Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/4512-811/15-2/BH
z 12 października 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 sierpnia 2015 r. (data wpływu 21 sierpnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości na rzecz użytkownika wieczystego jest - prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 sierpnia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości na rzecz użytkownika wieczystego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 4 maja 2015r. do Urzędu Miejskiego wpłynął wniosek złożony przez Gminną Spółdzielnię w sprawie wykupu prawa własności - zabudowanej działki numer 150/5 o pow. 0,2467 ha, uregulowanej w księdze wieczystej oraz zabudowanej działki numer 172/1 o pow. 1,1947 ha uregulowanej w księdze wieczystej. Przedmiotowe nieruchomości stanowią własność Gminy . Działka numer 150/5 przekazana została przez Gminę w użytkowanie wieczyste Gminnej Spółdzielni na podstawie aktu notarialnego z dnia 3 lipca 2001 r. Rep., natomiast działka :numer 172/1 oddana została przez Gminę w użytkowanie wieczyste Gminnej Spółdzielni aktem notarialnym Rep. A z dnia 10 kwietnia :2001 r. Gminna Spółdzielnia stała się na podstawie ww. aktów notarialnych właścicielem budynków usytuowanych na działkach.

Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego miejscowości (uchwała Rady Miejskiej z dnia 30 grudnia 2014 r. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta - część A i część C, gmina - opublikowana w Dz. Urz. Woj. z dnia 16 lutego 2015 r. poz. 1283) działka numer 150/5 stanowi teren 8.U tj. teren zabudowy usługowej.

W planie zagospodarowania przestrzennego (uchwała Rady Miejskiej z dnia 24 czerwca 2002 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru administracyjnego i w Gminie opublikowana w Dz. Urz. Woj. z dnia 23 sierpnia 2002 r. Nr 224, poz. 5664) działka numer 172/1 stanowi teren UK/MN tj. tereny zabudowy usługowej z budynkiem mieszkalnym dla właściciela. We wschodniej części działki projektowana jest stacja SN/nn.

Sprzedaż nieruchomości następowałaby na podstawie art. 37 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 21 sierpnia – 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. Z 2015 r. poz. 782 z późn. zm.).

Gmina przychyliła się do wniosku użytkownika wieczystego i zleciła rzeczoznawcy majątkowemu sporządzenie operatu szacunkowego.

Gmina zamierza sprzedać użytkownikowi wieczystym działki numer 150/5 i nr 172/1.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy do ceny sprzedaży nieruchomości na rzecz użytkownika wieczystego ustalonej przez rzeczoznawcę majątkowego jako cena netto nieruchomości Gmina powinna doliczyć podatek VAT w wysokości 23%?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zbycie nieruchomości gruntowej na rzecz jej użytkownika wieczystego nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Z art. 7 ust. 1 ww. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się m.in. przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste.

W wyniku ustanowienia prawa użytkowania wieczystego dochodzi do przeniesienia władztwa nad gruntem na rzecz użytkownika wieczystego, co sprawia, że może on rozporządzać nim jak właściciel. Uprawnienia użytkownika wieczystego uregulowane zostały w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny. Tym samym z chwilą oddania gruntu w użytkowanie wieczyste powstaje obowiązek podatkowy w zakresie podatku VAT.

Faktyczne przeniesienie na użytkownika wieczystego prawa do rozporządzania nieruchomościami jak właściciel nastąpiło w chwili ustanowienia prawa użytkowania wieczystego, tym samym stanowiło dostawę towaru w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Z tą chwilą bowiem użytkownik otrzymał prawo do faktycznego dysponowania nieruchomością jak gdyby był właścicielem. Sprzedaż działek numer 150/5 i nr 172/1 nie może być traktowana jako ponowna dostawa tego samego towaru, bowiem nie będzie spełniać dyspozycji art. 7 ust. 1 ustawy. Stanowi bowiem jedynie zmianę tytułu prawnego do nieruchomości, nie wpływa natomiast na „władztwo do rzeczy”. Z uwagi, iż prawo użytkowania wieczystego ustanowione zostało przed 30 kwietnia 2004 r. czynność ustanowienia użytkowania wieczystego nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zdaniem Gminy również czynność sprzedaży nieruchomości użytkownikowi wieczystemu nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ww. ustawy, ani żadnej innej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i pozostaje poza zakresem tej ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 6 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste.

Z powyższego przepisu wynika, że oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Należy zauważyć, że definicja dostawy towaru zawarta w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, w sposób celowy została oderwana od przeniesienia własności w cywilistycznym tego słowa znaczeniu. Przyjęcie definicji dostawy towarów, ograniczonej wyłącznie do transakcji, na skutek których dochodzi do przeniesienia prawa własności, prowadziłoby do zawężenia zakresu opodatkowania podatkiem VAT. Dostawa towarów rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel obejmuje każdą czynność polegającą na przeniesieniu dobra materialnego przez stronę, która przyznaje drugiej stronie prawo do faktycznego dysponowania nim, jakby była właścicielem tego dobra.

Z wniosku wynika, że w dniu 4 maja 2015r. do Urzędu Miejskiego wpłynął wniosek złożony przez Gminną Spółdzielnię w sprawie wykupu prawa własności - zabudowanej działki numer 150/5 o pow. 0,2467 ha, uregulowanej w księdze wieczystej oraz zabudowanej działki numer 172/1 o pow. 1,1947 ha uregulowanej w księdze wieczystej. Przedmiotowe nieruchomości stanowią własność Gminy. Działka numer 150/5 przekazana została przez Gminę w użytkowanie wieczyste Gminnej Spółdzielni na podstawie aktu notarialnego z dnia 3 lipca 2001 r. Rep., natomiast działka :numer 172/1 oddana została przez Gminę w użytkowanie wieczyste Gminnej Spółdzielni aktem notarialnym Rep. A z dnia 10 kwietnia :2001 r. Gmina Spółdzielnia stała się na podstawie ww. aktów notarialnych właścicielem budynków usytuowanych na działkach. Sprzedaż nieruchomości następowałaby na podstawie art. 37 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 21 sierpnia – 1997 r. o gospodarce nieruchomościami ( Dz. U. z 2015 r. poz. 782 z późn. zm.).

Gmina przychyliła się do wniosku użytkownika wieczystego i zleciła rzeczoznawcy majątkowemu sporządzenie operatu szacunkowego.

Wnioskodawca ma wątpliwości, czy do ceny sprzedaży działek o nr 150/5 oraz 172/1 na rzecz użytkownika wieczystego ustalonej przez rzeczoznawcę majątkowego Gmina powinna doliczyć podatek VAT w wysokości 23%.

Jak wskazano wcześniej, w myśl art. 7 ust. 1 pkt 6 ustawy, oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste stanowi dostawę towarów. Dostawa, z kolei, charakteryzuje się przeniesieniem prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. W świetle art. 233 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121 z późn. zm.), użytkownik wieczysty (osoba fizyczna lub prawna) może w granicach określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego oraz przez umowę o oddanie gruntu Skarbu Państwa lub gruntu należącego do jednostek samorządu terytorialnego, bądź ich związków w użytkowanie wieczyste, korzystać z gruntu z wyłączeniem innych osób. W tych samych granicach użytkownik wieczysty może swoim prawem rozporządzać. Ten przepis, a także następne przepisy Kodeksu cywilnego (art. 234, art. 235, art. 237) kształtujące uprawnienia użytkownika wieczystego na wzór uprawnień właściciela, jak również długi czas trwania użytkowania wieczystego (art. 236 § 1 i 2) wskazują, że oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste stanowi przeniesienie prawa do rozporządzania tym gruntem jak właściciel.

Zgodnie z art. 32 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2014 r., poz. 518 z póżn. zm.), nieruchomość gruntowa oddana w użytkowanie wieczyste może być sprzedana wyłącznie użytkownikowi wieczystemu, z zastrzeżeniem ust. 1A i ust. 3. Z dniem zawarcia umowy sprzedaży nieruchomości gruntowej, wygasa, z mocy prawa, uprzednio ustanowione prawo użytkowania wieczystego. Przepisu art. 241 Kodeksu cywilnego nie stosuje się.

Ponadto, stosownie do art. 37 ust. 2 pkt 5 ww. ustawy, nieruchomość jest zbywana w drodze bezprzetargowej, jeżeli sprzedaż nieruchomości następuje na rzecz jej użytkownika wieczystego.

Z powyższych uregulowań wynika, że w wyniku ustanowienia prawa użytkowania wieczystego dochodzi do ekonomicznego przeniesienia władztwa na gruntem (towarem) na rzecz użytkownika wieczystego, co pozwala mu rozporządzać nim jak właściciel. Znajduje to uzasadnienie zarówno w swobodzie korzystania z gruntu, jak również czerpania pożytków w sposób niemalże taki jak w przypadku właściciela tego gruntu, jak również w możliwości przeniesienia takiego władztwa na inny podmiot, tak jak ma to miejsce w przypadku dokonywania sprzedaży gruntu przez właściciela.

W odniesieniu do analizowanej sprawy należy więc stwierdzić, że dostawą towaru w rozumieniu ustawy o VAT było ustanowienie użytkowania wieczystego na rzecz użytkownika wieczystego Gminna Spółdzielnia. Z tym momentem podmiot ten otrzymał już prawo do faktycznego dysponowania nieruchomością, jak gdyby był jej właścicielem. A zatem, ustanowienie prawa własności, będące w istocie przekształceniem prawa wieczystego użytkowania w prawo własności nieruchomości, nie może być traktowane jako ponowna dostawa tego samego towaru pomiędzy tymi samymi stronami, ponieważ nie została spełniona dyspozycja art. 7 ust. 1 ustawy o VAT. Podkreślić należy, ze sprzedaż nieruchomości stanowi w istocie jedynie zmianę tytułu prawnego do nieruchomości, nie wpływa natomiast na „władztwo do rzeczy”, które Spółdzielnia już uzyskała w dacie ustanowienia użytkowania wieczystego.

Oznacza to, w konsekwencji, że Gmina do ceny sprzedaży nieruchomości na rzecz użytkownika wieczystego ustalonej przez rzeczoznawcę majątkowego nie powinna doliczyć podatku VAT.

A zatem, stanowisko Wnioskodawcy, że zbycie nieruchomości na rzecz jej użytkownika wieczystego nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.