Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/4512-1-494/15-2/SJ
z 25 września 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 12 czerwca 2015 r. (data wpływu 26 czerwca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

• nieprawidłowe – w zakresie opodatkowania przekazania w formie darowizny prawa ochronnego do zarejestrowanego znaku towarowego na rzecz Spółki (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) oraz
• prawidłowe w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 26 czerwca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przekazania w formie darowizny prawa ochronnego do zarejestrowanego znaku towarowego na rzecz Spółki oraz w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług transportowych oraz spedycyjnych.

Zainteresowany zamierza przekazać w formie darowizny spółce osobowej (dalej również jako Spółka), w której będzie wspólnikiem, prawo ochronne do zarejestrowanego znaku towarowego przedsiębiorstwa Wnioskodawcy w Urzędzie Patentowym RP zgodnie z przepisami ustawy Prawo Własności Przemysłowej.

Wskazane prawo ochronne do znaku towarowego nie zostało do chwili obecnej ujęte jako wartość niematerialna i prawna dla celów podatkowych, bowiem zgodnie z art. 22b ust. 1 ustawy PIT takiemu ujęciu podlegają jedynie wartości niematerialne i prawne nabyte, a nie wytworzone we własnym zakresie. Znaki towarowe będą wykorzystywane w Spółce na cele prowadzonej działalności gospodarczej w ramach tej Spółki, tj. w szczególności w zakresie dzierżawy własności intelektualnej i podobnych produktów, z wyłączeniem prac chronionych prawem autorskim – PKD 77.40.Z.

Decyzja o alokacji prawa ochronnego do znaku towarowego Wnioskodawcy do odrębnego podmiotu wynika z założeń restrukturyzacji prowadzonej działalności gospodarczej i utworzeniu odrębnego podmiotu, który będzie zarządzać prawem ochronnym do zarejestrowanego znaku towarowego poprzez udzielanie odpłatnej licencji do korzystania z prawa ochronnego do znaku towarowego przez inne niż Spółka podmioty gospodarcze (w oparciu o umowy licencyjne).

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym darowizna (nieodpłatne przekazanie) prawa ochronnego do zarejestrowanego znaku towarowego będzie czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów usług?
2. W przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie – jaka będzie podstawa opodatkowania darowizny prawa ochronnego do zarejestrowanego znaku towarowego?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Darowizna (nieodpłatne przekazanie) prawa ochronnego do zarejestrowanego znaku towarowego nie będzie czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów usług.

Ad. 2

W przypadku uznania stanowiska wyrażonego w Ad. 1 za nieprawidłowe, w ocenie Wnioskodawcy, podstawa opodatkowania darowizny praw do znaków towarowych będzie ustalona zgodnie z art. 29a ust. 5 ustawy VAT, w konsekwencji czego podstawą opodatkowania będzie stanowić koszt związany z samym wytworzeniem prawa ochronnego do znaku towarowego (tj. koszty związane z rejestracją prawa ochronnego do znaku towarowego).

Uzasadnienie przyjętego stanowiska:

Prawo ochronne do znaku towarowego, w świetle postanowień ustawy VAT, nie może być uznane za towar, a jedynie za prawo majątkowe, co wynika z art. 2 pkt 6 ustawy VAT. Stąd umowa mająca za przedmiot prawo ochronne do znaku towarowego może być rozpatrywana na gruncie przepisów ustawy VAT jako świadczenie usług.

Zasadą jest, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają jedynie czynności odpłatne, czynności nieodpłatne (a taką planuje przeprowadzić Wnioskodawca) podlegają opodatkowaniu jedynie w przypadku zakreślonym przez ustawę.

Mając na uwadze treść art. 8 ust. 2 ustawy VAT, który określa co stanowi przedmiot podatku w przypadku czynności nieodpłatnych (nieodpłatnych usług), należy uznać, że do stanu opisanego w pytaniu nie znajdzie zastosowania art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, bowiem dotyczy on użycia towarów w określony sposób, a zgodnie z definicją legalną zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy VAT, zarejestrowane prawo ochronne do znaku towarowego nie jest towarem.

Konsekwencje podatkowe planowanej czynności mogą więc zostać określone na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy VAT. Zgodnie z przytoczonym przepisem opodatkowaniu podlega nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Przepis określa dwa rodzaje czynności nieodpłatnych, które ustawodawca zaliczył do przedmiotu podatku.

Do pierwszych należy nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste określonych osób. Użyte przez ustawodawcę sformułowanie „cele osobiste” oznacza, że przepis ten dotyczy świadczeń nieodpłatnych na rzecz osób fizycznych, bowiem tylko w przypadku osób fizycznych można zakładać „cel osobisty” takiej osoby. Jak zasadnie wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w wyroku z 12 stycznia 2011 r. sygn. akt I SA/Lu 744/10: „Realizacja celu osobistego polega na zaspokajaniu własnej (prywatnej) potrzeby osoby, która ten cel realizuje, a potrzeby osobiste pracownika, to takie potrzeby, do których zaspokojenia pracodawca nie jest zobowiązany przepisami prawa, więc przekraczające zakres obowiązków pracodawcy. Przy czym realizacja celu osobistego zrywa związek z prowadzeniem przez podatnika przedsiębiorstwa. Świadczenia zaspokajające osobiste potrzeby pracownika nie mają zatem związku z potrzebami prowadzonej działalności i służą realizacji innych celów niż związanych z prowadzeniem przedsiębiorstwa”.

Mając na uwadze, że darowizna prawa ochronnego do znaku towarowego ma odbyć się na rzecz jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej (spółka osobowa) oraz jej cel (o czym dalej) do planowej czynności nie znajdzie zastosowania pierwszy człon analizowanego przepisu.

Zgodnie z końcową częścią przepisu – opodatkowaniu podlega nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika. Oznacza to, że jedyną przesłanką dla opodatkowania świadczeń nieodpłatnych jest ich przeznaczenie. W przypadku świadczeń nieodpłatnych związanych z działalnością gospodarczą podatnika – nie podlegają one opodatkowaniu podatkiem VAT, są neutralne. W przypadku, gdy czynność nie jest wykonywa do celów prowadzonej działalności gospodarczej – świadczenie takie jest opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Z punktu widzenia odpowiedzi na postawione przez Wnioskodawcę pytania należy zdefiniować pojęcie „usług wykonanych do celów prowadzonej działalności gospodarczej przez podatnika”. Jak wskazuje A. Bartosiewicz, R. Kubacki „VAT komentarz” str. 152: „W tym przypadku podatnik występuje bowiem w roli konsumenta tej usługi, przeznaczając ją na cele niezwiązane z prowadzoną działalnością. Przez usługi niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy uznać te wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności. Z drugiej jednak strony usługa ta musi być wykonana przez podatnika działającego w takim charakterze, a więc prowadzącego działalność gospodarczą (w rozumieniu ustawy)”.

Także w interpretacjach organów podatkowych wskazuje się jakiego typu działania uważa się za usługi niezwiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą. W interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 29 sierpnia 2012 r. nr IPTPP1/443-470/12-2/MW: „Dla ustalenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują. Wypełnienie warunku określonego w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Należy zatem stwierdzić, że opodatkowaniu podlegają te nieodpłatne usługi, które nie mają związku z prowadzoną działalnością. Za usługi niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Niedopełnienie warunku określonego w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług”.

W interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 16 sierpnia 2011 r. nr IPPP1-443-773/11-5/AS: „Aby natomiast nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT w rozumieniu art. 8 ust. 2 pkt 2, musi ono służyć celom innym niż działalność gospodarcza Wnioskodawcy. Za usługi niezwiązane z działalnością gospodarczą należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Niedopełnienie warunku określonego w art. 8 ust. 2 ustawy jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług”.

W interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 6 maja 2011 r. nr ITPP1/443-259/11/MS: „Za usługi niezwiązane z prowadzonym przedsiębiorstwem należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Opodatkowaniu podlegają bowiem, tylko te usługi, których cel nie wiąże się z prowadzonym przedsiębiorstwem. Chodzi tu o świadczenie takich usług, które nie mają żadnego wpływu na przyszłe obroty przedsiębiorstwa, jego zyski, wizerunek, odbiór przez kontrahentów obecnych lub potencjalnych”.

Mając na uwadze powyższe stanowiska organów, w każdym przypadku należy określić cel świadczonej czynności nieodpłatnej i jej związek z prowadzoną działalnością gospodarczą. Jeżeli celem wykonania nieodpłatnego świadczenia, nie jest przysporzenie niezwiązane z działalnością gospodarczą, lecz z procesem restrukturyzacyjnym prowadzonej przez podatnika działalności, w ramach której są wykonywane czynności opodatkowane, mające wpływ na obroty czy zyski przedsiębiorstwa, dbanie o wizerunek przedsiębiorstwa, czy zapewnienie efektywności przedsiębiorstwa – wszystkie podane cele oraz zbieżne z nimi, będą świadczeniami na cele prowadzonej działalności gospodarczej.

Mając na uwadze, że dotychczas prowadzona działalność gospodarcza przez Wnioskodawcę wymaga restrukturyzacji, decyzja o restrukturyzacji, elementem której jest planowana darowizna prawa ochronnego do znaku towarowego na rzecz na rzecz spółki osobowej – jest związana z prowadzoną działalnością gospodarczą. Świadczenie tego typu nie jest dokonane na cele osobiste, tym bardziej, że po przeniesieniu znaku nadal będzie on wykorzystywany do działalności gospodarczej.

Oceniając stan sprawy, uznać więc należy, że darowizna prawa ochronnego do znaku towarowego będzie czynnością związaną z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, stąd nie będzie ona podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W podobnym stanie faktycznym analogiczne stanowisko jak przedstawione przez Wnioskodawcę zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 29 marca 2012 r. nr IPPP2/443-56/12-2/IG oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 4 listopada 2013 r. nr ILPP1/443-701/13-2/AWa.

W przypadku uznania, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym dochodzi jednak do odpłatnego świadczenia usług opodatkowanego na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy VAT podstawą prawną do ustalenia podstawy opodatkowania winien być art. 29a ust. 5 ustawy VAT – będzie nim koszt wytworzenia prawa ochronnego do znaku towarowego. Zgodnie z art. 29a ust. 5 ustawy VAT: „W przypadku świadczenia usług, o których mowa w art. 8 ust. 2, podstawą opodatkowania jest koszt świadczenia tych usług poniesiony przez podatnika”.

Zgodnie z zacytowanym powyżej przepisem, podstawą opodatkowania nieodpłatnego świadczenia usług – na mocy przepisu szczególnego traktowanego jak odpłatne świadczenie usług – jest koszt świadczenia tych usług poniesiony przez podatnika. Ustawa VAT nie precyzuje, co należy rozumieć pod pojęciem kosztu świadczenia usługi poniesionej przez podatnika.

Skoro ustawodawca podatkowy odwołuje się do kosztu wykonania usługi – w podstawie opodatkowania należy ująć wydatki związane z rejestracją prawa ochronnego do znaku towarowego, a więc te wydatki które bezpośrednio zostały poniesione na powstanie prawa ochronnego do znaku towarowego, przy nabyciu których podatnik miał prawo do odliczenia podatku naliczonego. Jak wskazują J. Martini, P. Skorupa, M. Wojda „VAT 2010” Warszawa 2010 r., str. 431: „W podstawie opodatkowania nieodpłatnego świadczenia usług nie należy natomiast uwzględniać tych kosztów związanych ze świadczeniem, w przypadku których podatnik w ogóle nie był uprawniony do odliczenia podatku naliczonego. W sprawie C-193/91 Gerhard Mohsche TSUE potwierdził prawidłowość wyłączenia z podstawy opodatkowania z tytułu wykorzystania dla celów prywatnych dóbr należących do przedsiębiorstwa (przy nabyciu których podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia) wartość usług związanych z konserwacją tych dóbr, nabytych bez prawa do odliczenia podatku”.

Tym samym za podstawę opodatkowania można przyjąć wartość ustaloną w oparciu o poniesione wydatki na wytworzenie prawa ochronnego do znaku towarowego, z wyłączeniem wydatków przy których podatnikowi nie przysługiwało prawo do odliczenia, zgodnie z przytoczonym orzeczeniem TSUE.

Przy tak określanej podstawie opodatkowania nie jest istotna cena/wartość rynkowa danej usługi z dnia dokonania darowizny, lecz koszt wytworzenia prawa ochronnego do znaku towarowego z dnia jego rejestracji. Ustalając podstawę opodatkowania usługi polegającej na przekazaniu w formie darowizny prawa ochronnego do znaku towarowego należy uwzględnić jedynie koszty faktycznie poniesione przez podatnika w celu wytworzenia i rejestracji tego znaku, które dawały prawo do odliczenia podatku naliczonego. Podstawą opodatkowania będzie kwota stanowiąca sumę kosztów poniesionych w przeszłości, a związanych z ustanowieniem prawa ochronnego do znaku towarowego. Do tak ustalonej podstawy opodatkowania nie wlicza się kosztów związanych z całokształtem działalności gospodarczej podatnika, zwłaszcza, kosztów które miały miejsce już po rejestracji znaku towarowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

• nieprawidłowe – w zakresie opodatkowania przekazania w formie darowizny prawa ochronnego do zarejestrowanego znaku towarowego na rzecz Spółki (pytanie oznaczone we wniosku nr 1);
• prawidłowe – w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).
  
  

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary – stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Powołane wyżej unormowanie wskazuje, że przedmiotem opodatkowania podatkiem od towarów i usług są czynności odpłatne, natomiast nieodpłatne świadczenie usług, co do zasady nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, za wyjątkiem ściśle określonych sytuacji, wskazanych m.in. w art. 8 ust. 2 ustawy.

Za odpłatne świadczenie usług – art. 8 ust. 2 ustawy – uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Z powołanego wyżej przepisu wynika, że aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, muszą być spełnione określone warunki:

• w przypadku użycia towarów stanowiących część przedsiębiorstwa – użycie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika oraz istnienie prawa podatnika do odliczenia – w całości lub w części – podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych (warunki te muszą być spełnione łącznie), - w przypadku świadczenia usług – świadczenie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
  
  

Za usługi świadczone do celów innych niż działalność gospodarcza należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (zarejestrowany czynny podatnik podatku VAT) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług transportowych oraz spedycyjnych. Zainteresowany zamierza przekazać w formie darowizny spółce osobowej, w której będzie wspólnikiem, prawo ochronne do zarejestrowanego znaku towarowego przedsiębiorstwa Wnioskodawcy w Urzędzie Patentowym RP zgodnie z przepisami ustawy Prawo Własności Przemysłowej. Wskazane prawo ochronne do znaku towarowego nie zostało do chwili obecnej ujęte jako wartość niematerialna i prawna dla celów podatkowych, bowiem zgodnie z art. 22b ust. 1 ustawy PIT takiemu ujęciu podlegają jedynie wartości niematerialne i prawne nabyte, a nie wytworzone we własnym zakresie. Znaki towarowe będą wykorzystywane w Spółce na cele prowadzonej działalności gospodarczej w ramach tej Spółki, tj. w szczególności w zakresie dzierżawy własności intelektualnej i podobnych produktów, z wyłączeniem prac chronionych prawem autorskim. Decyzja o alokacji prawa ochronnego do znaku towarowego Zainteresowanego do odrębnego podmiotu wynika z założeń restrukturyzacji prowadzonej działalności gospodarczej i utworzeniu odrębnego podmiotu, który będzie zarządzać prawem ochronnym do zarejestrowanego znaku towarowego poprzez udzielanie odpłatnej licencji do korzystania z prawa ochronnego do znaku towarowego przez inne niż Spółka podmioty gospodarcze (w oparciu o umowy licencyjne).

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy przekazanie w formie darowizny (nieodpłatnie) prawa ochronnego do zarejestrowanego znaku towarowego na rzecz Spółki będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (pytanie oznaczone we wniosku nr 1).

Na wstępie należy wskazać, że stosownie do art. 120 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2013 r., poz. 1410) – znakiem towarowym może być każde oznaczenie, które można przedstawić w sposób graficzny, jeżeli oznaczenie takie nadaje się do odróżnienia towarów jednego przedsiębiorstwa od towarów innego przedsiębiorstwa.

W myśl art. 120 ust. 2 ustawy Prawo własności przemysłowej – znakiem towarowym, w rozumieniu ust. 1, może być w szczególności wyraz, rysunek, ornament, kompozycja kolorystyczna, forma przestrzenna, w tym forma towaru lub opakowania, a także melodia lub inny sygnał dźwiękowy.

Na znak towarowy może być udzielone prawo ochronne (art. 121 ustawy Prawo własności przemysłowej).

Na podstawie art. 153 ust. 1 ustawy Prawo własności przemysłowej – przez uzyskanie prawa ochronnego nabywa się prawo wyłącznego używania znaku towarowego w sposób zarobkowy lub zawodowy na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej.

Czas trwania prawa ochronnego na znak towarowy wynosi 10 lat od daty zgłoszenia znaku towarowego w Urzędzie Patentowym (art. 153 ust. 2 ustawy Prawo własności przemysłowej).

Prawo ochronne na znak towarowy może zostać, na wniosek uprawnionego, przedłużone dla wszystkich lub części towarów, na kolejne okresy dziesięcioletnie – art. 153 ust. 3 ustawy Prawo własności przemysłowej.

Prawo ochronne na znak towarowy jest bezwzględnym prawem podmiotowym o określonej przepisami ustawy Prawo własności przemysłowej czasowej i terytorialnej skuteczności.

Należy zauważyć, że wartość znaku towarowego mieści się w kategorii „wartości niematerialnych i prawnych”, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy. Wynika z tego, że przeniesienie wartości ww. znaku zalicza się do świadczenia usług.

Jak stanowi cyt. wyżej art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika – należy traktować jako odpłatne świadczenie usług.

W analizowanej sprawie Zainteresowany dokona darowizny prawa ochronnego do zarejestrowanego znaku towarowego na rzecz spółki osobowej. Czynność ta dla Wnioskodawcy będzie nieodpłatna, bowiem z wniosku nie wynika aby otrzymał on od spółki jakikolwiek ekwiwalent.

Odnosząc się do opisu zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że opodatkowaniu, zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, podlegają te nieodpłatne usługi, które nie mają związku z prowadzoną działalnością, a więc nie mają wpływu na przyszłe obroty przedsiębiorstwa, jego zysk, wizerunek, odbiór przez kontrahentów.

Zatem przez świadczenie usług niezwiązanych z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy rozumieć takie świadczenie usług, które odbywa się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności. Natomiast przez usługi związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, należy rozumieć te usługi, które są wykonywane nieodpłatnie w związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej podmiotu, potrzebami związanymi z funkcjonowaniem prowadzonego przedsiębiorstwa. W tym więc aspekcie winny być rozpatrywane działania podejmowane przez podmiot. A zatem, jeśli podjęte przez podmiot działania mają na celu przyniesienie korzyści prowadzonej działalności gospodarczej, tym samym są związane z jej prowadzeniem, a więc, jak to określa art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, służą do celów działalności gospodarczej podatnika.

Ze złożonego wniosku wynika, że w analizowanej sprawie spółka osobowa otrzyma prawa ochronne do zarejestrowanego znaku towarowego, które to prawa przysługiwały dotychczas Wnioskodawcy. Tym niemniej w zamian Zainteresowany nie otrzyma od spółki osobowej jakiegokolwiek świadczenia. Przeniesienie praw nastąpi zatem bez uzyskiwania jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego.

Z uwagi na powyższe, nie można w przedmiotowej sprawie uznać, że darowizna przez Zainteresowanego prawa ochronnego do znaku towarowego spółce osobowej będzie miała wpływ na przyszłe obroty Wnioskodawcy jako osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, jego wizerunek, generowane zyski, czy odbiór przez kontrahentów.

Bowiem, to spółka osobowa (jako odrębny podatnik), w której Wnioskodawca będzie tylko wspólnikiem, będzie czerpała pożytki na podstawie zawartych umów z tytułu odpłatnego udostępniania prawa ochronnego do znaku towarowego.

Trudno w takim przypadku uznać, że czynność ta będzie dokonywana na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika, tj. Wnioskodawcy.

Tym samym, darowizna (nieodpłatne przekazanie) prawa ochronnego do zarejestrowanego znaku towarowego na rzecz spółki osobowej nie nastąpi w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą. W konsekwencji, ww. czynność będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Ponadto wątpliwości Zainteresowanego dotyczą kwestii ustalenia podstawy opodatkowania dla darowizny prawa ochronnego do zarejestrowanego znaku towarowego (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy – podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W myśl art. 29a ust. 5 ustawy – w przypadku świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2, podstawą opodatkowania jest koszt świadczenia tych usług poniesiony przez podatnika.

Jak stanowi art. 29a ust. 6 ustawy – podstawa opodatkowania obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
   
   

Analiza okoliczności faktycznych sprawy w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa pozwala stwierdzić, że skoro prawo ochronne do znaku towarowego będzie nieodpłatnie przekazane na rzecz spółki osobowej, a więc na cele niezwiązane z prowadzoną przez Wnioskodawcę – osobę fizyczną – działalnością gospodarczą, czynność ta będzie stanowić odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy. W związku z powyższym przedmiotowa darowizna będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podstawą opodatkowania tej czynności – w myśl art. 29a ust. 5 ustawy – będzie poniesiony przez Zainteresowanego koszt świadczenia tej usługi, który stanowić będzie całkowitą kwotę wydatków poniesionych w związku z wytworzeniem (ustanowieniem) prawa ochronnego do zarejestrowanego znaku towarowego.

Ustawodawca nie określił w sposób precyzyjny, jakiego rodzaju koszty mogą zostać uznane za poniesione przez podatnika w związku ze świadczeniem nieodpłatnie usług. Nie ulega jednak wątpliwości, że chodzi tu o koszty rzeczywiście poniesione w związku ze świadczoną usługą, tzn. takiego rodzaju koszty, bez poniesienia których wykonanie usługi byłoby niemożliwe.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że podstawę opodatkowania darowizny prawa ochronnego do zarejestrowanego znaku towarowego należy ustalić na podstawie art. 29a ust. 5 ustawy i stanowić ona będzie całkowitą kwotę wydatków poniesionych w związku z wytworzeniem tego prawa.

W tej części stanowisko Zainteresowanego uznane zostało za prawidłowe.

Ponadto, odnośnie powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych podkreślić należy, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego, co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.