Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/4512-759/15-8/MT
z 29 października 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony  przedstawione we wniosku z dnia 4 sierpnia 2015 r. (data wpływu 6 sierpnia 2015 r.) uzupełniony pismem z dnia 9 października 2015 r. (data wpływu 9 października), pismem z dnia 12 października 2015 r. (data wpływu 12 października 2015 r.), pismami z dnia 13 października 2015 r. (data wpływu 13 października 2015 r.), pismem z dnia 15 października 2015 r. (data wpływu 15 października 2015 r.) oraz pismem z dnia 16 października 2015 r. (data wpływu 19 października 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie w zakresie prawidłowego sposobu wystawiania faktur oraz prawa do odliczenia podatku VAT z tych faktur – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 sierpnia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowego sposobu wystawiania faktur oraz prawa do odliczenia podatku VAT z tych faktur. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 9 października 2015 r. (data wpływu 9 października), pismem z dnia 12 października 2015 r. (data wpływu 12 października 2015 r.), pismami z dnia 13 października 2015 r. (data wpływu 13 października 2015 r.), pismem z dnia 15 października 2015 r. (data wpływu 15 października 2015 r.) oraz pismem z dnia 16 października 2015 r. (data wpływu 19 października 2015 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca otrzymuje faktury VAT z zerową wartością w pozycji cena jednostkowa netto i z zerową ilością w pozycji ilość. Na fakturach wykazana jest nazwa towaru lub usługi, wartość netto i stawka VAT, wartość podatku VAT i wartość podatku brutto.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wynajmu nieruchomości. Otrzymane faktury, o których mowa we wniosku mają służyć tej działalności, czynnościom opodatkowanym. W rubryce nazwa towaru lub usługi widnieje opis: opłata za bezumowne korzystanie z gruntu.

Wnioskodawca chciałby zaznaczyć, że wielokrotnie informował w swoich pismach o fakcie, że faktury te nie zawierają danych, o których mówi Ustawa i Rozporządzenie Ministra. Wystawianie w ten sposób faktur było celowe i zamierzone, służyło konkretnemu celowi zatajenia o jaki grunt chodzi, jaką stanowi powierzchnię i jaka jest stawka za m2 powierzchni. Dodatkowo Wnioskodawca informuje, że nie miał umowy dzierżawy na korzystanie z gruntu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy dokumenty wystawiane w ten sposób są wystawiane zgodnie z obowiązującym prawem, czy brak danych, które określa ustawa kwalifikuje je jako dokumenty wystawione z naruszeniem prawa? Czy faktury wystawione z naruszeniem obowiązującego prawa są fakturami nieważnymi i nie mogą być ewidencjonowane w księgach podatkowych i ujmowane w rejestrach w celu rozliczenia podatku VAT? Czy przewidziane są odstępstwa od stosowania przepisów, czy ta sytuacja może się kwalifikować i jeśli tak Wnioskodawca prosi o podanie podstawy prawnej.

Zdaniem Wnioskodawcy: brak danych na fakturze w przypadku, gdy ustawa mówi w sposób jednoznaczny co powinna zawierać faktura VAT powoduje, że faktura taka nie jest wystawiona zgodnie z obowiązującymi przepisami, a co za tym idzie nie może być zaewidencjonowana w celu rozliczenia podatku VAT. Wnioskodawca myśli, że przepisy w tym zakresie są bardzo czytelne. Wystawianie faktur w sposób całkowicie dowolny bez uwzględniania przepisów nie powinno mieć miejsca i nie powinno być dopuszczone.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) – zwanej dalej „ustawą o VAT” – w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z ust. 2 pkt 1 lit. a) powołanego artykułu wynika, że kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT wynikające z zasady neutralności, stanowi jedno z podstawowych i fundamentalnych praw podatnika, wynikających z zasad samej konstrukcji podatku od towarów i usług, jako podatku od wartości dodanej. Zgodnie z zasadą neutralności podatek zapłacony przez podatnika VAT przy nabywaniu towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych nie stanowi dla niego faktycznego obciążenia podatkowego. Istotną cechą podatku VAT jest bowiem faktyczne opodatkowanie konsumpcji, przy jednoczesnym zapewnieniu neutralności tego podatku w poprzednich fazach obrotu stanowi fundamentalne prawo podatnika i jest gwarancją zapewnienia neutralności tego podatku dla podatników VAT przy jednoczesnym faktycznym opodatkowaniu konsumpcji.

W ustawie o VAT wszelkie wyłączenia możliwości obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zostały enumeratywnie wymienione w art. 88.

Ustawodawca przewidział zatem prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia zarówno tzw. przesłanek pozytywnych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

W myśl art. 88 ust. 3a ustawy o VAT nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

1. sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi:
   1. wystawionymi przez podmiot nieistniejący,
      
   2. uchylony;
2. transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku;
   
3. uchylony;
   
4. wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:
   1. stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane – w części dotyczącej tych czynności,
      
   2. podają kwoty niezgodne z rzeczywistością – w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością,
      
   3. potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego – w części dotyczącej tych czynności;
5. faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego;
   
6. uchylony;
   
7. wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze – w części dotyczącej tych czynności.
   
   

Przepisy dotyczące wystawiania faktur przez podatników podatku od towarów i usług uregulowane zostały w Rozdziale 1 Działu XI ustawy w art. 106a - 108.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy o VAT podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

Art. 106e ust. 1 ustawy o VAT w pkt 1-24 wymienia elementy, które powinny znaleźć się na fakturze uwzględniając przy tym charakter niektórych transakcji dokonywanych przez podatników podatku od towarów i usług.

Istotne dla rozpatrywanej sprawy są regulacje zawarte w art. 106e w pkt 1-15 ustawy o VAT.

W myśl art. 106e ust. 1 ustawy o VAT faktura powinna zawierać:

1. datę wystawienia;
   
2. kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
   
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
   
4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
   
5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
   
6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
   
7. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
   
8. miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
   
9. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto).
   
10. kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
    
11. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
    
12. stawkę podatku;
    
13. sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
    
14. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
    
15. kwotę należności ogółem.
    
    

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca otrzymuje faktury VAT dokumentujące usługę, tj. bezumowne korzystanie z gruntu. Na fakturach wykazana jest nazwa usługi, wartość netto i stawka VAT, wartość podatku VAT i wartość podatku brutto, dane wystawcy faktury i nabywcy usługi.

Wnioskodawca ma wątpliwości odnośnie prawidłowego wystawiania otrzymywanych faktur oraz możliwości odliczenia podatku naliczonego wynikającego z ww. faktur.

Powołany wyżej art. 106e ust. 1 ustawy o VAT wymienia elementy, które powinny, w zależności od dokonywanej czynności i sposobu jej opodatkowania, zostać umieszczone na fakturze wystawianej przez podatnika podatku od towarów i usług.

Należy zauważyć, że cena jednostkowa towaru lub usługi bez kwoty podatku (cena jednostkowa netto), miara i ilość (liczba) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług, nazwa (rodzaj) towaru lub usługi, wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto), stawka VAT oraz kwota należności ogółem wraz z należnym podatkiem (brutto) stanowią elementy obowiązkowe zgodnie z art. 106e ustawy o VAT. Odnosząc przytoczone przepisy prawa do przedstawionego opisu sprawy należy stwierdzić, że otrzymywane przez Wnioskodawcę faktury dokumentujące usługi, tj. bezumowne korzystanie z gruntu, zawierają elementy, które kwalifikują je do uznania za poprawnie wystawione.

Nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że zerowa wartość w pozycji cena jednostkowa netto i zerowa ilość w pozycji ilość na fakturach VAT wpływa na poprawność tych faktur, gdyż o ilości, czy cenie jednostkowej można mówić tylko w odniesieniu do dostawy towarów, a nie świadczeniu usług. Otrzymywane przez Wnioskodawcę faktury VAT zawierają elementy wskazane w art. 106e ust. 1 ustawy o VAT, zatem nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że ww. faktury są wystawione błędnie.

Przechodząc do kwestii prawa do odliczenia podatku VAT należy zauważyć, że zgodnie z powołaną wyżej zasadą neutralności wyłączenie prawa do odliczenia podatku naliczonego może mieć jedynie charakter wyjątkowy i może następować jedynie przypadkach wyliczonych w przepisach prawnych. Katalog tych wyłączeń określa m.in. powołany wyżej art. 88 ustawy o VAT. Zatem każdy przypadek ograniczenia tego prawa do doliczenia musi wprost wynikać z przepisów o VAT.

Należy zauważyć, że do otrzymanych przez Wnioskodawcę faktur wystawionych w sposób opisany we wniosku nie znajdą zastosowania wyłączenia przewidziane w art. 88 ustawy o VAT, gdyż zostały wystawione poprawnie i dokumentują zdarzenie gospodarcze jakim jest usługa tj. bezumownego korzystania z gruntu.

Artykuł 88 ust. 4 ustawy o VAT zawiera warunek, według którego z prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupów wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych VAT może skorzystać tylko zarejestrowany podatnik VAT czynny. Prawo do odliczenia podatku naliczonego jest możliwe, jeśli:

• nabyte towary i usługi spełniają podstawowy warunek tego odliczenia, określony przez art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, a mianowicie są związane z wykonywaniem przez podatnika czynności opodatkowanych,
• podatnik zarejestruje się jako podatnik VAT czynny.

W niniejszych okolicznościach podstawowy warunek uprawniający do odliczenia podatku od towarów i usług wynikający z faktur został przez Wnioskodawcę spełniony. Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT i prowadzi działalność w zakresie wynajmu nieruchomości, a otrzymywane ww. faktury mają służyć tej działalności - czynnościom opodatkowanym.

W konsekwencji, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT z tak otrzymanych faktur na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, ponieważ jest On zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT, a nabyte towary i usługi służą czynnościom opodatkowanym podatkiem VAT.

Tym samym, dokonując całościowej analizy sprawy stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.