Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB4/423-597/14-4/MC
z 31 marca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej przedstawione we wniosku z dnia 23 grudnia 2014 r. (data wpływu 29 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie odliczenia od podstawy opodatkowania wydatków na nabycie nowej technologii – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek – uzupełniony pismem z 16 marca 2017 r. (data wpływu 18 marca 2015 r.) – o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie odliczenia od podstawy opodatkowania wydatków na nabycie nowej technologii.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka poniosła wydatki na nabycie nowych technologii – zakup licencji, sprzętu komputerowego oraz wdrożenie nowego systemu zintegrowanego wspierającego zarządzanie przedsiębiorstwem w zakresie planowania produkcji, zarządzania przepływem materiałów, zarządzania łańcuchem dostaw, zarządzania projektami, w tym pracami badawczo-rozwojowymi oraz pracą działu technologicznego, finansów, księgowości i kontrolingu (dalej „ERP”). Aby skorzystać z ulgi na nabycie nowych technologii, zgodnie z art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółka będzie występować o wydanie opinii przez niezależną jednostką naukową w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz.U. Nr 96, poz. 615 z późniejszymi zmianami), według stanu na dzień wprowadzenia systemu ERP do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych.

Kwota nakładów poniesionych w latach 2012 i 2013 (do dnia 30.11.2013) na zakup i wdrożenie systemu ERP stanowi wartość początkową, po jakiej nowa technologia została wprowadzona do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych w Spółce pod datą 30.11.2013. Na nakłady składają się następujące kategorie kosztów: zakup licencji, usługi firmy wdrożeniowej, w tym pokrycie kosztów pobytu konsultantów, usługi konsultantów wdrożeniowych ERP, usługi zarządzania projektem, wynagrodzenia pracowników Spółki (osób odpowiedzialnych za wdrożenie systemu w poszczególnych modułach) wraz z narzutami w części przypadającej na czas projektu wdrożeniowego, zakup serwera, na którym system został zainstalowany i jest zdalnie dostępny, inne koszty związane bezpośrednio z wdrożeniem systemu.

Ponieważ wdrożenie systemu ERP miało miejsce w trzech powiązanych spółkach, w ramach jednego projektu, sposób ustalenia wartości początkowej, po jakiej nowa technologia została wprowadzona do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych w Spółce był następujący – nakłady ponoszone przez Spółkę zostały podzielone na dwie kategorie: 1) dotycząca wdrożenia systemu wyłącznie w Spółce oraz 2) dotycząca wdrożenia systemu w części wspólnej dla trzech spółek. Pierwsza kategoria nakładów dotycząca bezpośrednio i wyłącznie Spółki stanowi część wartości początkowej systemu. Druga kategoria nakładów została refakturowana na „centralną” spółkę, która dokonywała zakupu licencji i usług wdrożeniowych wspólnie na rzecz wszystkich spółek, a następnie „centralna” spółka, po zsumowaniu wszystkich nakładów na nabycie systemu, dokonała podziału kosztów między Spółki uczestniczące we wdrożeniu proporcjonalnie do liczby licencji (użytkowników systemu) przypadających na każdą ze Spółek.

Zatem na wartość początkową nowej technologii w ewidencji wartości niematerialnych i prawnych Spółki składają się nakłady poniesione w Spółce i nierefakturowane na „centralną” spółkę oraz kwoty wynikające z podziału wspólnych kosztów wg proporcji zakupionych licencji. Zapłata za ww. pozycje kosztowe miała miejsce w latach 2012, 2013, 2014. W pierwszych miesiącach 2014 zostały poniesione dodatkowe nakłady związane z nabyciem Systemu ERP, analogiczne do przedstawionych powyżej, w wyniku czego Spółka dokonała odpowiedniego zwiększenia wartości systemu ERP w ewidencji wartości niematerialnych i prawnych.

Pismem z 16 marca 2017 r. Wnioskodawca udzielił odpowiedzi na tak zadane pytania:

1. W jaki sposób system ERP umożliwia Spółce wytwarzanie nowych lub udoskonalonych wyrobów i usług?
   
   Spółka zakłada, że fakt wytwarzania nowych lub udoskonalonych wyrobów i usług będzie wykazany i potwierdzony opinią sporządzoną przez niezależną od podatnika jednostkę naukową w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz.U. z 2010 r. Nr 96, poz. 615 ze zm.); obecnie Spółka jeszcze nie jest w posiadaniu takiej opinii.
   
   
2. Czy system ERP stanowi wiedzę technologiczną, która nie jest stosowana w świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat, co potwierdzi opinia sporządzona przez niezależną od podatnika jednostkę naukową w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz.U. z 2010 r. Nr 96, poz. 615 ze zm.)?
   
   Spółka zakłada, że fakt, iż wiedza technologiczna zastosowana w systemie ERP nie jest stosowana w świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat, będzie potwierdzony opinią sporządzoną przez niezależną od podatnika jednostkę naukową. Obecnie Spółka jeszcze nie jest w posiadaniu takiej opinii.
   
   
3. Czy Spółka będzie w posiadaniu niniejszej opinii na moment odliczenia?
   
   Tak, Spółka skorzysta z ulgi nie wcześniej niż po otrzymaniu opinii sporządzonej przez niezależną od podatnika jednostkę naukową oraz wnioskowanej interpretacji przepisów prawa podatkowego.
   
   
4. Czy przyjmując system do ewidencji (30.11.2013 r.) nadawał się on do gospodarczego wykorzystania?
   
   Tak, system w dniu przyjęcia do ewidencji (30.11.2013 r.) nadawał się do gospodarczego wykorzystania.
   
   
5. Czy Spółka w roku podatkowym lub w roku poprzedzającym prowadziła działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia?
   
   Spółka w roku podatkowym lub w roku poprzedzającym nie prowadziła działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia.
   
   
6. Czy wydatki na nabycie lub wdrożenie systemu ERP nie zostały zwrócone Spółce w jakiejkolwiek formie?
   
   We wniosku o wydanie opinii Spółka przedstawiła stan faktyczny: koszty poniesione w pierwszej fazie wdrożenia zostały refakturowane na spółkę centralną, a następnie rozdzielone między jednostki uczestniczące we wdrożeniu. W związku z czym Spółka ponosi wydatki na nabycie i wdrożenie systemu przypadające wyłącznie na nią, ostatecznie niezwrócone w jakiejkolwiek formie.
   
   Cytat z wniosku: „Na wartość początkową nowej technologii w ewidencji wartości niematerialnych i prawnych Spółki składają się nakłady poniesione w Spółce i nierefakturowane na »centralną« spółkę oraz kwoty wynikające z podziału wspólnych kosztów wg proporcji zakupionych licencji.
   
   Nakłady ponoszone przez Spółkę zostały podzielone na dwie kategorie: 1) dotycząca wdrożenia systemu wyłącznie w Spółce oraz 2) dotycząca wdrożenia systemu w części wspólnej dla trzech spółek. Pierwsza kategoria nakładów dotycząca bezpośrednio i wyłącznie Spółki stanowi część wartości początkowej systemu. Druga kategoria nakładów została refakturowana na »centralną« spółkę, która dokonywała zakupu licencji i usług wdrożeniowych wspólnie na rzecz wszystkich spółek, a następnie »centralna« spółka, po zsumowaniu wszystkich nakładów na nabycie systemu, dokonała podziału kosztów między spółki uczestniczące we wdrożeniu proporcjonalnie do liczby licencji (użytkowników systemu) przypadających na każdą ze spółek”.
   
   
7. Czy Spółka za rok podatkowy 2013 r. osiągnęła dochód, stratę lub wielkość dochodu z jej pozarolniczej działalności była niższa od kwoty przysługującej jej odliczeń?
   
   Lata podatkowe Spółki kształtowały się następująco: (1) od 01.07.2012 do 30.06.2013 – strata podatkowa w podatkowej grupie kapitałowej, (2) od 01.07.2013 do 30.09.2013 dochód podatkowy w podatkowej grupie kapitałowej, (3) od 01.10.2013 do 31.12.2013 – dochód podatkowy Spółki (indywidualnie, nie w ramach podatkowej grupy kapitałowej).
   
   
8. Jakie dodatkowe nakłady związane z nabyciem systemu ERP oraz w związku z jakimi zdarzeniami poniosła Spółka w pierwszych miesiącach 2014 r.?
   
   
9. Jaki charakter miały wyżej wymienione nakłady?
   
   W ostatnich miesiącach 2013 oraz pierwszych miesiącach 2014 r. trwało jeszcze w Spółce wprowadzanie poprawek, uzupełnianie i wdrażanie dodatkowych funkcjonalności. Dodatkowe nakłady wynikające z powyższego miały charakter analogiczny jak w trakcie wdrożenia (przedstawiony we wniosku). Po starcie produktywnym systemu we wszystkich spółkach dokonano również aktualizacji proporcji liczby licencji (użytkowników) w każdej ze spółek, w związku z czym zmianie uległa (wzrosła w przypadku Spółki) kwota kosztów łącznych wdrożenia przypadająca na Spółkę, a wynikająca z podziału wspólnych kosztów wg proporcji zakupionych licencji.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy zgodnie z art. 18b pkt 4, w powiązaniu z pkt 7, Spółka ma prawo do odliczenia 50% ogółu wydatków poniesionych na nabycie nowej technologii, zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, tj. kwoty składającej się z nakładów dotyczących wdrożenia systemu wyłącznie w Spółce oraz z przypadającej na Spółkę części nakładów poniesionych wspólnie w projekcie wdrożenia (w proporcji do liczby licencji), w części zapłaconej podmiotom uprawnionym w latach 2012, 2013 oraz 2014 (w tym wydatków poniesionych po 30.11.2013, a więc po wprowadzeniu ERP do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych, zwiększających wartość ERP w ewidencji)?
2. Czy zgodnie z art. 18b pkt 6 Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółka ma prawo do dokonania odliczenia wydatków w roku, w którym dokonano wprowadzenia systemu ERP do rejestru wartości niematerialnych i prawnych (czyli w roku 2013, poprzez złożenie korekty zeznania podatkowego CIT-8), czy też Spółka może dokonać odliczenia wydatków w roku następnym po roku, w którym dokonano wprowadzenia ERP do rejestru wartości niematerialnych i prawnych, czyli w zeznaniu za rok podatkowy 2014?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 18b pkt 4, w powiązaniu z pkt 7, Spółka ma prawo do odliczenia 50% ogółu wydatków poniesionych na nabycie nowej technologii, zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, tj. kwoty składającej się z nakładów dotyczących wdrożenia systemu wyłącznie w Spółce oraz z przypadającej na Spółkę części nakładów poniesionych wspólnie w projekcie wdrożenia (w proporcji do liczby licencji), w części zapłaconej podmiotom uprawnionym w latach 2012, 2013 oraz 2014, w tym wydatków poniesionych po 30.11.2013, a więc po wprowadzeniu ERP do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych, zwiększających wartość ERP w ewidencji.

Spółka Stoi na stanowisku, iż zgodnie z art. 18b pkt 6 Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółka ma prawo do dokonania odliczenia wydatków w roku, w którym dokonano wprowadzenia systemu ERP do rejestru wartości niematerialnych i prawnych (czyli w roku 2013, poprzez złożenie korekty zeznania podatkowego CIT-8) lub w roku następnym po roku, w którym dokonano wprowadzenia ERP do rejestru wartości niematerialnych i prawnych, czyli w zeznaniu za rok podatkowy 2014 – zatem Spółka ma prawo wyboru roku podatkowego, w którym dokona odliczenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 18b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.): od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, odlicza się wydatki poniesione przez podatnika na nabycie nowych technologii.

Stosownie do art. 18b ust. 2 ww. ustawy: za nowe technologie, w rozumieniu ust. 1, uważa się wiedzę technologiczną w postaci wartości niematerialnych i prawnych, w szczególności wyniki badań i prac rozwojowych, która umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalanie wyrobów lub usług i która nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat, co potwierdza opinia niezależnej od podatnika jednostki naukowej w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz.U. Nr 96, poz. 615, z późn. zm.).

Jak stanowi przepis art. 18b ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych: przez nabycie nowej technologii rozumie się nabycie praw do wiedzy technologicznej, o której mowa w ust. 2, w drodze umowy o ich przeniesienie, oraz korzystanie z tych praw, z wyjątkiem nabycia w drodze wkładu niepieniężnego.

Prawo do odliczeń nie przysługuje podatnikowi, jeżeli w roku podatkowym lub w roku poprzedzającym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia (art. 18b ust. 3 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 18b ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych: podstawą ustalenia wielkości odliczenia jest kwota wydatków poniesionych przez podatnika na nabycie nowej technologii, uwzględnionych w wartości początkowej, w części, w jakiej została zapłacona podmiotowi uprawnionemu w roku podatkowym, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych lub w roku następującym po tym roku, oraz w której nie została zwrócona podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Jeżeli podatnik dokonał przedpłat (zadatków) na poczet wydatków określonych w ust. 4 w roku poprzedzającym rok, w którym wprowadził nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, uznaje się je za poniesione w roku jej wprowadzenia do tej ewidencji (art. 18b ust. 5 ww. ustawy).

Jak wynika z art. 18b ust. 6 ww. ustawy: odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki, o których mowa w ust. 4 i 5. W sytuacji gdy podatnik osiąga za rok podatkowy stratę lub wielkość dochodu z pozarolniczej działalności podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie trzy lata podatkowe licząc od końca roku, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Co istotne, odliczenia związane z nabyciem nowej technologii nie mogą przekroczyć 50% kwoty ustalonej zgodnie z ust. 4 i 5 (art. 18b ust. 7 ww. ustawy).

Stosownie natomiast do art. 18b ust. 8 tej ustawy: podatnik traci prawo do odliczeń związanych z nabyciem nowej technologii, jeżeli przed upływem trzech lat podatkowych licząc od końca roku podatkowego, w którym wprowadził nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych:

1. udzieli w jakiejkolwiek formie lub części innym podmiotom prawa do nowej technologii; nie dotyczy to przeniesienia prawa w wyniku przekształcenia formy prawnej oraz łączenia lub podziału dotychczasowych przedsiębiorców – dokonywanych na podstawie przepisów Kodeksu spółek handlowych, albo
2. zostanie ogłoszona jego upadłość obejmująca likwidację majątku, lub zostanie postawiony w stan likwidacji, albo
3. otrzyma zwrot wydatków na tę technologię w jakiejkolwiek formie.
   
   

Odliczenie wskazane w art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi formę zachęty podatkowej i ma na celu zwiększenie ilości przedsiębiorstw wykorzystujących nowoczesne rozwiązania technologiczne, a co za tym idzie – zwiększenie innowacyjności całej gospodarki – przy jednoczesnym wzroście nakładów ponoszonych przez przedsiębiorstwa na badania, których efektem są nowe technologie.

I tak – odliczeniu od podstawy opodatkowania podlegają wydatki poniesione przez podatnika na nabycie nowych technologii. Za nowe technologie, o których mowa w komentowanym przepisie, uważa się natomiast wiedzę technologiczną w postaci wartości niematerialnych i prawnych – szczególnie wyniki badań i prac rozwojowych – nabyte przez podatnika (w drodze umowy o ich przeniesienie oraz korzystanie z tych praw). Ponadto nabyta wiedza technologiczna powinna umożliwiać wytwarzanie nowych lub udoskonalonych produktów lub usług, a jej stosowanie na świecie musi być krótsze niż pięć lat, co musi potwierdzić opinia sporządzona przez niezależną jednostkę naukową. Jednocześnie podstawę wielkości odliczenia stanowią wydatki poniesione na nabycie nowej technologii, uwzględnione w wartości początkowej, w części w jakiej zostały zapłacone w roku wprowadzenia nowej technologii do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych lub w roku następnym. Jeżeli podatnik dokonał przedpłat w roku poprzedzającym rok, w którym wprowadził nową technologię do tej ewidencji, to przedpłaty te uznaje się za zapłacone w roku wprowadzenia jej do tejże ewidencji. Natomiast samo odliczenie z tytułu ulgi na nowe technologie nie może przekroczyć 50% wyżej określonej kwoty. Ponadto odliczenia tego dokonać należy w zeznaniu podatkowym za rok, w którym poniesiono wydatki. Ważne jest również to, aby wydatki na nabycie nowej technologii nie zostały podatnikowi zwrócone oraz podatnik nie może prowadzić działalności w specjalnej strefie ekonomicznej.

Należy również zaznaczyć, że przepis art. 2 pkt 9 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 1620) określa, że jednostkami naukowymi są prowadzące w sposób ciągły badania naukowe lub prace rozwojowe:

1. podstawowe jednostki organizacyjne uczelni w rozumieniu statutów tych uczelni,
2. jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o Polskiej Akademii Nauk (Dz.U. Nr 96, poz. 619, z późn. zm.),
3. instytuty badawcze,
4. międzynarodowe instytuty naukowe utworzone na podstawie odrębnych przepisów, działające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
5. Polską Akademię Umiejętności,
6. inne jednostki organizacyjne, niewymienione w lit. a-e, posiadające osobowość prawną i siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym przedsiębiorców posiadających status centrum badawczo-rozwojowego, nadawany na podstawie ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz.U. z 2014 r., poz. 226).
   
   

Zwraca się również uwagę na przepis art. 18b ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który pozwala – w przypadku nabycia nowej technologii – na odstąpienie od zasady wynikającej z art. 16 ust. 1 pkt 48 tej ustawy. Oznacza to, że z tytułu tych samych wydatków na nabycie nowej technologii podatnik może korzystać zarówno z prawa do odliczenia, jak i zaliczyć w koszty uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od tej technologii obliczane od pełnej kwoty poniesionych na ten cel wydatków.

Ponadto jak stanowi art. 16b ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych: amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania licencje – o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Na podstawie cytowanego unormowania podlegającymi amortyzacji wartościami niematerialnymi i prawnymi są licencje, które spełniają następujące warunki:

• zostały nabyte,
• nadają się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania,
• przewidywany okres ich używania przekracza rok,
• są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
  
  

Stosownie natomiast do art. 16g ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych: jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1 i 3-11, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3500 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Na podstawie powyższych przepisów należy wskazać, że w przypadku nabycia licencji na oprogramowanie komputerowe, licencja ta jest zaliczana do wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, po spełnieniu przesłanek wynikających z powołanego powyżej art. 16b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jednocześnie z cytowanego art. 16g ust. 13 tej ustawy wynika, że ulepszeniu mogą podlegać jedynie środki trwałe. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie przewiduje natomiast możliwości „ulepszania” wartości niematerialnych i prawnych.

Należy także przytoczyć treść art. 16g ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w myśl którego: za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie odpłatnego nabycia cenę ich nabycia.

Natomiast za cenę nabycia – zgodnie z art. 16g ust. 3 ww. ustawy – uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Wobec przytoczonych przepisów należy wskazać, że wdrożenie oprogramowania stanowi pewien proces, mający na celu jego zaadaptowanie na potrzeby jednostki. Są to wszelkie działania polegające na instalacji oprogramowania oraz mające na celu dostosowanie oprogramowania do potrzeb podatnika, sprawdzenie poprawności działania systemu informatycznego u podatnika, czy też wprowadzenie ewentualnych poprawek przez firmę udzielającą licencji na użytkowanie systemu. Dopiero jego zakończenie powoduje, że podmiot uzyskuje możliwość użytkowania oprogramowania w bieżącej działalności. W konsekwencji do wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej, jaką jest licencja na program komputerowy, zalicza się nie tylko kwotę należną sprzedającemu, ale także inne wydatki związane z zakupem, naliczone do dnia przekazania składnika majątku do używania.

Zatem kwota należna sprzedającemu licencję, jak również wydatki związane z wdrożeniem oprogramowania są elementem wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej. Tak ustalona wartość początkowa będzie stanowić podstawę do określenia wielkości przysługującego odliczenia od podstawy opodatkowania w roku podatkowym, w którym jednostka wprowadzi wartość niematerialną i prawną do ewidencji.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka poniosła wydatki na nabycie licencji, sprzętu komputerowego oraz wdrożenie nowego systemu zintegrowanego wspierającego zarządzanie przedsiębiorstwem w zakresie planowania produkcji, zarządzania przepływem materiałów, zarządzania łańcuchem dostaw, zarządzania projektami, w tym pracami badawczo-rozwojowymi oraz pracą działu technologicznego, finansów, księgowości i kontrolingu (dalej „ERP”). Spółka będzie występować o wydanie opinii przez niezależną jednostką naukową w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki, według stanu na dzień wprowadzenia systemu ERP do ewidencji wartości niematerialnych prawnych. Kwota nakładów poniesionych w latach 2012 i 2013 (do dnia 30.11.2013) na zakup i wdrożenie systemu ERP stanowi wartość początkową, po jakiej nowa technologia została wprowadzona do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych w Spółce pod datą 30.11.2013 r. Na nakłady składają się następujące kategorie kosztów: zakup licencji, usługi firmy wdrożeniowej, w tym pokrycie kosztów pobytu konsultantów, usługi konsultantów wdrożeniowych ERP, usługi zarządzania projektem, wynagrodzenia pracowników Spółki (osób odpowiedzialnych za wdrożenie systemu w poszczególnych modułach) wraz z narzutami w części przypadającej na czas projektu wdrożeniowego, zakup serwera, na którym system został zainstalowany i jest zdalnie dostępny, inne koszty związane bezpośrednio z wdrożeniem systemu. Ponieważ wdrożenie systemu ERP miało miejsce w trzech powiązanych spółkach, w ramach jednego projektu, sposób ustalenia wartości początkowej, po jakiej nowa technologia została wprowadzona do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych w Spółce był następujący – nakłady ponoszone przez Spółkę zostały podzielone na dwie kategorie: 1) dotycząca wdrożenia systemu wyłącznie w Spółce oraz 2) dotycząca wdrożenia systemu w części wspólnej dla trzech spółek. Pierwsza kategoria nakładów dotycząca bezpośrednio i wyłącznie Spółki stanowi część wartości początkowej systemu. Druga kategoria nakładów została refakturowana na „centralną” spółkę, która dokonywała zakupu licencji i usług wdrożeniowych wspólnie na rzecz wszystkich spółek, a następnie „centralna” spółka, po zsumowaniu wszystkich nakładów na nabycie systemu, dokonała podziału kosztów między spółki uczestniczące we wdrożeniu proporcjonalnie do liczby licencji (użytkowników systemu) przypadających na każdą ze spółek. Zatem na wartość początkową nowej technologii w ewidencji wartości niematerialnych i prawnych Spółki składają się nakłady poniesione w Spółce i nierefakturowane na „centralną” spółkę oraz kwoty wynikające z podziału wspólnych kosztów wg proporcji zakupionych licencji. Spółka ponosi wydatki na nabycie i wdrożenie systemu przypadające wyłącznie na nią, ostatecznie niezwrócone w jakiejkolwiek formie. Zapłata za ww. pozycje kosztowe miała miejsce w latach 2012, 2013, 2014. W pierwszych miesiącach 2014 zostały poniesione dodatkowe nakłady związane z nabyciem systemu ERP, analogiczne do przedstawionych powyżej, w wyniku czego Spółka dokonała odpowiedniego zwiększenia wartości systemu ERP w ewidencji wartości niematerialnych i prawnych. W ostatnich miesiącach 2013 oraz pierwszych miesiącach 2014 r. trwało jeszcze w Spółce wprowadzanie poprawek, uzupełnianie i wdrażanie dodatkowych funkcjonalności. Dodatkowe nakłady wynikające z powyższego miały charakter analogiczny jak w trakcie wdrożenia. Po starcie produktywnym systemu we wszystkich spółkach dokonano również aktualizacji proporcji liczby licencji (użytkowników) w każdej ze spółek, w związku z czym zmianie uległa (wzrosła w przypadku Spółki) kwota kosztów łącznych wdrożenia przypadająca na Spółkę, a wynikająca z podziału wspólnych kosztów wg proporcji zakupionych licencji. Spółka zakłada, że fakt wytwarzania nowych lub udoskonalonych wyrobów i usług oraz fakt, że wiedza technologiczna zastosowana w systemie ERP nie jest stosowana w świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat będzie potwierdzony opinią sporządzoną przez niezależną od podatnika jednostkę naukową w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz.U. z 2010 r. Nr 96, poz. 615 ze zm.). Spółka skorzysta z ulgi nie wcześniej niż po otrzymaniu opinii sporządzonej przez taką jednostkę naukową oraz wnioskowanej interpretacji przepisów prawa podatkowego. System w dniu przyjęcia do ewidencji (30.11.2013 r.) nadawał się do gospodarczego wykorzystania. Spółka w roku podatkowym lub w roku poprzedzającym nie prowadziła działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia. Ponadto Spółka wskazała, że od 01.10.2013 do 31.12.2013 wypracowała dochód podatkowy.

Odnosząc powyższy opis do przedstawionych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy w pierwszej kolejności odnieść się do wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej (licencji na system ERP), ponieważ stanowi ona podstawę odliczenia ulgi na nowe technologie.

W wartości początkowej nowej technologii, stanowiącej podstawę odliczeń nie można zatem uwzględnić poprawek, uzupełniania i wdrażania dodatkowych funkcjonalności po wprowadzeniu nowej technologii do ewidencji. Stanowią one prace zmierzające do rozszerzenia funkcjonalności pierwotnego oprogramowania (systemu ERP). Wynika to z faktu, że ulepszeniu mogą podlegać jedynie środki trwałe, a nie wartości niematerialne i prawne.

Jeśli zatem czynności te nie są związane z przekazaniem nowych, odrębnych licencji, które stanowiłyby odrębne wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji, wówczas wydatki poniesione na modyfikację użytkowanego programu będą stanowiły pośrednie koszty uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia.

Odnośnie natomiast do nabytego sprzętu komputerowego (wskazanego w zdarzeniu przyszłym serwera) należy wskazać, że stanowi on środek trwały, o którym mowa w art. 16a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W konsekwencji wydatek na nabycie ww. sprzętu nie może także zwiększać wartości początkowej licencji.

Należy także podkreślić, że podatnicy mają obowiązek ustalenia kosztów uzyskania przychodów, w tym amortyzacji składników majątkowych, zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (art. 15 ust. 6), jednocześnie mają prawo do dokonania korekty nieprawidłowo ustalonych kosztów. Zatem w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości w ustaleniu kwoty amortyzacji składników majątkowych (zawyżenia bądź zaniżenia) wynikającej np. z nieprawidłowego ustalenia wartości początkowej składników majątkowych podatnicy mają prawo do korekty tej wartości.

Zatem skoro w wyniku aktualizacji proporcji liczby uczestników łączna kwota kosztów wdrożenia przypadająca na Spółkę wzrosła, to o wartość tę należało zwiększyć wartość początkową licencji.

Podsumowując tę część należy wskazać, że na wartość początkową licencji składają się wymienione w zdarzeniu przyszłym koszty (tj. wydatki na nabycie licencji, usługi firmy wdrożeniowej, wynagrodzenie pracowników Spółki z narzutami, inne koszty bezpośrednio związane z wdrożeniem) poniesione przez Spółkę (w tym te, które wynikają z podziału dokonanego przez spółkę centralną), podwyższone o wartość dokonanej na początku 2014 r. korekty. Natomiast wydatki na nabycie serwera oraz na poprawki, uzupełnianie i wdrażanie dodatkowych funkcjonalności tej wartości początkowej nie zwiększają.

Ustalona w powyższy sposób wartość początkowa wartości niematerialnej i prawnej (licencji) stanowi podstawę do odliczenia ulgi na nowe technologie.

W tym kontekście znajdzie zatem zastosowanie przepis art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Tym samym Spółce przysługuje prawo do odliczenia wydatków poniesionych na nabycie wskazanego systemu (licencji) wraz z kosztami jego wdrożenia, które uwzględnione zostały w wartości początkowej (określonej powyżej) oraz zapłacone podmiotowi uprawnionemu, w wysokości 50% tych wydatków.

Zgodnie z przywołanymi na wstępie przepisami Spółka może dokonać odliczenia wydatków zapłaconych w latach 2012, 2013 i 2014 na nabycie nowej technologii (tu: licencji oraz wdrożenia) w tym roku podatkowym, w którym system ERP został wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości materialnych i prawnych, czyli w roku podatkowych obejmującym okres od 01.10.2013 do 31.12.2013 przez korektę zeznania rocznego za ten rok. W przypadku gdy wielkość dochodu Spółki za wskazany rok była niższa od kwoty przysługujących jej odliczeń, odliczenia w pozostałej części Spółka dokona w zeznaniach za kolejno następujące po sobie trzy lata podatkowe licząc od końca 2013 r. Należy zauważyć, że Spółka nie ma do wyboru co do roku podatkowego, w którym dokona odliczenia. Wskazuje na to literalne brzmienie art. 18b ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który stanowi, że odliczenie ulgi ma miejsce w roku podatkowym, w którym poniesiono wydatki na nabycie nowej technologii, tj. w roku wprowadzenia jej do stosownej ewidencji. W następnych latach podatkowych istnieje możliwość kontynuacji tego odliczenia, ale tylko wówczas, gdy podatnik ponosi w roku podatkowym stratę lub jego dochód jest niższy od kwoty przysługującego mu odliczenia.

Reasumując – zgodnie z art. 18b ust. 4, w powiązaniu z ust. 7, Spółka ma prawo do odliczenia 50% wydatków poniesionych na nabycie nowej technologii w części dotyczącej licencji oraz wdrożenia systemu, tj. kwoty składającej się z nabycia licencji oraz nakładów dotyczących wdrożenia systemu wyłącznie w Spółce oraz z przypadającej na Spółkę części nakładów poniesionych wspólnie w projekcie wdrożenia (w proporcji do liczby licencji), w części zapłaconej podmiotom uprawnionym w latach 2012, 2013 oraz 2014. Natomiast Spółce nie przysługuje prawo do odliczenia z tytułu nabycia nowych technologii, o którym mowa w art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wydatków na nabycie infrastruktury technicznej (sprzętu komputerowego) oraz nakładów na poprawki, uzupełnianie i wdrażanie dodatkowych funkcjonalności po wprowadzeniu nowej technologii do ewidencji.

Ponadto – zgodnie z art. 18b ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – Spółka ma prawo do dokonania odliczenia wydatków wskazanych wyżej w roku, w którym dokonano wprowadzenia systemu ERP do rejestru wartości niematerialnych i prawnych (czyli w roku trwającym od 01.10.2013 do 31.12.2013) przez złożenie korekty zeznania podatkowego CIT-8. W sytuacji gdy wielkość dochodu Spółki za ten rok była niższa od kwoty przysługujących jej odliczeń, odliczenia w pozostałej części Spółka może dokonać w zeznaniach za kolejno następujące po sobie trzy lata podatkowe licząc od końca 2013 r.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.