Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/4512-961/15-2/RK
z 26 października 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 9 września 2015 r. (data wpływu 14 września 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania partycypacji w kosztach rozbudowy galerii jako świadczoną na rzecz Najemcy usługę - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 września 2015 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania partycypacji w kosztach rozbudowy galerii jako świadczoną na rzecz Najemcy usługę.

We wniosku przedstawiono zaistniały stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

P. Sp. z o.o. (dalej jako: Spółka lub Wnioskodawca) prowadzi działalność gospodarczą obejmującą między innymi wynajem lokali użytkowych w galeriach handlowych. Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka zawiera umowy najmu wybranych lokali użytkowych. Spółka planuje rozwój galerii handlowej poprzez rozbudowę istniejącego budynku. Planowana rozbudowa obiektu zwiększy nie tylko powierzchnię budynku ale również wpłynie na wzrost ogólnej atrakcyjności handlowej obiektu, w tym również przedmiotu najmu. W konsekwencji, mając na uwadze, że inwestycja realizowana przez Wynajmującego powinna przyczynić się do zwiększenia ilości klientów odwiedzających galerię, a co za tym idzie przyczynić się również do zwiększenia sprzedaży generowanej przez najemców w wynajmowanych lokalach użytkowych, na podstawie umowy zawartej z C. sp. z o.o. (dalej: Najemca), Najemca zobowiązał się do partycypacji w kosztach planowanej rozbudowy galerii poprzez wniesienie opłaty na rzecz Wynajmującego w wysokości i terminie określonym w umowie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy opłata z tytułu partycypacji w kosztach rozbudowy galerii handlowej, którą Wnioskodawca obciąża Najemcę, będącego jednym z beneficjentów efektów inwestycji, stanowi wynagrodzenie z tytułu odpłatnego świadczenia przez Wnioskodawcę usługi i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, opłata z tytułu partycypacji w kosztach rozbudowy galerii handlowej, którą Wnioskodawca obciąża Najemcę, będącego jednym z beneficjentów efektów inwestycji, stanowi wynagrodzenie z tytułu odpłatnego świadczenia przez Wnioskodawcę usługi i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Uzasadnienie

1. Świadczenie Wnioskodawcy jako usługa opodatkowana VAT
   
   

W świetle przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054 t.j. ze zm.; dalej: ustawa o VAT), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (dalej: VAT) podlega m. in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów rozumie się w szczególności przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Stosownie natomiast do uregulowań art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez odpłatne świadczenie usług, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów”.

Zgodnie zatem z powołanym powyżej przepisem, pojęcie odpłatnego świadczenia usług w ustawie o VAT stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów. Konsekwentnie, każde świadczenie, które nie stanowi dostawy towarów jest traktowane na gruncie przepisów ustawy o VAT, jako świadczenie usług. Takie skonstruowanie zakresu czynności opodatkowanych prowadzi do zapewnienia zasady powszechności opodatkowania VAT.

Spółka pragnie zwrócić uwagę na fakt, iż definicja świadczenia usług na gruncie przepisów o VAT była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: Trybunał lub TSUE). W wyroku w sprawie C-16/93 R.J. Tolsma, TSUE podkreślił, że świadczenie usług następuje "za wynagrodzeniem" w rozumieniu art. 2 pkt 1 Szóstej Dyrektywy VAT i w związku z tym podlega opodatkowaniu podatkiem VAT wyłącznie wtedy, gdy istnieje stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a jej odbiorcą, w ramach którego świadczący usługę uzyskuje świadczenie wzajemne, przy czym otrzymane przez niego wynagrodzenie stanowi wartość przekazywaną w zamian za usługę wyświadczoną jej odbiorcy.

W świetle powyższego orzeczenia, warunkiem koniecznym, pozwalającym na uznanie danego świadczenia za usługę w rozumieniu VAT jest ustalenie beneficjenta podejmowanych przez usługodawcę działań. Beneficjentem jest natomiast podmiot, który czerpie wyraźne i bezpośrednie korzyści w związku ze świadczoną usługą, które w stanie faktycznym przedstawionym w niniejszym wniosku, są jasno określone.

