2015.11.06 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1/4512-1-601/15-2/TK
z 6 listopada 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 31 lipca 2015 r. (data wpływu 6 sierpnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia czy przeniesienie na komplementariusza prawa własności nieruchomości tytułem częściowego zwrotu wkładu będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 sierpnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia czy przeniesienie na komplementariusza prawa własności nieruchomości tytułem częściowego zwrotu wkładu będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. (dalej: Komplementariusz) jest wspólnikiem Sp. z o.o. Sp. k. (dalej: Wnioskodawca lub Spółka), w której Komplementariusz nabył ogół praw i obowiązków na podstawie umowy z listopada 2012 r.

Obecnie rozważane jest obniżenie wkładu Komplementariusza w Spółce, które nastąpiłoby za zgodą pozostałych dwóch wspólników – komandytariuszy, będących osobami fizycznymi, w drodze zmian umowy Spółki.

Obniżenie wkładu Komplementariusza w Spółce wiązałoby się z częściowym zwrotem wkładu Komplementariusza (oprócz niżej wymienionych nieruchomości, wkład Komplementariusza obejmował również inne nieruchomości), w wyniku czego Komplementariusz otrzymałby:

lokal mieszkalny oraz
udział w garażu wielostanowiskowym z prawem do wyłącznego korzystania z oznaczonego miejsca postojowego w tym garażu,

których wartość będzie odpowiadała wartości, o jaką zostanie obniżony wkład Komplementariusza w Spółce (dalej: Nieruchomości).

Przedmiotowy zwrot nie będzie wiązał się z wystąpieniem Komplementariusza ze Spółki ani jej likwidacją.

Przedmiotowe Nieruchomości zostały wniesione do Spółki tytułem wkładu niepieniężnego (na podstawie aktu notarialnego z marca 2009 r.) przez poprzednika prawnego Komplementariusza, komplementariusza będącego spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, która następnie zbyła ogół praw i obowiązków na rzecz innej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (na podstawie umowy z lutego 2011 r.), która następnie zbyła ogół praw i obowiązków na rzecz Komplementariusza (na podstawie ww. umowy z listopada 2011 r.).

Na lokal mieszkalny, który otrzyma Komplementariusz, zostały poniesione nakłady w wysokości 39.871 zł. W październiku 2010 r. Nieruchomości zostały oddane po raz pierwszy do używania w odpłatny najem.

Przedmiotowe Nieruchomości, po ich otrzymaniu tytułem częściowego zwrotu wkładu, Komplementariusz zamierza wnieść do innej spółki osobowej prawa handlowego.

Spółka jest czynnym podatnikiem VAT. Komplementariusz korzysta ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przeniesienie na Komplementariusza przez Spółkę prawa własności opisanych Nieruchomości tytułem częściowego zwrotu wkładu, których wartość będzie odpowiadać wartości, o jaką zostanie obniżony wkład Komplementariusza w Spółce, będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, czynność przeniesienia na Komplementariusza przez Spółkę opisanych Nieruchomości tytułem częściowego zwrotu wkładu, których wartość będzie odpowiadać wartości, o jaką zostanie obniżony wkład Komplementariusza w Spółce, nie spowoduje powstania po stronie Spółki obowiązku naliczenia VAT, gdyż będzie to zdarzenie wyłączone z opodatkowania VAT.

Jak wynika z opisanego zdarzenia przyszłego, Komplementariusz otrzyma tytułem częściowego zwrotu wkładu lokal mieszkalny oraz miejsce postojowe w wielostanowiskowym garażu (udział w tym garażu). Nieruchomości te były przedmiotem aportu do Spółki (podlegającemu zwolnieniu z VAT) i od momentu jego wniesienia stanowiły one majątek Spółki (Spółka jest ich właścicielem). Zwracając Komplementariuszowi przedmiotowe Nieruchomości, w związku z obniżeniem jego wkładu, konieczne będzie zatem przeniesienie prawa własności ww. nieruchomości na Wnioskodawcę.

Przekazanie Komplementariuszowi ww. Nieruchomości związane jest ze zmniejszeniem jego zaangażowania kapitałowego w Spółce, a Komplementariusz otrzymuje część majątku, który uprzednio wniósł do Spółki. Przekazanie to nie wiąże się więc z żadną odpłatnością (ekwiwalentnością). Niewątpliwie jednak dojdzie w tym przypadku do przeniesienia prawa do rozporządzania towarem (nieruchomością) na rzecz innego podmiotu – Spółka przeniesie własność Nieruchomości na rzecz jej wspólnika będącego komplementariuszem – spełnione są więc znamiona dostawy towarów.

Z uwagi jednak na brak odpłatności, konieczne jest rozważenie, czy dostawa ta będzie podlegać VAT jako nieodpłatna dostawa towarów w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy o VAT. Mając na uwadze warunki, jakie muszą być spełnione, aby mówić o nieodpłatnej dostawie towarów opodatkowanej VAT, wskazać należy, że:

Nieruchomości są wykorzystywane przez Spółkę w prowadzonej działalności gospodarczej (wynajem lokalu mieszkalnego wraz z miejscem postojowym) – będzie to więc przekazanie przez podatnika VAT towarów należących do jego przedsiębiorstwa,
Nieruchomości otrzyma komplementariusz Spółki, który zamierza następnie wnieść je tytułem wkładu niepieniężnego do innej spółki komandytowej – pomimo, że mamy tutaj do czynienia ze wspólnikiem będącym osobą prawną, przekazanie to należy traktować jako przekazanie towarów na cele osobiste wspólnika,
Spółka nabyła przedmiotowe Nieruchomości tytułem aportu, który podlegał zwolnieniu z VAT – z tytułu nabycia tej Nieruchomości Spółce nie przysługiwało więc prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Mając na uwadze powyższe, nie są spełnione wszystkie warunki, aby uznać przedmiotową czynność za nieodpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, która podlegałaby opodatkowaniu VAT na równi z odpłatną dostawą towarów. Spółce bowiem nie przysługiwało prawo do odliczenia VAT z tytułu nabycia tych Nieruchomości (vide: pkt c powyżej). W związku z tym czynność wycofania części wkładu, którego przedmiotem są ww. Nieruchomości będzie wyłączona z opodatkowania VAT.

Powyższe potwierdzają interpretacje organów podatkowych, np.:

Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 16 lipca 2014 r., sygn. akt IBPP1/443-372/14/MS,
Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 24 października 2012 r., sygn. akt IBPP1/443-736/12/AW.

Wskazane interpretacje dotyczą wprawdzie wspólników spółek osobowych będących osobami fizycznymi, jednak okoliczność ta nie ma znaczenia dla przedstawionej oceny prawnej.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca wnosi o wydanie interpretacji stwierdzającej prawidłowość wyrażonego przez niego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast jak wynika z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Należy w tym miejscu zauważyć, że dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, rozumiana jest przez ustawodawcę jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W określeniu „jak właściciel” zawiera się możliwość uznania za dostawę owego faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą. W rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług „dostawa” oznacza wszelkiego rodzaju rozporządzanie towarem (sprzedaż, zamiana, darowizna, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego).

Odpłatność czynności (dostawy towarów czy też świadczenia usług) oznacza wykonanie tej czynności za wynagrodzeniem. Aby uznać daną czynność za odpłatną konieczny jest bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług a otrzymanym wynagrodzeniem. Dostawcę towarów lub usługodawcę musi łączyć z odbiorcą stosunek prawny, z którego wynika obowiązek dostawy towarów lub świadczenia usług oraz wysokość wynagrodzenia za dokonanie tych czynności. Wynagrodzenie musi być konkretną wielkością wyrażalną w pieniądzu.

Odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wtedy, gdy są dokonywane przez podmiot o statusie podatnika działającego w takim charakterze w odniesieniu do tych czynności. Zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wyznacza czynnik przedmiotowy – opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług oraz czynnik podmiotowy – czynności muszą być wykonywane przez podatnika działającego w takim charakterze.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jednak nie każda czynność dokonana przez podmiot będący podatnikiem, będzie podlegać opodatkowaniu. Status bycia podatnikiem podatku od towarów i usług nie powoduje automatycznie rozciągnięcia skutków podatkowych na całą sferę aktywności danego podmiotu. W sytuacji, gdy w zakres prowadzonej przez podmiot działalności gospodarczej nie wchodzi obrót papierami wartościowymi, to czynność samego nabycia lub sprzedaży akcji czy udziałów nie jest traktowana jako działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Udział w spółce posiadającej osobowość prawną jest prawem majątkowym, które może być przedmiotem transakcji (prawo zbywalne), nie mieści się jednak ani w definicji towarów, ani usług w rozumieniu ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Komplementariusz jest wspólnikiem Spółki (Wnioskodawcy), w której nabył ogół praw i obowiązków na podstawie umowy z listopada 2012 r.

lokal mieszkalny oraz
udział w garażu wielostanowiskowym z prawem do wyłącznego korzystania z oznaczonego miejsca postojowego w tym garażu,

których wartość będzie odpowiadała wartości, o jaką zostanie obniżony wkład Komplementariusza w Spółce. Zwrot nie będzie wiązał się z wystąpieniem Komplementariusza ze Spółki ani jej likwidacją.

Nieruchomości zostały wniesione do Spółki tytułem wkładu niepieniężnego przez poprzednika prawnego Komplementariusza, komplementariusza będącego spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, która następnie zbyła ogół praw i obowiązków na rzecz innej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, która następnie zbyła ogół praw i obowiązków na rzecz Komplementariusza.

Nieruchomości te stanowią środki trwałe Spółki i są przez nią amortyzowane. W momencie wnoszenia ich do Spółki, tytułem wkładu, podlegały one zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Na lokal mieszkalny, który otrzyma Komplementariusz, zostały poniesione nakłady w wysokości 39.871 zł. W październiku 2010 r. Nieruchomości zostały oddane po raz pierwszy do używania w odpłatny najem.

Przedmiotowe Nieruchomości, po ich otrzymaniu tytułem częściowego zwrotu wkładu, Komplementariusz zamierza wnieść do innej spółki osobowej prawa handlowego.

Spółka jest czynnym podatnikiem VAT. Komplementariusz korzysta ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.

Wątpliwości Wnioskodawcy w analizowanej sprawie dotyczą tego, czy przeniesienie na Komplementariusza przez Spółkę prawa własności Nieruchomości tytułem częściowego zwrotu wkładu, których wartość będzie odpowiadać wartości, o jaką zostanie obniżony wkład Komplementariusza w Spółce, będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zasady dotyczące umorzenia udziałów zostały zawarte w art. 199 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1030, z późn. zm.), dalej: K.s.h.

Zgodnie z art. 199 § 1 K.s.h. udział może być umorzony jedynie po wpisie spółki do rejestru i tylko w przypadku, gdy umowa spółki tak stanowi. Udział może być umorzony za zgodą wspólnika w drodze nabycia udziału przez spółkę (umorzenie dobrowolne) albo bez zgody wspólnika (umorzenie przymusowe). Przesłanki i tryb przymusowego umorzenia określa umowa spółki.

Umorzenie udziału wymaga uchwały zgromadzenia wspólników, która powinna określać w szczególności podstawę prawną umorzenia i wysokość wynagrodzenia przysługującego wspólnikowi za umorzony udział. Wynagrodzenie to, w przypadku umorzenia przymusowego, nie może być niższe od wartości przypadających na udział aktywów netto, wykazanych w sprawozdaniu finansowym za ostatni rok obrotowy, pomniejszonych o kwotę przeznaczoną do podziału między wspólników. W przypadku umorzenia przymusowego uchwała powinna zawierać również uzasadnienie (art. 199 § 2 K.s.h.).

Za zgodą wspólnika umorzenie udziału może nastąpić bez wynagrodzenia (art. 199 § 3 K.s.h.).

Umowa spółki może stanowić, że udział ulega umorzeniu w razie ziszczenia się określonego zdarzenia bez powzięcia uchwały zgromadzenia wspólników. Stosuje się wówczas przepisy o umorzeniu przymusowym (art. 199 § 4 K.s.h.).

W przypadku ziszczenia się określonego w umowie spółki zdarzenia, o którym mowa w § 4, zarząd powinien powziąć niezwłocznie uchwałę o obniżeniu kapitału zakładowego, chyba że umorzenie udziału następuje z czystego zysku (art. 199 § 5 K.s.h.).

Zgodnie z tym przepisem, udział może być umorzony jedynie po wpisie spółki do rejestru i tylko w przypadku, gdy umowa spółki tak stanowi. Udział może być umorzony za zgodą wspólnika w drodze nabycia udziału przez spółkę (umorzenie dobrowolne) albo bez zgody wspólnika (umorzenie przymusowe) lub też w razie ziszczenia się określonego zdarzenia bez powzięcia uchwały zgromadzenia wspólników. Przesłanki i tryb umorzenia określa umowa spółki.

Zatem warunkiem generalnym dopuszczalności umorzenia, jest zamieszczenie klauzuli przewidującej taką możliwość w umowie spółki.

Umorzenie udziałów jest czynnością zmierzającą do unicestwienia pewnej partii lub wszystkich udziałów i sprowadza się do pozbawienia praw udziałowca ucieleśnionych w tych udziałach. Umorzenie udziałów powoduje w konsekwencji likwidację określonej cząstki kapitału zakładowego albo samych udziałów, gdy umorzenie nie jest połączone z obniżeniem kapitału zakładowego (odbywa się z zysku), jak również utratę praw organizacyjnych i obligacyjnych związanych z udziałem (ale nie osobistych, dopóki się jest wspólnikiem).

W świetle przedstawionych regulacji prawa podatkowego uznać należy, że czynność nabycia przez Wnioskodawcę udziałów własnych w celu ich umorzenia (w trybie art. 199 K.s.h.), w zamian za wynagrodzenie nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, ani też świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Wobec powyższego, przedmiotowa czynność nie mieści się w katalogu czynności wymienionych w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, zatem nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W rozpatrywanej sprawie Wnioskodawca dokona umorzenia udziałów Komplementariusza za wynagrodzeniem w formie niepieniężnej, tj. w formie częściowego zwrotu wkładu Komplementariusza, poprzez przekazanie lokalu mieszkalnego oraz udziału w garażu wielostanowiskowym z prawem do wyłącznego korzystania z oznaczonego miejsca postojowego w tym garażu (wartość nieruchomości będzie odpowiadała wartości, o jaką zostanie obniżony wkład Komplementariusza w Spółce). Z powyższego wynika zatem, że rozliczenie pomiędzy Wnioskodawcą a wspólnikiem (Komplementariuszem) nastąpi poprzez przeniesienie własności majątku rzeczowego (nieruchomości) Wnioskodawcy na rzecz wspólnika.

Powyższe oznacza, że pomiędzy stronami zaistnieje więź o charakterze zobowiązaniowym – Wnioskodawca zobowiązał się w zamian za umorzenie udziałów przenieść na rzecz wspólnika składnik majątku (nieruchomość). Stwierdzić tym samym należy, że istnieje bezpośredni związek pomiędzy umorzeniem udziałów a dostawą towarów w zakresie przeniesienia prawa do rozporządzania towarem.

Podkreślić przy tym należy, że zapłaty (wynagrodzenia) nie można utożsamiać jedynie ze świadczeniem pieniężnym. Także świadczenie o charakterze rzeczowym jest wynagrodzeniem. Przykładowo więc zamiana towarów, zamiana towaru na usługę i odwrotnie, wydanie towarów (świadczenie usług) w zamian za wierzytelności itp. będzie uznane odpowiednio za odpłatną dostawę towarów czy też odpłatne świadczenie usług. Mamy bowiem do czynienia z konkretną korzyścią, która należna jest za dokonywane świadczenie.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że sama czynność nabycia przez Wnioskodawcę od wspólnika udziałów własnych w celu umorzenia nie jest objęta podatkiem od towarów i usług. Natomiast przekazanie w zamian za umorzone udziały towaru (nieruchomości) – tak jak to ma miejsce w niniejszej sprawie – odpowiada hipotezie art. 7 ustawy. Za taką oceną przemawia fakt, że mamy tutaj do czynienia z dostawą towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, jako przeniesienie prawa do rozporządzenia towarami jak właściciel i dodatkowo ma ona charakter odpłatny.

Pojęcie „rozporządzenia towarami jak właściciel”, jak już wyżej wskazano, należy rozumieć szeroko. Spośród czynności „przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” można na pewno wymienić sprzedaż i zamianę oraz każdą inną transakcję, która w aspekcie ekonomicznym prowadzi do podobnego rezultatu.

Zatem, przekazanie składników majątku o charakterze rzeczowym pomiędzy Wnioskodawcą a wspólnikiem stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy i tym samym podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wnioskodawca przekazując towar (nieruchomość) dokona przeniesienia władztwa ekonomicznego nad nią, co wypełnia definicję dostawy towarów. Czynność ta stanowi czynność odpłatną, gdyż wspólnik (Komplementariusz) otrzyma nieruchomość w zamian za umorzone udziały w spółce Wnioskodawcy.

Wnioskodawca dokonując dostawy nieruchomości działać będzie w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. Dokona on bowiem przekazania opisanej nieruchomości stanowiącej składnik prowadzonej działalności gospodarczej, a zatem dokona tej czynności w ramach swojej aktywności gospodarczej.

Mając zatem na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że przeniesienie na Komplementariusza przez Spółkę prawa własności opisanych Nieruchomości (których wartość będzie odpowiadać wartości, o jaką zostanie obniżony wkład Komplementariusza w Spółce) tytułem częściowego zwrotu wkładu w zamian za umorzenie udziałów w spółce Wnioskodawcy dokonywane w ramach operacji umorzenia udziałów będzie stanowić czynność podlegającą opodatkowaniu w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Należy bowiem zauważyć, że w wyniku ww. czynności dojdzie do przeniesienia prawa do rozporządzania towarem (nieruchomością) przez Wnioskodawcę na rzecz wspólnika (Komplementariusza), zaś Wnioskodawca w odniesieniu do tej czynności wystąpi w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Dodatkowo tut. Organ wskazuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie nieobjęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności stawki podatku, jaką należy zastosować dla ww. czynności przeniesienia prawa własności nieruchomości dokonanej w ramach umorzenia udziałów w spółce.

Należy podkreślić, że interpretacje indywidualne nie stanowią źródła prawa. Źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej są bowiem zgodnie z art. 87 ust. 1 i 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483, z późn. zm.) oprócz samej Konstytucji, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe, rozporządzenia oraz na obszarze działania organów, które je ustanowiły akty prawa miejscowego. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej określa zamknięty katalog źródeł prawa powszechnie obowiązującego. Nie przewiduje on takiej mocy dla wydawanych w trybie § 14b Ordynacji podatkowej interpretacji indywidualnych. Ponadto interpretacje są rozstrzygnięciami odnoszącymi się do indywidualnych spraw i, co do zasady, wiążą strony postępowania w tych konkretnych indywidualnych sprawach, nie rozciągając swojego oddziaływania na inne, choćby podobne lub zbieżne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin