2015.08.25 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/4515-1-37/15-2/MK
z 25 sierpnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 20 maja 2015 r. (data wpływu 25 maja 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie obowiązku podatkowego jest:

nieprawidłowe – w odniesieniu do powstania obowiązku podatkowego pod warunkiem faktycznego otrzymania środków pieniężnych i rzeczy,
prawidłowe – w pozostałym zakresie.

UZASADNIENIE

W dniu 25 maja 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie obowiązku podatkowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest obywatelem Republiki Federalnej Niemiec i nie posiada obywatelstwa polskiego. Jest mężem M.O., która posiada polskie obywatelstwo i wraz z nią na stałe przebywa w A., mając zamiar stałego zamieszkiwania w tym miejscu. Wnioskodawca nie posiada jednak numeru PESEL, nie jest również zameldowany na stałe w Polsce.

Dnia 11 maja 2014 r. w USA, zmarła siostra Wnioskodawcy. Posiadała ona aktywa na B., m.in. były to nieruchomości, rzeczy ruchome, w tym wyposażenie mieszkania (meble, drobne AGD, obrazy, ozdoby, porcelana), środki pieniężne na rachunkach bankowych, samochód osobowy, rzeczy osobiste.

Siostra Wnioskodawcy pozostawiła testament, w którym wskazała Wnioskodawcę i jego żonę jedynymi spadkobiercami swojego majątku. Obok testamentu dokonała określonych rozporządzeń majątkiem na rzecz osób innych niż Wnioskodawca i jego żona, jednak te rozporządzenia z mocy prawa są wyjęte z postępowania spadkowego (probacyjnego) i przypadną bezpośrednio wskazanym beneficjentom.

Stosownie do przepisów stanu B. wraz ze śmiercią siostry Wnioskodawcy w stosunku do majątku zmarłej rozpoczęło się postępowanie probacyjne (pierwszą czynnością, którą należało dokonać w postępowaniu probacyjnym było złożenie testamentu do amerykańskiego sądu), w którym sąd ustanowił żonę Wnioskodawcy wykonawcą testamentu (administratorem, przedstawicielem masy spadkowej). Żona Wnioskodawcy powołała natomiast osobistego przedstawiciela, adwokata, który w imieniu wykonawcy testamentu zarządzał spadkiem, m.in. wykonywał i nadal wykonuje wszelkie niezbędne czynności w stosunku do mienia spadkowego, tj. poszukiwania wszelkich aktywów spadkodawczyni, sprzedaż aktywów celem upłynnienia.

W trakcie postępowania probacyjnego przedstawiciel dokonał zawiadomienia potencjalnych wierzycieli, którzy w ciągu trzech miesięcy mieli prawo zgłosić swoje wierzytelności, które zostałyby zapłacone w dniu ostatecznej dystrybucji majątku spadkodawczyni. Przedstawiciel poinformował również, iż w trakcie niezakończonego jeszcze postępowania probacyjnego dokonano następujących czynności: sprzedano nieruchomość, sprzedano pianino, a środki pieniężne z tytułu sprzedaży wpłynęły na rachunek ustanowiony dla masy spadkowej, zlecono transport rzeczy osobistych i wyposażenia mieszkania (tj. mebli, drobnego AGD, obrazów, ozdób, porcelany) do Polski, do miejsca zamieszkania spadkobierców (transport niedawno dotarł do celu). Ponadto przedstawiciel jest w trakcie pozyskiwania wiedzy o rachunkach bankowych, papierach wartościowych, itp., które należały do spadkodawczyni w chwili śmierci, a także jest w trakcie odzyskiwania części pieniędzy od kuratora, który został powołany przez sąd do administrowania majątkiem siostry Wnioskodawcy na chwilę przed jej śmiercią. Środki pieniężne związane z postępowaniem spadkowym są gromadzone na odrębnym rachunku bankowym, prowadzonym dla administrowanego majątku spadkowego.

Spadkodawczyni pozostawiła po sobie również środki pieniężne na rachunkach bankowych i samochód osobowy, które nie zostały objęte postępowaniem probacyjnym (zostały wyłączone z postępowania spadkowego z dyspozycją przekazania innym beneficjentom w chwili śmierci).