Kolejnym elementem niezbędnym do uznania danego świadczenia za podlegające regulacjom VAT odpłatne świadczenie usług jest istnienie stosunku prawnego pomiędzy podmiotem świadczącym usługę a jej beneficjentem. W analizowanym przypadku, świadczenie w postaci zwiększenia atrakcyjności obiektu, z tytułu którego Najemca wypłaca na rzecz Wynajmującego wynagrodzenie, odbywa się w oparciu o postanowienia zawarte pomiędzy stronami umowy.

Pomiędzy świadczeniem a otrzymanym wynagrodzeniem musi ponadto istnieć bezpośrednia zależność, której istnienie w opisanym stanie faktycznym również nie powinno budzić wątpliwości.

Spełnienie powyższych kryteriów pozwala uznać, iż dane świadczenie powinno być traktowane jako odpłatna usługa na gruncie przepisów o VAT.

Mając na uwadze powyższe należy podkreślić, iż w przedmiotowej sprawie wszystkie przesłanki warunkujące uznanie danej czynności za odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu VAT wskazane przez TSUE są spełnione.

Jak bowiem wynika z opisu stanu faktycznego, w analizowanej sprawie Najemca - poprzez przystąpienie do umowy -wyraża zgodę na wniesienie opłaty w zamian za rozbudowę galerii handlowej, która winna skutkować zwiększeniem atrakcyjności handlowej przedmiotu najmu. Płatność wiązać się będzie więc z ekonomicznym przysporzeniem po stronie Najemcy w postaci zwiększenia ilości klientów Najemcy a co za tym idzie jego potencjalnej sprzedaży. Należy więc uznać, iż warunek dotyczący ekwiwalentności świadczeń, będący kluczową przesłanką prowadzącą do uznania danej czynności za usługę, jest w przedstawionym stanie faktycznym spełniony.

Dodatkowo, wyrażenie przez Najemcę zgody na wniesienie opłaty w zamian za rozbudowę galerii handlowej powoduje zawiązanie pomiędzy Wynajmującym a najemcą stosunku zobowiązaniowego. Powoduje to w szczególności fakt, iż na mocy poczynionych przez strony ustaleń mających swe odzwierciedlenie w zawartej umowie, Najemca zobowiązany jest do wypłacenia określonego wynagrodzenia z tytułu rozbudowy obiektu handlowego przez Wynajmującego.

Należy również zaznaczyć, iż w wyniku rozbudowy obiektu handlowego, po stronie Najemcy pojawi się wyraźna ekonomiczna korzyść obejmująca wzrost całkowitej powierzchni handlowej obiektu, pozostająca w ścisłym związku ze wzrostem ilości potencjalnych klientów odwiedzających galerię handlową i przyrostem zysku z prowadzonej przez Najemcę działalności gospodarczej. Należy zatem uznać, iż Najemca jest bezpośrednim beneficjentem analizowanego świadczenia, realizowanego przez Wynajmującego.

W świetle powyższego, w ocenie Wnioskodawcy świadczenie przez Spółkę usługi w postaci rozbudowy galerii prowadzącej do zwiększenia atrakcyjności handlowej przedmiotu najmu w zamian za określoną w umowie opłatę stanowi odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Powyższe wnioski znajdują potwierdzenie w stanowisku prezentowanym przez organy podatkowe w wydawanych interpretacjach indywidualnych. Przykładowo:

• W interpretacji indywidualnej z dnia 30 czerwca 2010 r., sygn. IBPP1/443-336/10/BM, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach wskazał, iż partycypacja w kosztach budowy węzła jest w istocie wynagrodzeniem za usługę świadczoną przez Wnioskodawcę na rzecz partycypującego. Odbiorca ciepła, w celu umożliwienia (zgodnie z jego wyborem) dostawy ciepła do budynku, zobowiązuje się do partycypowania w kosztach budowy węzła cieplnego, ma tym samym prawo korzystać z odpowiedniej Taryfy za przyszłe dostawy ciepła, zgodnie z zawartą umową. Jak wynika z powyższego, w przedstawionym przez Wnioskodawcę stanie faktycznym dochodzi do świadczenia usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Czynność ta wykonywana jest przez Wnioskodawcę, za wynagrodzeniem, efektem tej czynności jest świadczenie na rzecz kontrahenta (odbiorcy ciepła) usługi nabycia możliwości zasilania budynku w ciepło oraz odpowiedniej taryfy cenowej za pobrane ciepło. Tak wiec partycypacje w kosztach budowy węzła cieplnego należy uznać za odpłatność za świadczenie usługi. ”
  

• W interpretacji indywidualnej z dnia 19 maja 2011 r., sygn. IPPP3/443-279/11-2/KT, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wskazał, iż „ Wnioskodawca, pobierając ww. opłatę z tytułu partycypacji w kosztach budowy infrastruktury technicznej, występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.” Ponadto, organ uznał, że przekazanie środków finansowych na rzecz Wnioskodawcy realizującego przedmiotową inwestycję podlega opodatkowaniu VAT, jako zapłata z tytułu świadczenia usługi, w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.
  

• W interpretacji indywidualnej z dnia 26 sierpnia 2014 r., sygn. IPTPP2/443-378/14-4/JS, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi wskazał, iż „ opisane przez Wnioskodawcę czynności wypełniają definicję usług. Pomiędzy Wnioskodawcą i nabywcą usługi, tj. Nadleśnictwem, zaistnieje relacja zobowiązaniowa, którą należy traktować jako wzajemne świadczenie usługi za wynagrodzeniem. Wnioskodawca bowiem uzyska określoną kwotę pieniędzy tytułem partycypowania przez Nadleśnictwo w kosztach budowy przyłącza ciśnieniowego i będzie miał obowiązek przyjmować do oczyszczania ścieki z budynku biurowo-administracyjnego będącego w zarządzie Nadleśnictwa. W zamian zaś Nadleśnictwo nabędzie prawo do korzystania z przyłącza ciśnieniowego. Zatem działanie takie będzie usługą w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy i ze względu na jej odpłatny charakter podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. ”
  
  
  

Mając na uwadze wyżej wskazaną argumentację, popartą stanowiskiem wyrażonym przez organy podatkowe w powołanych interpretacjach indywidualnych, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości przyjętego stanowiska, zgodne z którym opłata pobierana przez Spółkę od Najemcy z tytułu partycypacji w kosztach rozbudowy galerii handlowej, prowadzącej do zwiększenia jej atrakcyjności handlowej, stanowi wynagrodzenie z tytułu usługi świadczonej przez Spółkę na rzecz Najemcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

• rzeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
  

• zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
  

• świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
  
  
  

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z tym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Powyższa analiza prowadzi do wniosku, że istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług i otrzymaną zapłatą.

Można w tym miejscu wskazać, że kwestia odpłatności była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

I tak w wyroku z dnia 15 lipca 1982 r. w sprawie Hong-Kong Trade Development Council, TSUE stwierdził, że wskazane powyżej czynności podlegają opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy zostały wykonane odpłatnie. Analizując głębiej ten problem Trybunał Sprawiedliwości UE w wyroku z dnia 8 marca 1988 r. w sprawie Apple and Pear Development Council stwierdził, iż czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem).

Z kolei pojęcie „odpłatności” pojawiło się w orzeczeniu z dnia 5 lutego 1981 r. sygn. C-154/80, które zapadło na tle przepisów I Dyrektywy VAT z dnia 11 kwietnia 1967 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych (67/227/EWEC). Trybunał wskazał, że termin „zapłata” stanowi integralną część przepisów prawa wspólnotowego, które nie odwołuje się do prawa państw członkowskich dla ustalenia jego znaczenia i zakresu. Stąd też wykładnia tego wyrażenia nie może być pozostawiona dyskrecjonalnemu władztwu każdego państwa członkowskiego. Ponadto Trybunał przypomniał, że świadczenie podlega opodatkowaniu jedynie w wypadku, gdy podstawę opodatkowania stanowi świadczenie wzajemne otrzymane przez świadczącego usługę. Musi również istnieć możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego. W końcu – jak wskazał Trybunał – świadczenie wzajemne musi stanowić pewną wartość subiektywną, gdyż podstawą opodatkowania jest świadczenie wzajemne rzeczywiście otrzymane, nie zaś wartość otrzymana według kryteriów obiektywnych.

Na uwagę zasługuje tutaj także orzeczenie w sprawie C-16/93 pomiędzy R. J. Tolsma a Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden (Holandia), gdzie podkreślono, że dla wystąpienia opodatkowania podatkiem od towarów i usług konieczne staje się zaistnienie bezpośredniego związku płatności z konkretną czynnością oraz istnienie konsumenta tej czynności.

Zatem pod pojęciem odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu.

Mając na uwadze powyższe orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej należy stwierdzić, że czynność uznaje się za odpłatną, gdy są spełnione następujące warunki:

• istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne,
  

• wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy,
  

• istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi,
  

• odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem,
  

• wynagrodzenie jest wyrażalne w pieniądzu, co oznacza, że istnieje możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego stanowiącego wynagrodzenie za dostawę towarów lub świadczenie usług.
  
  

Odpłatny charakter dostawy towarów lub świadczenia usług nie oznacza, że zapłata utożsamiana jest jedynie ze świadczeniem pieniężnym – świadczenie o charakterze rzeczowym także będzie wynagrodzeniem, bowiem ma miejsce konkretna korzyść za dokonywane świadczenie.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą obejmującą między innymi wynajem lokali użytkowych w galeriach handlowych. Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka zawiera umowy najmu wybranych lokali użytkowych. Spółka planuje rozwój galerii handlowej poprzez rozbudowę istniejącego budynku. Planowana rozbudowa obiektu zwiększy nie tylko powierzchnię budynku ale również wpłynie na wzrost ogólnej atrakcyjności handlowej obiektu, w tym również przedmiotu najmu. W konsekwencji, mając na uwadze, że inwestycja realizowana przez Wynajmującego powinna przyczynić się do zwiększenia ilości klientów odwiedzających galerię, a co za tym idzie przyczynić się również do zwiększenia sprzedaży generowanej przez najemców w wynajmowanych lokalach użytkowych, na podstawie zawartej umowy Najemca zobowiązał się do partycypacji w kosztach planowanej rozbudowy galerii poprzez wniesienie opłaty na rzecz Wynajmującego w wysokości i terminie określonym w umowie. Najemca będzie jednym z beneficjentów efektów inwestycji.

Z uwagi na opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego oraz wskazane przepisy należy stwierdzić, że opłata z tytułu partycypacji w kosztach rozbudowy galerii handlowej, którą Spółka obciąża Najemcę, stanowi wynagrodzenie z tytułu usługi świadczonej przez Spółkę na rzecz Najemcy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W omawianej sprawie istnieje stosunek prawny w postaci zawartej umowy pomiędzy Wnioskodawcą a Najemcą. Najemca zobowiązał się do partycypacji w kosztach planowanej rozbudowy galerii poprzez wniesienie opłat na rzecz Spółki. Najemca poprzez przystąpienie do umowy partycypacji w kosztach staje się jednym z beneficjentów, rozbudowa galerii skutkować będzie, jak wskazuje Wnioskodawca zwiększeniem atrakcyjności handlowej przedmiotu najmu. Ww. opłata będzie rodziła korzyści dla Najemcy w postaci zwiększenia ilości klientów, a tym samym zwiększy wielkość obrotów.

W związku z powyższym opisem sprawy należy uznać, że omawiana czynność wypełnia definicję świadczenia usług zawartą w art. 8 ust. 1 ustawy. Zatem partycypacja w kosztach rozbudowy galerii stanowi wynagrodzenie za świadczoną na rzecz Najemcy dokonaną przez Wnioskodawcę usługę.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.