Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/4511-1-442/15-3/TW
z 30 czerwca 2015 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 20 marca 2015 r. (data wpływu 30 marca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odpisów amortyzacyjnych – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 30 marca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej Nieruchomości przez Spółkę osobową oraz w zakresie odpisów amortyzacyjnych.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
Wnioskodawca jest osobą fizyczną mającą miejsce zamieszkania w Polsce oraz podlegającą w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).
W przyszłości Wnioskodawca może otrzymać w drodze darowizny nieruchomości, na które będą składały się grunty i budynki lub budowle (dalej: Nieruchomości) od osoby, o której mowa w art. 4a ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2009 r., Nr 93, poz. 768, ze zm., dalej: „ustawa o SiD”), tj. od swojej córki. W umowie darowizny Nieruchomości, zawartej w formie aktu notarialnego, zostanie określona wartość Nieruchomości, odpowiadająca ich wartości rynkowej.
Wnioskodawca chciałby wskazać, iż Nieruchomości będą wykorzystywane w jednoosobowej działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę. W przypadku podjęcia takiej decyzji, w ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca będzie zajmował się m.in. udostępnianiem Nieruchomości innym podmiotom, na podstawie odpowiednich umów najmu, dzierżawy lub umów określonych w art. 23a pkt 1 ustawy o PDOF. Nieruchomości będą wykorzystywane w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej przez okres dłuższy niż rok. Biorąc pod uwagę powyższe Wnioskodawca wprowadzi Nieruchomości do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, jako środki trwałe (dalej: ŚT), w celu dokonywania odpisów amortyzacyjnych (za wyjątkiem gruntów, które nie podlegają amortyzacji).
Jednocześnie nie jest wykluczone, iż w przyszłości Wnioskodawca podejmie decyzję o wniesieniu Nieruchomości jako wkładu do spółki osobowej innej niż spółka komandytowo-akcyjna (dalej: Spółka osobowa).
Po wniesieniu wkładu do Spółki osobowej w postaci Nieruchomości przez Wnioskodawcę, Spółka osobowa będzie wykorzystywała Nieruchomości w prowadzonej działalności gospodarczej. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Nieruchomości mogą być udostępniane przez Spółkę osobową innym podmiotom, na podstawie odpowiednich umów najmu, dzierżawy lub umów określonych w art. 23a pkt 1 ustawy o PDOF. Spółka osobowa będzie wykorzystywać Nieruchomości w prowadzonej działalności gospodarczej przez okres dłuższy niż rok. Biorąc pod uwagę powyższe, Nieruchomości zostaną wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez Spółkę osobową, jako środki trwałe (dalej: ŚT), w celu dokonywania odpisów amortyzacyjnych.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.
- Według jakiej wartości, jako wartości początkowej, Spółka osobowa powinna ująć Nieruchomości w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dla celów amortyzacji podatkowej?
- Czy odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej Nieruchomości podlegających amortyzacji będą stanowić dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu?
Przedmiotem niniejszego rozstrzygnięcia jest pytanie nr 2, natomiast wniosek w zakresie pytania nr 1 został rozstrzygnięty w dniu 30 czerwca 2015 r. odrębną interpretacją indywidualną nr ILPB1/4511-1-442/15-2/TW.
Zdaniem Wnioskodawcy ad. 1 Nieruchomości powinny zostać ujęte w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez Spółkę osobową dla celów amortyzacji podatkowej w wartości wynikającej z umowy darowizny (tj. wartości rynkowej) - jako wartości początkowej.
Podatnikami są natomiast wspólnicy tych spółek osobowych. Stąd, wszelkie skutki podatkowe związane z funkcjonowaniem takich spółek osobowych należy rozpatrywać w odniesieniu do wspólników tych spółek (w przypadku wspólników będących osobami fizycznymi - w oparciu o przepisy ustawy o PDOF).
Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o PDOF, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. la, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat. Przy czym, w myśl art. 5a pkt 26 ustawy o PDOF, przez spółkę niebędącą osobą prawną, należy rozumieć spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego, a zatem także spółki osobowe prawa handlowego za wyjątkiem spółki komandytowo-akcyjnej.
Powyższe regulacje są sformułowaniem zasady transparentności podatkowej spółek osobowych niebędących podatnikami podatku dochodowego, zgodnie z którą ich przychody i koszty zostają, w odpowiedniej proporcji, przypisane bezpośrednio do ich wspólników.
Mając na uwadze powyższe, każdy ze wspólników spółki osobowej niebędącej podatnikiem podatku dochodowego, przy ustalaniu swojego przychodu uzyskanego w następstwie posiadania udziału w takiej spółce oraz poniesionego z tego tytułu kosztu, powinien stosować przepisy właściwej dla tego wspólnika ustawy o podatku dochodowym. W przypadku Wnioskodawcy będącego osobą fizyczną, powinny znaleźć zastosowanie przepisy ustawy o PDOF, w tym w celu ustalenia wartości początkowej Nieruchomości (ujętych w jako środki trwałe przez Spółkę osobową) dla potrzeb amortyzacji.
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy PDOF kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy o PDOF. Natomiast w myśl art. 22 ust. 8 ustawy o PDOF kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23 ustawy o PDOF.
Stosownie do treści art. 22a ust. 1 pkt 6 ustawy PDOF amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c ustawy o PDOF, m.in. stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.
W tym miejscu Wnioskodawca chciałby nadmienić, iż warunki wskazane w treści art. 22a ust. 1 ustawy o PDOF umożliwiające dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od Nieruchomości (tj. budynków lub budowli, z wyłączeniem gruntów, które nie podlegają amortyzacji) będą spełnione gdyż:
- Nieruchomości zostaną nabyte przez Spółkę osobową w formie wkładu dokonanego przez Wnioskodawcę, który z kolei nabędzie Nieruchomości w drodze darowizny,
- w wyniku nabycia w formie wkładu Spółka osobowa stanie się właścicielem Nieruchomości,
- Nieruchomości będą wykorzystywane w działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę osobową, w tym mogą zostać oddane innym podmiotom do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy (a zatem będą nadawały się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania),
- przewidywany okres używania Nieruchomości przez Spółkę osobową przekraczać będzie rok.
Mając na uwadze powyższe, w opinii Wnioskodawcy nie ulega wątpliwości, iż nabyte przez Spółkę osobową w drodze wkładu Nieruchomości stanowić będą środki trwałe w rozumieniu ustawy o PDOF, jak również mogą podlegać amortyzacji (za wyjątkiem gruntów).
Podstawę naliczenia odpisów amortyzacyjnych stanowi wartość początkowa, której zasady określania zawarto w art. 22g ustawy o PDOF. Stosownie do art. 22g ust. 1 pkt 3 ustawy o PDOF, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób - wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości.
Jednocześnie, zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy o PDOF, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki niebędącej osobą prawną:
- wartość początkową, od której dokonywane były odpisy amortyzacyjne - jeżeli przedmiot wkładu był amortyzowany,
- wydatki poniesione na nabycie lub wytworzenie przedmiotu wkładu, niezaliczone do kosztów uzyskania przychodów w jakiejkolwiek formie - jeżeli przedmiot wkładu nie był amortyzowany,
- wartość określoną zgodnie z art. 19 - jeżeli ustalenie wydatków na nabycie lub wytworzenie przedmiotu wkładu przez wspólnika wnoszącego wkład, będącego osobą fizyczną, jest niemożliwe i przedmiot wkładu nie był wykorzystywany przez wnoszącego wkład w prowadzonej działalności gospodarczej, z wyłączeniem wartości niematerialnych i prawnych wytworzonych przez wspólnika we własnym zakresie.
Odnosząc powyższe przepisy do zdarzenia przyszłego zaprezentowanego w niniejszym Wniosku, zdaniem Wnioskodawcy, należy uznać, iż w przypadku, gdy nabyte przez Wnioskodawcę w drodze darowizny Nieruchomości będą wykorzystywane w jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawcy, a następnie zostaną wniesione jako wkład do Spółki osobowej, w celu ustalenia wartości początkowej Nieruchomości dla potrzeb amortyzacji, należy zastosować art. art. 22g ust. l pkt 4 lit. a ustawy o PDOF. W konsekwencji, wartość początkowa Nieruchomości ujęta w rejestrze środków trwałych i wartości niematerialnych Spółki osobowej powinna zostać ustalona w oparciu o wartość początkową przyjętą dla potrzeb amortyzacji przez Wnioskodawcę.
Jednocześnie mając na uwadze, że:
- Wnioskodawca nabędzie przedmiotowe Nieruchomości w drodze darowizny oraz
- w umowie darowizny Nieruchomości, zawartej w formie aktu notarialnego, zostanie określona wartość Nieruchomości, odpowiadająca ich wartości rynkowej, wynikającej z wyceny niezależnego biegłego,
zdaniem Wnioskodawcy, wartość początkowa Nieruchomości powinna odpowiadać, zgodnie z art. 22g ust. l pkt 3 ustawy o PDOF, wartości rynkowej Nieruchomości wskazanej w umowie darowizny.
Powyższe stanowisko dotyczące ustalenia wartości początkowej składników majątkowych uzyskanych w wyniku darowizny znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych wydawanych przez Ministra Finansów, z których przykładowo można przytoczyć:
- interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 25 lipca 2014 r., sygn. IPPB1/415-557/14-2/KS, w której organ wskazał, że „Biorąc pod uwagę cytowane przepisy stwierdzić należy, że Wnioskodawca będzie uprawniony do ustalenia wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej (wskazanego we wniosku prawa ochronnego na znak towarowy), wprowadzenia do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych w wysokości wartości rynkowej z dnia nabycia w drodze darowizny (art. 22g ust. l pkt 3 ww. ustawy)”;
- interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 14 lipca 2014 r., sygn. IBPBI/1/415-430/14/ZK, w której organ stwierdził, że: „Wnioskodawczyni będzie wykorzystywać na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej całą darowaną część budynku, którą wprowadzi do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych. Otrzymana w drodze darowizny część nieruchomości jest już obecnie zdatna do wykorzystania na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że jeżeli Wnioskodawczyni podejmie decyzję o używaniu wskazanego we wniosku budynku mieszkalnego na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej przez okres dłuższy niż l rok i zostaną spełnione również pozostałe warunki określone w art. 22a ust. l ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do uznania go za środek trwały, to Wnioskodawczyni po ujęciu ww. składnika majątku w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych będzie mogła odpisy amortyzacyjne dokonywane od jego wartości początkowej, ustalonej zgodnie z art. 22g ust. l pkt 3 i ust. 11 tej ustawy, zaliczać do kosztów uzyskania prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej”;
- interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 2 lipca 2014 r., sygn. IBPBI/1/415-441/14/AP, w której organ zgodził się ze stanowiskiem podatnika, zgodnie z którym: „wartość początkowa darowanych na rzecz Spółki Znaków towarowych, przy spełnieniu przesłanek umożliwiających dokonywanie amortyzacji, powinna (zgodnie z treścią art. 22g ust. l pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) odpowiadać ich wartości rynkowej z dnia nabycia w drodze darowizny przedsiębiorstwa, w skład którego wchodzą”.
Podsumowując, w sytuacji gdy Wnioskodawca w wyniku darowizny otrzyma Nieruchomości, ich wartość początkowa dla potrzeb amortyzacji powinna odpowiadać wartości rynkowej Nieruchomości określonej w umowie darowizny. Jednocześnie ta sama wartość początkowa powinna zostać przyjęta dla potrzeb amortyzacji przez Spółkę osobową, do której Nieruchomości zostaną wniesione przez Wnioskodawcę, po okresie ich wykorzystywania przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej.
Powyższe podejście znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych wydawanych przez Ministra Finansów, z których przykładowo można przytoczyć:
- interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 4 lipca 2014 r., sygn. IBPBI/1/415-455/14/AB, w której organ wskazał, że: „skoro nowy wspólnik (żona Wnioskodawcy) amortyzowała uprzednio Prawa wprowadzając je do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych, wartość początkowa Praw po wniesieniu ich aportem do Spółki powinna być ustalona zgodnie z treścią art. 22g ust. l pkt 4 lit. a Ustawy PIT, a wspólnicy Spółki powinni kontynuować dokonywanie odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej ich wysokości oraz kontynuować przyjętą metodę amortyzacji. W realiach opisanego zdarzenia przyszłego, w związku z uprzednią darowizną (darowiznami) Praw na rzecz nowego wspólnika (żony Wnioskodawcy), wartością początkową będzie wartość rynkowa Praw wskazana w umowie (umowach) darowizny (art. 22g ust. l pkt 3 Ustawy PIT)”;
- interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 13 marca 2014 r., sygn. IBPBI/1/415-1284/13/ZK, w której organ wskazał, że: „Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że wartość początkową środków trwałych wniesionych przez Wnioskodawcę aportem do spółki jawnej, które w indywidualnej działalności gospodarczej Wnioskodawcy stanowiły środki trwałe w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. były wykorzystywane i amortyzowane w prowadzonej pozarolniczej działalności) należy ustalić w oparciu o cyt. art. 22g ust. l pkt 4 lit. a ww. ustawy, tj. w wartości wykazanej uprzednio w ewidencji środków trwałych oraz wartości nie materialnych i prawnych prowadzonej przez Wnioskodawcę”.
- interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 5 listopada 2013 r., sygn. ILPB1/415-894/13-4/AA, w której organ wskazał, że: „wartość początkową wniesionego do spółki komandytowej w drodze aportu prawa ochronnego do znaku towarowego, spełniającego definicję wartości niematerialnej i prawnej, który u Wnioskodawczyni prowadzącej indywidualną działalność gospodarczą podlegał amortyzacji jako wartość niematerialna i prawna, należy ustalić zgodnie z treścią art. 22g ust. l pkt 4 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. w wysokości wartości początkowej, od której dokonywane były odpisy amortyzacyjne w indywidualnej działalności gospodarczej prowadzonej przez Zainteresowaną, a więc wartości rynkowej z dnia nabycia w drodze darowizny, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości”.
