Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB3/4510-116/15/AW
z 11 maja 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015, poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 17 marca 2015 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów niezamortyzowanej wartości środka trwałego, którego nabycie zostało zrefundowane otrzymaną dotacją – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 marca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów niezamortyzowanej wartości środka trwałego, którego nabycie zostało zrefundowane otrzymaną dotacją.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawca w 2013 r. otrzymał z Powiatowego Urzędu Pracy refundację kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy dla bezrobotnego. Z otrzymanych środków zakupione zostało m.in. urządzenie wielofunkcyjne (drukarka, kopiarka, skaner) o wartości początkowej przekraczającej 3500 zł. W myśl zwolnienia przedmiotowego przewidzianego w art. 17 ust 1 pkt 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych otrzymana dotacja stanowiła przychód korzystający ze zwolnienia z podatku dochodowego.

Urządzenie zostało wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. Wspomniane urządzenie jest amortyzowane liniowo, lecz odpisy amortyzacyjne w części pokrytej środkami ze wspomnianego dofinansowania nie są stanowią kosztu uzyskania przychodu.

Ze względu na zmianę potrzeb firmy w zakresie sprzętu Wnioskodawca rozważa sprzedaż wspomnianego urządzenia wielofunkcyjnego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku sprzedaży środka trwałego, którego zakup został zrefundowany dotacją z Urzędu Pracy na wyposażenie stanowiska pracy, koszt uzyskania przychodu będzie stanowiła niezamortyzowana wartość środka trwałego?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku sprzedaży środka trwałego, którego zakup został zrefundowany dotacją z Urzędu Pracy na wyposażenie stanowiska pracy, kosztem uzyskania przychodu będzie niezamortyzowana wartość środka trwałego.

Zgodnie z art. 15 ust 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust 1. Warunkiem uznania wydatku za koszt jest zatem spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze istnienie związku poniesionego wydatku z osiągnięciem przychodów i po drugie brak obecności wydatku na liście wydatków niestanowiących kosztu uzyskania przychodu.

Jak stanowi art. 16 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, wydatki na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych nie stanowią kosztu uzyskania przychodów. Wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 8a, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Wprawdzie art. 16 ust 1 pkt 48 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wyklucza z kosztów podatkowych odpisy z tytułu zużycia środków trwałych od tej części ich wartości, która została odliczona od podstawy opodatkowania albo została zwrócona podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Należy jednak pamiętać, że zgodnie z art. 16 ust 1 pkt 1 tej ustawy kosztem uzyskania przychodów w przypadku zbycia środka trwałego jest wartość początkowa środka trwałego pomniejszona o dotychczasowe odpisy amortyzacyjne. Ponadto w art. 16h ust. 1 pkt 1 o podatku dochodowym od osób prawnych ustawodawca wyraźnie zaznaczył, że suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 tej ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego art. 16 ust. 1 pkt 1 należy zatem rozumieć w ten sposób, że kosztem uzyskania przychodów w przypadku odpłatnego zbycia przez Wnioskodawcę urządzenia wielofunkcyjnego będzie wydatek na jego nabycie, pomniejszony o sumę dokonanych odpisów amortyzacyjnych (zarówno stanowiących, jak i niestanowiących kosztów uzyskania przychodów).

Stanowisko to podzielił Minister Finansów w piśmie z dnia 3 września 2013 r., będącym odpowiedzą na pytanie zadane przez Wydawnictwo Podatkowe Gofin Sp. z o.o. (źródło: Zeszyty Metodyczne Rachunkowości nr 19 (355) z dnia 1 października 2013): „W związku z powyższym w przypadku sprzedaży środka trwałego za koszt uzyskania przychodu należy uznać wydatek na jego nabycie stanowiący jego wartość początkową (niezależnie od źródła jego finansowania) pomniejszony o sumę dokonanych odpisów amortyzacyjnych. W przypadku odpłatnego zbycia środka trwałego bez znaczenia pozostaje fakt, że jego zakup sfinansowany został dotacją budżetową, lub innymi środkami pozabudżetowymi wyłączonymi z przychodów podatkowych (art. 14 ust. 2 pkt 2 updof) albo przychodów zwolnionych od podatku (art. 17 ust 1 pkt 21 updop)”.

Podobne stanowisko prezentują organy podatkowe, wydając interpretacje indywidualne w podobnych sprawach, np.:

• Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z dnia 28 sierpnia 2014 r., sygn. ITPB1/415-686/14/PSZ: „Mając na uwadze powołane powyżej przepisy stwierdzić należy, że w przypadku odpłatnego zbycia częściowo umorzonego (zamortyzowanego) środka trwałego zastosowanie mają szczególne zasady ustalania dochodu określone w art. 24 ust 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dochód ustala się pomniejszając przychód z odpłatnego zbycia środka trwałego o wydatki na jego nabycie stanowiące jego wartość początkową (niezależnie od źródła finansowania tych wydatków). Tak obliczoną różnicę należy powiększyć o sumę dokonanych odpisów amortyzacyjnych (również tych, które nie zostały zaliczone wcześniej do kosztów podatkowych)”;
• Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 27 lutego 2014 r., sygn. IPPB5/423-1061/13-2/MW: „Biorąc pod uwagę opisane we wniosku zdarzenie przyszłe oraz przywołane powyżej przepisy prawa należy zatem stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie kosztem uzyskania przychodów ze sprzedaży środka trwałego sfinansowanego częściowo z dotacji, będzie wartość, która odpowiada poniesionym wydatkom ha jego nabycie (niezależnie od źródła ich finansowania), tj. wartość początkowa wynikająca z ewidencji środków trwałych, zmniejszona o sumę dokonanych odpisów amortyzacyjnych bez względu na to, czy odpisy te zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów”,
• Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 5 lutego 2014 r., sygn. ILPB3/423-542/13-2/EK.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.