Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/4512-753/15/RSz
z 6 listopada 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 18 sierpnia 2015 r. (data wpływu 24 sierpnia 2015 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania 8% stawki podatku VAT dla sprzedaży lokalu mieszkalnego wraz z przynależnym miejscem postojowym w garażu podziemnym wielostanowiskowym, dla której zostanie złożona odrębna księga wieczysta - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 sierpnia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania 8% stawki podatku VAT dla sprzedaży lokalu mieszkalnego wraz z przynależnym miejscem postojowym w garażu podziemnym wielostanowiskowym dla której zostanie złożona odrębna księga wieczysta.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka S. (dalej Wnioskodawca lub "Spółka") jest spółką celową, realizującą przedsięwzięcie deweloperskie polegające na budowie budynku mieszkalnego wielorodzinnego wraz z częścią handlowo-usługową oraz garażem podziemnym. Po zakończeniu przedsięwzięcia deweloperskiego lokale mieszkalne, użytkowe oraz miejsca parkingowe w garażu podziemnym zostaną sprzedane nabywcom. Spółka jest czynnym podatnikiem VAT. W ramach przedsięwzięcia powstanie budynek mieszkalny posiadający 6 kondygnacji nadziemnych i 1 kondygnację podziemną, na które składać się będzie 56 lokali mieszkalnych, 7 lokali usługowych i 40 miejsc parkingowych w garażu podziemnym. Według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych budynek będący przedmiotem przedsięwzięcia deweloperskiego klasyfikuje się pod symbolem 1122 tj. Budynki o trzech i więcej mieszkaniach. Powierzchnia użytkowa lokali mieszkalnych nie przekroczy 150 m². Miejsca postojowe w garażu podziemnym wielostanowiskowym oznaczone wyrysowanymi na podłodze liniami i odpowiednimi numerami (dalej „Miejsca postojowe") będą przedmiotem dostawy tylko i wyłącznie wraz z lokalem mieszkalnym. Dla garażu podziemnego zostanie założona odrębna księga wieczysta. W ramach jednej transakcji - jednym aktem notarialnym nastąpi wyodrębnienie i przeniesienie na własność lokalu mieszkalnego wraz z komórką lokatorską, jako częścią przynależną do lokalu mieszkalnego oraz ustanowienie odrębnej własności garażu i sprzedaży udziału w garażu wraz z prawami związanymi, w tym ze związanym z garażem udziałem w nieruchomości wspólnej i prawem do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego przynależącego do danego lokalu. Już na etapie podpisywania umowy zobowiązującej do przeniesienia lokalu mieszkalnego (dalej „umowa deweloperska”) i umowy zobowiązującej do sprzedaży udziału w garażu (dalej „umowa przedwstępna sprzedaży”) zawarte jest postanowienie o braku prawa do żądania zawarcia tylko jednej z tych umów (bez zawierania drugiej umowy), a nadto odstąpienie przez którąś ze stron od umowy deweloperskiej, skutkuje odstąpieniem od umowy przedwstępnej sprzedaży.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Spółka prawidłowo postąpi stosując przy sprzedaży lokalu mieszkalnego wraz z przynależnym miejscem postojowym w garażu podziemnym wielostanowiskowym jednolitą stawkę w wysokości 8%?

Zdaniem Wnioskodawcy, dla sprzedaży lokalu mieszkalnego wraz z przynależnym miejscem postojowym zastosowanie będzie miała stawka 8%.

Przeniesienie prawa do wyłącznego korzystania z wyznaczonego miejsca postojowego nie jest możliwe w oderwaniu od dostawy lokalu mieszkalnego. Postanowienia umowne umożliwiają zakup miejsca postojowego pod warunkiem zakupu lokalu mieszkalnego i zobowiązują strony do dostawy lokalu mieszkalnego wraz z miejscem postojowym w ramach jednej transakcji. Przedmiotem dostawy będą obiekty zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym i na mocy art. 41 ust. 12 ustawy o VAT stawka podatku wyniesie 8%.

W ustawie o VAT i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku. Według art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. Zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
   
   

Na mocy art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2 stosuje się do dostawy, budowy, remontu i modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym - zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy - rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Przepis art. 41 ust. 12b ustawy stanowi, iż do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²,
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².
   
   

W myśl ust. 12c powołanego artykułu, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części, podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Według art. 2 pkt 12 ustawy o VAT, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

W celu zastosowania prawidłowej stawki niezbędnym jest zatem określenie, czy dany obiekt jest obiektem wymienionym w art. 2 pkt 12 ustawy o VAT i jakie spełnia funkcje - mieszkalne czy użytkowe.

Ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie zawierają definicji lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego, zatem należy posiłkować się w tym zakresie przepisami ustawy z dnia 24 czerwca 1994r. o własności lokali (t.j. Dz. U. z 2000 r., Nr 80, poz. 903 ze zm.). W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 24 czerwca 1994r. o własności lokali, samodzielny lokal mieszkalny, a także lokal o innym przeznaczeniu, zwane dalej „lokalami”, mogą stanowić odrębne nieruchomości. W świetle art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994r. o własności lokali, samodzielnym lokalem mieszkalnym jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Wobec powyższego lokale mieszkalne będące przedmiotem sprzedaży spełniają definicję samodzielnego lokalnego w rozumieniu ustawy z dnia 24 czerwca 1994r. o własności lokali. Stosownie natomiast do ust. 4 powołanego artykułu, do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnica, strych, komórka, garaż, zwane dalej „pomieszczeniami przynależnymi”.

Jednocześnie należy zwrócić uwagę na definicję pojęcia „lokal użytkowy” zawartą w § 3 pkt 14 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690 ze zm.).

Zgodnie z tym przepisem, pod pojęciem lokalu użytkowego należy rozumieć jedno pomieszczenie lub zespół pomieszczeń, wydzielone stałymi przegrodami budowlanymi, niebędące mieszkaniem, pomieszczeniem technicznym albo pomieszczeniem gospodarczym.

Pod pojęciem pomieszczenia technicznego - zgodnie z pkt 12 wskazanego wyżej paragrafu - należy rozumieć pomieszczenie przeznaczone dla urządzeń służących do funkcjonowania i obsługi technicznej budynku, natomiast przez pomieszczenie gospodarcze - pomieszczenie znajdujące się poza mieszkaniem lub lokalem użytkowym, służące do przechowywania przedmiotów lub produktów żywnościowych użytkowników budynku, materiałów lub sprzętu związanego z obsługą budynku, a także opału lub odpadów stałych (§ 3 pkt 13 cyt. rozporządzenia).

Na podstawie powyższych uregulowań można stwierdzić, że kondygnacja budynku mieszkalnego, w części w której znajdują się konkretne garaże lub miejsca postojowe, nie mieści się ani w pojęciu pomieszczenia technicznego, ani pomieszczenia gospodarczego, w związku z czym, stanowi lokal użytkowy.

Ustalenie właściwej stawki podatku VAT dla sprzedaży miejsca postojowego wymaga analizy okoliczności, w których dochodzi do tego zbycia. Zgodnie z uregulowaniami art. 2 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. UE L Nr 347, s. 1) dalej „Dyrektywa VAT”, każde świadczenie powinno być uznawane zasadniczo za odrębne i niezależne gruncie VAT. W przypadku zatem, gdy równocześnie realizowane jest więcej niż jedno świadczenie zasadą jest, iż dla każdego z takich świadczeń odrębnie należy określić elementy konstrukcyjne podatku VAT, takie jak podstawa opodatkowania, obowiązek podatkowy, stawka VAT. W wyjątkowych sytuacjach poszczególne świadczenia charakteryzują się tak silnym związkiem gospodarczym, że stanowią jedno świadczenie (tzw. świadczenie złożone). Ma to konsekwencje na gruncie VAT. Przy świadczeniu o charakterze złożonym, wszystkie elementy takiego świadczenia należy dla celów VAT potraktować jednakowo.

W omawianym przypadku pomiędzy sprzedawanym lokalem mieszkalnym i miejscem postojowym zachodzi ścisły związek natury prawnej. Postanowienia umowne umożliwiają zakup miejsca postojowego pod warunkiem zakupu lokalnego mieszkalnego i zobowiązują strony do dostawy lokalu mieszkalnego wraz z miejscem postojowym w ramach jednej transakcji. Zdaniem spółki, dla sprzedaży lokalu mieszkalnego wraz z przynależnym miejscem postojowym zastosowanie będzie miała stawka 8%. Powyżej zaprezentowane stanowisko znajduje potwierdzenie w indywidulanej interpretacji podatkowej z dnia 02.01.2014 r., sygnatura IPTPP2/443-842/13-4/IR, w której Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi wskazał, iż „ (... ) należy stwierdzić, że dokonując dostawy lokalu mieszkalnego wraz z pomieszczeniem przynależnym (pomieszczenie gospodarcze), prawem do wyłącznego korzystania z miejsca parkingowego lub garażu podziemnego oznaczonego konkretnym numerem oraz udziałem we współwłasności nieruchomości wspólnej, Wnioskodawca dokonuje czynności, w której występuje : jeden przedmiot umowy sprzedaży.”

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się - w myśl dyspozycji art. 7 ust. 1 ww. ustawy - przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do przepisu art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie natomiast z art. 146a pkt 1 i pkt 2 ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

• stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
• stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
  
  

Należy zaznaczyć, że zarówno w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do niej przewidziano możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku, a nawet zwolnień od podatku.

Stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, stosuje się – w myśl art. 41 ust. 12 ww. ustawy o VAT – do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, w myśl ust. 12a tegoż artykułu, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Zgodnie z art. 41 ust. 12b ww. ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²;
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².
   
   

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej ww. limity, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Obiekty budownictwa mieszkaniowego to budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11 (art. 2 pkt 12 ustawy).

Jak wynika z powyższych przepisów, opodatkowaniu stawką w wysokości 8% podlega obecnie dostawa, budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja lub przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, z wyłączeniem lokali użytkowych, a więc m.in. budynków mieszkalnych stałego zamieszkania sklasyfikowanych w PKOB w dziale 11, przy uwzględnieniu kryterium powierzchni użytkowej, o której mowa w art. 41 ust. 12b ustawy oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12.

Ponadto, ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem, dla celów VAT stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), stanowiącej usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Zgodnie z przepisami ww. rozporządzenia, dział PKOB 11 obejmuje:

• budynki mieszkalne jednorodzinne - 111,
• budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe - 112,
• budynki zbiorowego zamieszkania - 113.
  
  

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem realizującym przedsięwzięcie deweloperskie polegające na budowie budynku mieszkalnego wielorodzinnego wraz z częścią handlowo-usługową oraz garażem podziemnym. Po zakończeniu przedsięwzięcia deweloperskiego lokale mieszkalne, użytkowe oraz miejsca parkingowe w garażu podziemnym zostaną sprzedane nabywcom. W ramach przedsięwzięcia powstanie budynek mieszkalny posiadający 6 kondygnacji nadziemnych i 1 kondygnację podziemną, na które składać się będzie 56 lokali mieszkalnych, 7 lokali usługowych i 40 miejsc parkingowych w garażu podziemnym. Według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych budynek będący przedmiotem przedsięwzięcia deweloperskiego klasyfikuje się pod symbolem 1122, tj. Budynki o trzech i więcej mieszkaniach. Powierzchnia użytkowa lokali mieszkalnych nie przekroczy 150 m². Miejsca postojowe w garażu podziemnym wielostanowiskowym oznaczone wyrysowanymi na podłodze liniami i odpowiednimi numerami będą przedmiotem dostawy tylko i wyłącznie wraz z lokalem mieszkalnym. Dla garażu podziemnego zostanie założona odrębna księga wieczysta.

W związku z tak przedstawionym stanem sprawy, wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą stawki sprzedaży dla lokalu mieszkalnego wraz z przynależnym miejscem postojowym w garażu podziemnym wielostanowiskowym.

Z cyt. powyżej art. 41 ust. 12 ustawy wynika, że stawkę podatku VAT w wysokości 8% stosuje się m.in. do dostawy lokalu mieszkalnego spełniającego określone w przepisach warunki.

Do lokalu mieszkalnego mogą przynależeć, jako jego części składowe, inne pomieszczenia, a w szczególności piwnica, komórki lokatorskie, garaż. Ponadto, właścicielowi lokalu przysługuje udział w nieruchomości wspólnej jako prawo związane z własnością lokalu. Nieruchomość wspólną stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli i są położone w obrębie tej samej nieruchomości.

W celu zastosowania prawidłowej stawki niezbędnym jest zatem określenie, czy dany obiekt jest obiektem wymienionym w art. 2 pkt 12 ustawy i jakie spełnia funkcje – mieszkalne czy użytkowe.

Z uwagi na fakt, że ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do ustawy nie zawierają definicji lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego, należy posiłkować się w tym zakresie przepisami ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t.j. Dz.U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 ze zm.).

W myśl art. 2 ust. 1 ww. ustawy, samodzielny lokal mieszkalny, a także lokal o innym przeznaczeniu, zwane dalej „lokalami”, mogą stanowić odrębne nieruchomości.

W świetle art. 2 ust. 2 tej ustawy, samodzielnym lokalem mieszkalnym, w rozumieniu ustawy, jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Przepis ten stosuje się odpowiednio również do samodzielnych lokali wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem na cele inne niż mieszkalne.

Stosownie natomiast do ust. 4 powołanego artykułu, do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnica, strych, komórka, garaż, zwane dalej „pomieszczeniami przynależnymi”.

Treść przywołanych wyżej przepisów wskazuje na wyraźne rozróżnienie pomiędzy pomieszczeniami pomocniczymi, które związane są z izbą lub zespołem izb przeznaczonych na pobyt stały w sposób funkcjonalny, polegający na wykorzystaniu całej przestrzeni bezpośrednio dla zaspokajania mieszkaniowych potrzeb ludzi, a pomieszczeniami przynależnymi, które chociaż w sensie prawnym stanowią część lokalu mieszkalnego, jednak w sensie funkcjonalnym służą do zaspokajania innych niż mieszkaniowe potrzeb ludzi.

Jak wynika z powyższego ww. ustawa rozróżnia pojęcia lokali mieszkalnych i lokali o innym charakterze. Pojedyncze miejsce postojowe, jako wyodrębniona jedynie liniami część hali garażowej nie może stanowić samo w sobie pomieszczenia przynależnego lub lokalu użytkowego. Pomieszczeniem takim może być wielostanowiskowa hala garażowa, jako całe pomieszczenie, w którym znajdują się poszczególne miejsca postojowe.

Ustalenie właściwej stawki podatku VAT dla miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym, wymaga analizy okoliczności, w których dochodzi do tego zbycia.

Istotne znaczenie dla ustalenia właściwej stawki VAT ma sposób jego sprzedaży i przynależność do lokalu mieszkalnego. Analizie poddać należy okoliczność, czy miejsce postojowe może, czy też nie może być przedmiotem odrębnej własności, a przez to czy może stanowić przedmiot samodzielnego obrotu, a więc czy ww. miejsce postojowe może być sprzedawane (nabywane) tylko i wyłącznie z lokalem mieszkalnym, do którego zostało przypisane, czy też odrębnie.

Zatem, jeżeli w ramach jednej nieruchomości następuje sprzedaż na odrębną własność lokalu mieszkalnego wraz z przynależnym miejscem postojowym w garażu podziemnym wielostanowiskowym tego budynku w ten sposób, że przydzielono nabywcy prawo do wyłącznego korzystania z określonego miejsca postojowego – dla którego nie zostaną założone odrębne księgi wieczyste – integralnie związanego z prawem własności lokalu mieszkalnego, to sprzedaż ta stanowi jednolite świadczenie. Miejsce postojowe nie może być wówczas odrębnym od lokalu mieszkalnego przedmiotem obrotu. Tylko w takim przypadku sprzedaż ta ma charakter jednej transakcji – zbycia lokalu mieszkalnego wraz z prawem do wyłącznego korzystania z określonego miejsca postojowego w garażu podziemnym wielostanowiskowym tego budynku – i w całości stanowi przedmiot jednej czynności cywilnoprawnej, tj. umowy sprzedaży opodatkowanej – na podstawie art. 41 ust. 12 w związku z art. 41 ust. 2 i art. 146a pkt 2 ustawy – obniżoną stawką podatku VAT w wysokości 8%.

Powyższe przesłanki nie zostały spełnione w niniejszej sprawie, bowiem lokale mieszkalne oraz przynależne miejsca postojowe w garażu podziemnym wielostanowiskowym tego budynku będą posiadać odrębne księgi wieczyste.

W omawianej sprawie, sprzedaż lokalu mieszkalnego zaliczanego do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym wraz z przynależnym miejscem postojowym w podziemnym garażu wielostanowiskowym budynku mieszkalnego wielorodzinnego, sklasyfikowanego przez Wnioskodawcę wg PKOB pod symbolem „1122 - Budynki o trzech i więcej mieszkaniach”, będzie odbywać się w ramach jednej transakcji – na podstawie jednego aktu notarialnego, jednocześnie jednak lokal mieszkalny oraz miejsce postojowe w podziemnym garażu tego budynku mieszkalnego będą posiadać odrębne księgi wieczyste.

Skoro więc ww. przedmiot sprzedaży nie będzie objęty jedną księgą wieczystą, zatem należy przyjąć, że zarówno ww. lokal mieszkalny jak też przynależne miejsce postojowe znajdujące się w podziemnym garażu wielostanowiskowym budynku mieszkalnego mogą być odrębnym przedmiotem sprzedaży.

W takiej sytuacji, sprzedaży lokalu mieszkalnego zaliczanego do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym wraz z przynależnym miejscem postojowym w garażu podziemnym wielostanowiskowym tego budynku do danego lokalu, nie można traktować jako jednej transakcji opodatkowanej jednolicie stawką podatku VAT właściwą dla dostawy lokalu mieszkalnego zaliczanego do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, tj. stawką 8%, zgodnie z art. 41 ust. 12 w zw. z ust. 1 i 2 ustawy o VAT.

Odnosząc zatem powołane przepisy prawa do przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu sprawy, należy stwierdzić, że do dostawy lokalu mieszkalnego w budynku mieszkalnym wielorodzinnym, sklasyfikowanym przez Wnioskodawcę wg PKOB pod symbolem „1122 - Budynki o trzech i więcej mieszkaniach”, o powierzchni nie przekraczającej 150 m² ma zastosowanie obniżona 8% stawka podatku, na podstawie art. 41 ust. 12 w związku z art. 41 ust. 2 i art. 146a pkt 2 ww. ustawy o VAT. Natomiast do dostawy przynależnego miejsca postojowego znajdującego się w podziemnym garażu wielostanowiskowym tego samego budynku mieszkalnego, dla którego ustanowiona jest odrębna księga wieczysta zastosowanie znajdzie 23% stawka podstawowa, zgodnie z art. 41 ust. 1, w związku z art. 146a pkt 1 tej ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Bez znaczenia dla opodatkowania pozostaje natomiast treść stosunku cywilnoprawnego łączącego strony. Niezależnie bowiem od tego, jak strony określą przedmiot umowy, o stosowaniu określonej stawki podatku będzie decydować faktyczna czynność, z którą ustawa wiąże obowiązek podatkowy, a nie ustalenia co do tego, jaki zakres tych czynności zostanie w umowie przez strony oznaczony.

W kontekście powyższego, w przypadku czynności o charakterze złożonym, o wysokości zastosowanej stawki podatku decydować będzie to, czy w danych okolicznościach mamy do czynienia z jednym świadczeniem kompleksowym, czy też z szeregiem jednostkowych czynności. Ocena tej okoliczności winna odbywać się przy tym w oderwaniu od treści umowy łączącej strony, a jedynie w oparciu o to, czy dokonywane przez podatnika czynności (świadczenia) wykazują ze sobą tak ścisłe powiązanie, że w sensie gospodarczym tworzą jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter. Sama wola stron umowy, tzn. określenie w jej treści, że celem transakcji jest nabycie świadczenia kompleksowego, a nie poszczególnych wyodrębnionych świadczeń, nie decyduje o zakresie opodatkowania podatkiem VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zmiana któregokolwiek elementu przedstawionego opisu zdarzenia prawnego lub zmiana stanu prawnego powoduje, że interpretacja indywidualna traci swoją ważność.

Podkreślenia wymaga tutaj fakt, że tut. organ jest związany opisem sprawy oraz stanowiskiem nakreślonym w odniesieniu do zadanego pytania.

W związku z tym tut. Organ dokonując niniejszego rozstrzygnięcia skupił się ściśle na odpowiedzi na sformułowane we wniosku pytanie jak również przedstawionym przez Wnioskodawcę w tym zakresie własnym stanowisku.

Niniejsza interpretacja indywidualna rozstrzyga zatem wyłącznie kwestię zastosowania 8% stawki podatku dla sprzedaży lokalu mieszkalnego w budynku mieszkalnym wraz z przynależnym miejscem postojowym w garażu podziemnym wielostanowiskowym, w sytuacji gdy jak Wnioskodawca sam wskazał, dla garażu podziemnego zostanie założona odrębna księga wieczysta. Natomiast inne kwestie, które zostały przedstawione w opisie sprawy, których jednak nie dotyczyło ani pytanie ani stanowisko Wnioskodawcy nie są przedmiotem niniejszej interpretacji.

Ponadto, należy zauważyć, że co prawda przywołana indywidulana interpretacja dotyczyła stawki podatku VAT na dostawę lokalu mieszkalnego wraz z garażem podziemnym lub miejscem parkingowym, pomieszczeniem gospodarczym oraz udziałem we współwłasności nieruchomości wspólnej, w budynku mieszkalnym, jednakże dotyczyła innego stanu faktycznego niż przedstawiony w niniejszej sprawie.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony inny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.