Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB3/4510-1-63/15-3/AO
z 13 maja 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z 12 lutego 2015 r. (data wpływu 16 lutego 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 lutego 2015 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismem z 17 lutego 2015 r. (data wpływu 19 lutego 2015 r.) - o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujący opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca jest spółką kapitałową mającą siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce (dalej: „Spółka”).

Spółka zamierza zaciągnąć oprocentowaną pożyczkę, przy czym zapisy umowy pożyczki będą przewidywać możliwość kapitalizacji odsetek na koniec okresów odsetkowych, jeżeli odsetki nie zostaną zapłacone.

W konsekwencji, wartość zadłużenia Spółki z tytułu zaciągniętej pożyczki ulegnie zwiększeniu o wartość odsetek.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Spółka będzie mogła zaliczyć skapitalizowane odsetki od pożyczki do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich kapitalizacji?

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów skapitalizowane odsetki od pożyczki z momentem dokonania kapitalizacji odsetek.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem wskazanych w art. 16 ust. 1, które nie mogą być uznane za koszty podatkowe.

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).

Kapitalizacja odsetek nie jest zdefiniowana w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych ani też w innych ustawach. Niemniej jednak, polega ona na doliczeniu naliczonych i niezapłaconych odsetek do kwoty głównej pożyczki. Odsetki, w momencie dokonania kapitalizacji, stają się częścią kwoty głównej pożyczki i tracą swój odrębny charakter. Zobowiązanie z tytułu spłaty odsetek ulega przekształceniu w zobowiązanie z tytułu spłaty części kapitałowej pożyczki. To powoduje, że odsetki liczone są od nowej (wyższej) podstawy, na którą składa się pożyczony kapitał i doliczone do tego kapitału odsetki.

W świetle powołanych wyżej przepisów należy stwierdzić, że skapitalizowane odsetki od pożyczek zalicza się do kosztów uzyskania przychodów, pod warunkiem zaistnienia związku przyczynowego pomiędzy sposobem wykorzystania pozyskanego finansowania (tutaj: pożyczki) i jego związku z celem w postaci osiągnięcia przychodu lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów.

Natomiast zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz nie zapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).

Zatem, należy uznać, że koszty uzyskania przychodów mogą stanowić dwie odrębne kategorie odsetek:

• zapłacone, oraz
• skapitalizowane.
  
  

Warto przy tym podkreślić, że ustawodawca w tym drugim przypadku nie formułuje dodatkowego warunku zaliczenia skapitalizowanych odsetek do kosztów uzyskania przychodów w postaci ich zapłaty. Ponadto, z uwagi na systematykę ustawy, uprawnionym jest pogląd o równowadze przychodów i kosztów ich uzyskania. Skoro zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, skapitalizowane odsetki są przychodem (tu ustawodawca również nie wskazuje, na konieczność ich zapłaty), to odpowiednio powinny również stanowić koszt uzyskania przychodów w momencie ich kapitalizacji.

W związku z tym należy przyjąć, iż Spółka ma prawo ująć w kosztach uzyskania przychodów skapitalizowane odsetki w momencie ich kapitalizacji. Nie ma przy tym znaczenia fakt, iż odsetki te na moment kapitalizacji nie zostały jeszcze zapłacone. Wnioskodawca uważa bowiem, że pomimo braku fizycznej zapłaty odsetek na rachunek pożyczkodawcy, w dniu kapitalizacji następuje postawienie tych odsetek do jego dyspozycji, a w konsekwencji zaliczenie (doliczenie) ich do kwoty głównej pożyczki. W rezultacie dalsze odsetki liczone są od zwiększonej kwoty, tj. od należności głównej powiększonej o skapitalizowane odsetki.

Powyższe stanowisko zostało poparte w interpretacjach indywidualnych, wydanych przez:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 6 lipca 2012 r. sygn. IBPBI/2/436-368/12/AK;
• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 23 kwietnia 2012 r. sygn. IPPB3/423-92/12-2/MC;
• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 26 listopada 2010 r. sygn. IPPB3/423-697/10-2/EB;
• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 3 marca 2010 r. sygn. ILPB3/423-1131/09-2/EK;
• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 12 stycznia 2010 r. sygn. IBPBI/2/423-1196/09/MO;
• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 8 października 2009 r. sygn. ILPB3/423-534/09-4/ŁM.
  
  

Stanowisko Spółki znajduje również potwierdzenie w następujących wyrokach:

• wyrok NSA z 13 grudnia 2013 r. sygn. II FSK 2849/11;
• wyrok NSA z 8 lipca 2010 r. sygn. II FSK 359/09 oraz
• wyrok WSA w Bydgoszczy z 10 listopada 2010 r. sygn. I SA/Bd 888/10.
  
  

Mając na uwadze brzmienie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, orzecznictwo sądów administracyjnych oraz stanowisko organów podatkowych w wydawanych interpretacjach indywidualnych, Spółka stoi na stanowisku, że jeżeli umowa pożyczki / porozumienie do umowy będzie przewidywało kapitalizację odsetek, odsetki od pożyczki udzielonej Spółce będą mogły stanowić koszt uzyskania przychodów Spółki w dacie ich kapitalizacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

W tym miejscu należy dodać, że Wnioskodawca w części E.3. wniosku ORD-IN oraz we własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego powołał błędną podstawę prawną mającą zastosowanie w opisanej sprawie wskazując na przepis art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U z 2014 r., poz. 851, z późn. zm.). Prawidłową podstawą prawną jest przepis art. 16 ust. 1 pkt 11 tej ustawy. Organ uznał to za oczywistą omyłkę, pozostającą bez wpływu na rozstrzygnięcie sprawy.

W odniesieniu natomiast do cytowanych przez Spółkę interpretacji indywidualnych wydanych przez organy podatkowe stwierdzić należy, że są one rozstrzygnięciami stanowiącymi w konkretnych sprawach, osadzonych w określonym stanie faktycznym i tylko do nich się odnoszących, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Ustosunkowując się z kolei do powołanych w treści wniosku orzeczeń sądów administracyjnych wskazać należy, że nie mogą one wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego należy stwierdzić, że zdaniem organu podatkowego, tezy badanych rozstrzygnięć nie mają zastosowania w przedmiotowym postępowaniu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.