Zdaniem Wnioskodawcy ad. 2, będzie on uprawniony do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów części wartości odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej Nieruchomości (za wyjątkiem gruntów, które nie podlegają amortyzacji) w proporcji do posiadanego przez Wnioskodawcę prawa udziału w zysku Spółki osobowej. Jednocześnie wysokość kosztów uzyskania przychodów wynikających z amortyzacji Nieruchomości nie będzie podlegać innym ograniczeniom niż wynikające z udziału Wnioskodawcy w zysku Spółki osobowej.
Na wstępie Wnioskodawca chciałby wskazać, iż z uwagi na fakt, że Wnioskodawca będzie wspólnikiem Spółki osobowej zastosowanie znajdzie art. 8 ust. 1 ustawy o PIT. Zgodnie z tym przepisem, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o PIT).
Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, kosztem uzyskania przychodów dla Wnioskodawcy będą odpisy amortyzacyjne ustalone w oparciu o udział Wnioskodawcy w zysku Spółki osobowej, obliczone od wartości początkowej przekazanych w drodze wkładu do Spółki osobowej Nieruchomości.
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o PDOF, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy o PDOF. Natomiast stosownie do treści art. 22 ust. 8 ustawy o PDOF, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23 ustawy o PDOF.
Jak wskazał Wnioskodawca w treści uzasadnienia stanowiska w zakresie pytania oznaczonego nr 1, Nieruchomości będą wykorzystywane przez Spółkę osobową jako ŚT w prowadzonej przez tę spółkę działalności gospodarczej (Nieruchomości będą m.in. udostępniane innym podmiotom na podstawie odpowiednich umów najmu, dzierżawy lub umów określonych w art. 23a pkt 1 ustawy o PDOF). Dodatkowo Wnioskodawca chciałby nadmienić, iż w jego opinii żaden z przepisów art. 23 ustawy o PDOF nie zawiera regulacji mającej potencjalny wpływ na ograniczenie zaliczania do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od ŚT nabytych przez Spółkę osobową w drodze wkładu (a wcześniej przez Wnioskodawcę w drodze darowizny), co ma miejsce w analizowanym przypadku.
Reasumując, w opinii Wnioskodawcy odpisy amortyzacyjne od nabytych przez Wnioskodawcę w formie darowizny, a następnie wniesionych jako wkład do Spółki osobowej Nieruchomości (za wyjątkiem gruntów, które stanowią ŚT nie podlegające amortyzacji) będą stanowiły koszt uzyskania przychodu Wnioskodawcy proporcjonalnie do posiadanego przez Wnioskodawcę prawa udziału w zysku Spółki osobowej.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy).
Stosownie do art. 22 ust. 8 tej ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a – 22o, z uwzględnieniem art. 23.
Zgodnie z art. 22a ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi. W myśl art. 22c pkt 1 ww. ustawy, amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów.
Przy czym zaznacza się, że odpisy amortyzacyjne stanowić będą koszt uzyskania przychodów w przypadku, jeśli – w przypadku oddania do używania środka trwałego na podstawie umowy określonej w art. 23a pkt 1 – zawarta umowa nie będzie zawierała postanowień określających, że w podstawowym okresie umowy leasingu odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający (w przypadku gdy korzystający jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą), albo finansujący rezygnuje z dokonywania odpisów amortyzacyjnych (w przypadku gdy korzystającym jest osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej).
Z przedstawionych we wniosku informacji wynika, że Wnioskodawca w przyszłości może otrzymać w drodze darowizny nieruchomości, na które będą składały się grunty i budynki lub budowle od swojej córki. Następnie Wnioskodawca wniesie Nieruchomości jako wkład do spółki osobowej innej niż spółka komandytowo-akcyjna. Po wniesieniu wkładu do Spółki osobowej w postaci Nieruchomości przez Wnioskodawcę, Spółka osobowa będzie wykorzystywała Nieruchomości w prowadzonej działalności gospodarczej. Biorąc pod uwagę powyższe, Nieruchomości zostaną wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez Spółkę osobową, jako środki trwałe, w celu dokonywania odpisów amortyzacyjnych.
Wnioskodawca będzie uprawniony do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów części wartości odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej Nieruchomości (za wyjątkiem gruntów, które nie podlegają amortyzacji) w proporcji do posiadanego przez Wnioskodawcę prawa udziału w zysku Spółki osobowej, z zastrzeżeniem wskazanym powyżej.
Z uwagi na powyższe stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.