym samym obowiązek ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej nie wystąpi w przypadku sprzedaży na rzecz innych podmiotów, tj. firm, przedsiębiorstw, organizacji.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży detalicznej paliw do pojazdów silnikowych na stacjach paliw. Część asortymentu sprzedawana jest posiadaczom kart bezgotówkowych. Karty bezgotówkowe uprawniają do odbioru asortymentu przez posiadacza karty i rozliczane są bezgotówkowo w oparciu o faktury zbiorcze wystawiane klientom przez Partnera podatnika z przypisanym rabatem flotowym. Sprzedaż przy zastosowaniu kart flotowych bezgotówkowych ewidencjonowana jest przy zastosowaniu kas rejestrujących według ceny obowiązującej w danym dniu na stacji paliw. Rabat udzielany jest klientom przed dniem wystawienia faktury zbiorczej. Rozliczenie kwoty podatku należnego odbywa się według danych zawartych w modułach fiskalnych kas rejestrujących. Partner podatnika odkupuje od podatnika paliwo wydane klientom flotowym po cenie rozliczeniowej uwzględniającej rabat rozliczeniowy. Wnioskodawca ewidencjonuje za pomocą kasy rejestrującej wydanie paliwa posiadaczom kart bezgotówkowych. Ze względów technicznych umożliwiających rozliczenie z Partnerem Wnioskodawca traktuje ewidencję prowadzoną za pomocą kasy rejestrującej jako ewidencję pomocniczą. Wnioskodawca nie traktuje wydania paliwa posiadaczom kart bezgotówkowych jako sprzedaży na rzecz podmiotów, o których mowa w art. 111 ust. 1 ustawy. Paragony sprzedaży na karty bezgotówkowe są załączane do faktury VAT wystawianej przez Partnera (samofakturowanie) Wnioskodawcy. Partner udziela klientom rabatu w różnej wysokości. Przy wystawianiu faktur (samofakturowanie), uwzględnia rabaty i kształtuje cenę nabycia od Wnioskodawcy i jest to cena rozliczeniowa między Partnerem a Wnioskodawcą. Cena rozliczeniowa to cena po jakiej Wnioskodawca sprzedał paliwo klientom minus rabat jaki Partner udzielił klientowi. Według cen rozliczeniowych Partner nabywa paliwo od Wnioskodawcy. Partner w imieniu Wnioskodawcy wystawia fakturę VAT z uwzględnieniem rabatu. Wnioskodawca wydaje paliwo posiadaczom kart bezgotówkowych według cen nieuwzględniających rabatu. W pierwszej kolejności posiadacze kart bezgotówkowych dokonują nabyć, używając karty na stacji paliw Wnioskodawcy według cen bez rabatu, a następnie Partner w imieniu Wnioskodawcy wystawia fakturę VAT uwzględniając rabat, w ustalonych okresach rozliczeniowych wraz ze specyfikacją wydanego już paliwa na podstawie kart. Na podstawie tych faktur Partner dokonuje płatności na rzecz Wnioskodawcy.

Biorąc pod uwagę treść powyżej powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, że obowiązek ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kas rejestrujących uzależniony jest od wystąpienia sprzedaży, która podlegać będzie obowiązkowi ewidencjonowania przy użyciu kasy rejestrującej.

Zatem jeżeli nie wystąpi sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej lub na rzecz rolników ryczałtowych, nie wystąpi również obowiązek ewidencjonowania przy użyciu kasy rejestrującej.

Zauważyć należy, że Wnioskodawca wydając paliwo posiadaczom kart bezgotówkowych, nie dokonuje sprzedaży paliwa na ich rzecz. Wnioskodawca dokonuje wydania paliwa posiadaczom kart bezgotówkowych. Sprzedaż paliwa dokonywana jest na rzecz Partnera – podmiotu gospodarczego. Nabywcą paliwa jest podmiot gospodarczy, a nie osoby fizyczne. W rozpatrywanej sprawie, w sytuacji wydawania paliwa posiadaczom kart bezgotówkowych, nie wystąpi więc sprzedaż paliwa na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, którą Wnioskodawca byłby obowiązany zaewidencjonować za pomocą kasy rejestrującej.

Ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej wydanego paliwa posiadaczom kart bezgotówkowych, nie jest ewidencjonowaniem sprzedaży na rzecz podmiotów wymienionych w art. 111 ustawy o VAT, tym samym Wnioskodawca nie osiąga obrotu ze sprzedaży paliwa na rzecz osób fizycznych, który mógłby korygować.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Zgodnie z art. 29a ust. 6 podstawa opodatkowania obejmuje:

podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku (art. 29a ust. 7 ustawy).

Jak stanowi art. 29a ust. 10 ustawy o VAT, podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 13, obniża się o:

kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;
wartość zwróconych towarów i opakowań, z zastrzeżeniem ust. 11 i 12;
zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;
wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.

W działalności handlowej stosuje się często różnorodne preferencje cenowe. Przybierają one różne nazwy (zniżka, opust, rabat, bonifikata, premia itp.) oraz różne postaci (zmniejszenie ceny, zwiększenie ilości towaru, procentowe wynagrodzenie itp.).

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „bonifikata”, w związku z powyższym pojęcie to należy interpretować stosując przede wszystkim wykładnię językową. Bonifikata to zniżka, ustępstwo od ustalonej ceny towaru na rzecz nabywcy (Słownik języka polskiego PWN, Wydawnictwo Naukowe PWN, rok wydania 2005, str. 62).

Przez bonifikatę (rabat) należy rozumieć zmniejszenie umówionej wcześniej należności za wykonane świadczenie. Najczęściej bonifikata udzielana jest w związku z faktycznie poniesioną lub przewidywaną szkodą kontrahenta. Bonifikata udzielana jest w przypadku, gdy wystąpią okoliczności, których strony nie mogły przewidzieć w momencie podpisania umowy i w jej efekcie następuje faktyczne obniżenie określonej w umowie ceny towaru. W przypadku, gdyby okoliczność wpływająca na zmniejszenie tej ceny była znana stronom przed podpisaniem umowy, powinna znaleźć odzwierciedlenie w cenie określonej w kontrakcie (…)”.

Odnosząc się do powyższego, z punktu widzenia podstawy opodatkowania, można wyróżnić następujące rodzaje rabatów:

rabaty przyznane przed ustaleniem ceny i dokonaniem sprzedaży – niemające wpływu na podstawę opodatkowania, w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy, ponieważ kwotą należną z tytułu sprzedaży jest kwota żądana od nabywcy pomniejszona już o udzielony rabat;
rabaty przyznane po dokonaniu sprzedaży (bonifikaty, opusty, uznane reklamacje i skonta) wpływające na obniżenie wcześniej ustalonej kwoty osiągniętego obrotu; do tych rabatów ma zastosowanie art. 29 ust. 4 ustawy, a udzielenie takiego rabatu wymaga odpowiedniego udokumentowania (w przypadku sprzedaży dokumentowanej fakturą VAT – fakturą korygującą; w przypadku sprzedaży ewidencjonowanej na kasie rejestrującej – ewidencją korekt).

Zatem, biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, iż obrotem jest kwota należna ze sprzedaży pomniejszona o kwotę należnego podatku VAT, po wyłączeniu wartości udzielonych bonifikat. Należy zaznaczyć, iż bonifikata obniża zarówno podstawę opodatkowania, jak i podatek należny z niej wynikający. Wartość udzielonych bonifikat pomniejsza więc obrót podlegający opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wnioskodawca zarówno w treści opisu stanu faktycznego, pytaniu, jak i stanowisku zawarł twierdzenie, że wykazuje sprzedaż paliwa na rzecz posiadaczy kart bezgotówkowych w module fiskalnym kasy rejestrującej. Podkreślenia jednak wymaga – co wykazano powyżej – że wartości ewidencjonowane przez Wnioskodawcę w module kasy rejestrującej nie stanowią sprzedaży Wnioskodawcy. Jak wskazał Wnioskodawca, w pierwszej kolejności posiadacze kart bezgotówkowych dokonują nabyć, używając karty na stacji paliw Wnioskodawcy według cen bez rabatu, a następnie Partner w imieniu Wnioskodawcy wystawia fakturę VAT uwzględniając rabat, w ustalonych okresach rozliczeniowych wraz ze specyfikacją wydanego już paliwa na podstawie kart. Na podstawie tych faktur Partner dokonuje płatności na rzecz Wnioskodawcy. Zatem rzeczywista wartość transakcji sprzedaży paliwa wynika z faktury VAT, a nie z ewidencji prowadzonej za pomocą kasy rejestrującej.

Tym samym, podstawą opodatkowania (obrotem) ze sprzedaży paliwa, wydawanego posiadaczom kart bezgotówkowych, jest wartość wynikająca z faktury dokumentującej sprzedaż paliwa przez Wnioskodawcę na rzecz Partnera.

W myśl art. 106d ust. 1 ustawy, podmiot, o którym mowa w art. 106b ust. 1 pkt 1, nabywający towary lub usługi od podatnika może wystawiać w imieniu i na rzecz tego podatnika faktury:

dokumentujące dokonanie przez podatnika sprzedaży na rzecz tego podmiotu,
których mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,
dokumentujące dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2 lit. b

-jeżeli ten podmiot i ten podatnik wcześniej zawarli umowę w sprawie wystawiania faktur w imieniu i na rzecz tego podatnika, w której została określona procedura zatwierdzania poszczególnych faktur przez podatnika dokonującego tych czynności.

Ponadto w myśl art. 106e ust. 1 pkt 17 ustawy, faktura powinna zawierać w przypadku faktur, o których mowa w art. 106d ust. 1 - wyraz „samofakturowanie”.

Stosownie do treści art. 109 ust. 3 ustawy, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, art. 130d, art. 134 oraz art. 138 – dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Przytoczona regulacja wskazuje na konieczność prowadzenia przez podatnika ewidencji, służącej prawidłowemu sporządzeniu deklaracji podatkowej.

Odnosząc się zatem do przedstawionego opisu sprawy stwierdzić należy, że Wnioskodawca winien przyjąć do określenia podstawy opodatkowania oraz rozliczenia deklaracji podatkowej kwotę wynikającą z ewidencji odzwierciedlającej rzeczywisty przebieg transakcji, a więc w rozpatrywanym przypadku z ewidencji faktur dokumentujących sprzedaż dokonaną na rzecz Partnera.

Ewidencja prowadzona za pomocą kasy rejestrującej jest niezależna od ewidencji, której prowadzenia wymagają inne przepisy w szczególności cyt. wyżej art. 109 ust. 3 ustawy o VAT i dotyczy bowiem tylko części sprzedaży podatnika ściśle wskazanej w art. 111 ust. 1 ustawy.

Należy w tym miejscu zaznaczyć, że nie jest błędem ewidencjonowanie wydawania paliwa posiadaczom kart bezgotówkowych za pomocą kasy rejestrującej i traktowania tej ewidencji jako pomocniczej, umożliwiającej rozliczenia z nabywcą paliwa. Nie można jednak traktować wykazanych wartości w module kasy rejestrującej jako obrotu ze sprzedaży, lecz wyłącznie jako dane pomocnicze niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji VAT-7.

Skoro więc Wnioskodawca wydając paliwo posiadaczom kart bezgotówkowych nie osiąga obrotu ze sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, to nie ma możliwości korygowania tego obrotu o rabat. Jedynym obrotem w tej sytuacji jest obrót wynikający z faktury, w której rabat został udzielony.

Biorąc pod uwagę przytoczone przepisy, należy stwierdzić, że stanowisko w myśl którego Wnioskodawcy, wykazującemu sprzedaż w module fiskalnym kasy rejestrującej przysługuje prawo do korekty obrotu i podatku należnego w deklaracji VAT o udzielony rabat udokumentowany fakturą sprzedaż, jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W pozostałym zakresie objętym wnioskiem zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów, od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin