Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-2/4510-175/15/BKD
z 21 sierpnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 26 maja 2015 r. (data wpływu do tut. BKIP 29 maja 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy Spółka będzie mogła rozpoznać koszty uzyskania przychodów z tytułu dokonania wypłaty kwot Rozliczenia Pieniężnego na rzecz Uczestników jako koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami w momencie ich poniesienia w rozumieniu art. 15 ust. 4d oraz ust. 4e updop, tj. gdy w księgach rachunkowych Spółki zostanie ujęte zobowiązanie do dokonania wypłaty z tytułu Rozliczenia Pieniężnego na rzecz Uczestników (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 maja 2015 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy Spółka będzie mogła rozpoznać koszty uzyskania przychodów z tytułu dokonania wypłaty kwot Rozliczenia Pieniężnego na rzecz Uczestników jako koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami w momencie ich poniesienia w rozumieniu art. 15 ust. 4d oraz ust. 4e updop, tj. gdy w księgach rachunkowych Spółki zostanie ujęte zobowiązanie do dokonania wypłaty z tytułu Rozliczenia Pieniężnego na rzecz Uczestników.

We wniosku został przedstawiony następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca („Spółka”) planuje wprowadzić program motywacyjny („Program”) dla członków zarządu Spółki uzależniony od wyników finansowych spółki komandytowej, której to Spółka jest komplementariuszem. Wprowadzenie Programu będzie miało na celu m.in. wzrost motywacji członków zarządu („Uczestnicy”) do podejmowania działań mających na celu osiągnięcie lepszych wyników finansowych Spółki komandytowej oraz zatrzymanie najlepszych osób w Spółce. Program ten będzie oparty na pochodnych instrumentach finansowych realizowanych w formie wypłat gotówkowych, które to wypłaty uzależnione będą od określonego wskaźnika finansowego Spółki komandytowej. Uczestnictwo w Programie będzie dobrowolne.

Uczestnicy otrzymują wynagrodzenie za pełnienie funkcji członków zarządu na podstawie uchwały wspólników Spółki i planuje się, że w 2015 r. nie ulegnie to zmianie. Od 2016 r., niektórzy członkowie zarządu mogą jednak otrzymywać wynagrodzenie za pełnioną funkcję na podstawie umowy o pracę. Spółka zamierza zawrzeć z Podatnikiem dwie odrębne umowy pochodnego instrumentu finansowego (na każdy rok obrotowy) o różnym terminie zapadalności („Umowy”). Umowy te będą zawierane odrębnie od uchwały powołującej Podatnika do pełnienia funkcji członka zarządu w Spółce, umowy o pracę lub innej umowy zawartej między Podatnikiem a Spółką. Treścią każdej z umów będzie przyznanie Uczestnikom warunkowego prawa do otrzymania w przyszłości rozliczenia pieniężnego („Rozliczenie Pieniężne”) uzależnionego od wysokości określonego wskaźnika finansowego, tj. zysku netto Spółki komandytowej, w której Spółka jest komplementariuszem („Wskaźnik”). Wskaźnik ten będzie określony na podstawie sprawozdania finansowego Spółki komandytowej. Prawo do otrzymania Rozliczenia Pieniężnego za dany rok obrotowy Uczestnik nabędzie w dwóch różnych terminach („Termin Zapadalności roszczenia o Rozliczenie Pieniężne”). W przypadku pierwszej Umowy, po zatwierdzeniu przez zgromadzenie wspólników Spółki komandytowej zbadanego przez biegłego rewidenta sprawozdania finansowego Spółki komandytowej, nie później jednak niż w terminie do 30 czerwca kolejnego roku obrotowego. W przypadku drugiej Umowy, w terminie do 31 grudnia kolejnego roku obrotowego.

Realizacja warunkowego prawa do otrzymania przez Uczestników Rozliczenia Pieniężnego („Prawo”) na podstawie każdej z Umów, będzie dokonywana poprzez wypłatę przez Spółkę kwoty Rozliczenia Pieniężnego stanowiącego procent Wskaźnika za dany rok obrotowy należnego Uczestnikowi. Kwota Rozliczenia Pieniężnego w odniesieniu do każdej z zawartych z danym Uczestnikiem Umów, z uwzględnieniem Terminów Zapadalności roszczenia o Rozliczenie Pieniężne, będzie obliczana w następujący sposób:

RP = (P x Zn) x ¥2

gdzie:

RP: kwota Rozliczenia Pieniężnego za dany rok obrotowy,

P: określony przez Spółkę łączny procent Wskaźnika za dany rok obrotowy przypisany, dla celów ustalenia wysokości Rozliczenia Pieniężnego, Uczestnikowi.

Zn: wartość Wskaźnika określonego na podstawie sprawozdania finansowego Spółki komandytowej.

Wysokość należnego Uczestnikowi procentu Wskaźnika będzie określona w indywidualnych Umowach. Umowy będą zawarte na czas nieokreślony/na czas pełnienia funkcji członka zarządu Spółki z każdym Uczestnikiem osobno. Prawo będzie przyznawane Uczestnikom odpłatnie (cena nabycia wynosi 100 zł) i będzie niezbywalne do chwili, gdy jego realizacja stanie się możliwa. Prawo to nie powstanie, jeśli wartość Wskaźnika w danym roku obrotowym nie przekroczy określonej przez Spółkę i zapisanej w Umowach kwoty oraz jeśli przed Terminem Zapadalności roszczenia o Rozliczenie Pieniężne Uczestnik przestanie pełnić funkcję członka zarządu (prawo to jest zatem warunkowe). Wypłata Rozliczenia Pieniężnego będzie finansowana ze środków obrotowych Spółki. Wypłata Rozliczenia Pieniężnego będzie wpływała na wynik finansowy Spółki (zysk netto). Wypłata nie będzie zatem finansowana z zysku netto.

W związku z powyższym zadano m. in. następujące pytanie:

Czy Spółka będzie mogła rozpoznać koszty uzyskania przychodów z tytułu dokonania wypłaty kwot Rozliczenia Pieniężnego na rzecz Uczestników jako koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami w momencie ich poniesienia w rozumieniu art. 15 ust. 4d oraz ust. 4e ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej: „updop”),tj. gdy w księgach rachunkowych Spółki zostanie ujęte zobowiązanie do dokonania wypłaty z tytułu Rozliczenia Pieniężnego na rzecz Uczestników? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Zdaniem Spółki, Spółka będzie mogła rozpoznać koszty uzyskania przychodów z tytułu dokonania wypłaty kwot Rozliczenia Pieniężnego na rzecz Uczestników jako koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami w momencie ich poniesienia, w rozumieniu art. 15 ust. 1 oraz ust. 4e updop, tj. gdy w księgach rachunkowych Spółki zostanie ujęte zobowiązanie do dokonania wypłaty z tytułu Rozliczenia Pieniężnego na rzecz Uczestników. Zdaniem Spółki, wypłaty kwot Rozliczenia Pieniężnego dokonywane na rzecz Uczestników przez Spółkę należy kwalifikować jako koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami (tzw. koszty pośrednie).

Zgodnie z art. 15 ust. 4d updop, koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Z kolei na podstawie art. 15 ust. 4e updop, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Z powyższych przepisów wynika, że koszty, które pozostają w innym niż bezpośrednim związku z przychodami powinny być uznane za koszty uzyskania przychodów w roku ich poniesienia na podstawie art. 15 ust. 4d i 4e updop. Dla celów podatkowych momentem poniesienia kosztów pośrednich, będzie moment ujęcia przedmiotowych wydatków w księgach jako kosztu na podstawie odpowiedniego dowodu księgowego. Tym samym, ujęcie (zaksięgowanie) kosztu w księgach rachunkowych określa datę powstania kosztu podatkowego. Przepisy o rachunkowości decydują, na który dzień ujmuje się w księgach rachunkowych koszt, a tym samym przesądzają o dacie poniesienia kosztu podatkowego, z zastrzeżeniem rezerw i biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów. Koszt podatkowy powstaje zatem w dniu faktycznego zaksięgowania go jako kosztu w księgach rachunkowych. W związku z tym Spółka stoi na stanowisku, iż będzie ona mogła rozpoznać wypłaty kwot Rozliczenia Pieniężnego dokonywane na rzecz Uczestników jako koszty uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia, tj. gdy w księgach rachunkowych Spółki zostanie ujęte zobowiązanie do dokonania wypłaty z tytułu Rozliczenia Pieniężnego na rzecz Uczestników. Moment rozpoznania kosztów uzyskania przychodów przez Spółkę z tytułu dokonania Rozliczenia Pieniężnego będzie zatem zbieżny z Terminem Zapadalności roszczenia o Rozliczenie Pieniężne, gdyż w tym momencie spełnione zostaną wszystkie warunki do dokonania Rozliczenia Pieniężnego (ustalona zostanie - po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego za poprzedni rok - kwota Rozliczenia Pieniężnego i kwota ta stanie się należna Uczestnikowi), a zatem koszt będzie miał charakter definitywny.

Podsumowując, Spółka będzie mogła rozpoznać koszty uzyskania przychodów z tytułu dokonania wypłaty kwot Rozliczenia Pieniężnego na rzecz Uczestników jako koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami w momencie ich poniesienia, w rozumieniu art. 15 ust. 4d oraz ust. 4e updop, tj. gdy w księgach rachunkowych Spółki zostanie ujęte zobowiązanie do dokonania wypłaty z tytułu Rozliczenia Pieniężnego na rzecz Uczestników.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.