Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/4512-650/15/LSz
z 6 listopada 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 31 lipca 2015 r. (data wpływu 6 sierpnia 2015 r.), uzupełnione pismem z 19 października 2015 r. (data wpływu 22 października 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży 1/2 udziału w nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 sierpnia 2015 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży ½ udziału w nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 19 października 2015 r. (data wpływu 22 października 2015 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 7 października 2015 r. znak: IBPP1/ 4512-650/15/LSz.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Nieruchomość składająca się z zabudowanej budynkiem działki oznaczonej w ewidencji gruntów nr 82 o pow. 484 m², położona w obrębie ... jednostka ewidencyjna ... przy ul. …, objęta księgą wieczystą … stanowi współwłasność Gminy Miejskiej w ½ części i osób fizycznych w pozostałych częściach.

Gmina Miejska stała się współwłaścicielem części tej nieruchomości na podstawie decyzji Wojewody z dnia 28 listopada 1991 r. Nr …, zaś uprzednio udział ten stanowił własność Skarbu Państwa na podstawie postanowienia Sądu Powiatowego dla miasta K. z dnia 8 maja 1957 r. sygn. akt …, zgodnie z którym w miejsce S. w 3/40 i 1/50 części, E. w 6/40, 4/40 i 1/50 części, A. w 1/50 części, Sch. w 1/50 części, T. w 1/50 części, C. w 3/40 części tj. łącznie 1/2 części wpisany został Skarb Państwa.

W kontekście powyższego wskazać należy, iż zarówno nabycie udziału przez Skarb Państwa jak i Gminę Miejską nie podlegało opodatkowaniu, zatem nie został on naliczony, ani nie przysługiwało również prawo do jego odliczenia. Teren obejmujący działkę nr 82 nie podlega ustaleniom żadnego obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Według ustaleń miejscowego planu szczegółowego zagospodarowania przestrzennego zespołu zabytkowego K. i S., zatwierdzonego Uchwałą Nr … Rady Narodowej Miasta z dnia 25 marca 1987 r. (dziennik Urzędowy Województwa z 1987 r. Nr 5, poz. 33), obowiązującego do dnia 1 stycznia 2003 r., działka nr 82 obr. ... znajdowała się w „Jednostce mieszkaniowo-usługowej” oznaczonej na rysunku planu symbolem 20/49 1MWU, UH, UR, UG. Według Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Miasta uchwalonego w dniu 16 kwietnia 2003 roku z póź. zm. w strukturze przestrzennej przedmiotowy teren został określony w kategorii terenów o przeważającej funkcji mieszkaniowo-usługowej (MU).

Działka zabudowana jest podpiwniczonym dwupiętrowym budynkiem. Budynek został wzniesiony w latach 1860-1865. Kamienica nie jest wpisana do rejestru zabytków na podstawie indywidualnej decyzji, jednak ujęta jest w ewidencji zabytków. Ponadto nieruchomość położona jest na obszarze układu urbanistycznego K. wpisanego do rejestru zabytków pod nr …. Decyzją nr … Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 11 kwietnia 2012 r. (znak sprawy: ….) współwłaścicieli budynku zobowiązano do wykonania prac budowlanych w celu usunięcia nieprawidłowości stanu technicznego w zakresie bezpiecznego użytkowania budynku oraz zakazano użytkowania wyżej wymienionego budynku do czasu usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości występujących w obiekcie. W związku z powyższym wypowiedziano na podstawie art. 11 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego umowy najmu najemcom lokali mieszkalnych usytuowanych w przedmiotowej nieruchomości. Do 2015 roku wykwaterowano wszystkich lokatorów z lokali w budynku i pozostaje on niezamieszkany.

Gmina Miejska zamierza sprzedać swój udział wynoszący ½ część w nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym położonej przy ul. …. w K. w trybie bezprzetargowym na rzecz współwłaścicieli przedmiotowej nieruchomości. Sprzedaż udziału Gminy Miejskiej nastąpi w drodze umowy cywilno - prawnej w formie aktu notarialnego za zapłatą ceny tego udziału ustalonej na podstawie jego wartości rynkowej według stanu rynku nieruchomości i stanu nieruchomości na datę wyceny tj. czerwiec 2015 określonej w operacie szacunkowym sporządzonym przez rzeczoznawcę majątkowego wyłonionego w trybie przepisów prawo zamówień publicznych.

W posiadanych dokumentach nie odnaleziono informacji na temat nadania temu budynkowi symbolu Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, niemniej jednak, jak sugeruje to powierzchnia budynku tj. 541,55 m², jego bryła i ilość osób zameldowanych w nim na przestrzeni ostatnich kilkudziesięciu lat (np. w dniu 1 grudnia 2009 r. zajętych było siedem lokali) budynek ten, jak się wydaje, kwalifikować należy pod symbolem PKOB 1122.

Gmina Miejska nie ponosiła żadnych wydatków na ulepszenie tej nieruchomości w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym i co z tego wynika nie miała prawa do obniżenia kwoty podatku należnego. Gmina nie wykorzystywała udziału jak również lokali do prowadzenia działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca podał, że budynek mieszkalny, o którym mowa we wniosku jest trwale związany z działką nr 82. Kamienica przy ul. … w K. wybudowana została w 1800 roku. Z uwagi na odległy od daty budowy termin brak jest dokumentów i bieżącej informacji odnośnie tzw. „pierwszego zasiedlenia” tego obiektu w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Biorąc pod uwagę rok budowy tego budynku oraz dane zawarte w zbiorach meldunkowych stwierdza się, iż w przypadku opisanym planowana dostawa będzie dokonana w okresie dłuższym niż dwa lata od pierwszego zasiedlenia, gdyż zgodnie z ewidencją meldunkową pierwsze zameldowania datowane było na 1941 r. Z informacji uzyskanych od zarządcy przedmiotowej nieruchomości wynika, iż wszystkie lokale były przedmiotem najmu, z czego lokal użytkowy w dniu 14 lipca 2008 r. został przekazany innemu niż Gmina Miejska współwłaścicielowi. Lokale mieszkalne zajmowane były przez lokatorów w tzw. „szczególnym trybie najmu”, a pierwsze umowy najmu datuje się na 1 stycznia 1961 r. Aktualne Gmina Miejska nie posiada zawartych żadnych umów najmu lokali w tym obiekcie. Przedmiotowy budynek został opróżniony ze względu na nieprawidłowości stanu technicznego. Wnioskodawca prowadzi aktualnie postępowanie w sprawie sprzedaży udziału w nieruchomości przy ul. …, nie dokonał jeszcze faktycznej sprzedaży udziału, umowa cywilno-prawna jest planowana, a więc będzie „zdarzeniem przyszłym”.

Gmina Miejska od dnia 22 lutego 1995 r. jest podatnikiem VAT czynnym z tytułu np. sprzedaży majątku Gminy, dzierżawy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż udziału Gminy Miejskiej w nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym położonej przy ul. … na podstawie art. 37 ust. 2 pkt 9 ustawy o gospodarce nieruchomościami w trybie bezprzetargowym na rzecz współwłaścicieli nieruchomości - osób fizycznych w drodze umowy cywilno - prawnej jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług (VAT)?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż udziału Gminy Miejskiej w wysokości 1/2 części zabudowanej budynkiem mieszkalnym nieruchomości usytuowanej na działce nr 82 obręb ... jednostka ewidencyjna K. przy ul. … na podstawie art. 37 ust. 2 pkt 9 ustawy o gospodarce nieruchomościami w trybie bezprzetargowym na rzecz współwłaścicieli nieruchomości - osób fizycznych w drodze umowy cywilno - prawnej jest zwolniona od podatku zgodnie z art. 43 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, będąc stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 traktowana jako dostawa budynków, budowli lub ich części.

W uzupełnieniu stanowiska Wnioskodawca podał, że przedstawiając powyższe wyjaśnienia i podtrzymując stanowisko zawarte we wniosku z dnia 31 lipca 2015 r., iż sprzedaż udziału Gminy Miejskiej w wysokości 1/2 części zabudowanej kamienicą nieruchomości położonej przy ul. … w K. w trybie bezprzetargowym na rzecz współwłaścicieli nieruchomości - osób fizycznych w drodze umowy cywilno-prawnej jest zwolniona od podatku VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, będąc stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 traktowana jako dostawa budynków, budowli lub ich części – Wnioskodawca uprzejmie prosi o przedstawienie stanowiska organu w tym zakresie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenie przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że wprawdzie Wnioskodawca wskazał, że wniosek dotyczy stanu faktycznego, jednak ze względu na fakt, że z opisu sprawy wynika, że planowana sprzedaż nieruchomości jeszcze nie została dokonana oraz ze względu na wyjaśnienia Wnioskodawcy w tym zakresie, tut. organ przyjął za Wnioskodawcą, że przedmiotem wniosku jest zdarzenie przyszłe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, sprzedaż to odpłatna dostawa towarów
i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy

o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;

1. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
2. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
3. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
4. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
5. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.
   
   

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Prawo dopuszcza, aby własność tej samej rzeczy przysługiwała niepodzielnie kilku osobom. Na tym polega współwłasność w świetle art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2014 r., poz. 121 ze zm.). Współwłasność nie jest instytucją samodzielną, lecz stanowi odmianę własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom. Do współwłasności stosuje się - jeśli co innego nie wynika z przepisów poświęconych specjalnie tej instytucji - przepisy odnoszące się do własności.

Należy zatem uznać, że udział każdego ze współwłaścicieli jest ze swej istoty szczególną postacią prawną własności.

Z kolei zgodnie z art. 196 K.c. współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. W przypadku współwłasności w częściach ułamkowych każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w rzeczy. Udział wyraża zakres uprawnień współwłaściciela względem rzeczy wspólnej. Współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, jako wyłącznego prawa współwłaściciela, zasadą jest, że każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 K.c.). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział. Współwłaściciele są zatem odrębnymi podmiotami prawa.

W ujęciu cywilistycznym istotą umowy sprzedaży jest to, że sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Art. 45 K.c. definiuje rzeczy jako przedmioty materialne.

Zatem, w zakresie pojęcia towarów, jako rzeczy oraz ich części, mieści się współwłasność jako prawo do rzeczy wspólnej. Wobec powyższego, towarem jest udział w prawie własności nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, według których państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy udziały lub inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części - art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, s. 1 ze zm.).

Tym samym w oparciu o powyższe przepisy, zbycie nieruchomości lub zbycie udziału w prawie własności nieruchomości dokonywane przez podatnika traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów i na mocy art. 5 ust. 1 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca – Gmina Miejska - zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług – zamierza dokonać sprzedaży nieruchomości składającej się z zabudowanej budynkiem mieszkalnym działki nr 82 stanowiącej w ½ części współwłasność Gminy Miejskiej. Budynek jest trwale z gruntem związany. Budynek sklasyfikowane został pod symbolem PKOB 1122.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że budynek znajdujący się na ww. działce jest towarem w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT.

Zatem sprzedaż udziału w prawie własności budynku wraz z gruntem, na którym jest posadowiony – co do zasady – podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Kwestię wysokości opodatkowania reguluje art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

Na mocy art. 146a pkt 1 ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział obniżone stawki podatku oraz zwolnienia od podatku dla dostaw niektórych towarów lub świadczenia niektórych usług, a także określił warunki stosowania tych obniżonych stawek i zwolnień.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów i świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy o VAT.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Zatem z powyższych przepisów wynika, że dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia upłynął okres krótszy niż dwa lata.

Definicję pierwszego zasiedlenia zawiera art. 2 pkt 14 ww. ustawy o VAT, zgodnie z którym, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za takie należy rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie wykorzystywana, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy powinno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu.

Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekraczają 30% jego wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie wniesiony aportem, sprzedany lub np. oddany w najem lub dzierżawę – bowiem zarówno aport, sprzedaż, najem jak i dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu. Zatem należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment oddania budynku, budowli lub ich części do użytkowania pierwszemu nabywcy czy najemcy (dzierżawcy).

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca przewiduje – po spełnieniu określonych warunków – objęcie dostawy zwolnieniem wskazanym w art. 43 ust. 1 pkt 10a tej ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Warunku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (art. 43 ust. 7a ustawy o VAT).

Zatem jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części jest objęta zwolnieniem z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a staje się bezzasadne.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki i budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu (w tym zbycie prawa użytkowania wieczystego) korzysta ze zwolnienia od podatku.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży udziału w nieruchomości gruntowej nr 82, na której znajduje się budynek wzniesiony w latach 1860-1865. Gmina stała się współwłaścicielem części tej nieruchomości na podstawie decyzji Wojewody z dnia 28 listopada 1991 r. zaś uprzednio udział ten stanowił własność Skarbu Państwa na podstawie postanowienia Sądu Powiatowego z dnia 8 maja 1957 r. Nabycie udziału przez Skarb Państwa i Gminę Miejską nie podlegało opodatkowaniu – podatek VAT nie został naliczony, ani nie przysługiwało również prawo do jego odliczenia.

Gmina Miejska nie ponosiła żadnych wydatków, na ulepszenie tej nieruchomości w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym ani nie wykorzystywała udziału jak również lokali do prowadzenia działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT.

Wnioskodawca wskazał we wniosku, że planowana dostawa będzie dokonana w okresie dłuższym niż dwa lata od pierwszego zasiedlenia, gdyż zgodnie z ewidencją meldunkową pierwsze zameldowania datowane było na 1941 r. Z informacji uzyskanych od zarządcy przedmiotowej nieruchomości wynika, iż wszystkie lokale były przedmiotem najmu. Pierwsze umowy najmu datuje się na 1 stycznia 1961 r. Aktualne Gmina Miejska nie posiada zawartych żadnych umów najmu lokali w tym obiekcie. Przedmiotowy budynek został opróżniony ze względu na nieprawidłowości stanu technicznego.

Analizując powołaną wcześniej definicję pierwszego zasiedlenia stwierdzić należy, że aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu obiekt musi zostać oddany do użytkowania, a ponadto czynność ta powinna podlegać opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie ma miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek lub budowla zostały sprzedane lub np. oddane w najem, dzierżawę.

Należy wskazać, że w myśl art. 659 § 1 ww. Kodeksu cywilnego, przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz. Najem jest więc umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Zatem oddanie w ramach umowy najmu osobie trzeciej nieruchomości skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie podmiotu dokonującego najmu.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy stwierdzić, że najem spełnia definicję usługi, o której mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT podlegającej opodatkowaniu.

Jak wynika z wniosku, wszystkie lokale znajdujące się w ww. budynku mieszkalnym były przedmiotem najmu. Pierwsze umowy najmu datuje się na 1 stycznia 1961 r. Jednocześnie Wnioskodawca podał, że planowana dostawa będzie dokonana w okresie dłuższym niż dwa lata od pierwszego zasiedlenia. Ponadto Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie ww. budynku w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Wobec przedstawionego opisu sprawy stwierdzić należy, że jeżeli w okresie pomiędzy nabyciem budynku przez Wnioskodawcę w 1991 r, a jego opróżnieniem w 2015 r. wszystkie lokale były przez Wnioskodawcę wynajmowane i od oddania przez Wnioskodawcę każdego z tych lokali w najem minął okres dłuższy niż 2 lata, to planowana dostawa będzie dokonana w okresie dłuższym niż dwa lata od pierwszego zasiedlenia zatem sprzedaż przez Wnioskodawcę udziału w budynku mieszkalnym objęta będzie zwolnieniem określonym w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, bowiem w odniesieniu do tego obiektu doszło już do jego pierwszego zasiedlenia a ponadto pomiędzy pierwszym zasiedleniem (czyli oddaniem do używania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu) a jego dostawą nie upłynie okres krótszy niż 2 lata.

W sytuacji, gdy dostawa przez Wnioskodawcę udziału w budynku korzystać będzie ze zwolnienia od podatku, to również dostawa udziału w działce nr 82 korzystać będzie ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 29a ust. 8 w związku z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.