Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-3/4510-475/15/WLK
z 28 października 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z 7 sierpnia 2015 r. (data wpływu do tut. BKIP 13 sierpnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, kosztów związanych z organizacją Programu motywacyjnego oraz wypłatą środków pieniężnych z tego tytułu (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 sierpnia 2015 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, kosztów związanych z organizacją Programu motywacyjnego oraz wypłatą środków pieniężnych z tego tytułu.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Zgodnie z art. 1 ust. 1 i art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm.), Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Spółka wchodzi w skład Grupy X (dalej: „Grupa”). Obecnie w ramach Grupy rozważane jest wdrożenie programu motywacyjnego (dalej: „Program”) dla wybranych osób zatrudnionych w Spółce, w szczególności na podstawie umowy o pracę, powołania, w ramach kontraktu menedżerskiego lub współpracujących ze Spółką w ramach samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej, dalej osoby te zwane będą osobami uprawnionymi.

Planowany do wdrożenia Program zakłada, że Wnioskodawca będzie zobowiązany do samodzielnego administrowania Programem w zakresie swoich osób uprawnionych. Tym samym Spółka będzie odpowiedzialna w szczególności za:

• przygotowywanie odpowiednich dokumentów, w tym umów dotyczących objęcia jednostek uczestnictwa,
• podpisywanie odpowiednich dokumentów z osobami objętymi Programem,
• dokonywanie kalkulacji i wypłaty należnej kwoty realizacji wynikającej z objęcia jednostek uczestnictwa.
  
  

Celem Programu będzie włączenie wybranych osób (ww. osób uprawnionych) w proces poprawy efektywności Spółki, jak również wyników całej Grupy.

Zgodnie z obecnymi założeniami do Programu, Wnioskodawca będzie zawierał pisemne umowy o pochodny instrument finansowy (dalej: „Umowa”) z wybranymi osobami zatrudnionymi u Wnioskodawcy, na mocy których zostaną im przyznane nieodpłatnie jednostki uczestnictwa. Wspomniane jednostki uczestnictwa wypełnią w ocenie Wnioskodawcy, definicję pochodnego instrumentu finansowego wskazaną w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 94).

Jednostki te zostaną nieodpłatnie przyznane wyselekcjonowanym osobom, na warunkach i zasadach precyzyjnie określonych w wewnętrznym regulaminie oraz Umowach. Zgodnie z brzmieniem Umowy i na jej podstawie wybranej osobie uprawnionej może zostać przyznana z góry określona liczba jednostek uczestnictwa. Realizacja jednostek uczestnictwa, na zasadach i warunkach określonych w Umowach, daje tej osobie prawo do otrzymania wypłaty gotówkowej.

Wartość jednostek uczestnictwa będzie bezpośrednio uzależniona od realizacji wskaźników finansowych. Zgodnie z Umową, realizacja jednostek uczestnictwa może nastąpić w przypadku spełnienia łącznie dwóch warunków:

1. upływu terminu wskazanego w Umowie;
2. osiągnięcia określonych wskaźników finansowych (dotyczących zarówno Spółki, jak i grupy jako całości).
   
   

Wypłata kwoty realizacji oraz jej kalkulacja może być oparta przykładowo o następujące wskaźniki (jeden lub kilka; łącznie lub rozłącznie; poniższa lista ma charakter otwarty - Spółka nie wyklucza możliwości stosowania w ramach Programu również wskaźników innych niż podane poniżej):

• poziom zysku określonego za pomocą instrumentu bazowego, jakim jest wartość wskaźnika finansowego EBIT (z ang. Earnings Before Interest and Taxes, wskaźnik finansowy dotyczący zysku podmiotu przed potrąceniem odsetek oraz podatków),
• poziom kosztów pośrednich (koszty niebędące bezpośrednio związane z produkowanymi towarami lub świadczonymi usługami),
• poziom przychodów ze sprzedaży (przychód rozumiany jako wartość sprzedaży ustalany jako suma iloczynów sprzedanych wyrobów, towarów bądź usług oraz właściwej dla nich jednostkowej ceny sprzedaży),
• wynik po kosztach bezpośrednich (nadwyżka wartości przychodu nad kosztami mogącymi być jednoznacznie i bez stosowania kluczy rozliczeniowych kosztów struktury, przypisane temu przychodowi),
• poziom wskaźnika efektywności finansowej (liczony jako iloraz różnicy między pokryciem finansowym a iloczynem procentowego salda skorygowanych kosztów pośrednich i przychodów ze sprzedaży, a saldem kosztów danego działu),
• wskaźnik oparty o poziom indeksu satysfakcji klienta CSI (z ang. Customer Satisfaction Index),
• poziom wskaźnika ekonomicznej wartości dodanej EVA (z ang. Economie Value Added). W swojej istocie wskaźnik EVA bazuje bezpośrednio na danych ze sprawozdań finansowych Spółek, w szczególnych przypadkach może zawierać korekty ekonomiczne mające na celu jak najdokładniejsze oddanie realnej wartości przedsiębiorstwa poprzez sprowadzenie wartości księgowej do wartości ekonomicznej. W celu zachowania obiektywizmu wysokość, jak i zasadność korekt EVA zatwierdzana będzie przez niezależny od Spółki i od Grupy podmiot, posiadający niezbędną wiedzę i doświadczenie w tym zakresie.

Kosztem dla Wnioskodawcy, w przypadku podjęcia pozytywnej decyzji o wdrożeniu Programu w opisanym powyżej kształcie, będą kwoty związane z organizacją i obsługą Programu, w tym kwoty przeznaczone na wypłatę kwot realizacji.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

W którym momencie Wnioskodawca będzie mógł potrącić powyższe koszty jako koszty uzyskania przychodów? (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki związane z wdrożeniem Programu, mogą być potrącone jako koszty uzyskania przychodów w momencie realizacji praw wynikających z jednostek uczestnictwa zgodnie z art. 15 ust. 4d i 4e ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej: „ ustawa CIT”).

W opinii Spółki, wydatki ponoszone w związku z udziałem jej pracowników w Programie mogą zostać zaliczone w ciężar kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy CIT. W ocenie Spółki, zaliczenie to powinno mieć miejsce na zasadach właściwych dla tzw. kosztów pośrednich, tj. kosztów innych bezpośrednio związanych z przychodami.

I tak, zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy CIT, koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Z kolei art. 15 ust. 4e ww. ustawy stanowi, że za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji, gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

W konsekwencji, w opinii Spółki wydatki związane z programem motywacyjnym (w pełnej wysokości) mogą zostać zaliczone w ciężar kosztów uzyskania przychodów na moment ich poniesienia, rozumiany w analizowanej sytuacji jako moment realizacji praw wynikających z jednostek uczestnictwa przez pracowników Spółki (zgodnie z art. 15 ust. 4d i 4e ustawy CIT).

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone w licznych interpretacjach organów podatkowych, m.in. w interpretacjach indywidualnych:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 14 maja 2014 r. sygn. ILPB3/423-97/14-2/JG oraz ILPB3/423-60/14-2/JG,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 7 marca 2011 r. sygn. IBPBI/2/423-1827/10/JD,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 21 listopada 2008 r. sygn. IPPB5/423-40/08-3/DG,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 13 lipca 2010 r. sygn. IPPB3/423-322/10-2/JB.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy, że w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 1 wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.