Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/4515-115/15-2/MZ
z 4 grudnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 7 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 29 września 2015 r. (data wpływu 1 października 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nabycia spadku - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 października 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nabycia spadku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 8 sierpnia 2014 roku zmarła Jadwiga P.-M. Postępowanie spadkowe po niej nie zostało przeprowadzone bezpośrednio po śmierci spadkodawczyni. W dniu 30 grudnia 2014 roku zmarła Pani Małgorzata J, siostrzenica Pani Jadwigi P.-M.. Akt dziedziczenia po Małgorzacie J, został sporządzony w dniu 02 lutego 2015 roku (repertorium A). Spadkobiercami po Małgorzacie J, zostali po 1/3 mąż - Pan Roman J, oraz synowie - Pan Tomasz J, i Pan Paweł J,. W skład spadku po Małgorzacie J, weszły - 1/2 lokalu mieszkalnego, 1/2 nieruchomości zabudowanej, 1/2 samochodu C., lokal mieszkalny. Zgłoszenie SD-Z2 zostało przez spadkobierców niezwłocznie złożone do Naczelnika Urzędu Skarbowego. W dniu 12 lutego 2015 roku Naczelnik Urzędu Skarbowego wydał zaświadczenie, że od spadku po Małgorzacie J, nie należy się podatek od spadków i darowizn. Pan Roman J, powiadomił sąd, w którym toczyło się postępowanie spadkowe po Jadwidze P. M. o tym, że jest on (wraz z Synami) spadkobiercą Pani Małgorzaty J, przesyłając Akt Poświadczenia Dziedziczenia. Jednak w dniu 2 czerwca 2014 roku postanowieniem Sądu to Pani Małgorzata J, – nabyła 1/4 spadku po Pani Jadwidze P. M. (postanowienie Sądu z dnia 02.06.2015 roku). Postanowienie uprawomocniło się z dniem 24 czerwca 2015 roku. W związku z tym w dniu 18 lipca 2015 roku (data podpisu na SD-Z2) spadkobiercy Pani Małgorzaty J, złożyli zgłoszenie SD-Z2, w którym ujawnili wszystkie dotychczas nabyte składniki majątku - 1/2 lokalu mieszkalnego, 1/2 nieruchomości zabudowanej, 1/2 samochodu C., lokal mieszkalny plus (po 1/12 każdy) udział w nieruchomości położonej w K., odziedziczone przez Małgorzatę J, po Jadwidze P.-M.. To zgłoszenie SD-Z2 zostało złożone w US. Właściwym miejscowo dla miejsca położenia nieruchomości jest naczelnik urzędu skarbowego w P.. W dniu 15 września 2015 roku Pan Roman J, otrzymał zaświadczenie wydane przez Naczelnika Urzędu Skarbowego, ze podatek od spadków i darowizn od wszystkich zgłoszonych przez niego składników majątku (1/2 lokalu mieszkalnego, 1/2 nieruchomości zabudowanej, 1/2 samochodu C., lokal mieszkalny, udział w nieruchomości w K.) nie należy się.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy postępowanie Wnioskodawcy jest wystarczające dla oceny, że Wnioskodawca wypełnił wszystkie wymagane przepisami prawa podatkowego, i nałożone na niego przepisami ustawy o podatku od spadków i darowizn, obowiązki związane z nabyciem wszystkich znanych mu składników majątku wchodzących w skład spadku nabytego po zmarłej małżonce, w tym tych, których nabycie nastąpiło już po śmierci zmarłej małżonki?

Zdaniem Wnioskodawcy, jego postępowanie jest wystarczające do stwierdzenia, że Wnioskodawca wypełnił wszystkie wymagane przepisami prawa podatkowego, to jest ustawy o podatku od spadków i darowizn, i nałożone na niego obowiązki związane z nabyciem wszystkich znanych mu składników majątku wchodzących w skład spadku nabytego po zmarłej małżonce, w tym tych, których nabycie nastąpiło już po śmierci zmarłej małżonki.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U.2015.86 j.t.) podatkowi temu podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem spadku.

Ustawa o podatku od spadków i darowizn nie zawiera definicji spadku, należy zatem odnieść się do definicji zawartej w Kodeksie cywilnym. Spadek jest instytucją regulowaną przepisami zawartymi w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121).

