Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/4512-266/15/AW
z 1 lipca 2015 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) w związku z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 24 marca 2015 r. (data wpływu 25 marca 2015 r.), uzupełnionym pismem z 2 czerwca 2015 r. (data wpływu 5 czerwca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług dla organizowanego przez Wnioskodawcę obozu tanecznego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 marca 2015 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług dla organizowanego przez Wnioskodawcę obozu tanecznego.

Wniosek został uzupełniony pismem z 2 czerwca 2015 r. (data wpływu 5 czerwca 2015 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z 19 maja 2015 r. nr IBPP1/4512-266/15/AW.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą z zakresu szkoły tańca. W miesiącu czerwcu 2015 r. Wnioskodawca przekroczy przewidywaną wartość sprzedaży w wysokości 150.000 zł i tym samym stanie się czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W miesiącu lipcu 2015 r. Wnioskodawca będzie chciał zorganizować obóz taneczny dla dzieci i młodzieży, który odbędzie się w ośrodku wypoczynkowym. Organizując obóz taneczny dla dzieci i młodzieży jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, Wnioskodawca zapewni określone warunki jego przebiegu.

Obóz będzie zorganizowany w ośrodku wypoczynkowym, w którym Wnioskodawca zapewni zakwaterowanie, wyżywienie, realizację programu sportowego, rekreacyjnego oraz edukacyjnego w formie zajęć tanecznych, transport dzieci i młodzieży do ośrodka. Zajęcia będą prowadzone przez wykwalifikowanych instruktorów tańca oraz czynnych nauczycieli (głównie wychowania fizycznego).

Kadrę pedagogiczną obozu (opiekuńczą) stanowić będą instruktorzy tańca ze świadectwami ukończenia kursów dla opiekunów kolonijnych oraz czynni nauczyciele. Jako organizator Wnioskodawca będzie odpowiedzialny za sprawy bytowe uczestników obozu.

Wnioskodawca przedstawi także kuratorowi oświaty, właściwemu ze względu na miejsce zamieszkania Wnioskodawcy, zgłoszenie wypoczynku, którego wzór określa załącznik nr 1 do rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 stycznia 1997 r. w sprawie warunków, jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej, a także zasad jego organizowania i nadzorowania.

W uzupełnieniu wniosku podano ponadto, że:

  1. Wnioskodawca nie działa jako jednostka objęta systemem oświaty w rozumieniu ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (t.j. Dz.U. z 2004 r. Nr 256 poz. 2572 ze zm.) w zakresie kształcenia i wychowania, ale świadczy usługi obozów dla dzieci i młodzieży w formach i na zasadach określonych w przepisach ustawy o systemie oświaty. Usługi te świadczone są w oparciu art. 92a ustawy o systemie oświaty oraz rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 stycznia 1997 r. w sprawie warunków, jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej, a także zasad jego organizowania i nadzorowania (Dz.U. Nr 12 poz. 67 ze zm.).
  2. Uczestnikiem obozów tanecznych organizowanych przez Wnioskodawcę może być młodzież i dzieci – każdy kogo rodzice zgłoszą chęć uczestnictwa i przyjmą ofertę, uczestnictwo w obozie nie wymaga wcześniejszego uczestnictwa w zajęciach Szkoły Tańca.
  3. Usługa organizacji obozu tanecznego świadczona przez Wnioskodawcę stanowi kompleksową usługę obejmującą zakwaterowanie, wyżywienie, realizację programu sportowego, rekreacyjnego oraz edukacyjnego w formie zajęć tanecznych oraz transport dzieci i młodzieży do ośrodka.
  4. Świadcząc usługę organizacji obozu tanecznego Wnioskodawca:
    1. będzie działać we własnym imieniu i na własny rachunek,
    2. będzie nabywać towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści uczestników obozu tanecznego.
  5. Wnioskodawca będzie prowadził ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054 ze zm.) z uwzględnieniem kwot wydatkowanych na nabycie towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści uczestników obozu tanecznego i będzie posiadać dokumenty, z których będą wynikać te kwoty.
  6. Na pytanie Organu: „Czy Wnioskodawca będzie świadczyć jakiekolwiek własne usługi składające się na usługi organizacji obozu tanecznego (np. czy Wnioskodawca dysponuje własnym ośrodkiem wypoczynkowym, zapleczem gastronomicznym, środkiem transportu) – jeśli tak to jakie będą symbole tych usług określone zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. (Dz.U. Nr 207 poz. 1293 ze zm.)”, Wnioskodawca odpowiedział, że będzie świadczyć usługi składające się na usługi organizacji obozu tanecznego w postaci nauki tańca jako instruktor oraz jako kierownik obozu.
  7. Wszystkie świadczone przez Wnioskodawcę usługi organizacji obozu tanecznego będą stanowić usługi w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą wykonywaną w formach i na zasadach określonych w przepisach ustawy o systemie oświaty. Usługi te świadczone są w oparciu art. 92a ustawy o systemie oświaty oraz rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 stycznia 1997 r. w sprawie warunków, jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej, a także zasad jego organizowania i nadzorowania (Dz.U. Nr 12 poz. 67 ze zm.).
  8. Zleceniodawcami dla Wnioskodawcy będą rodzice dzieci – uczestników obozu tanecznego i z nimi Wnioskodawca będzie zawierać poszczególne umowy na świadczoną przez siebie usługę organizowania obozu tanecznego, która obejmuje: zakwaterowanie, wyżywienie, realizację programu sportowego, rekreacyjnego oraz edukacyjnego w formie zajęć tanecznych oraz transport dzieci i młodzieży do ośrodka pod nadzorem wykwalifikowanej kadry opiekuńczo-instruktorskiej.


W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z 2 czerwca 2015 r.):

Czy świadczone przez Wnioskodawcę usługi opieki nad dziećmi i młodzieżą w postaci kolonii, zimowisk, obozów opisanych powyżej, oraz dostawa towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związanych (w szczególności wyżywienia, zakwaterowania, przewozów), wykonywane w formach i na zasadach określonych w przepisach o systemie oświaty mogą korzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług (VAT), na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a oraz 43 ust. 17 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi świadczone przez Wnioskodawcę wykonywane będą w formach i na zasadach określonych w przepisach o systemie oświaty, a konkretnie na podstawie art. 92a ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty. Zgodnie z art. 92a ust. 1 tej ustawy, w czasie wolnym od zajęć szkolnych dla uczniów mogą być organizowane kolonie, obozy i inne formy wypoczynku. Art. 92a ust. 1 tej ustawy zawiera delegację ustawową dla ministra ds. oświaty i wychowania do określenia w drodze rozporządzenia w sprawie warunków jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dzieci i młodzieży szkolnej, a także zasad jego organizowania i nadzorowania. Takie rozporządzenie zostało wydane przez Ministra Edukacji Narodowej w dniu 21 stycznia 1997 r. w sprawie warunków jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dzieci i młodzieży szkolnej, a także zasad jego organizowania i nadzorowania.

Jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą Wnioskodawca spełnia przesłankę podmiotową i może być organizatorem wypoczynku dla dzieci i młodzieży zgodnie z § 2 rozporządzenia. Wnioskodawca organizuje wypoczynek w formie obozu zgodnie z § 3 rozporządzenia oraz zapewnia bezpieczne warunki wypoczynku, właściwą opiekę wychowawczą oraz zatrudnia odpowiednio przygotowaną kadrę pedagogiczną w formie wykwalifikowanych instruktorów tańca z ukończonymi kursami opiekunów kolonijnych oraz czynnych nauczycieli zgodnie z § 1 rozporządzenia.

Zgodnie z art. 1 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela nauczycielami są także instruktorzy praktycznej nauki zawodu, którzy muszą posiadać ukończony kurs pedagogiczny, zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 29 października 2003 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie praktycznej nauki zawodu.

W odniesieniu do powyższego Wnioskodawca spełnia warunek zatrudnienia wykwalifikowanej kadry pedagogicznej jaką są instruktorzy tańca z ukończonym kursem dla wychowawców kolonijnych oraz czynni nauczyciele.

W związku z powyższym Wnioskodawca jest uprawniony, aby skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów usług ponieważ spełnia wszystkie niezbędne wymogi zawarte § 1-3 powołanego rozporządzenia.

Powyższe stanowisko potwierdza interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 13 stycznia 2014 r., ILPP2/443-1033/13-3/AK – http://sip.mf.gov.pl.

W uzupełnieniu wniosku w zakresie własnego stanowiska Wnioskodawca podał ponadto, że w myśl postanowień art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54 poz. 535 ze zm.) zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane:

  1. w formach i na zasadach określonych w przepisach o pomocy społecznej oraz w przepisach o systemie oświaty,
  2. przez podmioty sprawujące opiekę nad dziećmi w wieku do lat 3.

Jednocześnie zgodnie z art. 43 ust. 17 zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a; 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

  1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
  2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Wnioskodawca świadczy usługi kolonii i obozów dla dzieci i młodzieży. Usługi te świadczone są w oparciu art. 92a ustawy o systemie oświaty oraz rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 stycznia 1997 r. w sprawie warunków, jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej, a także zasad jego organizowania i nadzorowania.

Należy podkreślić, że podstawową funkcją kolonii i obozów jest zapewnienie dzieciom opieki i bezpiecznego i pożytecznego spędzenia czasu w okresie, gdy nie znajdują się pod opieką rodziców/opiekunów prawnych. Zapewnienie odpowiednio przygotowanej opieki pedagogicznej i nadzoru, bezpiecznych warunków pobytu poprzez wypełnienie wymagań rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 stycznia 1997 r. w sprawie warunków, jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej gwarantuje bezpieczeństwo na kolonii i stanowi główny czynnik kosztotwórczy kolonii.

Określając krąg usług objętych zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, ustawodawca odwołał się do przepisów o systemie oświaty.

Zgodnie z art. 92a ust. 1 cyt. ustawy o systemie oświaty w czasie wolnym od zajęć szkolnych dla uczniów mogą być organizowane kolonie, obozy i inne formy wypoczynku. Na podstawie dyspozycji zawartej w ust. 2 tego artykułu minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określił zasady organizowania form wypoczynku dla dzieci i młodzieży, o czym stanowi rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 stycznia 1997 r. w sprawie warunków, jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej, a także zasad jego organizowania i nadzorowania (Dz.U. Nr 12 poz. 67 ze zm.).

Stosownie do § 2 ww. rozporządzenia organizatorami wypoczynku mogą być szkoły i placówki, osoby prawne i fizyczne, a także jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej.

Rozporządzenie nie określa żadnych szczególnych wymagań co do formy prawnej, ani też warunków organizacyjno-finansowych, które powinien spełnić organizator. Ustala się jedynie wymagania dotyczące samych form wypoczynku: obowiązkiem organizatorów jest zapewnienie bezpiecznych warunków wypoczynku i właściwej opieki wychowawczej, a także zatrudnienie odpowiednio przygotowanej kadry pedagogicznej.

W myśl postanowień § 6 rozporządzenia organizator wypoczynku może zorganizować wypoczynek po przedstawieniu kuratorowi oświaty, właściwemu ze względu na miejsce siedziby lub zamieszkania organizatora, zgłoszenia wypoczynku – co Wnioskodawca uczynił.

W związku z tym świadczenie usług kolonii i obozów dla dzieci i młodzieży powinno obejmować zwolnienie od podatku od towarów i usług (VAT) z mocy art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług. Ponieważ zaś w ramach usługi podstawowej opieki nad dziećmi w postaci kolonii i obozów świadczone będą różne usługi w oparciu o przedstawiony program, w szczególności wyżywienia, zakwaterowania, rekreacji, zajęć sportowo-tanecznych, przewozów, które:

  1. są niezbędne do wykonania usługi podstawowej,
  2. ich głównym celem nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystąjących z takiego zwolnienia,

to usługi te również są zwolnione z opodatkowania na mocy art. 43 ust. 17 w korespondencji z art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług.

Podobne stanowisko wyrazili:

  1. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacjach sygn. IPPP1/443-262/13-2/AP, IPPP2/443-80/12-8/MM i IPPP1/443-1770/11-2/JL,
  2. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy – ITPP1/443-763/12/TS,
  3. Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi – IPTPP2/443-235/12-7/IR i IPTPP2/443-336/11-4/JS,
  4. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach – IBPP2/443-235/11/ASz i IBPP1/443-804/13/KJ,
  5. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu – ILPP2/443-240/13-2/MR.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 5a ustawy o VAT towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Towarami stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy o VAT są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Definicja dostawy towarów zawarta została w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którą, przez dostawę towarów należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

  1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
  2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
  3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

W świetle art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie natomiast do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane:

  1. w formach i na zasadach określonych w przepisach o pomocy społecznej oraz w przepisach o systemie oświaty,
  2. przez podmioty sprawujące opiekę nad dziećmi w wieku do 3 lat.

Jednocześnie w myśl art. 43 ust. 17 ustawy zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

  1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit.a lub
  2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Jak stanowi art. 43 ust. 17a ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

W rozpatrywanej sprawie zwrócić należy uwagę na postanowienia art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a ustawy o VAT. Określając krąg usług objętych zwolnieniem na podstawie tego przepisu, ustawodawca odwołał się do przepisów o systemie oświaty.

Zgodnie z art. 92a ust. 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (t.j. Dz.U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 ze zm.) w czasie wolnym od zajęć szkolnych dla uczniów mogą być organizowane kolonie, obozy i inne formy wypoczynku.

Na podstawie dyspozycji zawartej w ust. 2 tego artykułu minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określił zasady organizowania form wypoczynku dla dzieci i młodzieży, o czym stanowi rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 stycznia 1997 r. w sprawie warunków, jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej, a także zasad jego organizowania i nadzorowania (Dz.U. Nr 12 poz. 67 ze zm.) zwanego dalej „rozporządzeniem”.

Stosownie do § 2 rozporządzenia, organizatorami wypoczynku mogą być szkoły i placówki, osoby prawne i fizyczne, a także jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej. Rozporządzenie nie określa żadnych szczególnych wymagań co do formy prawnej, ani też warunków organizacyjno-finansowych, które powinien spełnić organizator. Ustala się jedynie wymagania dotyczące samych form wypoczynku: obowiązkiem organizatorów jest zapewnienie bezpiecznych warunków wypoczynku i właściwej opieki wychowawczej, a także zatrudnienie odpowiednio przygotowanej kadry pedagogicznej.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą z zakresu szkoły tańca. W miesiącu czerwcu 2015 r. Wnioskodawca przekroczy przewidywaną wartość sprzedaży w wysokości 150.000 zł i tym samym stanie się czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W miesiącu lipcu 2015 r. Wnioskodawca będzie chciał zorganizować obóz taneczny dla dzieci i młodzieży, który odbędzie się w ośrodku wypoczynkowym, w którym Wnioskodawca zapewni zakwaterowanie, wyżywienie, realizację programu sportowego, rekreacyjnego oraz edukacyjnego w formie zajęć tanecznych, transport dzieci i młodzieży do ośrodka. Zajęcia będą prowadzone przez wykwalifikowanych instruktorów tańca oraz czynnych nauczycieli (głównie wychowania fizycznego).

Kadrę pedagogiczną obozu (opiekuńczą) stanowić będą instruktorzy tańca ze świadectwami ukończenia kursów dla opiekunów kolonijnych oraz czynni nauczyciele. Jako organizator Wnioskodawca będzie odpowiedzialny za sprawy bytowe uczestników obozu.

Wnioskodawca przedstawi także kuratorowi oświaty, właściwemu ze względu na miejsce zamieszkania Wnioskodawcy, zgłoszenie wypoczynku, którego wzór określa załącznik nr 1 do rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 stycznia 1997 r. w sprawie warunków, jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej, a także zasad jego organizowania i nadzorowania.

Uczestnikiem obozów tanecznych organizowanych przez Wnioskodawcę może być młodzież i dzieci – każdy kogo rodzice zgłoszą chęć uczestnictwa i przyjmą ofertę, uczestnictwo w obozie nie ma wymaga wcześniejszego uczestnictwa w zajęciach Szkoły Tańca.

Usługa organizacji obozu tanecznego świadczona przez Wnioskodawcę stanowi kompleksową usługę obejmującą zakwaterowanie, wyżywienie, realizację programu sportowego, rekreacyjnego oraz edukacyjnego w formie zajęć tanecznych oraz transport dzieci i młodzieży do ośrodka. Świadcząc usługę organizacji obozu tanecznego Wnioskodawca:

  1. będzie działać we własnym imieniu i na własny rachunek,
  2. będzie nabywać towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści uczestników obozu tanecznego.

Wnioskodawca będzie prowadził ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy o VAT z uwzględnieniem kwot wydatkowanych na nabycie towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści uczestników obozu tanecznego i będzie posiadać dokumenty, z których będą wynikać te kwoty.

W zakresie usług własnych Wnioskodawca będzie świadczyć usługi składające się na usługi organizacji obozu tanecznego w postaci nauki tańca jako instruktor oraz jako kierownik obozu.

Wszystkie świadczone przez Wnioskodawcę usługi organizacji obozu tanecznego będą stanowić usługi w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą wykonywaną w formach i na zasadach określonych w przepisach ustawy o systemie oświaty. Usługi te świadczone są w oparciu art. 92a ustawy o systemie oświaty oraz rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 stycznia 1997 r. w sprawie warunków, jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej, a także zasad jego organizowania i nadzorowania.

Zleceniodawcami dla Wnioskodawcy będą rodzice dzieci – uczestników obozu tanecznego i z nimi Wnioskodawca będzie zawierać poszczególne umowy na świadczoną przez siebie usługę organizowania obozu tanecznego, która obejmuje: zakwaterowanie, wyżywienie, realizację programu sportowego, rekreacyjnego oraz edukacyjnego w formie zajęć tanecznych oraz transport dzieci i młodzieży do ośrodka pod nadzorem wykwalifikowanej kadry opiekuńczo-instruktorskiej.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan sprawy i obowiązujący w tym zakresie stan prawny stwierdzić należy, że wykonywana przez Wnioskodawcę usługa polegająca na organizacji obozu tanecznego nie może korzystać ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy o VAT gdyż nie stanowi ona w całości usług opieki nad dziećmi i młodzieżą. Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę będące usługami opieki są bowiem jedynie częścią kompleksowej usługi organizacji obozu tanecznego, na którą – prócz usług opieki – składają się również inne wykonywane przez Wnioskodawcę usługi takie jak wymienione przez niego: zakwaterowanie, wyżywienie, realizacja programu sportowego, rekreacyjnego oraz edukacyjnego w formie zajęć tanecznych, transport dzieci i młodzieży do ośrodka.

Z wniosku wynika zatem, że opisane przez Wnioskodawcę świadczenia wykonywane w ramach organizacji obozu tanecznego mają wszelkie cechy świadczenia usług turystycznych.

Ponadto należy zauważyć, że na mocy § 3 ust. 1 pkt 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz.U. poz. 1722 ze zm.) zwalnia się od podatku usługi obozów, kolonii lub usługi o podobnym charakterze, organizowane przez szkoły i inne jednostki objęte ustawą z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, z późn. zm.), świadczone wyłącznie na rzecz dzieci i młodzieży z tych szkół i jednostek.

Wnioskodawca nie może jednak skorzystać ze zwolnienia przewidzianego w rozporządzeniu gdyż nie spełnia jego warunków. Wnioskodawca podał bowiem, że nie działa jako jednostka objęta systemem oświaty w rozumieniu ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi organizacji obozu tanecznego podlegają opodatkowaniu na zasadach przewidzianych dla świadczenia usług turystyki.

Zgodnie z art. 119 ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania przy wykonywaniu usług turystyki jest kwota marży pomniejszona o kwotę należnego podatku, z zastrzeżeniem ust. 5.

W świetle art. 119 ust. 2 przez marżę, o której mowa w ust. 1, rozumie się różnicę między kwotą, którą ma zapłacić nabywca usługi, a faktycznymi kosztami poniesionymi przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty; przez usługi dla bezpośredniej korzyści turysty rozumie się usługi stanowiące składnik świadczonej usługi turystyki, a w szczególności transport, zakwaterowanie, wyżywienie, ubezpieczenie.

Powyższe regulacje odnoszą się do usług, które w całości składają się na usługę turystyczną. Użycie w cytowanym przepisie słowa „w szczególności” oznacza, iż jest to katalog otwarty. Konsekwentnie, inne usługi stanowiące składnik usługi turystyki również powinny być uwzględnione. Podkreślić również należy, iż czynnikiem wyróżniającym konkretną czynność jako usługę, jest przede wszystkim to, że świadczenie tej czynności zmierza do zaspokojenia określonej potrzeby zamawiającego.

Ponieważ ustawa o podatku od towarów i usług nie określa jednoznacznie jakiego rodzaju usługi są usługami nabywanymi dla bezpośredniej korzyści, to na podstawie przepisu art. 119 ust. 2 ustawy przyjąć należy, iż nabycie tych usług i towarów, które zaspokajają potrzeby i oczekiwania turysty w trakcie korzystania z usługi turystycznej, będzie w przypadku wykonywania usług turystyki stanowić element kalkulacyjny do określenia marży.

W myśl art. 119 ust. 3 przepis ust. 1 stosuje się bez względu na to, kto nabywa usługę turystyki, w przypadku gdy podatnik:

  1. (uchylony);
  2. działa na rzecz nabywcy usługi we własnym imieniu i na własny rachunek;
  3. przy świadczeniu usługi nabywa towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty;
  4. (uchylony).

Łączne spełnienie powyższych przesłanek przesądza o obligatoryjności zastosowania szczególnej procedury opodatkowania marżą usług turystyki.

Według art. 119 ust. 3a podatnicy, o których mowa w ust. 3, są obowiązani prowadzić ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3, z uwzględnieniem kwot wydatkowanych na nabycie towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty oraz posiadać dokumenty, z których wynikają te kwoty.

Przedmiotowa regulacja w sposób kategoryczny zobowiązuje podatników świadczących usługi turystyki do prowadzenia specyficznej dla tego rodzaju działalności ewidencji.

Podstawowym obowiązkiem podatnika podatku od towarów i usług jest prawidłowe opodatkowanie wykonywanych czynności podlegających opodatkowaniu. Tak więc dla prawidłowego ustalenia podstawy opodatkowania usług turystycznych, opodatkowanych wg szczególnej procedury, określonej przepisem art. 119 ust. 1, konieczne jest prowadzenie ewidencji, o której mowa w art. 119 ust. 3a ustawy.

W przypadku gdy przy świadczeniu usługi turystyki, oprócz usług nabywanych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, podatnik wykonuje we własnym zakresie część świadczeń w ramach tej usługi, zwanych dalej „usługami własnymi”, odrębnie ustala się podstawę opodatkowania dla usług własnych i odrębnie w odniesieniu do usług nabytych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty. W celu określenia podstawy opodatkowania dla usług własnych stosuje się odpowiednio przepisy art. 29a (art. 119 ust. 5 ustawy o VAT).

Należy podkreślić, że do towarów i usług nabytych dla bezpośredniej korzyści turysty można zaliczyć jedynie takie towary i usługi, które Wnioskodawca nabywa od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty i nie stanowią one jednocześnie „środków” do wyświadczenia usługi własnej Wnioskodawcy, która następnie staje się elementem kompleksowej usługi turystycznej. Natomiast wszelkie towary i usługi nabywane przez Wnioskodawcę dla wyświadczenia usługi własnej, stanowiącej następnie element usługi turystyki, należy uznać za wydatki dotyczące usług własnych.

W przypadkach, o których mowa w ust. 5 – na podstawie art. 119 ust. 6 ustawy – podatnik obowiązany jest do wykazania w prowadzonej ewidencji, jaka część należności za usługę przypada na usługi nabyte od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, a jaka na usługi własne.

Z powyższego wynika, że zarówno usługi własne, jak i usługi nabyte stanowią elementy składowe świadczonej usługi turystycznej i podlegają opodatkowaniu na zasadach przewidzianych dla opodatkowania usług turystycznych.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że w stosunku do usług organizowania obozu tanecznego może on skorzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a ustawy o VAT – uznano za nieprawidłowe. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi organizowania obozu tanecznego podlegają bowiem opodatkowaniu na szczególnych zasadach przewidzianych dla usług turystyki.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W związku z powyższym niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Ponadto tut. Organ podkreśla, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie opisanej przez Wnioskodawcę usługi organizacji obozu tanecznego, bowiem tę usługę Wnioskodawca uczynił przedmiotem wniosku. Interpretacja nie dotyczy natomiast usług opieki nad dziećmi i młodzieżą w postaci kolonii i zimowisk (o których mowa w pytaniu sformułowanym w piśmie z 2 czerwca 2015 r.) bowiem w stosunku do kolonii i zimowisk Wnioskodawca nie przedstawił stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego.

Na marginesie należy zauważyć, że powołane przez Wnioskodawcę interpretacje indywidualne zostały wydane w indywidualnych sprawach, w których indywidualnie oceniano stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) i stanowisko wnioskodawcy. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa i tut. Organ nie jest nimi związany rozpatrując inne sprawy na podstawie innych wniosków.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163 poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj