Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB4/4511-256/15/AS
z 29 września 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz w zw. z § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 7 lipca 2015 r. (data wpływu 9 lipca 2015 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 lipca 2015 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 7 lipca 2015 r. (data wpływu 9 września 2015 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest samorządową instytucją kultury w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. nr 13, poz. 123 z późn. zm). Celem działalności Wnioskodawcy, zgodnie z przyjętym statutem jest rozpoznawanie, rozbudzanie i zaspokajanie potrzeb i aspiracji kulturalnych społeczeństwa poprzez tworzenie, upowszechnianie, organizowanie oraz promowanie aktywnego i kreatywnego uczestnictwa w kulturze oraz działalności kulturalnej. Wnioskodawca nie jest nastawiony na generowanie zysku, lecz przede wszystkim na tworzenie warunków uczestnictwa w życiu kulturalnym miasta (organizowanie imprez kulturalnych, współdziałanie oraz wspieranie stowarzyszeń, animatorów kultury i innych podmiotów o charakterze kulturalnym, współpraca z instytucjami kultury w organizacji imprez kulturalnych).

W ramach prowadzonej działalności kulturalnej Wnioskodawca zawiera z twórcami i artystami wykonawcami umowy o dzieło. Przedmiotem tych umów jest wykonanie na potrzeby Wnioskodawcy przez twórców i artystów wykonawców wszelkiego rodzaju utworów w tym m.in. utworów wyrażonych słowem, muzycznych i słowno-muzycznych, scenicznych i sceniczno-muzycznych, literackich, plastycznych i fotograficznych. W ramach zawieranych umów o dzieło twórcy i artyści wykonawcy zobowiązują się jedynie do wykonania utworu bez przeniesienia na Wnioskodawcę przysługujących im majątkowych praw autorskich do wykonywanych utworów lub praw pokrewnych do artystycznych wykonań utworów oraz bez udzielenia wnioskodawcy licencji do korzystania z tych praw na określonych polach eksploatacji. Za wykonanie tych utworów twórcy i artyści wykonawcy otrzymują od wnioskodawcy wynagrodzenie.

W ramach prowadzonej działalności kulturalnej Wnioskodawca również zawiera z artystami wykonawcami umowy o dzieło, których przedmiotem jest zobowiązanie się przez artystów wykonawców nie tylko do wykonania na potrzeby wnioskodawcy wszelkiego rodzaju utworów w tym m.in. utworów wyrażonych słowem, muzycznych i słowno-muzycznych, scenicznych i sceniczno-muzycznych, literackich, plastycznych i fotograficznych, ale także do przeniesienia na Wnioskodawcę lub udzielenia mu licencji na korzystanie z praw pokrewnych - praw do artystycznych wykonań wykonywanych przez siebie utworów, do których nie przysługują im prawa autorskie. Za wykonanie tych utworów i przeniesienie na rzecz Wnioskodawcy praw pokrewnych albo za udzielenie licencji na korzystanie przez Wnioskodawcę z praw pokrewnych do wykonywanych utworów artyści wykonawcy otrzymują od Wnioskodawcy wynagrodzenie z tytułu zawartej umowy o dzieło.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w świetle art. 22 ust. 9 pkt 3 i ust. 9a oraz art. 22 ust. 9 pkt 4 w zw. z art. 13 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.) Wnioskodawca jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych pobieranego od wynagrodzenia otrzymywanego przez twórców i artystów wykonawców z tytułu zawartych umów o dzieło, jest zobowiązany do obliczenia i pobrania podatku dochodowego od tych wynagrodzeń przy uwzględnieniu 20% kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 4 w zw. z art. 13 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych czy też przy uwzględnieniu 50% kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 i ust. 9a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy założeniu, iż twórcy lub artyści wykonawcy w ramach zawieranych umów o dzieło zobowiązani byliby jedynie do wykonania utworu bez zobowiązania do przeniesienia na rzecz Wnioskodawcy majątkowych praw autorskich lub praw pokrewnych do wykonywanego utworu lub do udzielenia licencji Wnioskodawcy na korzystanie z tych praw i wynagrodzenie z tytułu zawartej umowy o dzieło otrzymywaliby jedynie za wykonanie utworu bez wynagrodzenia za przeniesienie autorskich prawa majątkowych lub praw pokrewnych albo za udzielenie licencji na korzystanie z tych praw?
2. Czy w świetle art. 22 ust. 9 pkt 3 i ust. 9a ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawca jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych pobieranego od wynagrodzenia otrzymywanego przez artystów wykonawców z tytułu zawieranych umów o dzieło, jest zobowiązany do obliczenia i pobrania podatku dochodowego od tych wynagrodzeń przy uwzględnieniu 50% kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 i ust. 9a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli artyści wykonawcy otrzymują wynagrodzenie za wykonanie utworu i za przeniesienie przysługujących im praw pokrewnych - praw do artystycznego wykonania utworu lub za udzielenie licencji Wnioskodawcy na korzystanie z tych praw na polach eksploatacji innych niż wskazane w art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r., Nr 90, poz. 631 z późn. zm.)?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Przepis art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej zwaną „UPDOF”) stanowi, że koszty uzyskania niektórych przychodów określa się z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami - w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Art. 22 ust. 9a) ustawy UPDOF stanowi natomiast, że w roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 9 pkt 1-3 ustawy UPDOF, nie mogą przekroczyć 1/2 kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy UPDOF.

W ocenie Wnioskodawcy przepis art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy UPDOF należy interpretować ściśle. W związku z tym koszty uzyskania przychodów, o których mowa w tym przepisie (w wysokości 50% przychodu) dotyczyć mogą tylko tych przychodów (np. z tytułu wynagrodzeń) które osiągnięte zostały z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami.

Korzystanie przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych lub rozporządzanie przez nich tymi prawami to korzystanie w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (dalej zwanej UOPrA).

Przepis art. 1 ustawy UOPrA zawiera definicję utworu, którym zgodnie z tym przepisem jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia ( ust.1).

W art. 1 ust. 2 ustawy UOPrA został określony otwarty katalog utworów będących przedmiotem prawa autorskiego, który stanowi, że w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

1. wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);
2. plastyczne;
3. fotograficzne;
4. lutnicze;
5. wzornictwa przemysłowego;
6. architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;
7. muzyczne i słowno-muzyczne;
8. sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;
9. audiowizualne (w tym filmowe).

Przepis art. 17 ustawy UOPrA stanowi zaś, że jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, twórcy przysługuje wyłączne prawo do korzystania z utworu i rozporządzania nim na wszystkich polach eksploatacji oraz do wynagrodzenia za korzystanie z utworu.

W art. 43 ust. 1 ustawy UOPrA określone zostało, że jeżeli z umowy nie wynika, że przeniesienie autorskich praw majątkowych lub udzielenie licencji nastąpiło nieodpłatnie, twórcy przysługuje prawo do wynagrodzenia. Zastrzeżone przy tym zostało w treści art. 45 ustawy UOPrA, że jeżeli umowa nie stanowi inaczej, twórcy przysługuje odrębne wynagrodzenie za korzystanie z utworu na każdym odrębnym polu eksploatacji.

W art. 50 ustawy UOPrA określony został otwarty katalog pól eksploatacji w zakresie korzystania z przysługujących autorowi autorskich praw do utworu. Zaznaczyć przy tym należy, że zgodnie z art. 41 ust. 2 i 4 ustawy UOPrA umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych lub umowa o korzystanie z utworu, zwana „licencją”, obejmuje pola eksploatacji wyraźnie w niej wymienione i może dotyczyć tylko pól eksploatacji, które są znane w chwili zawarcia tego rodzaju umów.

Przepis art. 105 ust. 2 ustawy UOPrA stanowi zaś, że w zakresie swojej działalności organizacja zbiorowego zarządzania może się domagać udzielenia informacji oraz udostępnienia dokumentów niezbędnych do określenia wysokości dochodzonych przez nią wynagrodzeń i opłat.

W ocenie Wnioskodawcy powyższe wskazuje zatem, że podatek dochodowy może być naliczony przy uwzględnieniu 50% kosztów uzyskania przychodów określonych w art. 22 ust. 9 pkt 3 UPDOF, jeżeli twórca utworu osiąga przychód z tytułu zawarcia umowy w treści której dokonuje rozporządzenia (przeniesienia) autorskich praw majątkowych na inną osobę lub podmiot lub jeżeli w ramach zawieranej umowy udziela licencji na korzystanie ze swojego utworu na jakimkolwiek polu eksploatacji znanym w chwili zawierania umowy i przychód ten stanowi wynagrodzenie za udzielenie licencji na korzystanie z utworu lub za rozporządzenie ( przeniesienie) autorskich praw majątkowych. Podatek dochodowy przy uwzględnieniu zryczałtowanych 50% kosztów uzyskania przychodów może być naliczony również w przypadku przychodów z tytułu opłat pobieranych na rzecz twórców przez organizację zbiorowego zarządzania prawami autorskimi i prawami pokrewnymi z tytułu korzystania przez tych twórców z praw autorskich, z tym że w tym przypadku koszty te są naliczane przez organizacje zbiorowego zarządzania prawami autorskimi jako płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych od należności wypłacanych przez te organizacje twórcom, a nie przez Wnioskodawcę.

Jeżeli zatem twórca zawiera umowę o dzieło w ramach której za wynagrodzeniem wykonuje utwór, do którego przysługują mu autorskie prawa majątkowe (jest jego autorem) to podatek dochodowy przy uwzględnieniu 50% kosztów uzyskania przychodów będzie mógł w ocenie Wnioskodawcy zostać naliczony od wynagrodzenia zapłaconego twórcy z tytułu zawartej umowy o dzieło, jeżeli wynagrodzenie to będzie związane nie tylko z wykonaniem utworu przez artystę, ale i z rozporządzeniem przez tego twórcę jego prawami autorskimi ( przeniesieniem tych praw) do utworu będącego przedmiotem umowy o dzieło lub z udzieleniem licencji na korzystanie z praw autorskich do dzieła (utworu) na wskazanych w umowie polach eksploatacji znanych w chwili jej zawierania, z zastrzeżeniem nie przekroczenia progu o którym mowa w art. 22 ust. 9a ustawy UPDOF. W przypadku braku przeniesienia autorskich praw majątkowych lub udzielenia licencji na korzystanie z utworu będącego przedmiotem umowy o dzieło należy w takim przypadku w ocenie Wnioskodawcy naliczyć podatek dochodowy przy uwzględnieniu 20% kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 4 w związku z art. 13 pkt 2 ustawy UPDOF z tytułu osobiście wykonywanej działalności artystycznej.

Nieco inaczej w ocenie Wnioskodawcy rzecz się ma w przypadku naliczania podatku dochodowego przy uwzględnieniu 50% kosztów uzyskania przychodu z tytułu korzystania z praw pokrewnych przez artystów wykonawców, tj. z praw do artystycznych wykonań w rozumieniu ustawy UOPrA, w przypadku gdy Ci artyści wykonawcy nie są twórcami utworu, którego artystycznego wykonania dokonują.

Zgodnie z art. 85 ust. 1 ustawy UOPrA każde artystyczne wykonanie utworu lub dzieła sztuki ludowej pozostaje pod ochroną niezależnie od jego wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia. Art. 85 ust. 2 UOPrA stanowi, że artystycznymi wykonaniami, w rozumieniu ust. 1, są w szczególności: działania aktorów, recytatorów, dyrygentów, instrumentalistów, wokalistów, tancerzy i mimów oraz innych osób w sposób twórczy przyczyniających się do powstania wykonania.

Przepis art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy UOPrA stanowi zaś, że artyście wykonawcy przysługuje, w granicach określonych przepisami ustawy, wyłączne prawo do korzystania z artystycznego wykonania i rozporządzania prawami do niego na następujących polach eksploatacji:

1. w zakresie utrwalania i zwielokrotniania - wytwarzania określoną techniką egzemplarzy artystycznego wykonania, w tym zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową,
2. w zakresie obrotu egzemplarzami, na których artystyczne wykonanie utrwalono - wprowadzania do obrotu, użyczania lub najmu egzemplarzy,
3. w zakresie rozpowszechniania artystycznego wykonania w sposób inny niż określony w lit. b - nadawania, reemitowania oraz odtwarzania, chyba że są one dokonywane za pomocą wprowadzonego do obrotu egzemplarza, a także publicznego udostępniania utrwalenia artystycznego wykonania w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym.

W art. 86 ust. 2 ustawy UOPrA zostało określone zaś, że artyście wykonawcy służy prawo do wynagrodzenia za korzystanie z artystycznego wykonania lub za rozporządzanie prawami do takiego wykonania określone w umowie albo przyznane w przepisach ustawy.

W treści art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy UOPrA został określony zamknięty katalog pól eksploatacji w zakresie korzystania z praw do artystycznych wykonań przez artystę wykonawcę wykonującego utwór, którego nie jest on autorem, w odróżnieniu od otwartego katalogu wskazanego w art. 50 ustawy UOPrA dla pól eksploatacji określonych dla korzystania z praw autorskich.

W ocenie Wnioskodawcy, mając na uwadze powyższe, jeżeli artysta wykonawca zawiera umowę o dzieło na artystyczne wykonanie za wynagrodzeniem czyjegoś utworu i nie dokonuje przeniesienia praw do artystycznego wykonania lub nie udziela licencji na korzystanie z tych praw w zakresie pól eksploatacji określonych w treści art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy UOPrA w zamian za wynagrodzenie określone w umowie o dzieło, to wówczas nie uzyskuje on przychodu w rozumieniu art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy UPDOF i w związku z tym nie można naliczyć podatku dochodowego od wypłaconego mu wynagrodzenia z tytułu zawartej umowy o dzieło przy uwzględnieniu 50% zryczałtowanych kosztów uzyskania przychodów, a jedynie przy uwzględnieniu 20% kosztów uzyskania przychodu określonych w art. 22 ust. 9 pkt 4 w zw. z art. 13 pkt 2 ustawy UPDOF z tytułu osobiście wykonywanej działalności artystycznej.

Zaznaczyć przy tym, należy, że jeżeli artysta wykonawca w ramach zawieranej umowy o dzieło dokonuje za wynagrodzeniem przeniesienia praw do artystycznych wykonań lub udziela licencji na korzystanie z tych praw na polach eksploatacji innych niż określone w art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy UOPrA, np. na polu eksploatacji: „publiczne udostępnienie artystycznego wykonania utworu niebędącego autorskim utworem artysty wykonawcy”, to przychód osiągnięty z tytułu tak zawartej umowy o dzieło nie jest przychodem z tytułu korzystania z praw pokrewnych w rozumieniu ustawy UOPrA i w związku z tym w ocenie wnioskodawcy, także należy naliczyć podatek dochodowy od wypłaconego artyście wykonawcy wynagrodzenia z tytułu zawartej umowy o dzieło z uwzględnieniem 20% kosztów uzyskania przychodu określonych w art. 22 ust. 9 pkt 4 UPDOF z tytułu przychodów osiąganych z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, a nie podatek dochodowy z uwzględnieniem zryczałtowanych 50% kosztów uzyskania przychodów określonych w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy UPDOF.

Podobnie jak w przypadku przychodów osiąganych z tytułu korzystania z praw autorskich przez twórców, również osiąganie przychodów z tytułu korzystania przez artystów wykonawców z praw do artystycznych wykonań, które to przychody stanowią opłaty pobierane na rzecz artystów wykonawców przez organizację zbiorowego zarządzania prawami autorskimi i prawami pokrewnymi stanowią podstawę do naliczenia podatku dochodowego przy uwzględnieniu 50% kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy UPDOF z tym, że i w tym przypadku koszty te są naliczane przez organizacje zbiorowego zarządzania prawami autorskimi i prawami pokrewnymi jako płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych od należności wypłacanych przez te organizacje artystom wykonawcom.

Na poparcie zaprezentowanego stanowiska w zakresie interpretacji prawnej przepisu art. 22 ust. 9 pkt 3 i ust. 9a i art. 22 ust. 9 pkt 5 [powinno być: pkt 4 – przyp. organu] w zw. z art. 13 pkt 2 UPDOF przytoczyć należy stanowisko jakie zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w Interpretacji Indywidualnej z dnia 4 marca 2014 r. ILPB1/415-1337/13-4/AP, zgodnie z którym organ ten przyjął, że: „przychody z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich lub artystów wykonawców z praw pokrewnych albo rozporządzania tymi prawami występują wówczas, gdy spełnione są dwie przesłanki. Po pierwsze, konieczne jest wystąpienie przedmiotu praw majątkowych w postaci utworu lub artystycznego wykonania. Po drugie zaś, osiągnięty przychód musi być bezpośrednio związany z korzystaniem z określonych praw autorskich lub pokrewnych albo rozporządzaniem nimi (np. poprzez udzielenie licencji), stanowić skutek takiego korzystania lub rozporządzenia w postaci odpowiedniego wynagrodzenia autorskiego lub wykonawczego.” Konkludując Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu stwierdził, że możliwe jest zastosowanie 50% kosztów uzyskania przychodów w odniesieniu do przychodów z tytułu zawartych umów o dzieło, na podstawie których zainteresowany twórca przenosi prawa autorskie do utworów w postaci wskazanych opracowań, zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na uwagę zasługuje również stanowisko zaprezentowane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w Interpretacji Indywidualnej z dnia 14 kwietnia 2014 r. IBPBII/1/415-58/14/BD zgodnie z którym przychody z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich lub artystów wykonawców z praw pokrewnych albo rozporządzania tymi prawami występują wówczas, gdy spełnione są dwie przesłanki. Po pierwsze, konieczne jest wystąpienie przedmiotu praw majątkowych w postaci utworu lub artystycznego wykonania. Po drugie zaś, osiągnięty przychód musi być bezpośrednio związany z korzystaniem z określonych praw autorskich lub pokrewnych albo rozporządzaniem nimi, stanowić skutek takiego korzystania lub rozporządzenia w postaci odpowiedniego wynagrodzenia autorskiego lub wykonawczego. W umowach, które towarzyszą zamawianiu utworów, strony powinny wyraźnie postanowić, iż przedmiotem zamówienia jest właśnie dobro niematerialne, podlegające ochronie na mocy ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W konsekwencji, zastosowanie kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50% będzie możliwe wówczas, gdy dana osoba uzyska przychód za wykonanie czynności będącej przedmiotem prawa autorskiego lub pokrewnego oraz gdy twórca dokona rozporządzenia prawami autorskimi do swojego utworu, czyli gdy przejdą one na zamawiającego dzieło lub gdy udzieli licencji na korzystanie z nich.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Podkreślenia również wymaga, że przepisy rozdziału 1a ustawy Ordynacja podatkowa stanowią, że interpretacja indywidualna wydana w tym trybie może dotyczyć tylko przepisów prawa podatkowego, przy czym wnioskodawca jest zobowiązany wskazać je w złożonym wniosku. Zakres żądania wnioskodawcy wyznacza natomiast w szczególności:

1. stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) przedstawiony we wniosku o indywidualną interpretację prawa podatkowego,
2. stan prawny (przepisy prawa) wskazany przez wnioskodawcę oraz
3. zagadnienie prawne, które ma być przedmiotem interpretacji, a które wskazuje pytanie (pytania) wnioskodawcy w kontekście jego wątpliwości interpretacyjnych w odniesieniu do przepisów prawa podatkowego oraz własne stanowisko w sprawie.

Stąd też niniejsza interpretacja rozstrzyga kwestię wysokości kosztów uzyskania przychodu mających zastosowanie w sprawie, nie przesądza natomiast o kwalifikacji do określonego źródła przychodów wypłaconych przez Wnioskodawcę świadczeń.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87 – 100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.