W myśl art. 922 § 1 Kodeksu cywilnego, przez spadkobranie należy rozumieć przejście praw i obowiązków majątkowych zmarłego z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. Z powyższej normy prawnej wynika, że spadkobiercy w zasadzie wchodzą w sytuację prawną, w jakiej pozostawał spadkodawca. Oznacza to, że w skład spadku wchodzą prawa i obowiązki, ale także uzasadnione prawne nadzieje na nabycie prawa. Prawa majątkowe są składnikiem masy spadkowej dającym nabywcy w drodze dziedziczenia legitymację prawną do występowania z wnioskiem o ich dochodzenie.

Zgodnie z art. 924 ww. ustawy, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast stosownie do przepisy art. 925 tej ustawy spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Omawiane nabycie dokonuje się z mocy prawa, jednakże pomimo jego definitywnego charakteru, niekiedy rodzi się konieczność formalnego wykazania przez spadkobiercę następstwa prawnego po osobie zmarłej m.in. przed sądem, organem administracji państwowej czy osobami trzecimi.

Stąd też instytucją prawną, która umożliwia spadkobiercy wykazanie swojego statusu jest niewątpliwie stwierdzenie nabycia spadku. W myśl art. 1025 § 1 zd. 1 Kodeksu cywilnego sąd na wniosek osoby mającej w tym interes stwierdza nabycie spadku przez spadkobiercę. Zatem prawomocne postanowienie stwierdzające nabycie spadku przez spadkobierców powołanych na mocy postanowień testamentu (art. 959-965 Kodeksu) lub przepisów ustawy (art. 931-937) stwarza domniemanie prawne, że osoba wymieniona w postanowieniu jest spadkobiercą (art. 1025 § 2) legitymowanym do dochodzenia roszczeń z tytułu dziedziczenia spadku wobec osób trzecich, nieroszczących sobie praw do spadku z tego tytułu (art. 1027) oraz do rozporządzania prawami, które należą do spadku.

Przy nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych w drodze dziedziczenia przez osoby fizyczne, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą przyjęcia spadku (art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy), a jeżeli nabycie niezgłoszone do opodatkowania stwierdzono następnie pismem, którym było orzeczenie sądu stwierdzające nabycie spadku, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się tego orzeczenia (art. 6 ust. 4 tej ustawy). Przepis ten stosuje się odpowiednio do zarejestrowanego aktu poświadczenia dziedziczenia.

Wobec tego nabycie spadku ma miejsce z chwilą śmierci spadkodawcy. Zgodnie bowiem z treścią art. 1015 § 1 i § 2 zdanie pierwsze Kodeksu cywilnego oświadczenie o przyjęciu lub o odrzuceniu spadku może być złożone w ciągu sześciu miesięcy od dnia, w którym spadkobierca dowiedział się o tytule swego powołania. Brak oświadczenia spadkobiercy w powyższym terminie jest jednoznaczny z prostym przyjęciem spadku.

Z powołanych powyżej artykułów wynika, że spadkobiercy w zasadzie wchodzą w sytuację prawną, w jakiej pozostawał spadkodawca. Oznacza to, że w skład spadku wchodzą prawa i obowiązki, ale także uzasadnione prawne nadzieje na nabycie prawa. Prawa majątkowe są składnikiem masy spadkowej dającym nabywcy w drodze dziedziczenia legitymację prawną do występowania z wnioskiem o ich dochodzenie. Roszczenie o odszkodowanie jest prawem majątkowym. Jeżeli takie prawo wchodzi do masy spadkowej, to co do zasady jego nabycie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 222, poz. 1629) wprowadzono w ustawie o podatku od spadków i darowizn art. 4a, który w ust. 1 pkt 1 otrzymał na mocy ustawy z dnia 10 października 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. Nr 203, poz. 1267) nowe brzmienie (obowiązujące od dnia 1 stycznia 2009 r.). Zatem w myśl art. 4a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-8 i ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4. Zgodnie natomiast z art. 4a ust. 2 cytowanej ustawy, jeżeli nabywca dowiedział się o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych po upływie terminów, o których mowa w ust. 1 pkt 1, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się, gdy nabywca zgłosi te rzeczy lub prawa majątkowe naczelnikowi urzędu skarbowego nie później niż w terminie 6 miesięcy od dnia, w którym dowiedział się o ich nabyciu, oraz uprawdopodobni fakt powzięcia wiadomości o ich nabyciu. Właściwym drukiem jest zaś ustalony w oparciu o delegację ustawową z art. 4a ust. 5 ustawy druk SD-Z2.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistniałego zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.