Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/4511-1-11/15-2/TR
z 7 kwietnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 30 grudnia 2014 r. (data wpływu 5 stycznia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania spłaty – jest:

• nieprawidłowe – w odniesieniu do udziału nabytego na podstawie decyzji Prezydenta;
• prawidłowe – w odniesieniu do pozostałej części.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 5 stycznia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania spłaty.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

A, B, C, D, E i F byli współwłaścicielami zabudowanej nieruchomości stanowiącej działkę nr 12/3, o pow. 0,2362 ha (zabudowanej budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym i budynkami gospodarczymi), dla której prowadzona jest przez Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych księga wieczysta, w następujących udziałach: 1) A w 39/120 częściach, 2) B w 8/120 częściach, 3) C w 17/120 częściach, 4) D w 4/120 częściach, 5) E w 4/120 częściach, 6) F w 18/120 częściach. Pozostałymi współwłaścicielami opisanej wyżej zabudowanej nieruchomości byli: G w 15/120 częściach i H w 15/120 częściach. Nieruchomość ta wchodziła wcześniej w skład gospodarstwa rolnego spadkodawców Wnioskodawczyni, tj. D i I, przy czym 9 przed swoją śmiercią przysługujący jej udział w wys. 25/40 części w tym gospodarstwie rolnym przekazała na rzecz Skarbu Państwa, bez budynków, za emeryturę.

A swój udział w ww. nieruchomości nabyła w drodze dziedziczenia po zmarłym w dn. 1 maja 1973 r. ojcu D (zgodnie z postanowieniem Sądu z dn. 20 czerwca 1973 r.), zmarłej w dn. 20 lutego 1989 r. matce I (zgodnie z postanowieniem Sądu z dn. 22 października 1991 r.) i zmarłej w dn. 22 sierpnia 2007 r. siostrze J (zgodnie z postanowieniem Sądu z dn. 17 marca 2008 r.) oraz na podstawie ostatecznej decyzji Prezydenta z dnia 11 stycznia 2013 r. orzekającej – na podstawie art. 6 ustawy z dn. 24 lutego 1989 r. o zmianie ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych i członków ich rodzin oraz o zmianie ustawy o podatku rolnym (Dz. U. Nr 10, poz. 53 ze zm.) – o nieodpłatnym przeniesieniu przysługującego Gminie udziału w gruncie tej działki w wys. 25/40 na rzecz współwłaścicieli znajdujących się na tej działce budynków w częściach odpowiadających przysługującym tym osobom udziałom w prawie własności budynków, tj. G – 5/40 części, H – 5/40 części, A – 10/40 części, B – 5/120 części, C– 5/120 części, D – 5/240 części, E – 5/240 części.

B swój udział w ww. nieruchomości nabyła w drodze dziedziczenia po zmarłym w dn. 20 maja 1995 r. mężu na podstawie postanowienia Sądu z dn. 15 grudnia 1995 r. (który wcześniej swój udział nabył po zmarłych: D i I) oraz na podstawie ww. ostatecznej decyzji Prezydenta z dnia 11 stycznia 2013 r.

C swój udział w ww. nieruchomości nabyła w drodze dziedziczenia po ojcu (który wcześniej swój udział nabył po zmarłych D i I) i na podstawie umowy darowizny z dn. 25 sierpnia 2005 r. oraz na podstawie ww. ostatecznej decyzji Prezydenta z dnia 11 stycznia 2013 r.

D swój udział w ww. nieruchomości nabył w drodze dziedziczenia po zmarłym w dn. 13 września 2005 r. ojcu na podstawie postanowienia Sądu z dn. 15 grudnia 1995 r. (który wcześniej swój udział nabył po zmarłym K – K swój udział nabył po zmarłych D i I) oraz na podstawie ww. ostatecznej decyzji Prezydenta z dnia 11 stycznia 2013 r.

E swój udział w ww. nieruchomości nabyła w drodze dziedziczenia po zmarłym ojcu oraz na podstawie ww. ostatecznej decyzji Prezydenta z dnia 11 stycznia 2013 r.

F swój udział w ww. nieruchomości nabył na podstawie aktu notarialnego – umowy przekazania gospodarstwa rolnego z dn. 06 lutego 1990 r. od H i G (które wcześniej swoje udziały odziedziczyły po zmarłym D).

Aktem notarialnym z dn. 28 marca 2014 r. A, B, C, D i E sprzedali na rzecz współwłaściciela F całe swoje udziały w opisanej powyżej zabudowanej nieruchomości za następujące kwoty (ustalone w oparciu o sporządzoną przez rzeczoznawcę wycenę wartości tej nieruchomości):

• udział A wynoszący 39/120 – za kwotę 153.075,00 zł;
• udział B wynoszący 8/120 – za kwotę 31.400,00 zł;
• udział C wynoszący 17/120 - za kwotę 66.725,00 zł;
• udział D wynoszący 4/120 - za kwotę 15.700,00 zł;
• udział E wynoszący 4/120 – za kwotę 15.700,00 zł.
  
  

Notariusz pobrał należny podatek od czynności cywilnoprawnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dokonane aktem notarialnym z dnia 28 marca 2014 r. odpłatne zbycie przez Wnioskodawcę całego przysługującego Mu udziału w opisanej powyżej nieruchomości innemu współwłaścicielowi tej nieruchomości za cenę odpowiadającą wartości tego udziału, będzie opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotowa umowa ma charakter umowy częściowego działu spadku i częściowego zniesienia współwłasności, stąd też spłata którą otrzymała od innego współwłaściciela tej nieruchomości, tj. F, za zbycie mu całego przysługującego Mu udziału w nieruchomości nie będzie opodatkowana podatkiem dochodowym od osób fizycznych jako przychód z odpłatnego zbycia udziałów w tej nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wielkość spłaty nie przekroczyła bowiem wartości przysługującego Wnioskodawcy udziału w nieruchomości i zachodzi ekwiwalentność świadczeń. Wnioskodawca nie uzyskał żadnego przychodu, bowiem jedynie spieniężyła udział we współwłasności tej nieruchomości, nabyty w spadku i na podstawie decyzji Prezydenta z dn. 11 stycznia 2013 r. (w wyniku realizacji uprawnienia z art. 6 ustawy z dnia 24 lutego 1989 r., przysługującego spadkobiercom I, do nieodpłatnego uzyskania własności działki gruntu pod budynkami), uzyskując jedynie jego równowartość.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361, ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

• nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
• spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
• prawa wieczystego użytkowania gruntów,

jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121), współwłasność polega na tym, że własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom. Natomiast w myśl art. 210 Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Przez zniesienie współwłasności rozumie się likwidację łączącego współwłaścicieli stosunku prawnego, która następuje w drodze umowy lub orzeczenia sądu. Celem postępowania o zniesienie współwłasności w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego jest nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, która stanowi przedmiot współwłasności.

W myśl art. 2111 212 Kodeksu cywilnego, zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych, bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli. W rezultacie w wyniku zniesienia współwłasności dochodzi więc jedynie do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności.

Biorąc pod uwagę przedstawione we wniosku okoliczności faktyczne, a także zaprezentowane powyżej ramy prawne, należy więc stwierdzić, że otrzymana przez Wnioskodawcę kwota nie spowoduje powstania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Istotne bowiem znaczenie dla niniejszej sprawy ma okoliczność, że otrzymana tytułem spłaty kwota nie przekroczyła wartości przysługującego Wnioskodawca – przed tą sprzedażą (w istocie częściowym zniesieniem współwłasności) – udziału w ww. nieruchomości.

W konsekwencji na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych od kwoty uzyskanej z tytułu częściowego zniesienia współwłasności (zbycia udziału we współwłasności innemu współwłaścicielowi). Należy bowiem zaznaczyć, że z uwagi na ekwiwalentność świadczeń stron umowy, w sprawie w ogóle nie doszło do zbycia przysługujących Wnioskodawcy udziałów w nieruchomości w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym opisane we wniosku zdarzenie po stronie Wnioskodawcy nie stanowi źródła przychodu na gruncie analizowanej ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest:

• nieprawidłowe – w odniesieniu do udziału nabytego na podstawie decyzji Prezydenta;
• prawidłowe – w odniesieniu do pozostałej części.
  
  

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

− jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie, kwota uzyskana z tego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższego, w przypadku sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment ich nabycia.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniu 28 marca 2014 r. Zainteresowany dokonał odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości nabytego częściowo w drodze dziedziczenia, a częściowo na podstawie decyzji Prezydenta z dnia 11 stycznia 2013 r., na rzecz współwłaściciela tejże nieruchomości, za cenę odpowiadającą wartości zbytego udziału.

W odniesieniu do zbycia przedmiotowego udziału w części nabytej w drodze dziedziczenia, należy wskazać, co następuje.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121, z późn. zm.), spadek stanowią prawa i obowiązki majątkowe zmarłego, które z chwilą jego śmierci przechodzą na jedną lub kilka osób, stosownie do przepisów niniejszej ustawy. W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, iż dniem nabycia spadku jest data śmierci spadkodawcy. Natomiast, zgodnie z art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego, prawomocne postanowienie sądu o nabyciu spadku, czy też akt poświadczenia dziedziczenia sporządzony przez notariusza, potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. Wskutek działu spadku poszczególni spadkobiercy stają się podmiotami wyłącznie uprawnionymi względem przyznanych im praw majątkowych, stanowiących do chwili działu przedmiot wspólności. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.

Zgodnie z art. 1035 ustawy Kodeks cywilny, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. W myśl art. 210 tej ustawy, każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku.

W myśl art. 211 i 212 Kodeksu cywilnego, zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych, bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli. W rezultacie w wyniku zniesienia współwłasności dochodzi więc jedynie do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności.

Mając na uwadze powyższe regulacje prawne oraz przedstawioną we wniosku sytuację, należy stwierdzić, że otrzymana spłata spadkowa tylko wówczas nie jest przychodem spadkobiercy do opodatkowania, kiedy jej kwota nie przekracza wartości przysługującego udziału w spadku, a czynność prawna (dział spadku) zostaje dokonana wyłącznie między spadkobiercami. Istotnym więc dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy jest okoliczność, że czynność prawna mająca na celu przeniesienie własności nabytego przez Wnioskodawcę w drodze spadku udziału została dokonana wyłącznie między spadkobiercami, czyli Wnioskodawcą i współwłaścicielem nieruchomości, natomiast kwota spłaty nie przekraczała wartości przysługującego Wnioskodawcy udziału nabytego w spadku. Otrzymanie tej kwoty nie spowodowało w takich okolicznościach powstania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, należy stwierdzić, że w odniesieniu do zbycia przedmiotowego udziału w nieruchomości w części nabytej w drodze dziedziczenia Wnioskodawca nie uzyskał żadnego przychodu, bowiem jedynie spieniężyła udział w nieruchomości nabyty w spadku uzyskując jedynie jego równowartość.

W konsekwencji, w analizowanej części na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych. Brak powstania przychodu wynika wyłącznie z faktu otrzymania w wyniku działu spadku kwoty ekwiwalentnej do udziału nabytego w spadku, a czynność prawna została dokonana wyłącznie między spadkobiercami.

Natomiast w odniesieniu do zbycia przedmiotowego udziału w części nabytej na podstawie decyzji Prezydenta z dnia 11 stycznia 2013 r., należy wskazać, co następuje.

Zgodnie z art. 6 ustawy z dnia 24 lutego 1989 r. o zmianie ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych i członków ich rodzin oraz o zmianie ustawy o podatku rolnym (Dz. U. z 1989 r. Nr 10, poz. 53, z późn. zm.), właścicielom budynków znajdujących się na działce gruntu, która wchodziła w skład gospodarstwa rolnego przekazanego Państwu na podstawie przepisów obowiązujących przed dniem 1 stycznia 1983 r., przysługuje nieodpłatnie na własność działka gruntu, na której te budynki zostały wzniesione. Z własnością wyłączonej nieruchomości jest związana służebność gruntowa w zakresie niezbędnym do korzystania z niej. O przeniesieniu własności działki, jej wielkości oraz o ustanowieniu służebności orzeka terenowy organ administracji państwowej o właściwości szczególnej stopnia podstawowego.

Nie można zatem utożsamiać nabycia na podstawie decyzji Prezydenta z nabyciem w drodze dziedziczenia.

Skoro zatem zbycie przedmiotowego udziału w części nabytej na podstawie decyzji Prezydenta z dnia 11 stycznia 2013 r. nastąpiło przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie przez Zainteresowanego, stanowi ono w tej części źródło przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 i ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

• dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
• dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
  
  

W myśl art. 45 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8. Natomiast na podstawie art. 45 ust. 1a pkt 3 tejże ustawy, w terminie określonym w ust. 1 podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30e (PIT-39).

W terminie określonym w ust. 1 (tj. do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym), z zastrzeżeniem ust. 7, podatnicy są obowiązani wpłacić należny podatek wynikający z zeznania, o którym mowa w ust. 1a pkt 3 (art. 45 ust. 4 pkt 4 ww. ustawy).

Stosownie do ust. 2 artykułu 30e ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy tym, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 6d ww. ustawy, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość nakładów, o których mowa w art. 22 ust. 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbył się bez spłat i dopłat. W przypadku, gdy udział danej osoby ulega powiększeniu, musi być traktowany w kategorii nabycia. Analogicznie, okoliczność, odpłatnego przekazania udziału, traktowana być musi w kategorii zbycia, gdyż w ten sposób zmianie ulega zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (tu nieruchomością), jak też stan jej majątku osobistego. Ponadto należy wskazać, że „odpłatne zbycie”, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oznacza każde przeniesienie prawa własności lub innych praw majątkowych w zamian za korzyść majątkową.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że zniesienie współwłasności polegające na przyznaniu nieruchomości jednemu ze współwłaścicieli w zamian za spłatę pieniężną na rzecz innego współwłaściciela, stanowi formę odpłatnego zbycia, wyczerpującą dyspozycję przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Osoba, która otrzymuje spłatę zbywa bowiem odpłatnie przysługujący jej udział. Spłata jest w takim przypadku wyrażoną w pieniądzu równowartością zbytego udziału we wspólnym prawie, co oznacza, że pomiędzy współwłaścicielami dochodzi do wymiany dóbr majątkowych, tj. nieruchomości w zamian za środki pieniężne.

W związku z tym po stronie dokonującego odpłatnego, tzn. w zamian za spłatę, zbycia udziału w nieruchomości powstaje obowiązek podatkowy, o ile zdarzenie to ma miejsce przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie udziału w nieruchomości.

Przenosząc zatem powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy, należy stwierdzić, że odpłatne zbycie na skutek zniesienia współwłasności udziału w nieruchomości w części przypadającej na udział nabyty przez Wnioskodawcę na podstawie decyzji Prezydenta z dnia 11 stycznia 2013 r. stanowi źródło przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, według zasad wynikających z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Końcowo informuje się również, że wydając interpretację w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony, do oceny dokumentów załączonych do wniosku; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego, bądź zdarzenia przyszłego, przedstawionym przez Zainteresowanego i stanowiskiem Zainteresowanego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.