Zgodnie z informacją uzyskaną od przedstawiciela spadku (adwokata), na zakończenie postępowania probacyjnego sąd wyda orzeczenie (order), które stanowi pierwszy i wyłączny dokument, który stwierdza prawo spadkobierców do dysponowania majątkiem zgodnie z dyspozycją testamentową. Do momentu wydania tego orzeczenia spadkobiercy nie są uznawani za właścicieli majątku spadkowego. Nie odpowiadają również w tym czasie w USA za zobowiązania podatkowe związane z administrowanym mieniem. Zaś czynności likwidacyjne masy spadkowej są wykonywane zgodnie z decyzjami (za zgodą) sędziego. Wspomniane orzeczenie jest wydawane na wniosek administratora spadku i stanowi dokument, którym spadkobiercy mogą się legitymować wobec osób trzecich, jako właściciele odziedziczonych składników majątku. Wyżej wspomniane orzeczenie nie zostało jeszcze wydane. Zdaniem przedstawiciela spadku (adwokata) orzeczenie zostanie wydane w ciągu kilku najbliższych miesięcy. Dopiero od tego dnia spadkobiercy będą oficjalnie traktowani jako właściciele majątku spadkowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy Wnioskodawca jest/będzie podatnikiem podatku od spadków darowizn?
Kiedy powstanie obowiązek podatkowy z tytułu spadkobrania odziedziczonych składników majątku, stosownie do art. 6 ustawy o podatku od spadków darowizn?
Czy obowiązek podatkowy powstanie nie wcześniej niż w dniu wydania orzeczenia (order) przez sąd stanu B.?
Czy aby powstał obowiązek podatkowy niezbędne jest dokonanie również przelewu lub pobrania środków pieniężnych z rachunku prowadzonego dla masy spadkowej na rzecz spadkobierców?
Czy Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia z tego podatku, stosownie do art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn?
W jakim terminie Wnioskodawca powinien zgłosić nabycie spadku, aby zwolnienie miało zastosowanie?

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, podatkowi od spadków i darowizn, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego. Zgodnie z art. 2 ustawy nabycie własności rzeczy znajdujących się za granicą lub praw majątkowych wykonywanych za granicą podlega podatkowi, jeżeli w chwili otwarcia spadku lub zawarcia umowy darowizny nabywca był obywatelem polskim lub miał miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Wnioskodawca w chwili otwarcia spadku nie miał obywatelstwa polskiego. Jednak miał miejsce stałego pobytu na terytorium Polski. W myśl art. 25 ustawy z dnia 24 września 2010 r. o ewidencji ludności. (tj. Dz. U. z 2015 r. poz. 388) pobytem stałym jest zamieszkanie w określonej miejscowości pod oznaczonym adresem z zamiarem stałego przebywania. Ponieważ Wnioskodawca zamieszkuje na stałe w A., gdzie wraz z żoną prowadzi gospodarstwo domowe, jego miejscem stałego pobytu jest Polska. Dlatego z tytułu nabycia rzeczy znajdujących się w USA w chwili śmierci jego siostry Wnioskodawca będzie podatnikiem podatku od spadków i darowizn.

Zgodnie 7 art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek podatkowy powstaje - przy nabyciu w drodze dziedziczenia - z chwilą przyjęcia spadku. Przy nabyciu w drodze zapisu zwykłego obowiązek podatkowy z chwilą wykonania zapisu zwykłego, dalszego zapisu lub polecenia (art. 6 ust. 1 pkt 2 ustawy). Przy nabyciu w drodze zapisu windykacyjnego - z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, postanowienia częściowego stwierdzającego nabycie przedmiotu zapisu windykacyjnego lub zarejestrowania aktu poświadczenia dziedziczenia (art. 6 ust. 1 pkt 2b ustawy). Z kolei w myśl art. 6 ust. 4 ustawy, jeżeli nabycie niezgłoszone do opodatkowania stwierdzono następnie pismem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sporządzenia pisma; jeżeli pismem takim jest orzeczenie sądu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia.

Jak wynika z analizy stanu faktycznego dysponentem masy spadkowej po śmierci spadkodawcy nie staje się spadkobierca, lecz wykonawca lub administrator spadku (nawet jeśli pokrywa się z osobą spadkobiercy), który rozporządza nim do momentu przekazania go spadkobiercom. Zatem spadkobierca nie nabywa praw do spadku do momentu otrzymania od wykonawcy (administratora) całego swojego udziału w masie spadkowej. Bowiem Wnioskodawcy nie należy traktować jako zapisobiercy, gdyż zapisobierca otrzymuje zapis od spadkodawcy. Tymczasem Wnioskodawca, zgodnie z przepisami stanowymi B., winien otrzymać udział w spadku od administratora (wykonawcy) testamentu. A jest nim jego żona, drugi spadkobierca. Obowiązek podatkowy powstanie więc zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 6 ust. 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn, czyli w momencie spełnienia się dwóch warunków: faktycznego otrzymania środków pieniężnych (czy to w formie przelewu, czy też gotówkowej wypłaty z rachunku spadkowego), rzeczy, itp. oraz istnienia podstawy prawnej, czyli orzeczenia sądu stanu B. (order). Bowiem odpowiedzialność spadkobiercy za długi spadkodawcy powstaje dopiero od momentu zakończenia postępowania probacyjnego (spadkowego) w USA.

Powyższa interpretacja znajduje swoje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 8 grudnia 2011 r., nr IBPBII/1/436-410/11/AŻ, w której stwierdzono, iż: Dla Wnioskodawczyni przyjęcie spadku faktycznie (materialnie) nastąpi w momencie otrzymania odziedziczonego spadku wraz z tytułem prawnym do tegoż spadku.

W wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 26 stycznia 2011 r., sygn. akt I SA/Gl 491/10, stwierdzono natomiast, że: Chwila śmierci spadkodawcy, decydująca o nabyciu spadku przez spadkobierców, nie ma żadnego znaczenia dla zaistnienia obowiązku podatkowego w podatku od spadków i darowizn. Dopiero przyjęcie spadku lub uprawomocnienie się orzeczenia stwierdzającego jego nabycie, o ile wcześniej nie zgłoszono nabycia do opodatkowania, rodzi obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn. Zobowiązanie podatkowe w tym podatku powstaje w sposób przewidziany w art. 21 § 1 pkt 2 o.p., tj. z chwilą doręczenia decyzji organu podatkowego, ustalającej wysokość takiego zobowiązania, z zastosowaniem § 5 tego artykułu.

Konkluzje powyższego wyroku należy odnieść również do spadków uzyskanych za granicą. Należy mieć jednak na uwadze różnice pomiędzy polskim a amerykańskim prawem i postępowaniem spadkowym. Instytucje obu systemów prawa są różne. Prawo stanu B. nie przewiduje instytucji stwierdzenia nabycia spadku, ani oświadczeń o przyjęciu lub odrzuceniu spadku w rozumieniu polskich przepisów spadkowych. Ponieważ spadek został potwierdzony w orzeczeniu sądu amerykańskiego, zaś faktyczne otrzymanie rzeczy, praw lub środków pieniężnych może zastąpić deklarację przyjęcia spadku, należy uznać, iż obowiązek podatkowy powstaje w momencie spełnienia się obu warunków.

Stosownie do art. 4a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-8 ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4. W ustępie 2 art. 6 zapisano: Jeżeli nabywca dowiedział się o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych po upływie terminów, o których mowa w ust. 1 pkt 1, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się, gdy nabywca zgłosi te rzeczy lub prawa majątkowe naczelnikowi urzędu skarbowego nie później niż w terminie 6 miesięcy od dnia, w którym dowiedział się o ich nabyciu, oraz uprawdopodobni fakt późniejszego powzięcia wiadomości o ich nabyciu.

Ponieważ spadek będzie nabyty na podstawie prawa stanu B., nie znajdą tu zastosowania instytucje charakterystyczne dla prawa polskiego, tj. stwierdzenie nabycia spadku. Zaś pierwszym dokumentem, wydanym na zakończenie postępowania probacyjnego (spadkowego), w którym spadkobierca formalnie dowie się o nabyciu spadku pod tytułem dziedziczenia testamentowego, jest orzeczenie sądu stanu B. (order). Jest to dokument, który można przyrównać do stwierdzenia nabycia spadku na zasadzie analogii. Zatem od doręczenia tego dokumentu Wnioskodawcy liczy się owe sześć miesięcy niezbędne dla zgłoszenia nabycia spadku do urzędu skarbowego. Data śmierci spadkodawczyni nie jest zatem datą, od której należy liczyć ww. termin. Jej stosowanie nie ma bowiem uzasadnienia w przepisach ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Ponieważ Wnioskodawca jest bratem spadkodawczyni ma prawo skorzystać z całkowitego zwolnienia z podatku, pod warunkiem dokonania zgłoszenia w terminie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

nieprawidłowe – w odniesieniu do powstania obowiązku podatkowego pod warunkiem faktycznego otrzymania środków pieniężnych i rzeczy,
prawidłowe – w pozostałym zakresie.

W myśl przepisu art. 922 § 1 i § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz.U. z 2014 r., poz. 121 ze zm.), przez spadkobranie należy rozumieć przejście praw i obowiązków majątkowych zmarłego z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. Na spadek składa się ogół praw i obowiązków należących do zmarłego w chwili jego śmierci, które ze swej istoty mogą przejść na jego następców prawnych. Nie należą do spadku prawa i obowiązki zmarłego ściśle związane z jego osobą, jak również prawa, które z chwilą jego śmierci przechodzą na oznaczone osoby niezależnie od tego, czy są one spadkobiercami. Określenie spadku następuje w drodze zastosowania czterech kryteriów: prawa i obowiązki mają charakter cywilnoprawny, majątkowy, nie są ściśle związane z osobą zmarłego, nie przechodzą na oznaczone osoby niezależnie od tego, czy osoby te są spadkobiercami.

Stosownie do art. 924 Kodeksu cywilnego spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą jego otwarcia (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem podlegającym przepisom prawa spadkowego.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 ze zm.), podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego.

W myśl art. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn nabycie własności rzeczy znajdujących się za granicą lub praw majątkowych wykonywanych za granicą podlega podatkowi, jeżeli w chwili otwarcia spadku lub zawarcia umowy darowizny nabywca był obywatelem polskim lub miał miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z powyższym spadkobierca, który w chwili otwarciu spadku był obywatelem polskim lub miał miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn od nabytej własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz od nabytej własności rzeczy znajdujących się za granicą lub praw majątkowych wykonywanych za granicą.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest obywatelem Republiki Federalnej Niemiec i nie posiada obywatelstwa polskiego. Wraz z żoną Zainteresowany na stałe przebywa w A., mając zamiar stałego zamieszkiwania w tym miejscu. Dnia 11 maja 2014 r. w USA, zmarła siostra Wnioskodawcy. Siostra Wnioskodawcy pozostawiła testament, w którym wskazała Wnioskodawcę i jego żonę jedynymi spadkobiercami swojego majątku. Obok testamentu dokonała określonych rozporządzeń majątkiem na rzecz osób innych niż Wnioskodawca i jego żona, jednak te rozporządzenia z mocy prawa są wyjęte z postępowania spadkowego (probacyjnego) i przypadną bezpośrednio wskazanym beneficjentom.

W związku z powyższym, z uwagi na to, że Wnioskodawca posiada miejsce stałego pobytu w Polsce podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn od nabytego majątku po zmarłej siostrze.

Na podstawie art. 5 ww. ustawy, obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, przy nabyciu w drodze dziedziczenia obowiązek podatkowy powstaje z chwilą przyjęcia spadku.

Jeżeli nabycie niezgłoszone do opodatkowania stwierdzono następnie pismem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sporządzenia pisma; jeżeli pismem takim jest orzeczenie sądu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia. W przypadku gdy nabycie nie zostało zgłoszone do opodatkowania, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą powołania się przez podatnika przed organem podatkowym lub organem kontroli skarbowej na fakt nabycia (art. 6 ust. 4 ww. ustawy).

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że stosownie do przepisów stanu B. wraz ze śmiercią siostry Wnioskodawcy w stosunku do majątku zmarłej rozpoczęło się postępowanie probacyjne (pierwszą czynnością, którą należało dokonać w postępowaniu probacyjnym było złożenie testamentu do amerykańskiego sądu), w którym sąd ustanowił żonę Wnioskodawcy wykonawcą testamentu (administratorem, przedstawicielem masy spadkowej). Żona wnioskodawcy powołała natomiast osobistego przedstawiciela, adwokata, który w imieniu wykonawcy testamentu zarządzał spadkiem.

Należy zatem stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie, w świetle art. 6 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 6 ust. 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek podatkowy powstanie dla Wnioskodawcy z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia (order) wydanego przez sąd w Stanach Zjednoczonych.

Jednocześnie należy wskazać, że dla powstania ww. obowiązku podatkowego, nie ma znaczenia, czy dokonany zostanie przelew lub pobranie środków pieniężnych z rachunku prowadzonego dla masy spadkowej na rzecz spadkobierców, czy też nie.

Należy również podkreślić, że zgodnie z art. 4a ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-8 i ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4.

W konsekwencji, jeśli Wnioskodawca zgłosi nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia (order) sądu stwierdzającego prawo spadkobierców do dysponowania majątkiem zgodnie z dyspozycją testamentową, może skorzystać ze zwolnienia określonego w art. 4a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Reasumując, Wnioskodawca podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn od nabytego majątku po zmarłej siostrze.

Obowiązek podatkowy powstanie dla Wnioskodawcy z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia (order) wydanego przez sąd w Stanach Zjednoczonych. Dla powstania ww. obowiązku podatkowego, nie ma znaczenia, czy dokonany zostanie przelew lub pobranie środków pieniężnych z rachunku prowadzonego dla masy spadkowej na rzecz spadkobierców, czy też nie. Jednocześnie Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia określonego w art. 4a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, jeśli zgłosi nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia (order) sądu stwierdzającego prawo spadkobierców do dysponowania majątkiem zgodnie z dyspozycją testamentową.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin